>
(Thakhin Ohn Myint & U Win Tin – file photo, 2nd Jan 2009)
စာေရးဆရာမၾကီး ခင္မ်ဳိးခ်စ္ (၁၉၁၅ – ၁၉၉၉)
ကြယ္လြန္ျခင္း ၁၀ ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္
အမွတ္တရစကားမ်ား စုစည္းခ်က္
မိုးမခ
ဇန္န၀ါရီ ၇၊ ၂၀၀၉
ဦး၀င္းတင္ အမွတ္တရ စကား
အမၾကီးကြယ္လြန္တာ ၁၀ ႏွစ္ ရွိျပီ ဆိုေပမဲ့ က်ေနာ့္အဖို႔ေတာ့ ကြယ္လြန္တယ္ဆိုတာကို မဟုတ္သလိုဘဲ။ က်ေနာ္စိတ္ထဲမွာ အမၾကီး သက္ရွိထင္ရွား ရွိေနတုန္းလိုပါပဲ။ အမၾကီးသာ မဟုတ္ဘူး။ ဆရာဦးခင္ေမာင္လတ္လည္း သက္ရွိထင္ရွားရွိတုန္းပဲလို႔ က်ေနာ္ခံစား ထင္ျမင္ေနတုန္းပဲဗ်ာ။
အဲဒီလို ထင္ျမင္ေနမိတဲ့ အေၾကာင္း ရွိတယ္။
က်ေနာ္ အမၾကီးတို႔ ဆရာဦးခင္ေမာင္လတ္တို႔ မိသားစုနဲ႔ ေနာက္ဆုံး ေတြ႔ခဲ့ရတာ ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ ၈ ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံကာလတုန္းကပါ။ မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ဆုိးၾကီးကို ရိုက္ခ်ဳိး ျဖိဳဖ်က္ဖို႔ လူထုအုံၾကြမႈၾကီး ေပၚထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္ကာလေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္တို႔ စာနယ္ဇင္းသမားေတြစုျပီး မဆလအာဏာ ယႏၱရားၾကီးကို ျဖိဳဖ်က္ခ်ဖို ကန္႔ကြက္ၾကတယ္။ ကန္႔ကြက္စာတမ္းကို စာနယ္ဇင္းသမားၾကီးငယ္ အားလုံးလိုလို လက္မွတ္ထိုး ထုတ္ျပန္ၾကတယ္။
အဲဒီစာတမ္းၾကီးကို လက္မွတ္ထိုးၾကတဲ့ေန႔က အမၾကီးမိသားစုကို က်ေနာ္ ေနာက္ဆုံးေတြ႔ခဲ့တာပဲ။ အဲဒီေန႔က အမၾကီးက က်ေနာ့္ကို ဖက္ငိုတယ္။
“ကို၀င္းတင္ ရယ္ … ဒီလိုစာမ်ဳိး က်မကိုယ္တိုင္ ေရးခ်င္တာ။ က်မ အသက္ၾကီးေနလို႔ ဒါမ်ဳိး မလုပ္ႏိုင္တာ။ ရွင္လုပ္ေတာ့ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ။ ၀မ္းသာလိုက္တာ။ အားတက္လိုက္တာရွင္ …” လို႔ မ်က္ရည္လည္ရႊဲနဲ႔ ေျပာေနပုံကို က်ေနာ္ ဒီကေန႔အထိ က်ေနာ္မ်က္စိထဲက မထြက္ဘူး။ ျမင္ေယာင္ေနတုန္းပဲ။ ၾကားေယာင္ေနတုန္းပဲ။
အဲဒီေန႔က အမၾကီးမိသားစု တစုလုံးကို တေယာက္မက်န္ စုေခၚျပီး စာတမ္းကို လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း စာတမ္းရဲ႔ ထိပ္ဆုံးမွာမွ လက္မွတ္ထိုးခ်င္တယ္ ဆိုျပီး သူလက္မွတ္ထိုးရမယ့္ေနရာကေနျပီး စာရြက္ထိပ္အထိ မ်ဥ္းေၾကာင္းရွည္ၾကီး ဆြဲျပီး “ခင္မ်ဳိးခ်စ္” ဆိုျပီး လက္မွတ္ထိုးလိုက္တယ္။
အမၾကီးတို႔ ဆရာဦးခင္ေမာင္လတ္တို႔နဲ႔ က်ေနာ္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ရွိျပီ။ က်ေနာ့္အဖို႔ မွတ္မိစရာေတြ ျမင္ေယာင္ ၾကားေယာင္စရာေတြ အမ်ားၾကီးမွ အမ်ားၾကီးပဲ။ တပုံတပင္ေပါ့ေလ။ အဲဒါေတြထဲက ေနာက္ဆုံးၾကဳံခဲ့ရတဲ့ “ဆုံကြက္” က တသက္မေမ့ႏိုင္စရာသာ မဟုတ္။ အမၾကီးနဲ႔ အမၾကီးမိသားစုရဲ႔ ဂုဏ္အင္ၾကန္အင္ စရုိက္ လကၡဏာေရာ၊ စိတ္ဓာတ္အားမာန္ေရာ၊ ဘယ္ေသာအခါမွ မဆုတ္မနစ္ေသာ သံဓိ႒ာန္ကိုပါ ထင္းထင္းၾကီး ေဖာ္ျပလိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းမို႔ ဒီေန႔အထိ မေမ့ႏိုင္တာပဲ။
ဒါေၾကာင့္လည္း အမၾကီး ကြယ္လြန္ျပီဆိုတာကို က်ေနာ္ မယုံႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီေန႔အထိ အမၾကီး ေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္ဟာ မိသားစုနဲ႔အတူ ျမန္မာတိုင္းသူျပည္သားမ်ားနဲ႔အတူ စာေပေလာက အေပါင္းအသင္း ေရာင္းရင္းမ်ားနဲ႔အတူ က်ေနာ္တို႔လို ႏိုင္ငံေရးသမား၊ ႏိုင္ငံေရးေလာကသားမ်ားနဲ႔အတူ ရွိေနေသး၊ ရွင္ေနေသး၊ ရုန္းကန္ လႈပ္ရွားေနတုန္းပဲရယ္လို႔ က်ေနာ္ ခံစားထင္ျမင္ေနမိတာေပါ့ေလ။
