အတိတ္ေၿခရာ…
၈၈ဟာ တႏိုင္ငံလံုးကို ၀င္ၿပီးက်ဳံးလိုက္တာပါ။ အဲဒီတုန္းက တခ်ဳိ ့ေတြဟာ နိုင္ငံေရး နဲ ့ နီးစပ္တဲ ့မ်ဳိးရိုးစဥ္လာ ရိွႀကတယ္။ တခ်ဳိ ့ေတြ ကေတာ့ မ်ိဳးရိုးစဥ္လာ အားၿဖင့္ေတာ့ မနီးစပ္ႀကဘူးေပါ့။
နီးစပ္သူေတြက ေမွာင္းႏွင္တံ ၿဖစ္သြားႀကၿပီး ဦးေဆာင္သူ ဒါမွမဟုတ္ အေရးပါတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေရွ ့က ပါ၀င္သူေတြ ၿဖစ္သြားႀကတယ္။
ဒီအေၿခအေန ေတြနဲ ့မနီးစပ္တဲ ့သာမန္ လူႀကီး လူငယ္ေတြကေတာ့ ပင္နယံစက္သြားေလးတခု ဒါမွမဟုတ္ လိုရာၿဖည့္ပါေပးႀကတဲ ့၀က္အူေလးတေခ်ာင္း..အဲဒီလို ေနရာက ၀င္ၿပီး ေမာင္းနွင္ေနတဲ ့စက္ႀကီး ကို အဆက္ မၿပတ္ လည္ပတ္နိုင္ဖို ့.. ၿဖည့္ဆည္းေပး သူေတြၿဖစ္ႀကတယ္။
ဘယ္လိုေနရာ က ပါခဲ ့ႀကႀက.. ပါခဲ ့ရရ…
လြန္ခဲ ့တဲ ့ႏွစ္ အစိတ္ က ဆို …
လုပ္သင့္လို ့လုပ္ရမယ္လို ့ ခံယူလို ့ပဲၿဖစ္ၿဖစ္.. သူငယ္ခ်င္း ေတြ ေႀကာင့္ ပဲ ေၿပာေၿပာ.. မႀကည့္ ရက္လို ့ပဲဆိုဆို.. မေနႏိုင္လြန္းလို ့ပဲ ပါပါ.. အားလံုးဟာ ..အေႀကာက္တရား ေအာက္မွာ..့.. ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ ့ကို ပါ ခဲ ့ရ လုပ္ခဲ ့ရ တာပါ။
ကင္မရာမီးေတြ တၿဖတ္ၿဖတ္ေအာက္မွာ..ပို ့စ္ေပး ၿပီး ေနႏိုင္ဖို ့သာသာ… ပင္နီလို အကၤ ီ်..သိသာတဲ့ တီရွပ္ေတြ ဆို ၀တ္သြားဖို ့မရဲလို ့..ထုပ္ပိုးၿပီး.. ဆိုင္တဲ့ ေနရာေရာက္မွ ..လဲႀကရတယ္။
ကိုယ္လုပ္ေနတာ သိသြားၿပီး..မိဖ ေတြက ေၿပာမွာ ဆို မွာ စိုးရိမ္ ၿငိဳၿငင္မွာ ကို လည္း လူငယ္တေယာက္ အေနနဲ ့ေႀကာက္ခဲ ့ႀကရတယ္။
ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာ က လဲ စိတ္မခ် စရာ ..ဘယ္သူက ဘယ္သူမွန္းမသိလို ့..သူတို ့ေတြ သိမွာလည္း စိုးရိမ္ၿပီး ေႀကာက္ခဲ့ရၿပန္တယ္..
