>
ေအာင္ေဝး
ေအာက္တုိဘာ ၁၈၊ ၂၀၀၈
‘ပဲဟင္းကုိ ရႈပ္ခ်င္သည္၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးကုိ၊ အႏုတ္ခံ၀့ံ မခံဝံ့။ မႈိႏွင့္မွ်စ္ကုိ ႏုတ္ခ်င္သည္၊ က်ဥ္တုတ္ခံဝံ မခံဝံ’
က်ည္းကန္ရွင္ႀကီးနႏၵဓဇရဲ႕ ေမတၱာစာ တပိုဒ္ကို သတိရမိတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဧရာဝတီခရီးစဥ္သေဘၤာက လပြတၱာၿမိဳ႕ကို ဝင္ေရာက္လာေနခဲ့ပါၿပီ။ ေရြးျမစ္ေပၚမွာ ေနနီ ေရေသာက္ဆင္းလုုလုအခ်ိန္ ဆိုပါေတာ့။
သေဘၤာဦးခန္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က က်ေနာ္တုိ႔ကို ေခၚျပီး ေတြ႔ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အားလံုးကုိ ဒီမိုကရက္တစ္ျဖစ္ဖို႔၊ ဒီမိုကရက္စိတ္ထားရွိဖို႔ လမ္းညြန္ပါတယ္။ ဒီမိုကရက္ျဖစ္တယ္ဆုိတာ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ ကိုယ္နဲ႔မတူတာ၊ မတုိက္ဆိုင္တာေတြကို နားလည္လက္ခံေပးႏုိင္တာပါပဲ။ တနည္းဆိုရရင္ က်ယ္ျပန္႔စြာ မဟာမိတ္ျပဳရတဲ့ သေဘာပါ။ ၈၈- အေရးေတာ္ပံုအလြန္၊ ၈၉- တိန္အန္မင္အလြန္၊ ၉ဝ-ေဂၚဘာခ်က္အလြန္ ကမၻာႀကီးဟာ ဗဟုဝါဒေခတ္ပဲမဟုတ္လား။
အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကုိ flexible ျဖစ္ဖို႔၊ mobile ျဖစ္ဖို႔ မွာၾကားပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဒီခရီးစဥ္မွာ က်ေနာ္တို႔အားလုံး ရန္သူရဲ႕ စက္ေသနတ္ေျပာင္းေတြၾကားက သြားေနရတာျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ညင္သာဖို႔ လိုတယ္၊ ညႊတ္ႏိုင္ေကြးႏုိင္ဖုိ႔လိုတယ္။ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚက မိုးမခပင္ေတြက ေလျပင္းတိုက္ရင္ညႊတ္ျပီး ေကြးခံတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ အရႈံးမေပးဘူး၊ က်ဳိးမသြားဘူး။ ေဟာ- ေလလည္းအား ေပ်ာ့သြားေရာ သူက ျပန္မတ္ျပီး မုန္တိုင္းကို ၾကံ့ၾကံ့ခံ စိန္ေခၚေနျပန္ေတာ့တာေလ။
ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ရန္သူရဲ႕ ဗ်ဴဟာၾကားမွာ ကုိယ့္သေဘာထား၊ ကုိယ့္အျမင္ကုိ တရားေသ ေက်ာက္ခ် ဆုပ္ကုိင္ထားလို႔ မရဘူး။ အေျခအေန အခ်ိန္အခါအရ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ဆုတ္သာ တက္သာ ရွိရမယ္၊ ေရႊ႕လြယ္ ေျပာင္းလြယ္ ရွိရမယ္။ အဲဒါ flexible ျဖစ္ဖို႔၊ mobile ျဖစ္ဖို႔ အန္ကယ္လ္ဦးၾကည္ေမာင္က သူ႔အေတြ႔အၾကံဳထဲကေန သင္ၾကားေပးလိုက္တာပါ။
သေဘာတရားနဲ႔လက္ေတြ႔၊ သင္ခန္းစာ ‘တစ္’ ဟာ လပြတၱာျမိဳ႔အဝင္က စေတာ့တာပါပဲ။
က်ေနာ္တို႔ ‘ျမတ္ေမတၱာ’ သေဘၤာဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသီခ်င္း တုိ႔ဗမာသီခ်င္း၊ နဂါးနီသီခ်င္း၊ သံုးေရာင္ျခယ္သီခ်င္း၊ ႏုိင္ျမန္မာရဲ႕ ကမၻာမေၾကဘူးသီခ်င္း စသည္ျဖင့္ သီခ်င္းေတြ ဖြင့္ျပီး ျမိဳ႔ေတြ ရြာေတြ ဆိပ္ကမ္းေတြကုိ ဝင္လာတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ သီခ်င္းနဲ႔ ထိုးစစ္ဆင္တဲ့ သေဘာပါပဲ။
