>
(မွတ္ခ်က္ – ျမန္မာျပည္တြင္းမွ သံဃာေတာ္တပါး၏ ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္။)
ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကိုဆန္းစစ္ျခင္း
ကုိရင္ၾသ
ၾသဂုတ္ ၁၇၊ ၂၀၀၈
“ေသနာပတိ၊ မတ္ဘုန္းယွိကား၊ ျပည္ႀကီးဥကင္း၊ သီတင္းက်င့္မြန္၊ ဂုဏဝန္နွင့္၊ သီလဝန္မည္၊ မဟာေထရ္ကား၊ တိုင္းျပည့္တံခြန္၊ ေဒဝပိဋကတ္၊ တတ္မွတ္ေက်ာ္ထိတ္၊ ပေရာဟိတ္ကား၊ အတိတ္နာဂတ္၊ ဆံုးျဖတ္ျမင္သိ၊ ျပည့္မ်က္စိတည့္၊ ထိုၿပီးတျခား၊ တိုင္းတပါးသို႔၊ ေရာက္သြားဝင္ထြက္၊ လွ်ဳိ႕ဝွက္ထဲသံ၊ သူ႔အႀကံကို၊ နာခံထိုထို၊ ၾကားေႀကာင္းဆိုသည့္၊ သူလွ်ိဳေယာကၤ်ား၊ သူေကာင္းသားကား၊ ျပည့္နားမည္ယိွ၊ ဇာတိမႏၱ၊ ရဲသူရႏွင့္၊ ဝံသမဟာ၊ ဂုဏ္ဝါသဂီ၊ ေရႊစံမွီသို႔၊ မင္းညီမင္းသား၊ ေဆြေတာ္မ်ားမူ၊ ျပည္သြားျပည္စြယ္၊ တင့္တယ္ေရာင္ညီး၊ ႐ႈမညီးသား၊ သမီးကညာ၊ ရတနာကား၊ ေႀကာ္ျငာသတင္း၊ တျပည္ခ်င္းေအာင္၊ ေက်ာ္ျခင္းထြန္းစည္၊ ဝင္းထိန္မွည့္သား၊ ေရႊျပည့္မ်က္နွာ၊ မဟာဂဟပတိ၊ ေသဌိရတနာ၊ ဥစၥာေပါယယ္၊ ေဌးသူႂကြယ္ကို၊ ျပည့္ဝမ္းဆိုရွင့္၊ ရဲဗိုလ္မႈထမ္း၊ ရဲစြမ္းသတၱိ၊ အထူးယွိသား၊ ဟတၱိအႆ၊ ထိုမွ်တေထြ၊ ျပည့္ေျခေခၚ႐ုိး၊ လက္နက္မ်ိဳးမွာ၊ ျပည့္ရြာ၏လက္၊ စဥ္မပ်က္ျဖင့္၊ ၿပိဳးျပက္နဝရတ္၊ ကိုးခ်က္မွတ္သား၊ မြန္ျမတ္ဥစၥာ၊ ရတနာတည့္၊ –။”
မဃေဒဝလကၤာသစ္၊ ပုေတၱာဝါဒခန္း၊ ပိုဒ္ေရ-၁၈ဝ
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕တံခြန္လို႔ေခၚတဲ့ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား လမ္းမေပၚ ထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ထြက္လာခဲ့ၾကရပါသလဲ။ တခုတည္းေသာ အေျဖကေတာ့ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ဖိႏွိပ္အႏိုင္က်င့္ေနတဲ့ အာဏာရွင္မ်ား လက္ေအာက္က ႐ုန္းထြက္ၾကဖို႔ပါပဲ။ တနည္းအားျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား အဓမၼဝါဒီနဲ႔ တိုင္းျပည္အေပၚ ႀကီးစိုးေနမႈကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ တပည့္သား သံဃာေတာ္မ်ားက ဓမၼဆိုတဲ့တရားနဲ႔ တြန္းလွန္ခဲ့တဲ့ ေရႊဝါေရာင္ ဒီလိွဳင္းမ်ားပါပဲ။ ဒီေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးလို႔ေခၚတဲ့ သံံဃာေတာ္မ်ားဦးေဆာင္တဲ့ လူထုလွဳပ္ရွားမႈအေပၚ နည္းနည္းေလာက္ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဒီလို ဆန္းစစ္ၾကည့္မွလည္း ဦးဇင္းတို႔ ေကာက္ခ်က္တစ္ခုကို ခ်ႏိုင္မွာပါ။ ဒီေကာက္ခ်က္ဟာ ဦးဇင္းတို႔ ေရွ႕ဆက္ခ်ီတက္ရမယ့္ ေတာ္လွန္ေရးခရီးအတြက္ အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ဘာေၾကာင့္ ေပၚေပါက္ခဲ့ရပါသလဲ
အေျဖက ေတာ္ေတာ္ေလးေျပာမွ ျပည့္စံုမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လတ္တေလာအေျခအေနေတြကိုပဲ အဓိကထား သံုးသပ္ၾကည့္ပါရေစ။ အရင္ဆံုး စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကို သံုးသပ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ န-အ-ဖဟာ သပ္လွ်ိဳေသြးခဲြတဲ့စနစ္ကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ႀကီး အသံုးျပဳေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ႀကံ့ဖြံ႕၊ စြမ္းအားရွင္ေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာေတြ ေပးၿပီး ျပည္သူေတြနဲ႔ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သလိုပဲ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာ နာယက ဆရာေတာ္မ်ားနဲ႔ ေအာက္ေျခသံဃာေတာ္မ်ားကိုလည္း နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေသြးခဲြ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ရသလဲဆိုရင္ ျပည္သူေတြအေပၚမွာ သံဃာထုရဲ႕ ႀသဇာႀကီးမားတာကို သိသလုိ ဒီသံဃာထု ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲမွာ ပါဝင္လာမွာကိုလည္း ေၾကာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြနဲ႔အလွမ္းေဝးတဲ့ မ-ဟ-န ဆရာေတာ္မ်ားကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ဥ္းကပ္စည္းရုံးၿပီး ေအာက္ေျခ သံဃာေတာ္မ်ားအေပၚ ဝိနည္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားျဖင့္လည္းေကာင္း နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၿပီး ဖိႏွိပ္ျခင္းျဖင့္ သံဃာထုကို ေသြးခြဲခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ သံဃာကို သင္းခြဲျခင္းဆိုတဲ့ သံဃေဘဒကကံကို က်ဴးလြန္လိုက္တာပါပဲ။ ေဒဝဒတ္လက္သစ္မ်ားလို႔ ဆိုရမွာပါ။ ဒီအခ်က္ဟာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကို သေႏၶတည္ေစခဲ့တဲ့ အခ်က္ပါ။
လတ္တေလာကိစၥကေတာ့ ၂ဝဝ၇ ၾသဂုတ္ ၁၉ မွာ ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းေတြ ျမင့္ၿပီး ကားခေတြ ႐ုတ္တရက္ ေစ်းတက္ခဲ့လို႔ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြ ဦးေဆာင္ၿပီး ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပခဲ့တာကိုလည္း မတရား ဖိႏွိပ္ ဖမ္းဆီးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာ ၅ ပခုကၠဴမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ သံဃာ့အေရးကိစၥမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားခဲ့တဲ့ ကိစၥပါ။ ရတနာသံုးပါးထဲမွာ တပါးအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကိုေတာင္ ေစာ္ကားရဲတယ္ဆိုေတာ့ ကမ္းကုန္ေနပါၿပီ။ ဒီလို န-အ-ဖ စစ္အာဏာရွင္ေတြ တိုင္းျပည္အေပၚ မတရားဖိႏွိပ္ၿပီး အဓမၼတရားေတြနဲ႔ ႀကီးစိုး ႏွိပ္စက္ေနတာကို သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားက ဓမၼနဲ႔ရင္ဆိုင္ဖို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ အသမၼဳခတာ ကံရွစ္ပါးတြင္ တပါးအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံဆိုတဲ့ သပိတ္ေမွာက္ကံေဆာင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၂ဝဝ၇ စက္တင္ဘာ ၁၈ မွာ န-အ-ဖ စစ္အစိုးရကို သပိတ္ေမွာက္ ကံေဆာင္ၾကရာမွ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီး စတင္ေပၚေပါက္ခဲ့ရပါတယ္။
သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား စတင္ခဲ့တဲ့ ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးဟာ သံဃာေတာ္မ်ားအေရးကိစၥမွ်သာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ျပည္သူအားလံုးရဲ႕ အေရးကိစၥ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူမ်ားပါ ပူးေပါင္းပါဝင္လာခဲ့ၿပီး အရွိန္အဟုန္ ျမင့္သည္ထက္ ျမင့္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ရွစ္ေလး လံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီး ေပၚေပါက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ၁၉ ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာမွာ ေပၚေပါက္လာခဲ့တဲ့ အရွိန္အဟုန္အႀကီးဆံုး လူထုတိုက္ပြဲ တပြဲပါပဲ။
ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးဘယ္လိုၿပီးဆံုးသြားခဲ့ရသလဲ
အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ လွဳပ္ရွားခဲ့တဲ့ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးဟာ အက်အဆံုးမ်ားစြာနဲ႔ အဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္လို႔ပဲ ဆိုရမွာပါ။ သံဃာထုနဲ႔အတူ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႔ မပါဝင္ခဲ့တဲ့အျပင္ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းပါ ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဟာ သံဃာထုအတြက္ အနစ္နာဆံုးအခ်က္ပါ။ အကယ္၍ မ-ဟ-န ဆရာေတာ္မ်ား ပါဝင္ခဲ့ႀကမယ္ဆိုရင္ န-အ-ဖ အေနနဲ႔ ကုိင္တြယ္ရ ေတာ္ေတာ္ ခက္သြားပါလိမ့္မယ္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဒီအေရးေတာ္ပံုႀကီးဟာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ေတာင္ အခုလို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းခံရလိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္မိပါတယ္။
ျပည္သူအမ်ားစုဟာ ေဘးကေန လက္ခုပ္တီးေပး႐ံုေလာက္နဲ႔ တာဝန္ေက်ၿပီလို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ ဒါဟာ အမ်ိဳးသားေရးတာဝန္မဲ့မႈ တရပ္ပဲ ဆိုတာကို မသိၾကလို႔လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။
န-အ-ဖ အေနနဲ႔လည္း ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ကိုင္တြယ္လိုက္ရသလဲ။ ဒါဟာ အဓိကအခ်က္ပါ။ လွဳပ္ရွားမႈႀကီးဟာ တရက္ထက္တရက္ အရွိန္အဟုန္ ပိုျပင္းထန္လာခဲ့တယ္။ ဒါကို သူတို႔ေၾကာက္တာပါ၊ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ၂ဝဝ၈ ေမလမွာ ဆႏၵခံယူပြဲ လုပ္မယ္၊ ဒီဆႏၵခံယူပြဲဟာ သူတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္ပါ။ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ ေရးဆြဲထားတဲ့ ဒီအေျခခံဥပေဒသာ အတည္ျဖစ္သြားၿပီဆိုရင္ စစ္တပ္က ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာရဲ႕ ေလးပံုတစ္ပံုကို အလိုလို ပိုင္ဆိုင္သြားမွာပါ။ သူတို႔ ေရးဆြဲထားတဲ့ဥပေဒမူၾကမ္းအရ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႔စည္းရာမွာ
– ကိုယ္စားလွယ္ ၄၄ဝ အနက္ စစ္တပ္မွ ၁၁ဝ (ပုဒ္မ – ၁ဝ၉၊ ပုဒ္မခြဲ – ခ တြင္႐ႈ)၊
– အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဖြဲ႔စည္းရာမွာ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၂၄ အနက္ စစ္တပ္မွ ၅၆ – ဦး (ပုဒ္မ – ၁၄၁၊ ပုဒ္မခြဲ – ခ တြင္ရႈ)၊
– အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးနွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီဖြဲ႔စည္းရာတြင္လည္း ၁၁ – ဦးအနက္ စစ္တပ္မွ ၆ – ဦး (ပုဒ္မ – ၂ဝ၁ တြင္ရႈ)၊
ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္လည္း သမၼတေလာင္း ၃ ဦးအနက္ စစ္တပ္မွ ၁ – ဦး (ပုဒ္မ – ၆ဝ၊ ပုဒ္မခြဲ – ခ တြင္ရႈ)၊ —- စသျဖင့္ စစ္တပ္ရဲ႕အခန္းက႑ကို အဓိကက်ေအာင္ ေရးဆြဲထားပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးေၾကာင့္ ဆႏၵခံယူပြဲကို ထိခိုက္မွာ အေၾကာက္ႀကီးေၾကာက္ၿပီး ရက္ရက္ စက္စက္ၿဖိဳခြဲခဲ့တာပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ ေရႊဝါေရာင္ဒီလွိဳင္းေတြ ရပ္တန္႔သြားခဲ့ရတာပါ။
ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးက ဘာေတြရလိုက္သလဲ
