>
မုန္တိုင္းဳကားကို ေရးတဲ့စာ
လင္းေႎၾးအိမ္
ေမ ၁၂၊ ၂၀၀၈
သမိုင္းတင္သၾားတဲ့ ငၝတိုႛဴပည္သူေတၾ
ေကာင္းရာသုဂတိ လားမယ္ဆိုတာ
ဴငင္းခဵင္တဲ့ လူ ေရႀႛထၾက္ခဲ့
ငၝအတတ္ ေဴပာရဲတယ္
သူတိုႛက ရိုးသားတဲ့ဴပည္သူေတၾကိုး။
သူတိုႛက … မေကာက္ကဵစ္ခဲ့ဘူး
သူတိုႛက … မဖိႎႀိပ္ခဲ့ဘူး
သူတိုႛက … လူမသတ္ခဲ့ဘူး
သူတိုႛက … လာဘ္မစားခဲ့ဘူး
သူတိုႛက ရိုးသားတဲ့ဴပည္သူေတၾကိုး။
သူတိုႛက … ငၝးရႀာတယ္
သူတိုႛက … ဖၝးရႀာတယ္
သူတိုႛက … စပၝးစိုက္တယ္
သူတိုႛက … တရားဳကိႂက္တယ္
သူတိုႛက ရိုးသားတဲ့ဴပည္သူေတၾကိုး။
ဂဵာေအးနဲႛ မိေခၾး၊ ဖၾားေလးနဲႛ ဖိုးတာ
ပညာေတၾ ေ၀းခဲ့ဳကေပမယ့္
မဵိႂးဆက္ေတၾ ေမၾးခဲ့ဳကဴပီး
အားဳကီးတဲ့ ဥတုမုန္တိုင္းနဲႛ
ရက္စက္တဲ့ အာဏာရႀင္မုန္တိုင္းဳကား
ေလာကဳကီးကို အလႀဆင္သၾားခဲ့ပၝတယ္
သူတိုႛက ရိုးသားတဲ့ဴပည္သူေတၾကိုး။
နာဂစ္ မုန္တိုင္းေရ
မင္းေခၞလာတဲ့ လိႁင္းေတၾထက္
မင္းသယ္လာတဲ့ မိုးေတၾထက္
ငၝ့ မဵက္ရည္မိုးေတၾက
ငၝ့ တကိုယ္လံုးကို ၀ၝးဴမိႂ
ငၝေဴပာတာ မပိုဘူး
သူတိုႛက ရိုးသားတဲ့ဴပည္သူေတၾကိုး။
“ဗားေတာဗရက္ရဲ့ ကေလးေတၾအေမေပဵာက္စဥ္က” ကဗဵာ
ငၝ နာကဵင္ေနဴပီ
စစ္ပၾဲေဳကာင့္ ပဵက္ေနတဲ့ ဴမိႂႛပဵက္ဳကီးထဲမႀာ
တၾယ္ရာမဲ့ ကေလးငယ္ေတၾ
(ေခၾးေလးေတၾလည္း ပၝသတဲ့)
ေပၝင္မုန္ႛတဖဲႛ ရလိုရဴငား
ေဴခဦးတည့္ရာ ေလႀဵာက္သၾား။
ဴပီးေတာ့
ကဵန္စစ္သားေကဵာက္စာကို သတိရတယ္
၀ဲဘက္လက္နဲႛ ဴပည္သူမဵားရဲ့ မဵက္ရည္ကိုသုတ္ေပးဴပီး
ယာဘက္လက္နဲႛ အစားအစာ အ၀တ္အထည္ေတၾေပးမတဲ့
ငၝ ကဵန္စစ္သား ဴဖစ္ခဵင္တယ္။
စၾန္ႛပစ္ခံ ခႎၭာကိုယ္ေတၾ
ဴမစ္ေတၾ၊ ေခဵာင္းေတၾမႀာ ေပၝေလာေမဵာေနဳက
အေဖ … ပၝလို ပၝဴငား
အေမ … ပၝလို ပၝဴငား
သမီးေလး … ပၝလို ပၝဴငား
သားေလး … ပၝလို ပၝဴငား
အဖၾား … ပၝလို ပၝဴငား
အဖိုး … ပၝလို ပၝဴငား
ခဵစ္သူ … ပၝလို ပၝဴငား
သူငယ္ခဵင္း … ပၝလို ပၝဴငား
မဵက္လံုးေတၾက မႁံ၀ၝးလိုႛ
တၾယ္ရာမဲ့ ေလဵာက္သၾားေနဳက
သူတိုႛက ရိုးသားတဲ့ဴပည္သူေတၾကိုး။
ကဵန္ရစ္သူေတၾ ထူေပးဖိုႛ
ေနဴပည္ေတာ္က အႎၭေတၾလို မလုပ္နဲႛ
ေရေပးပၝ …
ေဆးေပးပၝ …
အစာေပးပၝ …
ေႎၾးေထၾးပၝ …
သူတိုႛက ရိုးသားတဲ့ဴပည္သူေတၾကိုး။
သူတိုႛက ရိုးသားတဲ့ဴပည္သူေတၾကိုး
ဴငင္းခဵင္တဲ့လူ ေရႀႛထၾက္ခဲ့
သူတိုႛေတၾ ေကာင္းရာသုဂတိ ေရာက္ေနတယ္
သူတိုႛက ရိုးသားတဲ့ဴပည္သူေတၾကိုး။
၀၅၊၁၂၊၂၀၀၈
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
