>
ေမာင္ဖီလာ
ေအာက္တုိဘာ ၂၂၊ ၂၀၀၈
ဟုိးတုန္းကေတာ့
ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔ မီးေတာက္မီးလွ်ံ
အခု ေျမာင္းႀကဳိေျမာင္းၾကားက
လွ်ံထြက္တုိးတက္လာတဲ့
ေရပုတ္ေရေဆြး
အခု ငါ့ခႏၶာကုိဖ်က္ၿပီး
တျခားအသက္ထဲ ထည့္ၾကည့္စမ္း
ငါလဲၿပဳိၿပီအမွတ္နဲ႔ ငါ့ေက်ာကုိလာလာသပ္ေနတယ္
ငါေမာၿပီအထင္နဲ႔ ငါ့ခရီးကုိ ဖ်က္စီးေနတယ္
ငါ့အသီးအႏွံေတြေၾကြက်သြားေအာင္
ေလထဲမွာ ‘ဆူး’ေတြထည့္ၿပီး တုိက္တုိက္ေနတယ္
၁၂ နာရီနဲ႔ ၁၅ မိနစ္တိတိမွာ သူရပ္ေနတယ္
တံတားေပၚမွာ သူရပ္ေနတယ္
၁ဝ ေၾကာင္းေျမာက္တိတိမွာ သူရပ္ေနတယ္
လမ္းဆုံလမ္းခြမွာ သူရပ္ေနတယ္
စီးေနတဲ့ ျမစ္ေရေပၚေနေရာင္ျခည္လုိ သူရပ္ေနတယ္
အသက္ ‘၄ဝ’ဆုိတာ အားလုံးကုိရပ္ပစ္လုိက္ဖုိ႔
အေကာင္းဆုံးအရြယ္ပဲ
သူရွိေၾကာင္း ထထ’ျမည္’ျပေနရတာ
သူ႕ကုိ မေမ့မေလွ်ာ့ဖုိ႔ ႀကဳိးစားအားထုတ္ေနရတာ
ရိရြဲျပတ္က်ေတာ့မယ့္သီခ်င္းေပၚက
သူ အခ်ိန္မီခုန္ဆင္းခဲ့ရတယ္
‘ငါျပန္လာခဲ့မယ္’ တဲ့ ဓားသြားလုိ ‘ၿမိ’ေနတဲ့အသံဟာ
သြားႀကဳိသြားၾကားေတြထဲက ‘ခြၽင္’ကနဲထြက္လာတယ္
‘ညံ့’ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာဖုိ႔မလုိဘူး
‘ေကာင္း’ေနတာ ခဏျဖစ္ခဲ့ဖုိ႔ပဲလုိတယ္
လူတစ္ေယာက္ လမ္းေဘးမွာ ‘ေကာင္း’ၿပီးလဲေနတယ္
‘ေကာင္း’ေသာညေနခင္းပါ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ
‘ဇီး႐ုိး’… ‘ဇီး႐ုိး’ဆုိတာဟာလည္း ေကာင္းေသာရလဒ္ပါ…
တစ္ေန႔ ကဗ်ာအတြက္ အခ်ိန္ေပးတာ ‘၁ဝ’မိနစ္
က်န္တဲ့ ‘၁၄၃ဝ’ မိနစ္ထဲကုိ
လူၿပိန္းတစ္ေယာက္လုိ ေညႇာ္နံ႔ကုိ ခုိစီးၿပီး ဝင္ဝင္သြားတယ္
ငါဘာအတြက္ ေသာကေရာက္ေနရတာလဲ
ငါဘာအတြက္ ေၾကာက္လန္႔တုန္လႈပ္ေနရတာလဲ
ငါဘာအတြက္ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေနတာလဲ
ခြဲစိတ္ကုသမႈဟာ လုံးလုံးမေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ
ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ခႏၶာထဲ ငါ့အသက္ကုိ ေျပာင္းထည့္လုိက္ဖုိ႔
ခြဲစိတ္ကုသမႈဟာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ…။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