ဒီေတာ္လွန္ေရးႀကီးကေန မ်ိဳးဆက္သစ္ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ အေျမာက္အမ်ား ေမြးထုတ္ေပးခဲ့သလို၊ အနည္ထိုင္လုလုျဖစ္ေနတဲ့ လူထုရဲ႕ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ကို လႈပ္ႏႈိးေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ ၂ဝဝ၄ မွာ ကမၻာ့ဗုဒၶဘာသာညီလာခံႀကီးကို က်င္းပရန္ႀကိဳးစားၿပီး ဘာသာေရးကို ခုတံုးလုပ္တတ္တဲ့ န-အ-ဖ စစ္အာဏာရွင္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးကို ခြာခ်လိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေရးကိစၥကိုလည္း ကမၻာက လ်စ္လွ်ဴရႈလို႔ မရေလာက္ေအာင္လည္း သိေစခဲ့ပါတယ္။ အဓိကက်ဆံုးအခ်က္ ကေတာ့ သံဃာေတာ္ အရွင္သူျမတ္မ်ားဟာ ျပည္သူရဲ႕ဆြမ္းကိုစားၿပီး ေနသာသလို မေနခဲ့ပါဘူး။ ျပည္သူေတြရဲ႕ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းေတြကို ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ တသားတည္း ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းတတ္တဲ့ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရဲတဲ့ ျပည္သူ႔ေရွ႔ေဆာင္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတာကို ျပသလိုက္တာပါပဲ။
ႏုိင္ငံေရး႐ႈေထာင့္ကေန ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ထိုက္သင့္တဲ့ေအာင္ျမင္မႈေတာ့ ရခဲ့ပါတယ္။ သာသနာ့အလံေတာ္ကို အျမင့္မားဆံုးလႊင့္ထူၿပီး ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ကမၺည္းေမာ္ကြန္း တင္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူ၊ ျပည္သား ဒါယကာ ဒါယိကာမေတြအတြက္ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္ေတြဟာ ေဘးရန္ေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ေအာင္ အားကိုးထိုက္တဲ့ ကိုးကြယ္ရာအစစ္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ ဆိုတာကို ေသြးနဲ႔ သက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။ ကမၻာ့အလယ္မွာလည္း ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ သမိုင္းအစဥ္အလာ မညံ့ဘူးဆိုတာသိေအာင္ ေရႊဝါေရာင္သမိုင္းအသစ္ကို ေရးထိုးလိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ။
ဒါေပမယ့္ စစ္ပြဲ႐ႈေထာင့္ကၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အထိနာခဲ့တယ္လို႔ဆိုရမွာပါ။ ေပးဆပ္မႈေတြ တအားမ်ားလြန္းလို႔ပါ။ အႏွစ္ ၂ဝ နီးပါး အခ်ိန္ေတြကိုစေတးၿပီး ရယူခဲ့ရတဲ့ ဒီလႈပ္ရွားမႈအတြင္းမွာ သံဃာေတာ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ားစြာ အသက္ေပးခဲ့ရသလို၊ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ခံခဲ့ရပါတယ္။ အခ်ဳိ႕မွာ ယခုတိုင္ ပုန္းေရွာင္ေနရၿပီး၊ အခ်ဳိ႕က တိုင္းတပါးသို႔ ထြက္ေျပး ခိုလံႈခဲ့ၾကရပါတယ္။ ျပည္တြင္းအတိုက္အခံအင္အားစုမ်ား ေတာ္ေတာ္ကို အင္အား ခ်ည့္နဲ႔သြားတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနကို ေရာက္ခဲ့ရတာဟာ စစ္ခ်ီ၊ စစ္တက္၊ စစ္ထိုး၊ စစ္ခံ၊ စစ္ဖ်က္၊ စစ္ျပန္ ဆိုတဲ့ စစ္ရဲ႕ အစီအရင္ေတြနဲ႔ မျပည့္စံုလို႔ပါ။ အၾကမ္းဖက္ ကိုင္တြယ္မယ္ဆိုတာ သိၿပီးသားျဖစ္ပါလ်က္ အဲဒီအေျခအေနကို အဆုတ္အတက္ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့တာလည္း ပါပါတယ္။ အၾကမ္းမဖက္ႏုိင္ေအာင္ ျပည္ပအဖဲြ႔အစည္းမ်ားနဲ႔ ကမၻာ့ကုလသမဂၢအပါအဝင္ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ား ထိေရာက္တဲ့ ဖိအား မေပးႏုိင္ခဲ့တာ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ အဖမ္းအဆီးကိစၥကို ေရွာင္လႊဲႏုိင္ဖို႔ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရတဲ့ ဝပ္က်င္းကို ႀကိဳတင္ မဖန္တီးႏုိင္ခဲ့တာေတြဟာ အားနည္းခ်က္ေတြလို႔ ဆိုရမွာပါ။
