>
စကႆာပူမႀ သည္ ဘန္ေကာက္ဆီသုိႛအရႀင္ဉာဏိက
ဇန္န၀ၝရီ ၂၄၊ ၂၀၀၈
စကႆာပူရဲ့ စုိကာပူညအေဳကာင္း ေရးဴဖစ္ေတာ့ အသိေတာ္ေတာ္မဵားမဵားက အစီအစဥ္အတုိင္းသာ ခရီးဆက္ဖုိႛ အားေပးဳကပၝတယ္။ ခရီးေဆာင္အိတ္ ေပဵာက္ေနတ့ဲအတၾက္ တကုိယ္ေရအသုံးအေဆာင္ေတၾ မရႀိဘဲ ဘယ္လုိမဵားခရီးဆက္မလဲလုိႛ တခဵိႂႛက အီးေမးလ္နဲႛ ေမးဳကပၝတယ္။ အားေပးသူေတၾကုိေရာ၊ စိတ္ပူေပးသူေတၾကုိပၝ ေကဵးဇူးတင္စကား ေဴပာခဵင္ပၝတယ္။ ဘာေတၾပဲဴဖစ္ေနေန ဆက္လက္သၾားဖုိႛ စိတ္ကူးထားတာမုိႛ သၾားမယ့္ခရီးကုိေတာ့ ဘယ္နည္းနဲႛမဆုိ ဆက္လက္ ခဵီတက္မႀာပၝပဲ။ မနက္ (၈)နာရီမႀာ တည္းခုိေနတဲ့ သတိပႉာန တရားရိပ္သာ Satipatthana Meditation Center (SMC) ကေနထၾက္ဖုိႛ စီစဥ္ခဲ့တယ္။
ကံဳကမၳာက ကုိယ့္ဖက္ကုိ မဵက္ႎႀာလႀည့္လာေလရဲ့။ SMC က အထၾက္မႀာပဲ ေလဆိပ္ကေန ဖုန္းဆက္လာတယ္၊ ေပဵာက္သၾားတဲ့အိတ္ ဴပန္ေတၾႛ႓ပီ တဲ့။ ဘန္ေကာက္ သၾားမယ့္ေလယာဥ္ေပၞကုိ တုိက္ရုိက္ တင္ေပးရမလား၊ ကုိယ္တုိင္လာယူမလားလုိႛလည္း ေမးပၝတယ္။ အိတ္ထဲမႀာ ပၝသၾားတဲ့ပစၤည္းေတၾ အေပဵာက္အရႀ ရႀိမရႀိ ကုိယ္တုိင္စစ္ေဆးဳကည့္ရႀႂႎုိင္ေအာင္ဆုိ႓ပီး ကုိ္ယ္တုိင္လာယူမယ္လုိႛ ေဴပာလုိက္တယ္။
ဘန္ေကာက္ကုိထၾက္မယ့္ေလယာဥ္က Terminal 2 မႀာ၊ ေပဵာက္သၾားတဲ့အိတ္ကုိ သၾားယူရမႀာက Terminal 3 မႀာဆုိ ေတာ့ Air train ကုိသုံးရတယ္။ အခဵိန္က ကပ္ေနတာမုိႛ သၾက္သၾက္လႀႂပ္ရႀားလုိက္ရတယ္။ အိတ္ေပဵာက္ကုိ ဴပန္ယူရမယ့္ေနရာကုိေရာက္ဖုိႛ လူေတာ္ေတာ္မဵားမဵားကုိ ေမးခဲ့ရတယ္။ ဟုိလူက ဟုိညၿန္၊ ဒီလူကဒီညၿန္နဲႛ ေခၝက္တုံႛေခၝက္ဴပန္။ ဒၝေတာင္ ေလဆိပ္လုိက္ပုိႛသူက စကႆာပူေတၾ ဴဖစ္ေနလုိႛ။ သူတုိႛတင္မက ေလဆိပ္ထဲမႀာ ကူညီဖုိႛ တာ၀န္ယူထားတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ကပၝ လုိက္ပုိႛပၝတယ္။ ဒၝေတာင္မႀပဲ အိတ္ဴပန္ရဖုိႛအေရး ၄၅ မိနစ္မက ေခၝက္တုံႛ ေခၝက္ဴပန္ ေလ႖ာက္လုိက္ရတယ္။ သူလည္းပဲ ဟုိေမးဒီစမ္း၊ ခပ္ရမ္းရမ္းပဲကုိး။ အေဆာက္အဦသစ္႒ကီးတစ္ခုလုံးနီးပၝး ႎႀံႛသၾားသလားေတာင္ ထင္မိ။