လပြတၱာကုိ ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ တန္ျပန္ထိုးစစ္ကုိ ရင္ဆုိင္ရပါေတာ့တယ္။ လပြတၱာၿမိဳ႔ ေရြးျမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္ နဝတရဲ႕ ေလာ္စပီကာ အလံုးေပါင္း တေထာင္ေလာက္ဟာ စစ္ခ်ီေတး၊ စစ္သည္ေတးေတြ ၿပိဳင္တူဖြင့္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ သီခ်င္းသံကုိ ဖံုးအုပ္ပစ္လိုက္တာပါပဲ။
က်ေနာ္တုိ႔ဘက္က သီိခ်င္းသံပိတ္လိုက္ျပီး သေဘၤာကုိ အသံတိတ္ ကမ္းကပ္လုိက္ပါတယ္။ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အႏုိင္တုိက္ႏုိင္ဖို႔ တခါတရံမွာ ဒီလိုပဲ နည္းပရိယာယ္ေရး အရွဳံးေပးေကာင္း ေပးရတယ္မဟုတ္လား။
သေဘၤာဆိပ္မွာ ထိပ္ဆံုးက မွန္ေျပာင္းတလက္နဲ႔ ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ျပီး ၾကိဳဆုိေနသူကေတာ့ လပြတၱတာျမိဳနယ္ မဝတ ဥကၠဌ ဗိုလ္မွဴးခင္ေရႊ ကိုယ္တုိင္ပါပဲ။ က်ေနာ္ သူနဲ႔ ညိွႏိွဳင္းၿပီး လမ္းေၾကာင္းေတာင္းပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အဖြဲ႔ ‘ေအာင္ေတာ္မူ’ ဘုရားဖူးမယ္။ NLD ရံုးမွာလူထုနဲ႔ ေတြ႔မယ္။ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီရံုးကို သြားမယ္။ (ဒီခရီးစဥ္မွာ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဥကၠ႒ ကိုမိုးဟိန္းလည္း အတူ လုိက္ပါလာပါတယ္။)
အဲဒီေန႔က ကမ္းတေလွ်ာက္မွာ လပြတၱာၿမိဳ႔လူထုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ထြက္ၿပီး ႀကိဳဆုိၾကပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ သူတုိ႔ခမ်ာ အသံတိတ္ပဲ ႀကိဳဆုိခြင့္ရၾကရွာပါတယ္။ စစ္တပ္က လပြတၱာၿမိဳ႔အႏွံ႔ တပ္စြဲ ေနရာယူထားတာပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူရဲ႕ တည္ၾကည္ ေလးနက္ခိုင္မာတဲ့ အျပံဳးနဲ႔ လပြတၱာၿမဳိ႕သူ ၿမိဳ႕သားေတြကုိ ျပန္ၿပီး ႏွဳတ္ဆက္အားေပးပါတယ္။
ဘုရားပရိဝုဏ္ကုိ ေရာက္ေတာ့လည္း အဆင္တေျပပါပဲ။ NLDရံုးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လူထုနဲ႔ေတြဆံုၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာေတာ့လည္း အဆင္တေျပပါပဲ။
ေနာင္တခ်ိန္ ၁၉၉ဝ ေမလေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္ေတြျဖစ္လာၾကတဲ့ လပြတၱာျမိဳ႔နယ္ အန္အယ္လ္ဒီစည္း အဖြဲက ေဒါက္တာေအးၾကဴနဲ႔ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးၾကည္ဝင္း၊ ၿပီးေတာ့ ဆရာမ ေဒၚခင္ဝိုင္းေမာ္၊ ဒါ့အျပင္ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီက ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြဟာ စစ္တပ္က ပိတ္ဆို႔ ဟန္႔တားထားတဲ့ ၾကားကပဲ အစီအစဥ္ေတြကုိ စနစ္တက် ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။
တနည္းအားျဖင့္ လပြတၱာျမိ္ဳ႔လူထုဟာ အသံတိတ္ ဆူညံေပးခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။
လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီရံုးကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အဖုအထစ္ကေလးတခု ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္ကလည္း မိုးခ်ဳပ္စ ျပဳေနပါၿပီ။
