>
ဉာဏ္ဦးေမာင္
ဒီဇင္ဘာ ၂၆၊ ၂၀၀၈
ကိုယ္ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေမရိကန္ႏုိင္ငံရဲ႕ ျပည္နယ္ေတြထဲမွာ ရာသီဥတုအေနနဲ႔ ဖေလာ္ရီဒါက ျမန္မာျပည္ ရာသီ ဥတုနဲ႔ အနီးစပ္ဆုံး။ ေရာက္ဖူးသူေတြ အေျပာအရ ဟာဝုိင္ယီရာသီဥတုလည္း ျမန္မာျပည္ ရာသီဥတုနဲ႔ တူတယ္တဲ့။ ဟာဝုိင္ယီကိုေတာ့ မေရာက္ျဖစ္ေသးလုိ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ကာ မေျပာႏုိင္ေသး။ အေအးေၾကာက္တဲ့သူေတြ၊ ျမန္မာျပည္မွာ စားေနၾက အသီးအရြက္ေတြကုိ ကုိယ့္ၿခံထဲမွာ ကုိယ္တုိင္စုိက္လုိ႔ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ စားခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဖေလာ္ရီဒါက ေနေပ်ာ္ဖြယ္ေနရာျဖစ္မွာ။ ဖေလာ္ရီဒါမွာက ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ သီးပင္စားပင္မ်ိဳးစုံ အားလုံး စုိက္လုိ႔ရတယ္လုိ႔ ၾကားဖူးထားတာ။ ၾကားဘူးသလုိ အကုန္စုိက္လုိ႔ ရမရေတာ့ မသိ။ ကုိယ္တည္းခုိရာ အေဆာင္ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးကေန အျပင္ဘက္ကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဒန္႔သလြန္ပင္ႀကီးႏွစ္ပင္နဲ႔ ေၾကာင္လွ်ာပင္အခ်ဳိ႕က ၿခံစည္းရုိးေဘးတေလွ်ာက္ တန္းစီေနရာယူလုိ႔။ တဖက္ၿခံစည္းရုိးမွာလည္း ျမန္မာျပည္မွာ ေတြ႔ေလ့ရွိတဲ့ ပန္းမ်ိဳးစုံေတြက အၿပိဳင္အဆုိင္ ဖူးပြင့္လုိ႔။ နီဝါျပာ စုံညီညာ၊ လွမွလည္း လွႏုိင္လြန္း။ ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံမွာလုိေတာ့ ဒီက ပန္းေတြက အနံ႔သင္းမယ္ မထင္ပါဘူး။
ဒီလုိ ကုိယ့္အမိႏုိင္ငံမွာ ေတြ႔ေလ့ရွိတဲ့ သစ္ပင္ပန္းပင္ေတြ ျပန္ျမင္ရေတာ့ မေရာက္ျဖစ္တာၾကာေလတဲ့ အမိေျမကုိ ျပန္သတိရမိျပန္ေရာ။ ဒီအခ်ိန္ဆုိတာက ကုိယ့္အမိေျမမွာ ေဆာင္းလ မဟုတ္လား။ ႏွင္း မမ်ားေပမယ့္ ႏွင္းပါးပါးေလး ၾကားထဲမွာပဲ အားယူပြင့္တတ္တဲ့ ေဆာင္းပန္းေလးေတြလည္း ခုခ်ိန္ခုခါ ဖူးပြင့္လုိ႔ ေနေလမလား။ အရင္ကတည္းက မေအးလွတဲ့ ေဆာင္းရဲ႕ နံနက္ခင္းေလးေတြလည္း အရင္ေလာက္မွေရာ ေအးႏုိင္ပါဦးေတာ့ မလား။ Global warming ဆုိတဲ့ ကမၻာေျမႀကီး အပူခ်ိန္ျမင့္တက္လာမႈက ကုိယ့္အမိႏုိင္ငံမွာလည္း သက္ေရာက္မႈေတြ၊ ထိခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ေနမလား။ ရာသီဥတု သဘာဝတရားေတြ အဆုိးဖက္ဆီ ေျပာင္းလဲတာထက္ လူသားေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေတြ အဆုိးဖက္ကုိ ေျပာင္းသြားမွာမ်ိဳးကုိ ကုိယ္ကေတာ့ ပုိၿပီးပူပန္မိတယ္။ ေမတၱာတရားရဲ႕ အရွိန္ေၾကာင့္ ေအးျမမႈေတြ လႊမ္းၿခဳံပါေစ ျမန္မာျပည္။ ေဒါသတရားေၾကာင့္ ပူေလာင္မႈေတြ အေရာင္ မျပန္ပါေစနဲ႔လား။