စကႆာပူေလဆိပ္ရဲ့ Terminal 3 က ဒီႎႀစ္ ဇန္န၀ၝရီလဆန္းကမႀ စဖၾင့္တာ။ အလၾန္ႛအလၾန္ အသစ္စက္စက္ေပၝ့။ ေတာက္ေဴပာင္၀င္းလက္လုိႛ ေနေလရဲ့။ အခဵိန္ေဳကာင့္လား၊ ရာသီေဳကာင့္လားေတာ့ မသိ။ ခရီးသၾားသူကေတာ့ ကဵိႂးတုိးကဵဲတဲမ႖။ သစ္လၾင္ခမ္းနားတဲ့ ေလဆိပ္႒ကီးကုိပင္ အားနာစရာ။
အတၾင္းထဲကုိ၀င္ဖုိႛ ရဲေထာက္ခံလက္မႀတ္ကုိ သၾားေရာက္ယူေဆာင္ရတယ္။ လုိက္ပၝ ကူညီသူက ေလယာဥ္ခဵိန္နီးေနလုိႛ အလဵင္အဴမန္ ကူညီေပးဖုိႛ တန္းစီေနသူေတၾကုိဴဖတ္ေကဵာ္႓ပီး သၾားေဴပာလုိႛသာေပၝ့။ အလႀည့္ကဵဖုိႛ ေရႀႛမႀာရႀိေနတဲ့လူတန္းကုိသာ ေစာင့္ရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေလယာဥ္ထၾက္ခဵိန္ ဘယ္လုိမႀ မႀီႎုိင္ေတာ့မႀာ မဟုတ္ဘူး။ ဒၝ ေတာင္ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေရာက္ေတာ့ ၁၀ နာရီ ရႀိေန႓ပီ။ လာတာေနာက္ကဵတယ္တဲ့။ လက္မႀတ္ထုတ္ေပးတဲ့စားပၾဲက မေရၿေခဵာက ေဴပာပၝတယ္။
“This is not my fault. ဟင္း … ေဴပာလုိက္ရ မေကာင္းရႀိေရာ့မယ္။ “
၁၀ နာရီ ၄၀ မႀာ ဘန္ေကာက္သၾားမယ့္ စကႆာပူေလေဳကာင္းေလယာဥ္႒ကီး စတင္လုိႛ ခရီးႎႀင္႓ပီ။ ေပဵာက္တဲ့အိတ္လည္း ဴပန္ေတၾႛ႓ပီ။ သၾားမယ့္ေလယာဥ္ကလည္း အခဵိန္မႀန္။ ဘန္ေကာက္ရာသီဥတုကလည္း ဖာရင္ဟုိက္ ၇၀ ၀န္းကဵင္။ ဘာလုိေသးလဲ။ ေအာ္ ေမ့ေတာ့မလုိႛ။ အားလုံးကုိ ေကဵးဇူးတင္ပၝတယ္ဆုိတဲ့စကား မေဴပာလုိႛ ဘယ္ဴဖစ္ပၝ့မလဲ၊ ေနာ့။ Thank you very much!
ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္သစ္
ဘန္ေကာက္ေရာက္ေတာ့ ၁၂ နာရီ ၅ မိနစ္။ ေနေရာင္ေတာက္ေတာက္ေအာက္မႀာ တမူထူးဴခားတဲ့ သု၀ဏၧဘူမိ အဴပည္ဴပည္ဆုိင္ရာ ေလဆိပ္သစ္႒ကီးကုိ ေတၾႛလုိက္ရတယ္။ အဴဖႃေရာင္ ေယာက္သၾားေကာင္ေတၾ ပက္လက္လႀန္ေထာင္႓ပီး အစိမ္းေရာင္ အနားကၾပ္ထားတဲ့အလား ထင္မႀတ္မႀားေလာက္တဲ့ ေလဆိပ္အေဆာက္အဦသစ္႒ကီးက ထုိင္းႎုိင္ငံသားေတၾ ၀ံ့႐ကၾားမယ္ ဆုိလဵင္လည္း ၀ံ့႐ကၾားစရာပၝ။ သုိႛေပမဲ့လည္း အလၿာအထပ္ထပ္နဲႛ မ႓ပီး၊ တန္းလန္း အပုိင္းအစမဵားရဲ့ အသၾင္အဴပင္အခဵိႂႛကုိဴမင္ရေတာ့ သၾားေလသူ ထုိင္း၀န္႒ကီးခဵႂပ္ေဟာင္း တပ္စင္ရဲ့ ပုံရိပ္က မဖိတ္ေခၞဘဲ စိတ္ထဲ အလုိလုိေပၞလာတယ္။
သု၀ဏၧဘူမိေလဆိပ္ (ဓာတ္ပုံ-မုိးမခ)
အ႓ပီးမသတ္ခင္ ကုိယ္ဘယ္ေလာက္လုပ္ႎုိင္တယ္ ဆုိတာ ၀င့္႐ကၾားဖုိႛအေရး ေလဆိပ္႒ကီးကုိ အေဴပးအလၾား ဖၾင့္လႀစ္ခဲ့တဲ့ သတင္းမဵားကုိ ဖတ္ခဲ့၊ ဳကားခဲ့ရ။ ဒၝကပင္လဵင္ မ႓ပီးဆုံးမီမႀာဘဲ ႓ပီးဆုံးသၾားခဲ့ရတဲ့ သူႛ၀န္႒ကီးခဵႂပ္ဘ၀ရဲ့ နိမိတ္ပုံေလလား။ လုပ္ႎုိင္တာထက္ ပုိ႓ပီးေဴပာခဵင္ ဴပခဵင္ဳကတဲ့ ေခၝင္းေဆာင္႒ကီးမဵားရဲ့ ဉာဥ္ဆုိး မစၤတာတပ္စင္မႀာလည္း ရႀိေနထင္ပ။
သုိႛေပမယ့္ သူႛႎုိင္ငံတုိးတက္ေအာင္ေတာ့ သူကလုပ္နုိင္တာ မုိႛ ႐ကၾားရုံသာ႐ကၾားဳကတဲ့ သူေတၾနဲႛေတာ့လည္း လုံး၀ခ႗တ္စၾတ္ တူႎုိင္တယ္ေတာ့ မဆုိသာပၝဘူး။ ေနာက္႓ပီး သူက ဴပည္သူက ေရၾးေကာက္တင္ေဴမႀာက္ထားတဲ့ တရား၀င္ ၀န္႒ကီးခဵႂပ္ေလ။ ဒၝေတာင္ ဴပည္သူ မဳကည္ဴဖႃရင္ ဘယ္မႀာ တင္းခံေနႎုိင္ခဲ့သလဲ။ ကုိယ့္ေရၿဴမန္မာေတၾလည္း အမႀန္တကယ္သာ ညီညာခဲ့မယ္ဆုိရင္ ဘယ္အေကာင္ ဘယ္ဒင္းက ဘယ္အခဵင္းနဲႛ တင္းလုိႛ ခံႎုိင္မႀာတဲ့လဲ။ ။
ထုိင္း လ၀က
ထုိင္းက ေထရ၀ၝဒဗုဒၭဘာသာႎုိင္ငံ။ အင္မီဂေရးရႀင္း (လူ၀င္မႁ႒ကီးဳကပ္ေရးဌာန) ဂိတ္ကုိေရာက္တာနဲႛ ဗုဒၭဘာသာအေငၾႛနဲႛ ထိေတၾႛလုိက္ရတယ္။ အဴခားသူမဵား ရႀည္လဵားစၾာ တန္းစီေနရာမႀာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပၝးဴဖစ္တဲ့ စာေရးသူကုိေတာ့ သံတမန္မဵားအတၾက္ အထူးခၾင့္ဴပႂထားတဲ့ ၀င္ေပၝက္ကေန႐ကၾေရာက္ဖုိႛ ပင့္ပၝတယ္။ သံတမန္နဲႛ အထူးဧည့္သည္ေတာ္မဵားသာလုိႛ ေရးထားတဲ့၀င္ေပၝက္က ႐ကၾေရာက္ဖုိႛေဴပာေတာ့ ထုိင္းအထာကုိ မက႗မ္းေသးတဲ့ စာေရးသူက ကုိယ့္နားကုိ ကုိယ္မယုံဴဖစ္မိတယ္။ ဒီက၀င္ရမႀာ ေသခဵာရဲ့လားလုိႛ ဴပန္ေမးဴဖစ္တယ္။ ေသခဵာပၝတယ္ တဲ့။ လက္အုပ္ခဵီကာ ဦးညၾတ္ဴပမႀ စိတ္ခဵလက္ခဵ အထူး၀င္ေပၝက္က ၀င္ေရာက္ခဲ့တယ္။