မဝတ အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္ႀကီးမင္းသူက က်ေနာ္တို႔ ခရီးစဥ္မွာ လိုက္ပါလာတဲ့ ပုသိမ္ၿမိဳ႔ NLDတိုင္းရံုးက လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ ကိုသက္နိုင္ကုိ ဖမ္းဖို႔ဆီးဖုိ႔ အတင္းဝင္ၾကမ္းလာတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ အေၾကာင္းတခုခု ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္က အခုလို လမ္းခုလပ္ၾကီးမွာ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ ကိုယ့္အဖြဲ႔ဝင္ တေယာက္ကို လက္လႊတ္ဆံုးရွဳံးမခံႏုိင္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဗိုလ္ႀကီးမင္းသူကုိ သူေက်နပ္တဲ့အထိ က်ေနာ္တို႔ ဝုိင္းၿပီး ေတာင္းပန္လိုက္ၾကပါတယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့လည္း ေနာင္ ၁၉၈၉ ဇူလုိင္လ အာဇာနည္ေန႔အေရးအခင္းနဲ႔ က်ေနာ္ ပုသိမ္ေထာင္ထဲ ျပန္ေရာက္ျပီး၊ လက္ပါးတုိက္မွာ တေယာက္တည္း အပိတ္ခံထားရတဲ့အခ်ိန္၊ ဗုိလ္ၾကီးမင္းသူကုိ အက်ဥ္းသားတေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ေထာင္ေဆးရုံမွာ က်ေနာ္ ျပန္ဆံုေတြ႔လိုက္ရတာပါပဲ။
လပြတၱာမွာတုန္းက က်ေနာ္ သူ႔ကုိေတာင္းပန္ခဲ့တယ္။ အခု ပုသိမ္ေထာင္ထဲမွာ သူက က်ေနာ့္ကုိ ျပန္ျပီးေတာင္းပန္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ သူ႔ကုိခြင့္လႊတ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ က်ေနာ္တို႔ဟာ ရန္သူေတြမွ မဟုတ္ၾကတာပဲ။
တပ္မေတာ္သားေတြ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာ တုိက္တြန္းသလို ‘တပ္မေတာ္သာအမိ၊ တပ္မေတာ္သာအဖ’ မဟုတ္ဘဲ ‘ ျပည္သူသာအမိ ၊ ျပည္သူသာအဖ’ လို႔ အျပည့္ အ၀ ႏွလံုးသြင္းႏိုင္တဲ့ေန႔ဟာ က်ေနာ္တို႔ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပြဲခံတဲ့ ေန႔ပါပဲ။
ေရြးျမစ္ႀကီးကေတာ့ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနတုန္းပါ။
ေရြးျမစ္ကမ္းမွာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စစ္တပ္ ေသနတ္ေျပာင္းေတြ ၾကားကေန မေၾကာက္မရြံ႕ ႀကိဳဆုိခဲ့တဲ့ လပြတၱာ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတုန္းက ရန္ကုန္ကို လူထုစစ္ေၾကာင္းခ်ီဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တဲ့ လပြတၱာ၊ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ နာဂစ္မုန္တုိင္းေဘး၊ နာဂစ္ထက္ဆုိးတဲ့ သန္းေရႊမုန္တိုင္း ေဘးေတြေၾကာင့္ ဒုကၡပင္လယ္ေဝေနရတဲ့ လပြတၱာ၊ ဒီလပြတၱာဟာ ဟုိလြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ တုန္းကလို က်ဥ္တုတ္ခံဝံ့တဲ့ သတၱိနဲ႔ အသံတိတ္ ဆူညံေပးေနဦးမွာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ။
(မူရင္း – Radio Free Asia, Burmese Service )
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
