သက္ရွိပန္းခ်ီ – အပိုင္း (၈)
ေမာင္တူး
ဇူလုုိင္ ၃၀၊ ၂၀၁၃
 |
| ဓါတ္ပံု – http://www.myathwayni.com |
ထမင္းကုိ ဆီရႊဲရႊဲဆမ္း ဆားနဲ ့နယ္ျပီး အဆုပ္ၾကီးေတြ ဆုပ္ထားတယ္။ အေမအိုၾကီး တေယာက္က က်ေနာ့္ကုိ ထမင္း တဆုပ္ေပးတယ္။ က်ေနာ္က အငန္းမရ ယူ စားလိုက္တယ္။ အေမၾကီးေဘးက အဘိုးၾကီးကလဲ က်ေနာ့္ကို ေရတခြက္ လွမ္းကမ္းတယ္။ က်ေနာ္ ယူေသာက္လိုက္တယ္။ ေအးေအး ေဆးေဆး စားၾကရတာ မဟုတ္ပါ။ ေသာက္ၾကရတာ မဟုတ္ပါ။ တန္းစီျပီး ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္ လာတဲ့ က်ေနာ္တို ့ လူတန္းၾကီးကုိ တေယာက္ တဆုပ္စီ ေ၀ေပးေနတာပါ။ တေယာက္ တခြက္ ေရ တုိက္ ေနတာပါ။ အငန္းမရ ေသာက္ေန စားေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ဆာေနတာကုိး။
ထမင္းဆုပ္ ဆီရႊဲရႊဲကုိ ေ၀ေပးေနတဲ့ပံုဟာ က်ေနာ္ ရွစ္မ်က္ႏွာ ဘုရားမွာ စုေပါင္း ရွင္ျပဳတုန္းက ဆြမ္းခံ ၾကြတုန္း ဆြမ္းေလာင္းၾကသလိုပါဘဲ။ ရွင္ျပဳပြဲ တုန္းကေတာ့ က်ေနာ္က သာမေဏ ဘ၀နဲ ့ဆြမ္းခံခဲ့ရ တာေပါ့။ အခုက ၈၈၈၈ သပိတ္စခန္းကို န၀တ စစ္တပ္ ခလရ ၉၀ က ၀င္သိမ္းလို ့ ထြက္ေျပးရင္း ထမင္း ငတ္ေနလို ့ျမိဳ ့အထြက္မွာ ရြာသားေတြ က်ေနာ္တို ့ကုိ တိတ္တိတ္ေစာင့္ျပီး ထမင္းဆုပ္ေတြ ေကြ်းခဲ့ၾကတာပါ။ ၈၈ ကာလ သံုးခြကအထြက္ ထမင္းဆုပ္ေကြ်းတဲ့ အေမၾကီး အေဖၾကီးေတြကို အခု ၂၅ ႏွစ္ၾကာတဲ့အထိ အိပ္မက္ထဲမွာ ေပၚ ေပၚလာတုန္းပါ။ ဒီလိုပဲ က်ေနာ္ပုန္းေနခဲ့တဲ့ ေမာ္လျမိဳင္က၊ မုဒံုက အေဖၾကီး အေမၾကီးတို ့ရဲ့ အိမ္ေတြကုိလဲ သတိရေနပါတယ္။ ဒီလိုပါဘဲ ABSDF ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္မွာ တုိက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ကာလ နအဖ၊ န၀တ စစ္ေၾကာင္းေတြ၊ စစ္တပ္ေတြ ေျခရွဳပ္ေနတဲ့ၾကား ဖြက္ေပးခဲ့တဲ့၊ ထမင္းေကြ်းခဲ့တဲ့၊ ငွက္ဖ်ားတက္ေနရင္ ေနမေကာင္းရင္ ျပဳစုေပးခဲ့တဲ့ ကရင္လူမ်ိဳး၊ မြန္ လူမ်ဳိး၊ ရွမ္းလူမ်ိဳး အေမၾကီးေတြ အေဖၾကီးေတြကုိလဲ သတိရေနပါတယ္။ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္ – ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့ကရိတ္ျမိဳ ့နယ္မွာ ရွမ္းရြာေတြရွိသလုိ ဒီရြာေတြတ၀ိုက္ က်ေနာ္တို ့ ေက်ာင္းသား စစ္ေၾကာင္းေတြ လွည့္လည္လို ့ သူတုိ ့ေကြ်းတဲ့ ထမင္းစားျပီး ကာလအတန္ၾကာ စစ္ တိုက္ခဲ့ဘူးပါတယ္။