ဴမန္မာဴပည္မႀာလည္း အခဵိႂႛရဟန္းသံဃာမဵား ဘယ္ကုိ သၾားသၾား အထူးအခၾင့္အေရး ေပးခံရတာေတၾ ရႀိပၝတယ္။ သုိႛေပမယ့္ အဲဒီ အထဲမႀာ စာေရးသူတုိႛလုိ သာမန္ရဟန္းေတာ္မဵားေတာ့ မပၝပၝဘူး။ သာမန္ရဟန္းေတၾမႀ မဟုတ္ပၝဘူး၊ အလၾန္ထင္ရႀားတဲ့ ရဟန္းေတာ္မဵားဴဖစ္ေပမယ့္ သက္ဆုိင္ရာ ပုဂၢႂိလ္႒ကီးမဵားနဲႛ ပုလဲနံပ မသင့္လႀရင္ေတာ့ အခၾင့္ထူး ရဖုိႛဆုိတာ မလၾယ္ပၝ။ ဒီစကားကုိ ကုိယ္အခၾင့္ထူးရဖုိႛ၊ ရလုိလုိႛ ေဴပာေနတာေတာ့ မဟုတ္ပၝဘူး။ ကုိယ္အပၝအ၀င္ ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မႀ အခၾင့္ထူးခံဴဖစ္တာကုိလည္း သေဘာမကဵပၝဘူး။
သုိႛေပမယ့္ သင့္ရင္သင့္သလုိ၊ မသင့္ရင္ မသင့္သလုိ ဴပႂမူဆက္ဆံတတ္ကဵတဲ့ ဗုဒၭဘာသာအမည္ခံ အဆံမပၝတဲ့ ကိုယ့္ေရၿႎုိင္ငံက အရာရႀိ၊ အရာခံ မမႀန္ကန္တဲ့ ေရၿ၀န္ထမ္းမဵားရဲ့ သေဘာထားမဵားကုိ သတိရမိတာေဳကာင့္ပၝ။
သံဃာေတာ္ကုိ သံဃာေတာ္လုိႛသာ တသားတည္းဴမင္တဲ့ ထုိင္းအင္မီဂေရးရႀင္းမဵားရဲ့ သေဘာထားကေတာ့ ထူးဴခားစၾာ စိတ္၀င္စားစရာပၝ။ အင္မီဂေရးရႀင္း အရာရႀိက ပတ္စပုိႛကုိ ဳကည့္ေနစဥ္မႀာပဲ ေဘးနားက အဴခားအင္မီဂေရးအရာရႀိတစ္ေယာက္က ဘုရားပၝသလားလုိႛ အနားကပ္ကာ လာေမးပၝတယ္။ ဘုရားပၝရင္ တစ္ခုခုမဵား ဴပႍနာလုပ္မလုိႛ ေမးတာလားဆုိတဲ့ အေတၾးမဆုံးမီမႀာပဲ ဘုရားပၝရင္ သူႛကုိ တဆူ စၾန္ႛပၝ ဆုိမႀ ” ထုိင္းေတၾက ဘုန္း႒ကီးေတၾႛရင္ အေဆာင္ေတာင္းေလ့ရႀိတယ္ ” ဆုိတဲ့ ထုိင္းမႀာေနဖူးတဲ့ မိတ္ေဆၾတစ္ပၝး ေဴပာဖူးတာကုိ ရုတ္တရက္ အမႀတ္ရမိတယ္။
ဒၝေဳကာင့္ ငၝ့မႀာ ဘုရားေတာ့ မပၝဘူး။ လက္ေဆာင္ေတာ့ ပၝတယ္လုိႛေဴပာလိုက္တယ္။ ထုိင္းေရာက္ရင္ သူႛအတၾက္ ၀ယ္ခဲ့ဖုိႛဆုိ႓ပီး နမူနာ အဴဖစ္ေပးလုိက္တဲ့
ေအာ္ … အေဆာင္ အေဆာင္။ ေဆာင္တုိင္း ေအာင္လုိႛသာ ႒ကံတုိင္းေဴမာက္ရမည္ဆုိလဵင္ဴဖင့္ လူႛစၾမ္းအားေတၾရဲ့ တန္ဖုိး ဘယ္မႀာလာလုိႛ ရႀိႎုိင္ပၝေတာ့မလဲ။ သုိႛေသာ္လည္းေလ။
ဴမန္မာဴပည္မႀာ ရဟန္းေတၾခရီးသၾားရပုံ
