>
၆၅ ႏွစ္ မဟုတ္ဘူး
မိုးမိုး (လူ႔ေဘာင္သစ္)
ႏို၀င္ဘာ ၂၄၊ ၂၀၀၈
၁၉၈၈ ခုႏွစ္က စတင္သေႏၶတည္ေမြးဖြားလာတဲ့ ‘ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး’ ဆိုတဲ့ အျမဳေတ တခုဟာ က်မ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေနသမွ် ဘယ္ေသာအခါမွ ေဖာက္ျပန္သြားမယ့္ ေသြဖယ္သြားမယ့္ အေၾကာင္းတရား မဟုတ္ပါဘူး။ က်မ စြမ္းအားရွိသမွ် က်မ လုပ္ႏိုင္သမွ် ‘ဒီမိုကေရစီရသည္အထိ’ စစ္အုပ္စုကို ေတာ္လွန္ေနမွာပါပဲ။
ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ အတြင္းမွာ ခ်စ္တဲ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးရဲေဘာ္ေတြဟာ ေထာင္ဒဏ္ အသီးသီး စီးပြားဒုကၡအသီးသီးေတြကို ၾကံၾကံခံရင္း အသက္ေပးခဲ့သူေတြ စစ္အာဏာရွင္ရဲ႕ လက္နက္ေအာက္မွာ ေသြးေျမက်ခဲ့တဲ့ ရဟန္း သံဃာ ေက်ာင္းသား ျပည္သူေတြနဲ႔ အသက္ေပးဖို႔အဆင္သင့္ရွိေနတဲ့သူေတြဟာ က်မ ရဲ႕မ်က္စိေရွ႕မွာ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ၾကံဳရင္ဆိုင္ခံစားေနရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါပဲ။
ဘယ္လိုျပစ္ဒဏ္မ်ဳိးေတြပဲ ခံရပါေစ။ ငါတို႔ယံုၾကည္ခ်က္မေျပာင္းလဲဘူးဆိုတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ခိုင္မာတဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ လူယုတ္မာစစ္အုပ္စုတစုရဲ႕ေအာက္မွာ အျပံဳးမပ်က္တိုက္ပြဲဝင္ေနတာဟာ က်မအတြက္ ေလးစားဂုဏ္ယူရေသာ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြပါပဲ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ တေယာက္တေနရာစီ ေဝးကြာေနရပါေသာ္လည္း မေမွ်ာ္လင့္ေသာအေၾကာင္းေတြနဲ႔ တိုက္ဆိုင္မႈေတြေၾကာင့္ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္ေသာ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ေတြ႔ရဆံုရတဲ့အခါမွာ ေတာ့ မွန္ကန္တဲ့တရား၊ မွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္နဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္တူညီသူေတြ တခ်ိန္မွာ ျပန္စုစည္းၿပီး ‘အား’ ျဖစ္မယ္ ဆိုတာ က်မ အေလးအနက္ ယံုၾကည္မိပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲေဝးေနေသာ္လည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ ရဲေဘာ္အကိုေတြနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ က်မ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။
က်မတို႔ဆံုေတြ႔ရတဲ့အခါတုိင္း အကိုေတြရဲ႕ယံုၾကည္ခ်က္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို နားေထာင္ရတာ က်မအတြက္ ဘာနဲ႔မွမလဲႏိုင္တဲ့ အရာတခုပါ။
ကြမ္းတျမံဳ႕ျမံဳ႕နဲ႔ “ညီမေလး မိုးမိုး ေရ” အကိုတို႔ကေလဆိုၿပီး ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ ဟာသေတြေႏွာၿပီး ဒႆနေတြ ခံယူခ်က္ေတြ ဘဝရဲ႕ဒဏ္ေတြကို အျပံဳးမပ်က္ ေျပာျပတတ္တဲ့ ကိုမင္းေဇယ်ာရဲ႕ ႏူးညံ့မႈေတြ သူတို႔ရဲ႕ခံစားမႈေတြ ကို မွ်ေဝ ခံစားရင္း အျမဲေလးစားခဲ့ရပါတယ္။
ဒီအျဖစ္ေတြဟာ က်မမ်က္စိထဲက မထြက္ႏိုင္တဲ့ အမွတ္တရ ပံုရိပ္ေတြပါပဲ။
