>
ဆိုလိုခ်က္ကုိ ရေအာင္ေရးတတ္တ့ဲ ေမာင္ေၾကးမုံ
မာမာေအး
ဇူလုိင္ ၁၉၊ ၂၀၀၉
ေသာတရွင္တုိ႔ေရ … အရင္တပတ္က အဆံုးသတ္နားေလးတင္ ၾကားခဲ႔ရတဲ႔ ေမာင္ေၾကးမံုရဲ႕ ‘လမင္းသာခ်ိန္ ေနကြယ္ခ်ိန္’ သီခ်င္းဇာတ္လမ္း ေတးသရုပ္ေဖာ္ဟာ အဲဒီတုန္းက အေတာ္ကုိ လူႀကိဳက္ခဲ႔တာေပါ႔။ ဗိမၼိသာရမင္းႀကီးနဲ႔ သား အဇာတသတ္မင္းတို႔ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းဟာ မာေအးတုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ ရုိးကုိ မရုိးႏုိင္ေအာင္ပါပဲရွင္၊ မိဘနဲ႔ သားသမီးတို႔ ၾကား၊ ပံုပမာထား ရင္ၾကားေစ႔ အဆံုးအမ လုပ္ခဲ႔ၾကတာ ေခါက္ေရေပါင္း ဘယ္ေလာက္ မ်ားၿပီလဲ။ အရုိးထိ စြဲမစြဲ ကုိယ္႔ကိုယ္ကုိပဲ ေမးၾကည္႔ေပေတာ႔ေလ။
အေမ မၾကည္ေအာင္ရဲ႕ မိဘေမတၱာနဲ႔ ဝိစီၾတ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ ေပါင္းရင္လဲ ဒီဇာတ္ႀကီးပါပဲ၊ မိဘေမတၱာဘြဲ႔ ဆုိတာနဲ႔ ဒီသီခ်င္းေတြ အေျပးအလႊား နားထဲ ၾကားခဲ႔တာပဲ မဟုတ္လား၊ ေရႊတုိင္ညြန္႔ဆရာ လက္ရာေတြေပါ႔ရွင္။ တခ်ိဳ႔ကေတာ႔ ဒီသီခ်င္းေတြ ေမာင္ေၾကးမံု ထည္႔ေရးလုိ႔ ေကာင္းတာ ဆိုၿပီး ေျပာၾကတယ္ရွင္႔၊
အဲဒီလုိႀကီးေတာ႔ ေျပာမျဖစ္ဘူး ထင္ပါတယ္၊ မာေအးဆုိခဲ႔တဲ႔ သီခ်င္းပဲေလ။ ဆရာေရႊတုိင္ညြန္႔ သီခ်င္းထဲက “ေဒါသေရွ႕ထား သားအဇာတသတ္ ေျပကေမႊသည္ ဆိုတာကေနၿပီး အဇာတသတ္ ထုိမင္းသား အနာဂတ္ကုိ သူ မစဥ္းစားေတာ႔သည္” အဲဒီေနရာက တပုိဒ္။
“ထားကမၺဳလည္း ေၾကြလုသည္းဆုိင္၊ တတ္ႏုိင္ပါဘဲ၊ သူႏုိင္ငါမင္းျပဳေတာ႔သည္” ဒီတပုိဒ္က ဆရာေရႊတုိင္ညြန္႔လဲ ‘စိန္ျခယ္ျခဴးသန္း’ ပတ္ပ်ိဳး – ရတုပုိဒ္က ယူျဖည့္ခဲ႔တာပါရွင္။
ေနာက္ ‘ေဝေဒဟီ ေျဖမဆည္ႏုိင္ၿပီ’ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ ‘ၿပီေပါက္တာေတာင္ ၿမိဳကာခ်ရွာသည္’ အထိ ဆဲြေစ႔စပ္ဆုိခဲ႔တာ ေတြ႔ရပါတယ္၊ ဒါေလာက္ပါဘဲ၊ က်န္တ႔ဲစာအားလံုးက ကုိေၾကးမံုရဲ႕စာပါ၊ သူဟာ ဆိုလိုခ်က္ကုိ ရေအာင္ေရးတတ္ပါတယ္၊ အေရးႀကီးတဲ႔ ေနရာေတြမွာ ဂီတလုလင္ႀကီးက အသံလုိက္ေအာင္ ထည္႔ေပးတယ္၊ ဆုိေပးတာလဲ ၾကားႏုိင္ပါတယ္။