ပစၤည္းစစ္ေဆးတဲ့ေနရာေရာက္ေတာ့ ဴမန္မာ၊ ဴမန္မာ ႐ကၾ႐ကၾဆုိ႓ပီး ဘာမႀ စစ္ေဆးမေနဘဲ လၿတ္လုိက္တယ္။ အတူပၝ လာတဲ့ ကပၯိယက သေဘာေတၾကဵလုိႛ။ ကုိယ္ေတာ္ ထုိင္းႎုိင္ငံလာရတာ ကံေကာင္းတာပဲတဲ့။ ေအးဟုတ္တယ္၊ ခုခဵိန္ ဴမန္မာႎုိင္ငံ ေလဆိပ္မႀာဆုိရင္ေတာ့ ခုလုိ ကံေကာင္းႎုိင္မႀာ မဟုတ္ဘူးလုိႛ စိတ္ထဲကေန ေဴပာလုိက္မိေသးတယ္။
ဘာေဳကာင့္ ခုလုိ အေတၾးဴဖစ္မိရသလဲဆုိေတာ့ ဴမန္မာဴပည္ကေန စကႆာပူကုိ ေခတၨ႐ကၾေရာက္လာတဲ့ ထင္ရႀားတဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပၝးနဲႛ ခုမနက္ အရုဏ္ဆၾမ္း၀ုိင္းမႀာ စကားေဴပာဴဖစ္ခဲ့တာေဳကာင့္ပၝ။ ဆရာေတာ္က မိန္ႛပၝတယ္။ သူ မႎၨေလးကေန ရန္ကုန္ကုိအလာ ေလယာဥ္ကၾင္းကအထၾက္မႀာ အထူးစစ္ေဆးတာကုိ ခံခဲ့ရတယ္ တဲ့။ အရင္က ဒီလုိစစ္ေဆးတာ မခံခဲ့ရဘူးလုိႛလည္း မိန္ႛပၝတယ္။
ေနာက္႓ပီး ဆက္လက္မိန္ႛတာက ရထားနဲႛ ကားနဲႛလာရင္ ပုိ႓ပီး စစ္ေဆးတာကုိ ခံရတယ္၊ ရဟန္းေတာ္ေတၾ နယ္ကေန ရန္ကုန္ကုိရထားနဲႛလာရင္ ရဟန္းေတာ္အခဵင္းခဵင္း တစ္႒ကိမ္၊ လူ၀တ္ေဳကာင္မဵားကတစ္႒ကိမ္ စစ္ေဆးတာကုိ ခံရတယ္၊ အဲဒီလုိ စစ္ေဆးေမးဴမန္းတဲ့ပုဂၢိႂလ္ေတၾဟာ ကုိယ္ကဵင့္သိကၡာနဲႛဴပည့္၀တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းရဟန္းေတာ္မဵားေတာ့ ဴဖစ္ႎုိင္မယ္ မထင္ဘူး တဲ့။
ဘယ္လုိဳကားမိလုိႛ အဲဒီလုိ မိန္ႛဳကားတယ္ဆုိတာကုိေတာ့ မေမးမေလ႖ာက္မိလုိက္ပၝဘူး။ ဆုိခဲေစ ႓မဲေစ၊ အပုိမေဴပာတတ္တဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပၝးရဲႛ မိန္ႛဳကားခဵက္ဴဖစ္လုိႛ ဴမန္မာဴပည္က လက္ရႀိ အေဴခအေနဟာဴဖင့္ ဗုဒၭသာသနာအတၾက္ေတာ့ အလၾန္မႀ ရင္ေလးဖၾယ္ ဴဖစ္မိပၝတယ္။
သာသနာဴပန္ႛပၾားထၾန္းကားေရးအတၾက္ လၾတ္လပ္စၾာ ေရးသားထုတ္ေ၀ခၾင့္ေတၾ၊ ေဟာေဴပာ စည္းရုံးခၾင့္ေတၾဆုိတာ ေ၀း။ ႎုိင္ငံတၾင္း လၾတ္လပ္စၾာ သၾားလာခၾင့္ ေလးေတာင္မႀ မရႀိဳကရတဲ့ ရဟန္းဘ၀။ ၀ိမုတၨိသုခ- သံသရာက တကယ္လၾတ္ေဴမာက္ေရး ခဵမ္းသာကုိ ရရႀိႎုိင္ဖုိႛ စိတ္ေအးလက္ေအး အားထုတ္႒ကိႂးပမ္းဖုိႛဆုိတာလည္း ဘယ္မႀာလာလုိႛ ဴဖစ္ႎုိင္ပၝေတာ့မလဲ။ ။
ဇန္န၀ၝရီလ ၁၅ ရက္၊ ၂၀၀၈
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