ကိုဂ်င္မီနဲ႔က်မက အသက္က မတိမ္းမယိမ္း … ၁၉၈၈၊ ၈၉ လူ႔ေဘာင္သစ္မွာေတြ႕ၾကေတာ့ သူက ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႔ ခပ္ဆတ္ဆတ္စကားေျပာတတ္ၿပီး ယံုၾကည္ခ်က္တခုကို ခိုင္မာစြာဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လူငယ္တေယာက္အျဖစ္ အမွတ္ရေနခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ကိုဂ်င္မီရဲ႕ပံုရိပ္လႊာကိုျပန္ေတြ႔ရေတာ့ က်မကိုယ္တိုင္မငယ္ေတာ့ပါလား ဆိုတဲ့အသိ၊ ရင္က်က္တည္ၿငိမ္ၿပီး ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ လူလတ္ပိုင္း ကိုဂ်င္မီအျဖစ္ ျမင္ေတြ႔ရေတာ့ ‘ငယ္ရြယ္တက္ႂကြတဲ့ ဘဝတခုလံုး’ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္တေယာက္အျဖစ္ က်မ ဝမ္းနည္းဝမ္း သာခံစားရင္း (ငါတို႔ရဲ႕ငယ္ဘဝေတြကို ဖ်က္စီးတဲ့ စစ္အစိုးရ ဆိုတဲ့ ေဒါသ) ကိုပါ ေရာႁပြန္းခံစားရင္း ေလးစားဂုဏ္ယူပါတယ္ ကိုဂ်င္မီ။
ထိုအတူပဲ ၁၉၉၆၊ ၁၉၉၆ ဝန္းက်င္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ မဟာသိပၸံတက္ရင္း ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားေနတဲ့ က်မ ဘဝမွာ ယံုၾကည္ခ်က္တူတဲ့ က်မတို႔အုပ္စုေတြဟာ အခ်ိန္ရရင္ရသလို ေတြ႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။ လွည္းတန္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ ၾကည့္ျမင့္တိုင္ကမ္းနားေစ်းနားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္နဲ႔ အမ်ားဆံုးထိုင္ျဖစ္တာကေတာ့ ကိုတိတ္ (ကိုတိတ္ႏိုင္၊ ေအေအပီပီ) နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစု ဖြင့္ထားတဲ့ Pepsi ဆိုင္ေလးမွာပဲ။ ေျပာၾကဆိုၾက ျငင္းၾကခံုၾကနဲ႔။
အမွတ္ရေနတာကေတာ့ အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ သြယ္လ်လ် ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ညီမငယ္ နီလာသိန္းကို အမွတ္ရေနၿပီး ၁၉၉၆ မွာ ရဲဝံ့စြာ စစ္အာဏာရွင္ကို အန္တုရင္း စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ မတရား ေထာင္ခ်မွတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၆ မွာပဲ ညီမငယ္ နီလာသိန္းကို ေတြ႔ရခ်ိန္မွာေတာ့ လူလတ္ပိုင္း အမ်ဳိးသမီး အသြင္ကို ေျပာင္းသြားခဲ့ေပမယ့္ သူမရဲ႕ခ်စ္စရာ ေလးစားစရာေကာင္းတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကေတာ့ ေျပာင္းလဲ မသြားခဲ့ပါဘူး။ က်မေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေနရာတခုမွာပဲ နီလာသိန္းရဲ႕အကိုဝမ္းကြဲေတြ၊ ကိုဂ်င္မီရဲ႕ ညီမဝမ္းကြဲေတြဟာ က်မနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္လာျပန္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းေတြ ဘဝခံစားမႈေတြကို ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကျပန္တယ္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလမွာ အက်ဥ္းခ်ဳံး က်င္းပျဖစ္ခဲ့တဲ့ က်မရဲ႕ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကၽြးကို ႏွစ္ဖက္မိဘေဆြမ်ဳိး အနည္းငယ္ အရင္းႏွီးဆံုး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းတစုနဲ႔ ကိုမင္းေဇယ်ဦးေဆာင္တဲ့ က်မ ခင္မင္ေလးစားရ တဲ့ ရဲေဘာ္ အကို တစုကို လက္လွမ္းမီသေလာက္ ဖိတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
