Maung Swan Yi Poems

Maung Swan Yi – 8888 lives forever …

ရွစ္ေလးလုုံးသည္ မဆုုံးေသး

ေမာင္စြမ္းရည္၊ ၾသဂုုတ္ ၅၊ ၂၀၁၃

ဒိုု႔လူမ်ဳိးဟာ –

            မင္းဆိုုးမင္းညစ္၊ စစ္အာဏာရွင္

            ဘုုရင္ သမၼတ၊ ဥကၠဌတိုု႔

            ျဖဳတ္ခ်သည္မွာ၊ စဥ္အလာျဖစ္

            “ထုုံး” က်န္ရစ္ျပီ။          

            မင္းဆိုုးမင္းညစ္၊ သုုတ္သင္ပစ္သည့္

            “ရွစ္သုုံးလုုံး”လွ်င္၊ သမိုုင္းတြင္ခဲ့

            ဘုုရင္ေရာ ပလႅင္ပါ၊ အာဏာဇာတ္သိမ္း

            ယိမ္းႏြဲ႔ပါးဓား၊ ျပည္သူ႔ဓားႏွင့္

            ဓားစြမ္း လူစြမ္း၊ သမိုုင္းခန္းကိုု

            မွတ္တမ္းဆိုုထုုံး၊ “ဂငယ္သုုံးခုု၊ ဥသွ်စ္ထုု” ဟုု

            ျပည္သူ႔ႏႈတ္တြင္၊ ရာဇ၀င္စည္

            ဗမာသင္ရုုိ္း၊ သင္ခန္းစာ။

           

            “၈၈” မွာ “ဂငယ္ေလးခုု” ေခြးေခါင္းထုု” ဟုု

            ျပည္သူ႔ေမာ္ကြန္း၊ တေခတ္ညႊန္း၍၊ ထြန္းသစ္ခဲ့ျပီ။

            ဇာနည္အမ်ား၊ အလုုပ္သမား၊ လယ္သမား

            စစ္သား ရဲသား၊ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းဆရာ

            သံဃာအစ၊ သီလရွင္အဆုုံး၊ ဗန္းခုုံး သပိတ္

            လမ္းလုုံးပိတ္လ်က္၊ လက္ခ်င္းဆက္ၾက

            အသက္မမႈ၊ မလုုေနရာ၊ လူတိုုင္းပါသည္

            ကမာၻေက်ာ္ေသာ အေရးေတာ္ပုုံ။

            “ဆိုုရွယ္လစ္” တဲ့၊ တေခတ္လိမ္ညာ

            တပါတီေခတ္၊ စစ္တပ္ပါတီ၊ ဗမာျပည္ကိုု

            နာဇီက်င့္ေသာ္၊

            ဇာနည္က်င့္ထုုံး၊ တျပည္လုုံးက

            စည္းလုုံးဆင္ႏႊဲ၊ ျပည္သူ႔ပြဲ

            သူရဲေကာင္းတိုု႔ ဗမာျပည္။

            ကမာၻတည္မည့္ အေရးေတာ္။     

စစ္အာဏာရွင္ – အလိုုမရွိ။

တပါတီစနစ္ – အလိုုမရွိ။

ဒီမိုုကေရစီအေရး – ဒိုု႔အေရး။

လူ႔အခြင့္အေရး – ဒိုု႔အေရး။

အေရးေတာ္ပုုံ ေအာင္ပါေစ။       

            ငါတိုု႔တေတြ –

            ေနကုုန္ေနခန္း၊ လကုုန္လခန္း

            လမ္းမေပၚထြက္၊ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ဆက္

            ခ်ီတက္ေၾကြးေၾကာ္၊ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္

            မတြဲကိုုယ္က်ဳိး၊ အားလုုံးအက်ဳိး

            ျပည္သူ႔အက်ဳိး –

            စစ္အစုုိးရ ျပဳတ္ေစသား။

ရဲေဘာ္တိုု႔ –

စစ္အစုုိးရ၊ ျပဳတ္က်ခဲ့ျပီ။

တပါတီစနစ္၊ ပ်က္သုုဥ္းရစ္ျပီ။

မဆလပါတီ၊ ေျမျမွဳတ္ခဲ့ျပီ။

ဒီမိုုကေရစီစခန္း လမ္းပြင့္ခဲ့ျပီ။

            သိုု႔ေသာ္၊ သိုု႔ေသာ္ … အိုုရဲေဘာ္တိုု႔

            ဒိုု႔အေရးေတာ္ပုုံ၊ လုုံး၀ဥသုုံ

            မျပည့္စုုံေသး၊ မျပီးေသေပ။

            ေဘာင္းဘီကိုုခၽြတ္၊ အရပ္၀တ္ေပမယ့္

            ေသနတ္ခၽြတ္ဖိုု႔ လိုုေသးသည္။

            အေရးေတာ္ပုုံၾကီး၊ ခရီးဆုုံးေအာင္

            အားလုုံးလက္တြဲ၊ ခိုုင္ျမဲညီညြတ္

            မစြန္႔လႊတ္လွ်င္၊ လြတ္လပ္ဖိုု႔ေရး၊ ေ၀းပါေသး။      

ငါသာ အတတ္၊ ငါသာျမတ္ – ဟုု

ငါ့တပ္ ငါအုုပ္၊ ငါဗိုုလ္ခ်ဳပ္ – ဟုု

ငါလုုပ္တာမွ၊ ငါ – ငါကြ – ဟုု

ငါက ေရွ႔ဆုုံး၊ “ငါက်င့္ထုုံး” ျဖင့္

ေနာက္ဆုုံး ငါသာ က်န္ရစ္မည္။

“ငါ”ေတြ စြန္႔လႊတ္၊ ဒိုု႔ညီညြတ္စိုု႔၊

ဒိုု႔ညီညြတ္ေရး၊ ဒိုု႔အေရး

“ငါေတြ” ညီေရး၊ ဒိုု႔အေရး။

ဒီမိုုကေရစီေရး၊ ဒိုု႔အေရး၊ အေရးေတာ္ပုုံ ေအာင္ေစသတည္း။

ထုုလုုံးမဆုုံး၊ ဆက္ထုုအုုံးစိုု႔ –

ထုုတုုန္း ထုုဆဲ ထုုေစသတည္း။   

ေမာင္စြမ္းရည္

(၂ ၾသဂုုတ္၊ ၂၀၁၃)


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts