>
ရဲမ်ားနဲ႔ ရန္ကုန္၊ ၅ေထာင္တန္ဂယက္၊ စာေပစိစစ္ေရး
လမ္းေလွ်ာက္ဂ်ာနယ္လစ္၊ ရန္ကုန္
ေအာက္တိုဘာ ၃၊ ၂၀၀၉
ရန္ကုန္တြင္ လွည့္လည္ေနေသာ ရဲကားတစီး (ဓာတ္ပုံ-မုိးမခ)ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အၾကား၊ ဌာနဆိုင္ရာ အရာရွိမ်ားအၾကား၊ သတင္းမီဒီယာ သမားမ်ားအၾကားနဲ႔ ေလာင္းကစားဒိုင္မ်ား အၾကားမွာ ယခုတေလာ ေရပန္းစား အေျပာမ်ားေနတဲ့ သတင္းကေတာ့ ရဲမွဴးေတြ၊ စခန္းမွဴးေတြ၊ ရဲအရာရွိေတြ အဖမ္းခံထားရ၊ တိမ္းေရွာင္ေနၾကရတဲ့ သတင္းပါ။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္က အမ္အိုင္ လို႔ေခၚတဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြကို ႏွိပ္ကြပ္လိုက္ၿပီးေနာက္မွာ ၿမိဳ႕ျပလံုၿခံဳေရးနဲ႔ သတင္းေထာက္လွမ္းေရးမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ အေရးပါလာပါတယ္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ေကာင္းစားစဥ္ ေခတ္တုန္းက နယ္ေျမတခုကို အပိုင္စားရတဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး တပ္ၾကပ္ႀကီး အဆင့္ရိွသူက အဆိုပါနယ္ေျမမွာ တြဲဘက္တာ၀န္ယူတဲ့ ရဲအုပ္အဆင့္ရိွသူကို ေဆးလိပ္၊ အရက္ ၀ယ္ခိုင္းသလုိမ်ဳိး လက္တိုလက္ေတာင္း ခိုင္းတာမ်ဳိးေတြေတာင္ လုပ္ခဲ့တာပါ။
၂၀၀၄ အကုန္မွာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြကို ျဖဳတ္ခ်ၿပီးေနာက္မွာ ရဲေထာက္လွမ္းေရး၊ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြဟာ အရင္ကထက္ မ်ားစြာ အေရးပါ အရာေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ၿမိဳ႕တြင္းလံုၿခံဳေရး ကိစၥရပ္ေတြမွ အစ၊ အတုိက္အခံေတြရဲ႕ သတင္း ေထာက္လွမ္းေရးကိစၥရပ္ေတြ၊ တရားမ၀င္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ေစာင့္ၾကည့္၊ အေကာက္အစား ယူတာေတြအထိ ရဲေတြက အဓိက လုပ္ေဆာင္ရသူေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။
ယခင္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ေနရာမွာ အစား၀င္ယူရတဲ့ စရဖ (စစ္ဖက္ေရးရာ လံုၿခံဳေရး အဖြဲ႕ ) အေနနဲ႕ ရဲေတြကို ယခင္တုန္းကလို အေပၚစီးကေန ကြပ္ကဲခိုင္းေစတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သီးျခားစီ သတင္းေထာက္လွမ္းၿပီး သူနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာ အထက္လူႀကီးကို သတင္းပို႔ရတဲ့ သေဘာ ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ ေအာက္ေျခမွာ တရားမ၀င္ လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ ကာရာအိုေက၊ ေလာင္းကစားဒိုင္၊ အႏွိပ္ခန္း တို႔လို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြနဲ႔ အမ်ားဆံုး ထိေတြ႕ဆက္ဆံေနရတာ ရဲေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲခ်ဳပ္ဟာလည္း နအဖ အစိုးရက ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြမွာ မၾကာခဏ ျမင္ေတြ႔လာရပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးေခတ္မွာတုန္းက ေထာက္လွမ္းေရးအရာရိွေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကသလို ၂၀၀၄ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးနဲ႔ ရဲခ်ဳပ္ တို႔ကပဲ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြကို ဦးေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။