မပ်က္မကြက္တက္ေရာက္လာတဲ့ ကိုမင္းေဇယ်ာနဲ႔ အုပ္စုဟာ က်မရဲ႕ ဖခင္နဲ႔လည္း ရင္းႏွီးခင္မင္ေနတဲ့အတြက္ သူတို႔ရဲ႕စားပြဲဝိုင္းဟာ သူတို႔ယံုၾကည္တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ စည္ပင္ေနတာကို ျမင္ရတဲ့အခါ က်မနဲ႔ က်မ အမ်ဳိးသားဟာ ဝမ္းသာပီတိျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကိုမင္းေဇယ်ာက ဦးေဆာင္ၿပီး က်မကို ေသြးသားရင္းခ်ာ အကိုၾကီးမ်ားကဲ့သို႔ စကားလက္ေဆာင္တခု ေပးခဲ့ပါတယ္္။ “ငါ့ညီမ မိုးမိုး မ်က္ရည္က်ရင္ ငါတို႔ေတြရဲ႕လက္သီးေတြဟာ ခင္ဗ်ားဆီကို ေရာက္လာမယ္” တဲ့ …
အျမဲျပံဳးၿပီး ကြမ္းတျမံဳျမံဳနဲ႔ေနတတ္သူဟာ အမွန္တရားအတြက္ မတရားမႈအတြက္ဆို ငါတို႔ဟာ အျမဲရပ္တည္မယ္ ဘယ္ေတာ့မွ မခံဘူးဆိုတာ ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ ေျပာခဲ့တာဟာ က်မတို႔ ၂ ေယာက္အတြက္ ထာဝရ အမွတ္တရ မဂၤလာလက္ဖြဲ႔အျဖစ္ သတိရရင္း အျမဲျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
အခု ညီမ မ်က္ရည္ေတြက်ေနရပါတယ္ ကိုမင္းေဇယ်။ အဲဒီမ်က္ရည္ဟာ လူယုတ္မာတစုရဲ႕ မတရားႏွိပ္စက္ အၿငိဳးေၾကာင့္ ေဒါသနဲ႔က်တဲ့မ်က္ရည္၊ အားလံုးအတြက္ ဂုဏ္ယူတဲ့မ်က္ရည္ပါ။
မွန္ကန္တဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္တခုကို မယိမ္းမယိုင္ ခုိင္မာစြာ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လူတစု၊ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈကို အေျခခံၿပီး တက္ႂကြ ႏုပ်ဳိလန္းဆန္းေသာ လူငယ္လူလတ္ဘဝတခုလံုးကို ရဲဝံ့စြာ အမွန္တရားအတြက္ ေပးဆပ္ ေနေသာ လူတစု၊ မိဘညီအကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ရွင္ကြဲကြဲစြာ မတရားႏွိပ္စက္ခံေနရေသာ က်မ ခင္မင္ေလးစားရ ပါေသာ ရဲေဘာ္တစု။
မတရားမႈ အဓမၼႏွိပ္စက္ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ အႏိုင္ယူေနတဲ့ လူမသမာတစုဟာ တရားဥပေဒမဲ့စြာ အရွက္ကင္း စြာနဲ႔ လက္နက္မဲ့ ေက်ာင္းသား လူငယ္တစုကို အၿငိဳးႀကီးစြာ ယုတ္မာပက္စက္တဲ့ ဉာဏ္အျပည့္နဲ႔ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ ဒဏ္ခ်တာဟာ ေျပးစရာေျမမရွိ ဂုဏ္သိကၡာမဲ့ ရပ္တည္ေနတဲ့ မသမာလူတစုဟာ ရွက္ရမ္း ရမ္းကားတဲ့ လုပ္ရပ္တခုဆိုတာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားသာမက ကမၻာကပါ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ေနၾကတယ္ဆိုတာ အမ်ားျပည္သူ သိၿပီးျဖစ္တယ္။
၆၅ ႏွစ္မဟုတ္ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္း ၆၅၀၀ ျဖစ္ေနပါေစ။ ငါတို႔မေၾကာက္ဘူး။ က်မခ်စ္တဲ့ ရဲေဘာ္ အကို ညီမေတြနဲ႔အတူ က်မရဲ႕စိတ္ေတြဟာလည္း အက်ဥ္းက်ခံၿပီး မခြဲတမ္း ရွိေနေစရပါမယ္။ ေနာင္လာမယ့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြအတြက္ က်မ ဉာဏ္အား ကိုယ္စြမ္းအားရွိသမွ် အေရးေတာ္ပံုၿပီးသည္အထိ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္မယ္လို႔ ကတိျပဳရင္း …
“ေလးစားပါတယ္၊ ဒို႔ … ေက်ာင္းသား လူငယ္” ။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