“xxx တုိင္းျမတ္၊ ဗဟုိရ္၊ ရာဇၿဂိဳဟ္က၊ ေနလိုထင္ရွား၊ မင္းတရား၏၊ စိန္သြားထက္ဘိ၊ အမိန္႔ေတာ္ ရွိလုိက္သည္၊ ဘုရင္နန္းက် ဗိမၼိသာရ၊ နာခံရလိမ္႔မည္၊ အစာ ေရ မေပး၊ ေသေဘးႏွင္အျမန္ ၾကံဳေစရန္ အတြက္၊ အခ်က္က် အလီလီျပဳ သည္႔တုိင္၊ မေသႏုိင္ျခင္းကား … စႀကၤန္သြားျခင္း၊ သမထ အမႈျပဳျခင္း ဧကန္ ျဖစ္တန္ရာသည္၊ ဒင္းအၾကံ ေထာက္ခ်င္႔ ေတြးလုိ႔ စႀကၤန္ေလွ်ာက္ခြင္႔ မေပးေတာ႔ၿပီ xxx” (အမိန္႔ေတာ္-ေမာင္ကုိကုိ)
အဲဒီလုိ စာေရာ အသံေရာ ရြတ္တဲ႔သူ ေမာင္ကိုကိုရဲ႕ ဌာန္ကရုိဏ္းက်က် ရြတ္တဲ႔ ဟန္ကုိေရာ၊ ၾကားရတဲ႔အခါမွာ ‘ဗိမၼိသာရ’ ဆိုတဲ႔ ဖခင္ႀကီးရဲ႕ ရာဇပလႅင္ေပၚက သားျဖစ္တဲ႔ အဇာတသတ္ ဘုရင္ -အာဏာရွင္အရူး အရူးထခဲ႔တာနဲ႔ အထူးထူးေသာ ေသမႈေသခင္းေတြ ၾကံဳေလေအာင္ ဖခင္ရင္း လည္စင္း ခုိင္းေစရက္တာေတြ၊ အေခ်ာင္သမား အာဏာ ပါးကြက္သားတို႔ရဲ႕ မရွက္မေၾကာက္ ႏွိပ္စက္ေပါက္ေတြရယ္ ျမင္တယ္ေလရွင္။
ဒါတြင္မက မုိက္ေသြးၾကြတဲ႔ ဘုရင္႔ ဟဒယကုိ မင္းသားႀကီး ဝင္းဦးနဲ႔လဲ အေျပာ ခိုင္းထားပါေသးတယ္၊ နားေထာင္ၾကည္႔ပါဦး။
“ေၾသာ္ … အဇာတသတ္ … အဇာတသတ္ … ပဥၥာနႏၱရိယ ကံႀကီးထိုက္မွာကိုမွ မေၾကာက္၊ အံ႔ေလာက္မူးမူး မုိက္ေခါင္ၾကဴးေလစြ၊ ဦးထိပ္ဆင္ပန္း၊ ငါးပြင္႔လန္းမွ်၊ အနႏၱငါးပါး အျပားျပားမွာ ဘုရားန႔ဲ တဂိုဏ္းထား မာတာပီတု၊ ႏိႈင္းမႈမရွိျငားတဲ႔ ဘဘုရားကုိမွ သနားမေထာက္ေလျခင္း။ ငရဲကုိလဲ သူမေၾကာက္ ေမာက္မာမာန္ဝင္႔ သံသရာဝဋ္ကုိလဲ သူမရြံ႕၊ အမုိက္တကာ့ေခါင္ခ်ဳပ္ – အမုိက္ဗိုလ္လုပ္ လုိ႔ ေနစဥ္တေန႔မွာ… ”
(ဝင္းဦး-စကားေျပာ)