ၿမိဳ႕ျပလူထု အံုႀကြမႈေတြကို ႏွိမ္ႏွင္းရာမွာ ယခင္ကလို စစ္တပ္ကို တိုက္ရိုက္ တာ၀န္ေပးၿပီး ႏွိမ္နင္းခုိင္းတာမ်ဳိး မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ လုံထိန္းတပ္ရင္းေတြ တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းကာ ပထမအဆင့္မွာ ရဲနဲ႔ႏွိမ္ႏွင္းတဲ့ အေနအထားကို ေျပာင္းခဲ့ပါတယ္။ ရဲနဲ႔ မႏိုင္တဲ့အခါမ်ိဳးမွ စစ္တပ္ကို ေခၚယူၿပီး တြဲဘက္ႏွိမ္ႏွင္းတာကို ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ အေရးအခင္းမွာ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ၾကရပါတယ္။
ဒီေနာက္ခံ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရဲအခန္းက႑ ႀကီးမားလာတာကို ျပသတဲ့ အခ်က္ေတြပါ။ အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့သလို အေရးပါလာသည္နဲ႔ အမွ် ရဲအရာရွိေတြ လက္၀ယ္မွာ အက်ိဳးခံစားခြင့္ေတြကလည္း ယခင္ကထက္ သိသာစြာ မ်ားျပားလာခဲ့ပါတယ္။
ကာရာအုိေကဆိုင္၊ ေလာင္းကစားဒိုင္၊ အႏွိပ္ခန္း စတဲ့ေနရာေတြဟာ ရဲေတြအတြက္ ၀င္ေငြပံုမွန္ ရရွိရာေနရာ တခု အျဖစ္သာမက လုပ္ငန္းသေဘာအရ သတင္းစုေဆာင္းရာ ေနရာေတြလည္း ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီလို အေၾကာင္းခံေတြက ရဲအရာရွိႀကီးေတြအၾကား ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြ ပိုမ်ားလာခဲ့တာ လည္းျဖစ္ပါတယ္။
လတ္တေလာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္တိုင္း ရဲမွဴးႀကီးေဟာင္း ၀င္းႏိုင္ကိစၥဟာ ရဲေတြရဲ႕ အေရးပါပံုနဲ႔ လာဘ္စား၊ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားရွာတဲ့ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ကို နမူနာ ျပသတဲ့ သေဘာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ အထက္က အရာရွိအဆင့္ဆင့္ကို အခ်ိဳးက် ဆက္ေၾကးေပးထားခဲ့တာေၾကာင့္လည္း ရဲခ်ဳပ္ပါအခု ကိစၥမွာ ယွက္ႏြယ္ ပတ္သက္ေနတယ္လို႔ ေျပာဆိုမႈေတြ ရွိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
၅ေထာင္တန္ဂယက္
ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္ ကတည္းက ေကာလဟလ တပို္င္းလိုလို ေျပာဆိုေနခဲ့ၾကတဲ့ ၅ေထာင္တန္ ထြက္မယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းကို မၾကာမီ ရက္ပိုင္းမွာေတာ့ နအဖ အစိုးရက မွန္ကန္ေစခဲ့ပါတယ္။ အႏႈတ္လကၡဏာ ျပေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ အသံုးစရိတ္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းရာမွာ ေငြစကၠဴရိုက္တဲ့နည္းကို မသံုးမျဖစ္ သံုးလိမ့္မယ္ ဆိုတာကို ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကခဲ့တာျဖစ္လို႔လည္း ဒီထြက္ေပါက္ကပဲ စစ္အစိုးရ ထြက္မယ္ဆိုတာကို စီးပြားေရး ကၽြမ္းက်င္သူေတြ တြက္ဆထားၾကတာပါ။
အမ်ားထင္ျမင္ထား တြက္ဆထားတဲ့ အတိုင္းပဲ နအဖ စစ္အစိုးရက ေနာက္ဆံုးမွာ ၅ေထာင္တန္ကို ထုတ္ရပါေတာ့တယ္။ ေငြေၾကး ေဖာင္းပြလာေနၿပီ ဆိုတာကို သက္ေသခံလိုက္တာရယ္၊ လိုေငြျပေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ ဘတ္ဂ်က္ကို ၁ေထာင္တန္ ေငြစကၠဴရိုက္ရံုနဲ႔ ေျပလည္မႈ မရေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္ ၂ခ်က္လံုးကို ၀န္ခံလိုက္တာပါ။ ၁ေထာင္တန္ တရြက္ ရိုက္ထုတ္ရာမွာ ကုန္က်စရိတ္က က်ပ္ေငြ တေထာင္နီးပါး၊ က်သင့္ေနၿပီ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ ၁ေထာင္တန္ တရြက္ရဲ႕ တန္ဖိုး ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ သိသာစြာ က်ဆင္းသြားတယ္လို႔ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။
