>
ဂီတမယ္ လႀကေလးစိန္လူထုေဒၞအမာ
ဧဴပီ ၁၊ ၂၀၀၈
ဒီပညာဘက္မႀာေတာ့ လႀကေလးစိန္က ပၝရမီလည္းရိႀ၊ ဆရာကလည္း စုံတယ္ လုိ့ပဲ ေဴပာရမယ္ထင္ပၝတယ္။
ေဒၞလႀကေလး အသက္ ၉ နႀစ္ သမီးကတည္းက သူအေဖ ဦးခန့္က စည္းကုိင္ဴပီးဆုိတ့ဲ အဆုိမဵုိးကုိ စသင္ေပးခ့ဲတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူသင္ရုံနဲ့ အားမရဘူး။ သူႛဆရာ ဘာဂဵာဆရာတာလုိ့ နာမည္႒ကီးတ့ဲ ဆရာတာဆီ သီခဵင္း႒ကီးအဆုိသင္ေပးဖုိ့ အပ္ဴပန္တယ္။
ေဒၞလႀကေလးဟာ ရသာတန္းက ဆုိင္းဆရာ ဆရာဘဳကီး၊ စိန္ေဗဒၝ ဦးေမာင္ကေလး၊ စနၬရား ဆရာေမာင္၊ ပတၨလား ဆရာဘကေလး၊ ရုပ္ေသးဆရာ ဦးထၾန္းအုိင္၊ ဆရာထူး၊ ေဒၞေစာဴမေအးဳကည္၊ ေဒၞေအာင္ဳကည္ စတ့ဲ ဆရာေတၾဆီမႀာ အဆုိကုိ စနစ္တကဵ သင္ခ့ဲတယ္။ ဒီေခတ္မႀာ ေဒၞလႀကေလးစိန္ေလာက္ ဆရာစုံစုံဆီက နည္းနာယူဖူးတ့ဲလူ ရႀားပၝလိမ့္မယ္။ ဒၝေဳကာင့္လည္း မနၨေလး ပန္တဵာေကဵာင္းမႀာ အမဵႂိးသမီးအဆုိနည္းဴပအလုပ္ကုိ ယႀဥ္ဴပိႂင္သူမရိႀ ရရိႀတာဴဖစ္ပၝတယ္။
ေဒၞလႀကေလးစိန္ရဲ့ အေဖ ဆရာခန့္က ငယ္ငယ္ကတည္းက ဘာဂဵာဆဲၾတယ္၊ ေဴကးတီးတယ္၊ ပတၨလားတီးတယ္။ ဒၝေဴကာင့္ သူ့သမီးကုိလည္း ကေလးအရၾယ္ကတည္းက သဘင္ပညာနဲ့ ယဥ္ပၝးေစတယ္။ သူ အလုပ္လုပ္ရာမႀာ သမီးလည္း တေကာက္ေကာက္ ပၝေစတယ္။ လႀကေလးစိန္ ၉ နႀစ္သမီး ဥကၠလာေအးဳကည္ဆီမႀာ အကသင္ရင္း ေရႀ့ထၾက္မင္းသမီး လုပ္ခုိင္းေနပၝဴပီ။
ေနာက္တစ္နႀစ္ကဵေတာ့ ဦးခဵစ္ဖၾယ္-ေဒၞစိန္သုံတုိ့ကတ့ဲ ထုိင္စနၬရားအဴငိမ့္ဳကီးထဲမႀာ ပဲၾဦးထၾက္အဴဖစ္ ကဴပန္တယ္။ ၁၃ နႀစ္သမီးကဵေတာ့ ေလဘာတီမဴမရင္နဲ့ ပဲၾဦးထၾက္၊ ေနာက္ ဥကၠလာေအးဳကည္၊ ေနာက္ ေပဵာ္ေတာ္ဆက္ မတင္ေအာင္တုိ့နဲ့ ပဲၾဦးထၾက္ မင္းသမီးအဴဖစ္နဲ့ ကတယ္။
၁၇နႀစ္သမီးကဵေတာ့ သူ့အေဖဦးခန့္က သူ့သမီး ေခၝင္းေဆာင္မင္းသမီးတင္ဴပီး အဴငိမ့္ေထာင္ေပးပၝတယ္။ စစ္ဴဖစ္ခၝနီးမႀာ ေရၿမန္းတင္ေမာင္နဲ့ ကေသးတယ္။ ေဒၞလႀကေလးစိန္က အရပ္ဴမင့္တ့ဲလူမုိ့ မင္းသမီးထက္ ေခၝင္းေပၝင္းနဲ့ဘာနဲ့ အကဵအန မင္းသားလုပ္ကတ့ဲအခၝ ပုိေကာင္းတယ္။ ဒၝေဳကာင့္ အေ၀းပဲၾ၊ ညလုံးေပၝက္ ကရတ့ဲပဲၾေတၾ အားဳကီးလုိက္ရတယ္။
ေဒၞလႀကေလးစိန္ရဲ့ နာမည္ရင္းက မလႀဳကီး တ့ဲ။ မင္းသမီးနာမည္ေပးမယ္ ဆုိေတာ့ မလႀဳကီးအစား မလႀကေလး လုပ္ဴပီး စိန္တပ္လုိက္ေတာ့ မင္းသမီးနာမည္ ဴဖစ္သၾားတာေပၝ့။ ေဒၞလႀကေလးစိန္က အကေကာင္းတယ္။ မင္းသားက ပုိေကာင္းတယ္။ အသံ ေကာင္းတယ္။ ရုပ္ေတာ့ မေခဵာဘူး။ သူ့ညီမ မတင္ေရၿက ရုပ္ေခဵာတယ္။ ညီမ မတင္ေရၿကလည္း ‘ေပဵာ္ေတာ္ဆက္ မတင္ေရၿ’ ဆုိတ့ဲ နာမည္နဲ့ မင္းသမီး ဴဖစ္ေသးတာကုိး။
ေဒၞလႀကေလးစိန္က ကေန့ထက္အထိ အပဵႂိဳကီးမုိ့ မင္းသမီးဘ၀မႀာ သူဆုိဖုိ့ ရတီစိန္က ‘အလႀႃ့အမ’ ဆုိတ့ဲ သီခဵင္းတစ္ပုဒ္ ေရးေပးရာမႀာ
“ကၾဵန္ေတာ္တုိ့ကုိ ဘုံပဵံေနနန္း ဆုိတတ္ရဲ့လား၊ တတ္ရင္ဆုိပၝလုိ့ စာနဲ့ ခုိင္းလာပၝတယ္။ ကၾဵန္ေတာ္တုိ့က မတတ္ဘဲ မရိႀပၝဘူး၊ နုိ့ေပမယ့္ ဒီပတ္ပဵႂိးဳကီးကုိ ဆုိမယ္ဆုိရင္ အနည္းဆုံး ၁ နာရီခဲၾေလာက္ ဳကာမႀာပၝ၊ ဒၝဆုိေနတုန္း က လုိ့လည္း မရပၝဘူး၊ လူဴပက္က ဴပက္လုိ့လည္း မရပၝဘူး၊ ေနာက္ဴပီး ဆုိတာက ၁ေယာက္၊ တီးတာက ၁ေယာက္ပဲ ရိႀပၝလိမ့္မယ္။ တဴခားလူေတၾက ၀ုိင္းတီးလုိ့ မရပၝဘူး။ တီးသူနဲ့ ဆုိသူ ၂ေယာက္ အလုပ္လုပ္ရမႀာပၝ။ ကၾဵန္ေတာ္တုိ့ သင္ဳကားထားတ့ဲ အဖုိးတန္ပညာကုိ ၂၅ိနဲ့ အဆုိခုိင္းတာကေတာ့ မေကာင္းပၝဘူး”
လုိ့ ေဴပာဴပီး
“ကဲ လႀကေလးစိန္က ဆုိကၾာ”
လုိ့ ေဴပာကာ ပတၨလားကုိကုိင္၊ တစ္ဘက္က စည္းကုိင္ဴပီး ဆုိရတာေပၝ့။ မႀန္လႀတယ္ေတာ့လည္း မဟုတ္ဖူး၊ ခၝတုိင္း ၁ နာရီခဲၾေလာက္ဳကာေအာင္ ဆုိရတီးရတ့ဲ သီခဵင္း အဲဒီညက ၁ နာရီ ၁၅ မိနစ္ေလာက္နဲ့ ဴပီးသၾားသတ့ဲ။
ဆုိတီးဴပီးတ့ဲအခၝ
“ဟုတ္တယ္ ရတယ္၊ ဒီမင္းသမီးေတာ္တယ္၊ ဘုံပဵံေနနန္းေတာင္ ဆုိနုိင္တယ္၊ ဂီတမယ္နာမည္ ယူထုိက္တယ္”
လုိ့ ဴဖစ္ကဵန္ရစ္ဴပီး ပဲၾဴပီးေတာ့ အဲဒီသီခဵင္း အဆုိခုိင္းတ့ဲအိမ္က တဴငိမ့္လုံး ထမင္းလာစားပၝလုိ့ ဖိတ္ဴပီး ေငၾ ၁၅၀ိ ထပ္ဆုခဵလုိက္သတ့ဲ။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