ပြင့္လင္းလြတ္လပ္တဲ ့ လူ ့အဖဲြ ့အစည္း မဟုတ္ခဲ ့ေတာ့.. ေထာင္ က် တန္းက်တာ ဆို ..ဆိုးသူ ..ခိုးသူ ေတြ ေႀကာင့္ လို ့ အၿမင္စဲြေနတဲ့အခ်ိန္။..ဒါမ်ိဳးလုပ္တဲ့ သူ ေတြ ကို ..ခိုးမွဳ ့ ၀ွက္မွဳ ့ တၿခားမွဳ ့ေတြ နဲ ့ နံမည္တပ္ၿပီး ခပ္ႀကမ္းႀကမ္း ခပ္ရမ္းရမ္း စီရင္ ၿပ ေနခ်ိန္ ဆိုေတာ့.. တခုခုမ်ားၿဖစ္ခဲ ့ရင္..ေဆြေတြမ်ိဳးေတြ..ကိုယ့္ေႀကာင့္ ဂုဏ္သိမ္သြား မွာကိုလည္း စိုးရိမ္ေႀကာက္လန္ ့ခဲ့ႀကရတာပဲ။
ရိုးသားႀကိ ုးစား လုပ္အားနဲ ့ကမၻာတည္..ခင္ေတာ့ခင္ပါတယ္..ဒါေပမဲ ့..ဆိုတဲ ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ႀကား ..ၿငိဳၿငင္သြားမွာစိုးတာ လည္း ေႀကာက္ခဲ့ရတဲ့ တခ်က္ၿဖစ္ခဲ ့တာပဲ။
ေသနတ္ဒဏ္ရာ ရခဲ ့တဲ ့ကိုၿမင့္ဦး ့ကို အရမ္း တင္းႀကပ္ ေနတဲ ့ အခ်ိန္ ..ေဆး ရံု ႀကီး မွာ ..တေက်ာင္း တည္း သားဆိုတဲ့စိတ္နဲ ့သြားေတြ ့ခဲ့တာလဲ ပထမဆံုး အေႀကာက္တရား ကို အားတင္းရင္ဆိုင္ၿပီး သြားခဲ့ရတာပဲ။
ေၿပးလႊားပုန္းေရွာင္ေနရတဲ ့သူေတြ ကို ခိုေအာင္းရာေပးခဲ့တာလဲ ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ ့လုပ္ခဲ့ရတာပါပဲ။
သူမ်ားေတြ မီးေခ်ာင္းနဲ ့တရြက္ခ်င္း လိွမ့္ၿပီးမွ ထြက္လာတဲ့ စာေစာင္ေတြကို တထိတ္ထိတ္ ေ၀ခဲ့ရတာ..ဒါလည္း ေႀကာက္ေႀကာက္နဲ ့လုပ္ခဲ့ရတာပဲ။
တၿဖည္းၿဖည္း ပိုပို ၿပီးက်ပ္လာခ်ိန္မွာ စာေစာင္ထုပ္ႀကီး လာသယ္ေပးပါ။ ခဏ သိမ္းေပးပါ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ ေႀကာက္ စိတ္ထက္.. သူတို ့ေတြ ရဲ ့ဒုကၡ ကို မၿငင္းရက္လြန္းလို ့.. လိုင္စင္မပါပဲ ..သြားသယ္ေပးခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက နယ္လိုင္စင္ကို ရန္ကုန္လိုင္စင္ေၿပာင္းဖို ့..လိုင္စင္ကို နယ္ပို ့ထားတဲ့ အခ်ိန္။
အၿပန္မွာ.. Suprised Check ပုလိပ္တဖဲြ ့ႀကီးနဲ ့တိုးေတာ့..ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္.. က်န္းမာေနတဲ ့အဖြား.. အသည္းအသန္ ၿဖစ္လို ့ ..ေဆးသြား၀ယ္တာ..လိုင္စင္ေမ့ခဲ ့လို ့ဆိုၿပီး..ဟန္လုပ္ၿပီး ဇာတ္ဆင္ခဲ့ရတယ္။.. တကိုယ္လံုးတုန္ ေနတာ.. ခံုေအာက္ မွာက..စာေစာင္ေတြ အထုပ္လိုက္နဲ ့ကိုး။ ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြ ယ္.. ကေလးမ ..လိုင္စင္ မရိွပဲ ..ကားခိုးေမာင္းတဲ့ ဇာတ္ရုပ္က ပိုၿပီးပီၿပင္ေနေတာ့..ပုလိပ္ေတြက အတန္တန္..လိုင္စင္ရိွတာ ေသခ်ာရဲ ့လား ဆိုၿပီး ..ကား၀ွစ္တက္ေလး သိမ္း ..ခ်လံၿဖတ္ ရံုနဲ ့မို့ ..ဇာတ္သိမ္းေလး လွခဲ့ရတယ္။ ဒါလည္း အေႀကာက္တရား ကို ေႀကာက္ကန္ ကန္ၿပီး လုပ္ခဲ့ရတာပဲ။
အခ်ိန္ေတြရွည္ႀကာလာလို ့..ရပ္တည္ဖို ့ခက္လာတဲ့ အဖဲြ ့သားေတြ ရပ္တည္ဖို ့ အတြက္ .. ဆိုင္ဖြင့္ၿပီး ..ရံပံုေငြ..ဆိုေတာ့လဲ..တခဏေစ်းသည္..ၿဖစ္ရၿပန္တာပဲ။