ကဲ … ေမာင္ေၾကးမံုရဲ႕စာ လုိရာေရာက္ပါတယ္ေနာ္၊ သူ႔စာကုိ အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ၾကည္႔တဲ႔ တေနရာမွာေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူ ေဝေဒဟီမိဖုရားႀကီးရဲ႕ ခ်စ္ေဒါသ၊ ဂရုဏာေဒါသ၊ ရင္ထဲ ႀကိတ္ခံေနရတဲ႔ ေဒါသ ေထ႔ေငါ႔ေမးသံျပရင္ ေကာင္းမယ္ ထင္တာကိုး။
xxx လမင္းရယ္သာ၊ သာေပမယ္႔ ေနမင္းျဖင္႔ ကြယ္ေလၿပီ၊ ပဥၥာနႏၱရိယ ကံႀကီးထုိက္ပါေပါ႔၊ (အဖသတ္သား အမ်ားက မသတီ)၂၊ သံသရာမွာ မင္းဘယ္ကို သြားမလဲ၊ တမလြန္မွာ မင္းဘယ္ကုိ လားမလဲ… မေတြးရဲေအာင္ အတည္ …
(လမင္းသာခ်ိန္မွ)
အဲဒီလုိ ျဖည္႔ဆည္းေပးခဲ႔ပါတယ္၊ ကုိယ္႔လူေတြကုိ နိဗၺာန္နဲ႔ မေဝးေစခ်င္တာလဲ ပါတာေပါ႔၊ ပဥၥာနႏၱရိယကံ ဆုိတာ “အမိကုိ သတ္၊ အဖကုိ သတ္၊ ရဟႏၱာကုိ သတ္၊ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ေသြးစိမ္းတည္ေအာင္ လုပ္တယ္၊ သံဃာေတာ္ အခ်င္းခ်င္း ကြဲျပားေစေအာင္ လုပ္တယ္ ဆိုရင္ ထုိက္တတ္တယ္” တဲ႔၊ အဖြား ေျပာခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ကတည္းက မာေအး ေၾကာက္လာတာပါရွင္။
ျမတ္စြာဘုရား အစထားလို႔ သံဃာ၊ အမိအဖ၊ ၾသကာသ … ၾသကာသနဲ႔ ပူေဇာ္ေနက်မို႔ ‘ပါဏာတိပါတာ’ စိတ္မွာကုိ မကူးလာပါဘူး၊ ထူးထူးျခားျခား ပရြက္ဆိတ္မ်ား တက္ေနတာ ျမင္ရင္ေတာင္ “နမ္းလႊတ္လုိက္ရင္ ေျပးတယ္” ဆိုလို႔ နမ္းပစ္လုိက္တာပါဘဲ၊ အဖြားစကား တဟားဟား လုပ္ခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက သတ္ရမွာ ေၾကာက္တဲ႔ မာေအးကုိ သီခ်င္းေတာ႔ ေရးေပးခဲ႔ပါတယ္၊ ဘုရား မႀကိဳက္တဲ႔ လူမုိက္ငါးေယာက္ ဆိုလား၊ အဲဒီမွာ ဆုိခဲ႔တာပါပဲရွင္။
xxx ပါဏာတိပါတာ- သတၱဝါ ထိုထိုဟူသမွ်၊ ေဝေနယ်အေပါင္း အသက္ေသေစေၾကာင္း၊ မေကာင္းေသာအမႈ ၾကံစီမိုက္မွား ျပဳက်င္႔ျခင္းမွ၊ ဘုရားတပည္႔ေတာ္တုိ႔သည္၊ ေဝရာမဏိ သိကၡာ ပဒံ – အထူး ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏ဘုရား xxx
(ပဥၥသီလမွ)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