ကားေတြ အိမ္ေတြ အေရာင္းအ၀ယ္ လုပ္ရာမွာ ေငြစကၠဴ တေထာင္တန္ေတြကို ဆန္အိတ္ေတြနဲ႔ထည့္၊ လူက ထမ္းပိုးၿပီး ကားေပၚတင္ရေလာက္ေအာင္ ျမန္မာေငြက ေဖာင္းပြေနၿပီ မို႔လို႔ ယခုလို ၅ေထာင္တန္ ရိုက္ထုတ္ျခင္းဟာ ေငြေပးေငြယူ လြယ္ကူေစတယ္လို႔ ၅ေထာင္တန္ရဲ႕ ေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာစာကို ရွာၾကည့္မယ္ဆို ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၁ႏွစ္ ၁ေထာင္တန္ ထြက္စဥ္က ၁ေထာင္တန္ ဆိုတာ အေတာ္မ်ားတဲ့ ပမာဏ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး သာမန္လူေတြ လက္ထဲမွာ ၁ေထာင္တန္ ဆိုတာကို ေတြ႕ရခဲပါတယ္။
ယေန႔ကာလမွာေတာ့ ၁ေထာင္တန္ ဆိုတာဟာ ကေလးမုန္႔ဖိုးေပးရာမွာ၊ တိုတိုထြာထြာ ၀ယ္ယူရာမွာ သံုးေနၾကရတဲ့ ပမာဏျဖစ္ေနပါၿပီ။ ထို႔နည္းတူစြာပဲ မၾကာမီႏွစ္ကာလမ်ားမွာ ၅ေထာင္တန္လည္း အဲဒီလို ျဖစ္လာမွာလား ဆိုတာကို လူထုအေနနဲ႔ စိုးရိမ္မွာ မလြဲပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ၾကရင္ ၁ေသာင္းတန္ ထပ္ထုတ္ ဦးမွာလား၊ ၅ေသာင္းတန္ ထုတ္ဦးမွာလား လို႔ေမးရမယ့္ သေဘာလို႔ မွန္းဆၾကည့္မိပါတယ္။
၅ေထာင္တန္ ထြက္ေတာ့မယ္ လို႔ ေၾကညာခ်က္ထြက္လာတာနဲ႔ ေနာက္တေန႔ နံနက္မွာ ေငြလဲလွယ္ရာမွာ ျမန္မာက်ပ္ေငြ တန္ဖိုး က်ဆင္းသြားပါတယ္။ ညေနဖက္မွာ အနည္းငယ္ ျပန္တက္လာေသာ္လည္း ၅ ေထာင္တန္ ထုတ္တဲ့ ကိစၥဟာ ျမန္မာေငြ တန္ဖိုးက်ေစဖို႔ ခိုင္လံုတဲ့ အေၾကာင္းတခု ျဖစ္ေနပါတယ္။
ေအာက္တိုဘာ လ ၂ရက္ေန႔မွာ ငါးေထာင္တန္ ထြက္ရွိလာတဲ့အခါ ဘဏ္မွာ သြားလဲဖို႔ သြားတဲ့သူက သြားၾကပါတယ္။ ဗဟိုဘဏ္က အစိုးရဘဏ္ တဘဏ္ကို ၅ေထာင္တန္ သိန္းတေထာင္စီ လဲေပးတယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္လည္း ေငြထုတ္တဲ့သူ မဟုတ္ရင္ ၅ေထာင္တန္ကို သီးျခားလဲလွယ္ ေပးရေလာက္ေအာင္ မရွိရွာဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
ထိပ္တန္း အစိုးရအရာရွိႀကီးမ်ားနွင့္ နီးစပ္တဲ့ အသိုင္းအ၀ုိင္းကလာတဲ့ သတင္းတခုအရ ဆုိရင္ေတာ့ ယခင္ႏွစ္ေတြကတည္းက ငါးေထာင္တန္ကို ထုတ္ေ၀ဖို႔ ရိုက္ႏွိပ္ျပင္ဆင္ထားၿပီးသား ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္တက္လာမယ့္ ပံုစံေျပာင္း အစိုးရ လက္ထဲကို ရိုက္ၿပီးသား ငါးေထာင္တန္ကို ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ လႊဲေျပာင္းေပးရမလဲ ဆိုတာကို ေ၀ခြဲမရျဖစ္လို႔ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီမွာ ထုတ္ေ၀လိုက္ရတာလို႔ ဆိုပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နအဖ အစိုးရရဲ႕ ၂၁ႏွစ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကာလမွာ ၁၀၀ တန္ ေငြစကၠဴကေန ၅၀၀၀ က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴအထိ ထုတ္ေ၀ခဲ့ရေလာက္ေအာင္ ေငြေၾကး ေဖာင္းပြခဲ့ၿပီ ဆိုတဲ့အခ်က္ တခ်က္ကေတာ့ ျငင္းလို႔ မရေလာက္ေအာင္ ခိုင္မာတဲ့ အခ်က္တခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
စာေပစိစစ္ေရးနဲ႔ အျငင္းပြားစရာ ျပန္လည္ေဖာ္ျပမႈမ်ား