န၀တစစ္တပ္ အာဏာသိမ္းစ ၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန ့ညပါ။ က်ေနာ္တို ့ ရန္ကုန္တိုင္း၊ သံုးခြျမိဳ ့၊ ရွစ္မ်က္ႏွာဘုရား သပိတ္စခန္းကို စစ္တပ္ ၀င္သိမ္းပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ၈၈၈၈ ကာလ သံုးခြ သပိတ္ အေၾကာင္း နဲနဲ ျပန္ရွင္းျပပါမယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ တတိုင္းျပည္လံုး သပိတ္ စေတာ့ သံုးခြျမဳိ ့မွာ မစႏိုင္ေသးပါဘူး။ သံုးခြျမိဳ ့က စက္မွဴ ေက်ာင္းသား ေတြနဲ ့တျခား တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြက ရန္ကုန္သပိတ္မွာပဲ ပါ၀င္ေနၾကေတာ့ က်ေနာ္တို ့ျမိဳ ကုိ ျပန္မလာၾကေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဦးေဆာင္သူ မဲ့ေနတယ္။ ျပီးေတာ့လဲ ျမိဳ ့မွာရွိတဲ့ မိဘေဆြမ်ိဳး အားလံုး ကိုယ့္ကေလးေတြကုိ အိမ္မွာပဲေနေစျပီး အျပင္လံုး၀ ထြက္မခုိင္းတာလဲ ပါ ပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ကေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ မွာ ထုိင္ရင္းက အခ်ိတ္အဆက္ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပထမဆံုး ေရာက္လာတာက ကဗ်ာ စာရြက္ကေလး ေတြပါ။ အဲ့ဒါက ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္ ၈ ရက္နဲ ့၉ ရက္ေန ့ေတြမွာေပါ့။
အေဖ့ရဲ့ ေခြးမိုက္၊ သားတို ့ကို ကိုက္ေနျပီ
အေဖ့ရဲ့ ေခြးမိုက္၊ သားတို ့ကုိ ရိုက္ေနျပီ
အေဖ့ရဲ့ ေခြးမိုက္၊ သားတို ့ကုိ သတ္ေနျပီ
အေဖ ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းေရ
လက္သံုးေတာ္ အေဖ့ဂ်ပန္ ဓါးနဲ ့
ဒီေခြးေတြကုိ တအားလႊဲခုတ္လိုက္ပါ အေဖ။ ။
အေဖ ေမြးထားတဲ့ စစ္တပ္က သားတို ့ကုိ ျပန္သတ္ေနတယ္လို ့ ရန္ကုန္မွာ ကိုဘုန္းေမာ္တုိ ့ ကိုစိုးႏိုင္ တုိ ့စက္မွဴတကၠသိုလ္ အာရ္အိုင္တီ ေက်ာင္းသားေတြ အသတ္ခံခဲ့ရတာေတြ၊ အဖမ္းခံရ ရိုက္ႏွက္ ႏွိပ္စက္ ခံခဲ့ရတာေတြကုိ ေဖၚထုတ္ ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာရွည္ပါ။ ဒီကဗ်ာကို ေမ့ကုုန္ပါျပီ။ အခုက မွတ္မိ သေလာက္ ျပန္ေရးျပတာပါ။ တခ်ိဳ ့စာသားေတြလဲ လြဲႏိုင္ပါတယ္။ အဓိပါယ္ကေတာ့ ဒီသေဘာပါဘဲ။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို ့က ေကာ္ပီ စာရြက္ေတြမွာ လက္ေရးနဲ ့ ကဗ်ာ ေတြကို ျပန္ကူးေရးျပီး လိုက္ေ၀ခဲ့ ၾကပါတယ္။ တိတ္တိတ္ တိုးတိုးေပါ့။
တကယ္ေတာ့ သံုးခြျမိဳ ့ ၈၈၈၈ သပိတ္စတာက ၈ ရက္ေန ့မဟုတ္ပါ။ ၁၁ ရက္ ၈ လ ၈၈ က်မွ စပါ တယ္။ ၁၁ ရက္ေန ့မနက္အေစာၾကီးမွာပဲ သတင္းေရာက္လာျပီ။ လူငယ္အားလံုး ျမိဳ ့အေနာက္ဖက္ ကမ္းကုိ လာစုၾက။ အေနာက္ဖက္ကမ္း ဘုရားၾကီးမွာ သံလွ်င္ျမိဳ ့က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ၄ ေယာက္ ေရာက္ေနျပီတဲ့။ က်ေနာ္တို ့လက္ဖက္ရည္ေတာင္ မေသာက္ၾကေတာ့ဘူး။ မုန္ ့လဲ မစားေတာ့ပဲ။ ဘာအစာမွ မစားေတာ့တာပါ။ ေရေတာင္ မေသာက္လိုက္ဘူးထင္တယ္။ အေနာက္ဘက္ကမ္းကုိ သြားၾကတယ္။ ဟုတ္ပ။ အမ်ိဳးသမီး ၃ ေယာက္ အမ်ိဳးသားတေယာက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြ ့ျပီ။ သူတို ့က က်ေနာ္တို ့ကုိ လက္ရွိ တိုင္းျပည္မွာ ျဖစ္ေနတာေတြကုိ ရွင္းျပ တရားေဟာတယ္။ အားပါးပါး အဲသည္မွာ လာစုေနတာေလ လူ ၁၀၀၀ ေလာက္ရွိမယ္။ ထပ္လဲ လာေနၾကတယ္။ ေက်ာင္းသားတင္မကဘူး။ လယ္သမား၊ အလုပ္သမား လူစံုပါဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲထင္တယ္။ ဟိုတေန ့က မႏၱေလးမွာ လုပ္တဲ့ အထက္ဗမာျပည္ ၈၈၈၈ ေငြရတုပြဲ က်င္းပေရး အစည္းအေ၀းမွာ အဘ ဦးသိန္းတန္က ေက်ာင္းသားေတြဘဲ လုပ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးထက္ လူတန္းစား အစံုက ၈၈၈၈ ကို လုပ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ အသိအမွတ္ျပဳရမယ္လို ့ေျပာသြားခဲ့ ပါေသး တယ္။ ဒီေန ့၈၈၈၈ ႏွစ္ အစိတ္ျပည့္မွာ သံုးခြျမိဳ ့က သပိတ္တိုက္ပြဲ၀င္ ေက်ာင္းသား၊ လယ္သမား၊ အလုပ္သမား၊ ၀န္ထမ္းေတြနဲ ့အထူးသျဖင့္ ျမိဳ ့နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ ့၀င္ေတြကုိ ဂုဏ္ျပဳ မွတ္တမ္း တင္လိုပါ တယ္။
ဘာေၾကာင့္ ၈၈၈၈ မွာ သံုးခြျမိဳ ့နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ ့၀င္ေတြကုိ ေက်းဇူးတင္ပါသလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ေစာေမာင္ရဲ့ န၀တ (နိဳင္ငံေတာ္ျငိမ္၀ပ္ပိျပားမွဴ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ ့) အာဏာသိမ္းခ်ိန္မွာ စစ္တပ္က သပိတ္စခန္းေတြကို ၀င္ေရာက္ပစ္ခတ္လို ့ေမာ္လျမိဳင္၊ စစ္ကုိင္း၊ ရန္ကုန္၊ ပဲခူးစတဲ့ ျမိဳ ့နယ္ေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ေသဆံုးကုန္ၾကပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ေစရေအာင္ ဆိုျပီး ျမိဳ ့မိျမိဳ ့ဖေတြက စီစဥ္ၾကပါတယ္။ သပိတ္စခန္းကုိ တနယ္လံုး လိုင္စင္နဲ ့ကုိင္တဲ့ လက္နက္ေတြ လာအပ္ၾကပါတယ္။ စစ္တပ္၀င္လာရင္ ျပန္တုိက္ႏိုင္ေအာင္လို ့ပါ။ အသာတၾကည့္အပ္ၾကပါတယ္။ သံုးခြျမိဳ ့နယ္ ရဲစခန္း ကလဲ ရဲတပ္သားေတြအားလံုးက လက္သီးလက္ေမာင္း ဆန္ ့တန္းျပီး ေက်ာင္းသားေတြ သပိတ္အဖြဲ ့ ၀င္ေတြကုိ စစ္တပ္က တဖက္သတ္ ပစ္သတ္တာ မခံရေရး ရဲလက္နက္အားလံုး ေပးမယ္လို ့ေအာ္ျပီး အမ်ားဆႏၵနဲ ့လက္နက္ေတြ လႊဲအပ္ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီကာလ သံုးခြ သပိတ္က လူ ၅၀၀ နဲ ့ ၀ိုင္းျပီး ရဲစခန္းက လက္နက္ေတြကုိ ၀င္လုသြားတယ္လို ့န၀တ ျငိမ္ပိ အစိုးရသတင္းစာက ေရးပါတယ္။ အဲဒါ လံုး၀ မွားပါတယ္။