ဒီေကာက္ခ်က္ကိုခ်တာဟာ ဘယ္သူကိုမွ ရည္ရြယ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ အေျခအေနတခုကို မတူတဲ့႐ႈေထာင့္ကေရာ၊ တူတဲ့ရႈေထာင့္ကပါ အမွန္အတိုင္း သံုးသပ္ၾကည့္တာပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ရွစ္ေလးလံုးၿပီးကတည္းက အင္အားေကာင္းတဲ့ လူထုတိုက္ပြဲဆိုလို႔ ဒီေရႊဝါေရာင္လႈပ္ရွားမႈဟာ ပထမဆံုးလို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအတိုင္းသာ ဆက္သြားေနရင္ ဦးဇင္းတို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္ဟာ ဘယ္မွာလဲလို႔ ေမးစရာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္တႀကိမ္မွာ ဦးဇင္းတို႔လႈပ္ရွားမႈဟာ အရင္းနည္းႏုိင္သမွ်နည္းၿပီး အျမတ္မ်ားမ်ား လိုခ်င္ပါတယ္။ ဒီအားနည္းခ်က္ေတြကို ႏုိင္ရာႏုိင္ရာ ဝိုင္းဝန္းျဖည့္ဆီးၾကမယ္ဆိုရင္ ပန္းတိုင္ဟာ လက္တကမ္းကို ေရာက္လာမွာပါ။
ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးက ဘာတာဝန္ေတြ ေပးေနၿပီလဲ
အခုဆုိရင္ သံဃာေတာ္ေတြကုိ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားတယ္။ သီလရွင္ ဆရာႀကီး ဆရာေလးေတြကုိလည္း ဒီလုိပဲ မတရားသျဖင့္ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားတယ္။ မဂၢင္ေက်ာင္းတုိက္ႏွင့္ သာသနသိပၸံေက်ာင္းတို႔ကုိ ခ်ိတ္ပိတ္ပစ္လုိက္သလုိမ်ဳိး ေက်ာင္းတုိက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ စာဝါတက္သံ တိတ္ဆိတ္သြားေအာင္ ပိတ္ဆုိ႔ထားတယ္။ ဘာသာသာသနာကုိ ထြန္းကားပ်ံ႕ႏွံ႔ေအာင္ စည္ပင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ သာသနာျပဳေနၾကတဲ့၊ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ သာသနာျပဳႏုိင္ေလာက္တဲ့ ပ႗ိရူပေျမာက္ေသာ အရပ္ေဒသျဖစ္သြားေအာင္ ေမတၱာပုိ႔ၿပီး ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ရဟန္းအတုအေယာင္မ်ားအျဖစ္ ပုတ္ခတ္ ေစာ္ကားခဲ့တယ္။
ဒီလုိ ဘာသာ သာသနာကုိ မပ်က္ပ်က္ေအာင္ ဖ်က္လုိဖ်က္ဆီးလုပ္ေနတဲ့ မင္းဆုိးမင္းညစ္မ်ားကုိ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္မ်ားနဲ႔ လဲလွယ္ အစားထုိးပစ္ႏုိင္ေရးဟာ အေရးတႀကီး လုပ္ေဆာင္ၾကရမယ့္ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးက ေပးအပ္လုိက္တဲ့တာဝန္ေတြျဖစ္တယ္။ ဒီတာဝန္ေတြကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ဖုိ႔ဆုိရင္ ဆရာ ဒကာလက္တြဲၿပီး ဘယ္လုိ အခက္အခဲမ်ဳိးကုိ မဆုိ ရင္ဆုိင္ ေက်ာ္ျဖတ္ၾကမယ္ဆုိတဲ့ သႏၷိ႒ာန္ကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ ခ်မွတ္ႏုိင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ျပည္ပေရာက္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးကုိ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာ ရိွပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ တံခြန္လို႔ေခၚတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို သတ္ျဖတ္ခဲ့လို႔ တံခြန္မဲ့ၿပီး မတင့္မတယ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ကို ကယ္တင္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျခအေနဆုိးေတြကုိ ဖ်က္သိမ္းပစ္ၿပီး အသစ္တဖန္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏုိင္ဖုိ႔ ကိစၥရပ္ေတြမွာ ဒီထက္ပိုၿပီး ႀကိဳးစားေပးၾကပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
သေဗၺသတၱာ အေဝရာေဟာႏၱဳ
ကိုရင္ၾသ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