ယခုတေလာ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ ျမင္ေတြ႔ ဖတ္ရႈေနရတာေတြထဲမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၄၀ေက်ာ္က ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေရးသားထားတဲ့ ကာတြန္းေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြပါ။ အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခ်ိန္အခါက ပါတီစံု ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေရးသား သေရာ္တဲ့ဟာေတြကို ျပန္ေဖာ္ျပခြင့္ ျပဳေနေပမယ့္လည္း ယခုလာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေ၀ဘန္တဲ့ စာမ်ိဳးေတြကို လံုး၀ ေဖာ္ျပခြင့္ မျပဳျခင္းပါပဲ။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ႏိုင္ငံေရးအရ အျခား ေရြးစရာလမ္းမရွိ၊ အေျခခံဥပေဒ မရွိေသးတာထက္စာရင္ ရွိတာက ပိုေကာင္းတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ ဒီအေျခခံဥပေဒဟာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ေတာင္ ႏိႈင္းယွဥ္ေလာက္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး ေရးသားတာေတြကိုေတာ့ ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ဒီအေျခခံဥပေဒကို ေ၀ဘန္ ဆန္းစစ္ေရးသားတာမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ ခြင့္ျပဳေလ့ မရွိပါဘူး။
ေနာက္ျပန္လည္ေဖာ္ျပတာ တမ်ိဳးကေတာ့ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္မွာ ကြယ္လြန္သြားၿပီးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး၊ ရုပ္ရွင္မင္းသား ဦးထြန္းေ၀၊ သတင္းစာဆရာႀကီးေၾကးမုံဦးေသာင္း တို႔ရဲ႕ စာနဲ႔ရုပ္ပံုတို႔ကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပတာပါ။ အဲဒီလို ေဖာ္ျပၿပီးေတာ့ စာေပစိစစ္ေရး မူ၀ါဒ ေျပာင္းလဲလာၿပီ ယခင္က တားျမစ္ထားတဲ့ နာမည္ေတြ ရုပ္ပံုေတြကို ျပန္ေဖာ္ျပခြင့္ျပဳေနၿပီ ဆိုၿပီး အေရာင္းျမွင့္တင္ေရး (ပရိုမိုးရွင္း) လုပ္ေပးတာပါ။
အဲဒီလို ေဖာ္ျပၿပီးေနာက္ ျပည္ပ၀က္ဆုိက္ေတြက ကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့သူေတြရဲ႕ စာေတြကိုပဲ ေဖာ္ျပတာလား အသက္ရွင္လ်က္နဲ႔ တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ စာေရးဆရာေတြဆို ကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာင္ လံုး၀ ျပန္ေဖာ္ျပခြင့္ မရွိဘူး စသျဖင့္ ေရးသားလိုက္တဲ့အခါ ေနာက္တပတ္ လွ်ပ္တျပက္မွာ ေမာင္ေသာ္ကရဲ႕ ကဗ်ာဘာသာျပန္နဲ႔ ေနာက္တပတ္မွာ တိုက္ေရယာဥ္ ၁၀၃ ကို ျပန္ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အသက္ရွင္လ်က္ရွိေနေသးတဲ့ ေမာင္စြမ္းရည္တို႔လို၊ ကိုေအာင္ေ၀းတို႔လို၊ ေမာင္သာရ စတဲ့သူေတြရဲ႕ နာမည္၊ စာေတြကို ေဖာ္ျပခြင့္ရွိမလား၊ ျပည္တြင္းမွာ ကေလာင္နာမည္ ပိတ္ျခင္းခံေနရတဲ့ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာေတြလည္း ရွိေနတာကိုေရာ ဘယ္လိုေျပာမလဲဆို တာမ်ိဳးကိုေတာ့ ျပန္မေျဖႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္လုပ္သူ ျမတ္ခိုင္ဟာ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးရဲ႕ “မီဒီယာကိုမီဒီယာနဲ႔တိုက္´´ဆိုတဲ့ လမ္းစဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားတာ သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိျပည္တြင္းမွာ ထုတ္ေ၀ေနတဲ့ သတင္းဂ်ာနယ္ေတြမွာ သတင္းေတြ ျဖဳတ္ခံေနရဆဲ၊ ဓာတ္ပံုေတြ ျဖဳတ္ခံေနရဆဲပါ။ အာဏာပုိင္တုိ႔က ဂ်ာနယ္ေတြကုိ မတူတဲ့မူ၀ါဒေတြနဲ႔ ဘက္လိုက္ မ်က္ႏွာသာေပးမႈေတြ ရွိေနဆဲပါပဲ။
စိစစ္ေရးမူ၀ါဒ ေျပာင္းတယ္လို႔ ဘယ္ဂ်ာနယ္ကမွ မယံုၾကည္ၾကတာေတာ့ အမွန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