သတင္းစာမွာ လီဆယ္ေရးထားတဲ့ အခ်က္အရပဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ သပိတ္ေခါင္းေဆာင္ ဦးစိန္၀င္းနဲ ့ ပါ၀င္ခဲ့သူေတြကုိ ဖမ္းဆီးခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒါဏ္ေတြ တဖက္သတ္ ခ်ပစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ၾကီးေအာင္ ဦးစိန္၀င္း ဆိုရင္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာဘဲ ႏွိပ္စက္ ဒါဏ္ေတြနဲ ့ကြယ္လြန္ခဲ့ရပါတယ္။
သူ ကြယ္လြန္တဲ့ေနက ၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၁၀ ရက္ပါ။
သံုးခြျမဳိ ့၈၈၈၈ သပိတ္အစ မနက္ခင္းကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္္ေတာ့ အေနာက္ဘက္ကမ္းကေန ျမိဳ ့လယ္ ပါတီ ယူနစ္ရံုးကုိ ခ်ီတက္မယ္လို ့ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ လမ္းေလ်ွာက္ၾကျပီ။ ၄ ေယာက္တတန္း။ လူတန္းဟာ မဆံုးေတာ့ဘူး။ အေနာက္ဘက္ကမ္းကေန ျမိဳ ့ထဲ အကူး ေမွာ္၀န္းေခ်ာင္းကုိ ျဖတ္ေဆာက္ထားတဲ့ အေနာက္ဖက္ကမ္း တံတားဟာ ပုခက္လႊဲသလို ျဖစ္ေနတယ္။ လူေတြက မ်ားလြန္းလို ့တံတားဟာ ပုခက္လို ရမ္းေနတယ္။ အဲ့သေလာက္ လူမ်ားခဲ့ပါတယ္။
 |
| ဓါတ္ပံု – http://sheinnanda.blogspot.com |
ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ျမိဳ ့လယ္ ေစ်းနဲ ့ကပ္လွ်က္ ေဒၚမိန္းကေလး စာၾကည့္တုိက္နားက ရွစ္မ်က္ႏွာဘုရားထဲမွာ ဗဟို သပိတ္ စခန္း ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့က်ေနာ္တို ့စည္းရံုးေရးေတြ ဆင္းၾက။ လံုျခံဳေရးေတြ လုပ္ၾကေပါ့။ က်ေနာ္တို ့ ျမိဳ ့သပိတ္မွာ ေခါင္းေဆာင္တာကလဲ ရန္ၾကီးေအာင္ဦးစိန္၀င္း ကလဲ စီမံခန္ ့ခြဲမွဳ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ သူက ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ (တကသ) တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢမွာ ဒုဥကၠဌ၊ ကုိဘေဆြေလးက ဥကၠဌေပါ့။ ၇ ဂ်ဴလိုင္ လို ့ေခၚတဲ့ ဆဲဗင္းဇူလိုင္ အေရးအခင္းကို သူတို ့ဦးေဆာင္ခဲ့ ၾကတာေပါ့။ တကသ ၾကီးကုိ ဗံုးခြဲအျပီးမွာ ေထာင္လဲက်ခဲ့တယ္။ ကိုကိုးကြ်န္းမွာ အပို ့ခံခဲ့ရျပီး အစာငတ္ခံ ၅၃ ရက္ထင္တယ္။ ဆႏၵ ျပျပီး မေသတေသနဲ ့ေထာင္က လြတ္လာသူ။ သူ ့ေၾကာင့္ သံုးခြသပိတ္စခန္းမွာ ႏို္င္ငံေရးကို ေတာ္ေတာ္ သိခဲ့ၾကတာ။ ေနာက္ေတာ့ အာဏာသိမ္းတယ္။ စက္တင္ဘာ ၁၈ အာဏာသိမ္းတယ္ ဆိုေပမယ့္ သံုးခြသပိတ္က ခ်က္ျခင္း သပိတ္မလွန္ဘူး။ လြယ္လြယ္နဲ ့အရွံဳးမေပးခဲ့ဘူး။ ဒါက ဦးစိန္၀င္းရဲ့ စိတ္ဓါတ္။ စက္တင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန ့အထိ သပိတ္ ဆက္ေမွာက္ထားတယ္။ တျခား ျမဳိ ့ေတြနဲ ့ မတူဘူး။ ၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၂ ရက္က်မွ စစ္တပ္၀င္လာတဲ့အတြက္ သပိတ္စခန္းက ထြက္ခြာခဲ့ၾကတာ။ သံလွ်င္ ေရနံခ်က္စက္ရံုေစာင့္ ခလရ ၉၀ က ၀င္သိမ္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ ့က်ေနာ္တို ့လဲ သပိတ္စခန္းက ဆုတ္တယ္။ ဦးစိန္၀င္းရဲ့ အစီအမံပါဘဲ။ သပိတ္တပ္သားေတြကုိ ၃ စုခြဲတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ ထိပ္ပိုင္းေတြက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို သြားမယ္။ အလယ္ အလတ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ေတြက ယူဂ်ီေနမယ္။ ပုန္းေနမယ္ေပါ့။ ျပသနာမရွိတဲ့ တတိယအဆင့္ ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္သူေတြက တေနရာမွာ ခနေနျပီး မိဘနဲ ့ဆက္သြယ္ျပီး အိမ္ျပန္ၾကလို ့ဆံုးျဖတ္ တယ္။ ကိုယ့္နယ္က လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး နယ္နဲ ့လဲ မနီးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တတိယတန္းစားေတြ ကို မေခၚတာေပါ့။ ရွင္းျပတယ္။ အားလံုး လက္ခံတယ္။ ရွစ္မ်က္ႏွာ သပိတ္စခန္းက ဆုတ္။
က်ေနာ္တုိ ့စဆုတ္ေတာ့ သံုးခြကေန ခရမ္းျမိဳ ့ဘက္အထြက္ ဥကၠံ၀ ဆိုတဲ့ ရြာကို ဆုတ္တယ္။ အဲသည္ မွာ ခနခိုျပီး ဗိုက္ကလဲဆာေနခ်ိန္ ကားလမ္းမၾကီးကုိ ျဖတ္ျပီး ျမိဳ ့အေရွ ့စူးစူး ပင္လယ္ျပင္ကုိ သြားမယ္ ဆံုးျဖတ္တယ္။ ပင္လယ္ေရာက္မွ ေလွနဲ ့ကရင္ မြန္သူပုန္နယ္ကုိ သြားၾကမယ္ေပါ့။ အဲသည္မွာ လူတန္းၾကီးဟာ ကာလမ္းကူးအျပီး မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေတြနဲ ့ထမင္းေတြကို ေတာင္းအၾကီးၾကီးေတြမွာ ထည့္ျပီး ေ၀ေပးေနသူေတြနဲ ့တန္းေတြ ့ေတာ့တာပါဘဲ။
အေမၾကီးက ထမင္းလဲေကြ်းရင္း၊ ေရလဲတုိက္ရင္း၊ က်ေနာ္တို ့ကုိ ပိုက္ဆံတခ်ိဳ ့လဲ ေပးေသးတယ္။ မ်က္ရည္ေတြလဲ က်ေနတယ္။ ငိုသံပါၾကီးနဲ ့က်ေနာ့္ကုိ ၾကည့္ျပီး ေျပာခဲ့တယ္။ သားတို ့ရယ္ မင္းတို ့ မိဘေတြနဲ ့ ခြဲရေတာ့မယ္ေနာ္။ ငါေတာင္ မ်က္ရည္ ဒီေလာက္ က်ေနရင္ မင္းတို ့ မိဘေတြဆို ဘယ္လို ခံစားၾကရ မလဲ။ ဘယ္ေလာက္ ၀မ္းနည္းၾကမလဲ။ ဒါေပမယ့္ စားၾကပါ။ ၀ေအာင္စားၾကပါ။ ျပီးရင္ သြားၾက။ သူတို ့ကုိ နိဳင္ေအာင္ တိုက္ၾက။ သူတို ့ကို ႏိုင္မွ ျပန္လာခဲ့ၾက။ ဆိုျပီး ေျပာသံကုိ အခု ႏွစ္ အစိတ္ ၾကာလာတဲ့အထိ ၾကားေယာင္ေနဆဲပါ။ ျမင္ေယာင္ ေနဆဲပါ။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
