>
အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႔သြား ေတာလား
ၿငိမ္းခ်မ္းၿငိမ္း
ေမ ၂၀၊ ၂၀၀၉
“လမ္း ပိတ္ထားတယ္။ ဒီလမ္းက သြားလို႔ မရဘူး ”
ဆိုသည့္ လံုထိန္းရဲ တေယာက္၏ စိတ္မရွည္ေသာ ေလသံၿဖင့္ ေၿပာသည့္စကားေၾကာင့္ ဟိန္းခိုင္ထြန္း တေယာက္ ေနာက္ၿပန္လွည့္ လိုက္ရသည္။ မေန႔က အင္းစိန္ေထာင္ ေရွ႕သို႔ သြားရာ ေပါက္ေတာ၀ မွတ္တိုင္တြင္ လမ္း ပိတ္ထားသၿဖင့္ သူ တေကြ ့တပတ္ၾကီး သြားခဲ့ရၿပီး ေခ်ၿပီ။ ဒီေန႔ေတာ့ ေအာင္ေဇယ်ဘက္မွ ၀င္မည္ဟု စိတ္ကူးထားေသာ္လည္း တံတား အဆင္းတြင္ သံဆူးႀကိဳး အရံအတားမ်ားၿဖင့္ ပိတ္ထားေသာ ရဲတအုပ္ေၾကာင့္ သူ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္သြားသည္။ ရဲတုိ႔က သူ႔ကုိ ေဒၚစု လြတ္ေၿမာက္ေရး အတြက္ အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႕တြင္ ေစာင့္ဆုိင္းသည့္ အဖြဲ႔မွဟု သံသယ ရိွေနသည္။
ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ၿဖင့္ပင္
”က်ေနာ့္အိမ္က ေအာင္သုခမွာပါ။ အိမ္ၿပန္မလို႔ပါ။ အေမ ေနမေကာင္းလို႔ ၿမိဳ႔ထဲမွာ ေဆးသြား၀ယ္တာပါဗ်ာ။ ဟိုေလ … ဟို … ေစာင့္တဲ့ အဖြဲ႔က မဟုတ္ပါဘူး …”
ဟု ေၿပာသည့္ အခါတြင္မေတာ့ တပ္ၾကပ္ အဆင့္ေလာက္ ရွိသည့္ အေစာင့္ရဲ တေယာက္က ဟူးကနဲ သက္ၿပင္း တခ်က္ မႈတ္ထုတ္လ်က္
”ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း ေတာ္ေတာ္ ခက္တာပဲ။ လူၾကီးေတြက လံုၿခံဳေရး အတြက္ ၿပင္ဆင္ထားပါတယ္ ဆိုေတာ့မွ … ကဲ ကဲ … လက္ဖက္ရည္ဖိုး ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ ထည့္သြား။ ခင္ဗ်ား သြားရမွာ တေကြ႔ တပတ္ၾကီး ”
ဟု ထိုသူ ေၿပာသည္။
ဟိန္းခိုင္ထြန္းတေယာက္ နည္းနည္း အင္တင္တင္လုပ္၍
“မလုပ္ပါနဲ ့ ဆရာရယ္။ က်ေနာ္ ဒီအပိုင္သားပါ၊ အေမ ေနမေကာင္းလို႔။ ့ပါတာလဲ တေထာင္ေလာက္ပဲ ရွိေတာ့တယ္”
အဆိုပါ ရဲက
“ကဲ ကဲ … ၿမန္ၿမန္ေပးၿပီး လစ္ေတာ့။ အရာရွိ မလာခင္ …”
ဟု ေၿပာသည့္ အခါတြင္ ဟိန္းခိုင္ထြန္း တေယာက္လဲ တေထာင္တန္
တရြက္ ထုတ္ေပးၿပီး ၿမန္ၿမန္ သုတ္ေၿခတင္လာခဲ့ရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား အင္းစိန္ေထာင္တြင္း စတင္ တရားစြဲဆိုသည့္ ေမလ ၁၈ ရက္ ေန႔မွစ၍ အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႔သို႔ လာႏိုင္သည့္ လမ္း အားလံုးကို ပိတ္ဆို႔ထားၿခင္းေၾကာင့္ ခရီးသြား ၿပည္သူမ်ားေရာ ေဒၚစု ေထာက္ခံသူမ်ားပါ အေတာ္ အခက္ေတြ႔ရသည္။ ဟိန္းခိုင္ထြန္းတို႔လို ဂ်ာနယ္လစ္မ်ား အဖို႔ ကမာၻက အာရံု စိုက္ေနေသာ ၿမန္မာႏိုင္ငံ၏ သတင္းကို ၿပည္တြင္း ဂ်ာနယ္လစ္ တေယာက္ ၿဖစ္ၿပီး မသိလွ်င္ အေတာ္ ရွက္စရာေကာင္းသည္ ဆိုသည့္ ခံယူခ်က္ေၾကာင့္ အၿပင္၊ စစ္အစိုးရ က ေရးခြင့္ မၿပဳေသာေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖၚၿပခြင့္ မရေသာ္လည္း လွ်ိဳ႔၀ွက္ လုပ္ထားေသာ ဘေလာ့ဂ္တြင္ ထည့္သြင္းေဖၚၿပမည္ ဆိုေသာ စိတ္ကူးၿဖင့္ အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႔သို႔ အခက္အခဲ မ်ားစြာကို ေက်ာ္ၿဖတ္ၿပီး ေရာက္ရွိလာၿခင္း ၿဖစ္သည္။
မေန႔ကေတာ့ သူ ဒီလမ္းကိုမသိ၍ ဘိုကုန္းဘက္ကေန တေကြ႔တပတ္ၾကီး လာခဲ့ရသည္။ ေထာင္ေရွ႔ေရာက္ေတာ့မွ လူငယ္တေယာက္ ညႊန္ၿပ၍ သူ ဒီလမ္းကို သိခဲ့ၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ထိုလူငယ္က “ေထာက္ခံသူ” တေယာက္ၿဖစ္ၿပီး
“ခင္ဗ်ားက အာပတ္လြတ္ေအာင္ေတာ့ေၿပာ။ ဒီရပ္ကြက္သားလို႔ ေၿပာ။ “ေထာက္ခံသူ” ဆိုရင္ေတာ့ ေပးမ၀င္ဘူး။ အေၿခအေန ၾကည့္ၿပီး ငါးရာကေန ႏွစ္ေထာင္အထိ ယူတယ္”
ဟုေၿပာသၿဖင့္ သူ သိထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
ၿမန္မာၿပည္တြင္ လာဘ္စားမႈမ်ားက ေနရာတိုင္းတြင္ ရွိႏွင့္ၿပီးသား ၿဖစ္သည္။ ၿဖတ္သန္းခြင့္ အတြက္ ေငြေၾကး ေတာင္းခံေသာ အႏွီရဲမ်ားကလည္း ရရွိေသာ လစာတခုတည္းၿဖင့္ သူတို႔၏ ဇနီး၊ သားသမီးမ်ား အတြက္ လံုေလာက္မည္မဟုတ္။ ယခုလို ကိစၥမ်ိဳးတြင္ ၿဖတ္သန္းခ ေကာက္ခံၿခင္းသည္ သူတို႔အတြက္ အႏၱရာယ္ၾကီးသည္ ဟု သိထားေသာ္လည္း ၾကံဳတုန္း ဆံုခိုက္ အခြင့္အေရးေလးမို႔ သူတို႔လည္း ရသေလာက္ ရွာလိုက္မည္ဟု စိတ္ကူးမိပံု ရဟန္တူသည္။
“ပိုက္ဆံေပးလွ်င္ ၿမန္မာၿပည္တြင္ အကုန္ရသည္ …” ဆိုသည့္သေဘာမွာ ေပၚလြင္ေနလွ်င္ …
ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အိမ္သို႔ ေရကူး ၀င္ေရာက္လာသူ ဂၽြန္၀ီလ်ံယက္ေထာၾကီးလည္း အင္းလ်ာားကန္ အနီးရွိ လံုၿခံဳေရး အေစာင့္မ်ားကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး ၀င္မလာဘူး ဟု မည္သူ ေၿပာႏိုင္မည္နည္း။
စစ္အစိုးရ အေနၿဖင့္လည္း ေဒၚစုအား တရားစြဲဆိုမည့္ အစား ကိုယ့္လူကို အရင္ ေမးၿမန္း စံုစမ္းသင့္ပါသည္။
ယက္ေထာၾကီးကို ဖမ္းမိစဥ္က ႏိုင္ငံၿခားေငြႏွင့္ အတူ ၿမန္မာေငြမ်ားလည္း ပါသည္ဆိုေတာ့ အေတာ္ကို စဥ္းစားစရာ ေကာင္းေနပါသည္။
ကမာၻသာမက ခပ္မဆိတ္ေနသည့္ အာဆီယံကပါ ၿမန္မာ့အေရး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေရးကို အာရံုစိုက္ေနပါသည္။ ဟိန္းခိုင္ထြန္းတေယာက္ သူ႔ဆီမွ ထြက္သြားေသာ တေထာင္တန္ တရြက္ကို ၿမင္ေယာင္မိရင္း အင္းလ်ားကန္တြင္ ေရကူးလိုက ဘယ္ေလာက္ေပးရင္ ရႏိုင္မလဲဟု ေတြးၾကည့္ေနမိသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