ေန႔လည္စာထမင္းဝုိင္းမွာ ငါးပိေရနဲ႔ တုိ႔စရာ ေၾကာင္လွ်ာပြင့္ေတြ၊ ေရေႏြးေျဖာထားတဲ့ ဒန္႔ဒလြန္ရြက္ေတြ၊ ေရွာက္ရြက္ႏုႏုေလးေတြနဲ႔ အေငြ႔တေထာင္းေထာင္း ဒန္႔ဒလြန္ဟင္းခ်ိဳ ပူပူေႏြးေႏြးေလးေတြ၊ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ငရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္ေလး ေတြ႔ရတာ ဘယ္မွာ အဆန္းဟုတ္လိမ့္မလဲ။ ေနာက္ၿပီး အရသာကုိ ႀကိဳက္ေပမ့ဲ အနံ႔နဲ႔ အေရာင္အဆင္းကို မႀကိဳက္ႏုိင္လုိ႔ စားဖုိ႔ေရွာင္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာလာတဲ့ ျမန္မာျပည္ေအာက္သားေတြ ေဖးဘရိတ္ ငါးပိရည္ေလးကုိ “ငါးပိရည္ေလးကလည္း ေမႊးလုိ႔၊ ဒီေန႔ေတာ့ ထမင္းစားလုိ႔ ေကာင္းဦးေတာ့မွာပဲ” ဆုိတဲ့ ငါးပိရည္ စားသူေတြအတြက္ အားျဖစ္ဖြယ္ စကားေလးကုိလည္း ယဥ္ေက်းစြာ ေျပာဆုိရင္း ငါးပိရည္ ဟင္းခြက္ေလးကုိ ကုိယ္နဲ႔ အေဝးဆုံးေနရာေရာက္ေအာင္ ေရႊ႕မိတာလည္း ကုိယ့္အဖုိ႔ ဘယ္မွာ အဆန္း ဟုတ္ပါလိမ့္မလဲ။ ဒါ ကုိယ္ညာေနတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။
ေန႔လည္စာစားၿပီးေတာ့ မုိင္ယာမီၿမိဳ႔တြင္းဘက္ဆီ သြားခဲ့ၾကတယ္။ ကားေပၚမွာ တဦး၊ ႏွစ္ဦး၊ သုံးဦး – အဲစုစုေပါင္း ၆ ဦး။ ထူးထူးျခားျခား။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး။ ကားေပၚပါလာသူေတြက တေနရာစီကေန လာၾကတာ။ တဦးက အေမရိကန္ ေျမာက္ဖ်ား မင္နီဆုိတာျပည္နယ္၊ အျခားတဦးက အေနာက္ေျမာက္ဖ်ားျပည္နယ္ျဖစ္တဲ့ ေအာ္ရီဂင္က၊ ေနာက္တဦးက အေရွ႕ဖ်ားျပည္နယ္ ေမရီလင္းမွာ ေနတယ္။ လုိက္ပုိ႔တဲ့ ဖေလာ္ရီဒါ ေဒသခံရယ္၊ ကုိယ္နဲ႔ က်န္တဦးက ကာလီဖုိးနီးယား။ ၆ ဦး ၅ ျပည္နယ္။ တဦးနဲ႔တဦးက မုိင္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီေဝးတဲ့ အရပ္ေတြဆီမွာ ေနၾကတာ။ ဆုံျဖစ္ဖုိ႔က မလြယ္ဘူး။ ဒီေတာ့ ဆုံျဖစ္ခုိက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး။ ကားေပၚ ပါလာသူ အမ်ားစုကလည္း ဖေလာ္ရီဒါကုိ ပထမဦးဆုံး ေရာက္ဖူးၾကသူေတြ။ သူတုိ႔ေတြလည္း ကိုယ့္လုိပဲ မုိင္ယာမီ အိပ္မက္ ရွိေကာင္း ရွိေနမလားပဲ။ ရွိေနခဲ့ရင္ေတာ့ သူတုိ႔ေတြရဲ႕ အိပ္မက္ေတြ အမွန္တကယ္ျဖစ္ဖုိ႔ လက္တကမ္း အလုိမွာ။ မိနစ္ ၂ဝ ေလာက္ ေမာင္းၿပီးေတာ့ မုိင္ယာမီၿမိဳ႔တြင္း ေရာက္လာတယ္။ လမ္းေဘးဝဲယာတခုိမွာေတာ့ ထန္းပင္တန္းေတြက အစီအရီ။ ဒါ မုိင္ယာမီေလ။
ဖရီးေဝးက ထြက္လ်င္ထြက္ခ်င္းပဲ စည္ကားတဲ့ ၿမိဳ႔တြင္းလမ္းမတခုေပၚ ေရာက္လာတယ္။ ေဟာ ဟုိမွာ ေတြ႔ရတဲ့ အေဆာက္အဦက အေမရိကန္ အဲယားလုိင္း အရင္းနာေဆာက္အဦ။ 
ဒါက မုိင္ယာမီ ဟိ (Miami Heat) ဘတ္စကက္ေဘာအသင္းရဲ႕ အိမ္ေဂဟာ။ ခမ္းခမ္းနားနား ထယ္ထယ္ဝါဝါ။မုိင္ယာမီဆုိတာ-
စိမ္းလဲ့လဲ့ ေအာက္ခံသမုဒၵရာ၊ ျပာရင့္ရင့္ ေကာင္းကင္က်ယ္ မဟာ၊ ေရာင္စုံမုိးျမင့္တုိက္တာေတြက ေနရာတကာ၊ ကာရစ္ဘီယံေတးသံက ျမဴးၾကြေဝဆာ၊ အုန္းနဲ႔ ထန္းပင္ေတြက ညီညီညာညာ၊ ဒါ တမူထူးျခားတဲ့ မုိင္ယာမီရဲ့ အလွ ရတနာ။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