ေက်ာင္းၿပန္ဖြင့္ေတာ့..တသက္လံုး..မခ်ိတ္ခဲ့ရတဲ ့ေက်ာင္းသားကဒ္ေတြ ခ်ိတ္ပါ ဆိုေတာ့ .. ေပ ကပ္ကပ္ နဲ ့မို ့ ့..ကိုယ္ခ်စ္ခင္ ေလးစားရတဲ ့ဆရာေတြနဲ ့..အခ်ီအခ်ၿဖစ္ရၿပန္တယ္.. ေနာက္ဆံုး ..ဆရာေတြနဲ ့မၿဖစ္ခ်င္ေတာ့.. ေက်ာင္းသားကဒ္ကို ..ဟိုးခါးေအာက္သာသာမွာ ..တမင္ခ်ိတ္ခဲ ့တာ…အဲဒီအခ်ိန္ဟာ..ဒဏ္ရာရ က်ားနာတေကာင္လို..တဟဲဟဲနဲ ့ ရယ္နိုင္သူေတြ ကို ႀကည့္ၿပီး..ေပ်က္ဆံုးသြားတဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ..အတြက္ မေၿပသာ မေၿပာသာတဲ ့ခံစားခ်က္ေတြ ..ဖိသိပ္ထားရတဲ့ အခ်ိန္ေတြပါပဲ။
လြပ္လပ္ၿပီး မိုင္ေသာင္းခ်ီေ၀းေနတဲ ့နိုင္ငံေရာက္ ၿပန္ေတာ့လဲ ကိုယ့္ရြာအေရး မေအးခဲ့တာေတြကို ..ေက်းဇူးရွင္ ေပါက္ေဖာ္ႀကီး ရဲ ့သံရံုးေရွ ့မွာ..အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ…တၿခိ္မ္းၿခိမ္း ဆႏၵေတြၿပခဲ့ တယ္။ အသိတေယာက္က ေနာက္မွ ေမးတယ္။ ေန ့တြက္ရလို ့လားတဲ ့။ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ က ရြာကလူေတြ ေန ့တြက္ ရလို ့ဆႏၵေတြၿပ တယ္လို ့ ေၿပာေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ အေထြအထူး အံ ့ႀသမေန ေတာ့ပါဖူး။
အခုေတာ့ အႏွစ္အစိတ္ၿပည့္ခဲ့ ပါၿပီ။
ပင္နီအကၤ ီ် နဲ ့ ေယာထမိန္၊ ရွပ္ၿဖဴေကာ္လာ ကတံုး နဲ ့ကခ်င္ပုဆိုး တို ့ကို မင္းသမီး မင္းသားေတြေတာင္ ႏွစ္သက္စံုမက္ ၀တ္ရဲတဲ ့ေခတ္….. ၿဖစ္လို ့လာပါၿပီ။ ကိုယ္ေလးစားတဲ့သူေတြကို ဘယ္သူ ့မွ ေႀကာက္စရာ မလိုပဲ ကင္မရာ မီးတၿဖတ္ၿဖတ္ ေအာက္မွာ ရဲရဲႀကီး အတူတဲြ လို ့အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု မွတ္တမ္း တင္ထား နိုင္ တဲ့ ေခတ္..ေရာက္လို ့လာပါၿပီ။
ဒီလို မမ်ားလြန္းလွတဲ ့ အေၿပာင္းအလဲေလးေတြကိုေတာင္ သနားလြန္လြန္းလို ့ဆိုၿပီး သဒၵါေႀကးနဲ ့ ေပးလို ့ ရခဲ့ တာ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာလြန္းလွပါတယ္။ အရင္းႀကီးႀကီး ကို အဖိုးနည္းနည္းနဲ ့လဲထားခဲ့ရတာ။
ၿဖတ္ခဲ့ရတဲ့ ဒီခရီး တေလွ်ာက္ ေမွာင္တလဲွ ့လင္းတခါ။ အခန္းဆက္..ဇာတ္ကားမို ့..ဆက္ရန္ကေတာ့ ရိွတုန္း..ၿပီးခဲ့တဲ ့ဇာတ္လမ္းတဲြ ေတြမွာေတာ့ ..ဇာတ္ေကာင္ကမ်ိဳးစံု …အႀကမ္းအရမ္း ..အလြမ္းအေဆြး ..အမ်ိဳးမ်ဳိး ..အဖံုဖံု ..ထင္သာၿမင္သာ ရိွလြန္းသမို ့…လာမဲ့ ဇာတ္ အတြက္..ကိုယ့္ႀကိုက္ရာဇာတ္ရုပ္..ကိုယ္တိုင္ေရြးၿပီး..ႏိုင္ရာ၀န္ ကို ရိုးေၿဖာင့္ စြာနဲ ့ ပဲ ..ဆက္ၿပီးကႀကပါေစလို ့ပဲ..အတိတ္ေၿခရာေကာက္ရင္း…စိတ္ဆႏၵၿပဳလိုက္ပါတယ္။
(မိုုးမချဖည့္စာ – စက္မႈတကၠသိုုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ စစ္အာဏာသိမ္းျပီး ထုုတ္ခဲ့တဲ့စာေစာင္ေတြ၊ ျပီးေတာ့ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၾကိဳကာလ၊ ရန္ကုုန္နဲ႔ မႏၱေလးက ျဖဳိခြဲခံေနရတဲ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြ တပ္ဦးေတြရဲ့ စာေစာင္အဖြဲ႔ေတြ ေပါင္းျပီး ထုုတ္ခဲ့တဲ့ ေဒါင္းဋီကာလိုု႔ ေခၚတဲ့ ဂ်ာနယ္ေပါင္းခ်ဳပ္တခုု ထုုတ္ခဲ့တာရဲ့ အဖုုံးေတြ ကူးျပီးတင္ေပးတဲ့ သန္႔ေဇာ္ဦး ကိုု ေက်းဇူးတင္တယ္)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