က်ေနာ္ ထင္ျမင္ခံစားမိသလိုပဲ မိသားစုကေရာ၊ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ားကေရာ၊ စာေပေလာက၊ ႏုိင္ငံေရးေလာကက ပုဂၢဳိလ္အားလုံးကပါ ထင္ျမင္ခံစားၾကရမွာပါပဲလို႔ က်ေနာ္ ယုံၾကည္ေနမိပါတယ္။
အမၾကီး ျပီးေတာ့ ဆရာ ဦးခင္ေမာင္လတ္ ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီ။
အမၾကီး သက္ေတာ္ ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ သတည္း။ ။
(ဇန္န၀ါရီ ၂၊ ၂၀၀၉)
သခင္အုန္းျမင့္ အမွတ္တရ စကား
အကိုၾကီး ဆရာ ဦးခင္ေမာင္လတ္နဲ႔ အမၾကီး ေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္တို႔ မနက္တိုင္း က်ေနာ္နဲ႔ ကိုသိန္းေဖတို႔ အိမ္ ၃၇လမ္းထဲကျဖတ္ျပီး ဘူတာၾကီး (ရန္ကုန္)က ဆင္းျပီး ရုံးတက္သြားၾကတဲ့ျမင္ကြင္းကို အခုအထိ သတိရတိုင္း ၾကည္ႏူးရပါတယ္။ အင္မတန္ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ အိေျႏၵရရ (အခုေခတ္လို လူျမင္ကြင္းမွာ ပခုံးခ်င္းတိုက္ အသံထြက္ ရယ္ၾကတဲ့ ပုံနဲ႔ေတာ့ ကြာလွဘိျခင္း)။ အစစ အရာ ဗမာလြတ္လပ္ေရး ေတာ္လွန္ေရးမွာလည္း ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ၾက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ကိုသန္းထြန္းတို႔ရဲ႔ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ တက္တက္ၾကြၾကြ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတာ။ ဘာသာေရးဘက္မွာလည္း အိမ္မွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ဒါနျပဳၾက၊ အိမ္မွာ တရားစခန္းဖြင့္ျပီး ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္ရဲ႔ တရားထိုင္ၾက။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြပါ တရားထိုင္ၾကဖို႔ ေနရာေပးျပီး သာသနာျပဳတာေတြအတြက္ အျမဲတန္း ေလးစားေနလ်က္ပါ။
( ဇန္န၀ါရီ ၂၊ ၂၀၀၉)
တင္မိုး အမွတ္တရ စကား
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကဖီလစ္ပုိင္မ်ဴိးခ်စ္ရီေဇာ္ရဲ႕ “ေနာက္ဆုံးႏႈတ္ဆက္ျခင္း” ကဗ်ာေက်ာ္ကုိ ဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဘာသာျပန္သူက “ခင္မ်ဴိးခ်စ္” တဲ့။ တုိးတက္ေရး မဂၢဇင္းမွာ။ ေနာင္အခါ ဆရာမၾကီးနဲ႔ ေတြ႕ဆုံခြင့္ ရတယ္။ ၾကားနာခြင့္ ရတယ္။ မွန္တယ္၊ အက်ဴိးရွိတယ္ ထင္တာကုိ ေျပာရဲတဲ့ သတၱိရွိသူအျဖစ္ ေတြ႕ရတယ္။ ေလးစား ၾကည္ညိဳမိပါတယ္။ ဆရာမၾကီးလုိ ပုဂၢိဳလ္မ်ဴိး ကြယ္လြန္တဲ့အတြက္ အလြန္ ႏွေျမာမိပါတယ္။
(ဇန္န၀ါရီ ၃၊ ၁၉၉၉)
ဦးတင္ဦး အမွတ္တရ စကား
မရဏံ ဓူ၀ံ
ဇိ၀ိတံ နဓူ၀ံ။
ေသျခင္းတရားကား ျမဲ၍
အသက္ရွင္ျခင္းကား မျမဲ။
ဆရာမၾကီး ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္သည္ အသက္ရွင္စဥ္အတြင္း ႏုိင္ငံေတာ္အက်ဴိးအတြက္ အဖက္ဖက္က ေဆာင္ရြက္သြားသူျဖစ္၍ အမည္ကား ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ရွင္သန္လ်က္ရွိေနပါသည္။ က်ေနာ္ အရာရွိျဖစ္စဥ္ ဆရာမၾကီး ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္အား တပ္မေတာ္၀တ္စုံျဖင့္ တက္တက္ၾကြၾကြ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ တပ္မေတာ္အက်ဴိးကုိ ေဆာင္ရြက္ရွိခဲ့သည္ကုိ မွတ္မိေနပါသည္။ အမ်ဴိးသမီးတပ္ဖဲြ႕တြင္ အၾကီးအကဲအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ေနသည္ကိုလည္း မွတ္မိေနပါသည္။ ဆရာမၾကီး ႏိုင္ငံေတာ္အက်ဴိးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါသည္။ ဆရာမၾကီး ေကာင္းရာသုဂတိသို႕လားပါေစ။ ။
(ဇန္န၀ါရီ၊ ၁၉၉၉)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
