လက္ေဆာင္မြန္
ေဟမန္သဇင္၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၀၊ ၂၀၁၃
အဲဒီ Leadership club မွာပါတဲ့ ကေလးေတြ ဟာ သူတို ့ေက်ာင္းရဲ ့ လွဳပ္ရွားမွဳ ့ေတြမွာ ၀ိုင္းၿပီး ကူႀကရတယ္။ ဒါ့အၿပင္ အသင္းရံပံုေငြအတြက္လည္း ပိုက္ဆံ ရွာရေသးတယ္။ ေက်ာင္းရဲ ့ေဘာ္လံုးပဲြ တို ့ဘာတို ့ဆို သူတို ့အဖဲြ ့က စားစရာေတြေရာင္း အေအးေတြ ေရာင္း နဲ ့ေပါ့။
သူတာ၀န္ယူရတဲ ့အစားအေသာက္မ်ဳိးဆို ကုိယ္ပါ တႏြယ္ငင္တစင္ပါ ဆိုသလို ပါရၿပန္တယ္။ တေလာကလဲ iced tea ေရာင္းမဲ ့ဟာမွာ သူ ့တာ၀န္က iced tea ေဖ်ာ္ရမွာတဲ့။ သူေဖ်ာ္မယ္သာေၿပာေနတယ္ အခ်ိန္ကပ္တဲ ့အထိ ဘာသံမွ မႀကားေတာ့ ကိုယ္ကပဲ သတိေပး ရေသးတယ္။ လိုမဲ ့ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ဖို ့ရိွရင္ ႀကိ ုေၿပာ အနားကပ္ၿပီးမွ ေတာ့ ေၿပာလို ့မရဖူးေနာ္လို ့.. ဒီလို ဆိုမွ ၀ယ္စာရင္းထြက္လာတယ္။ တကယ္ လုပ္ေတာ့ လဲ ကိုယ္က လုပ္ကူေပးခ်င္ခ်င္ရယ္ပါ။ ဒါေပမဲ ့သမီး က သူ ့အေမကို ဒီလို iced tea မ်ိဳး ေတာ ့မလုပ္နိုင္ဖးူ ဆို ၿပီး အထင္ စေမာ ေနတာ ဆိုေတာ့ အစပိုင္းမွာ ေဘးကအသာႀကည့္ၿပီး ေတာက္တို မယ္ရေလာက္ ပဲကူေပးေနတယ္။ ေနာက္ဆံုး သူ ့ဖာသာသူလုပ္ရင္း ဟန္ပံု မေပၚေတာ့မွ အေမ ကို အကူေတာင္း ေတာ့တယ္။ ကိုယ္ေဖ်ာ္ဖူးေနႀက လၻက္ရည္ မွာ နို ့မထည့္ တာ က လဲြ လို ့ က်န္တာတူတူပဲဆို ေတာ့ ကိုယ္ ့အေတြက္ေတာ့ သိပ္အဆန္းမွ မဟုတ္ပဲ။
အားလံုးၿပီးေတာ့ အဲ ဒီ အေအးပံုးႀကီးကို သူ ့ေက်ာင္း ထိပို ့ေပး။ သူ့တို ့ကေလးေတြက က်န္တာသူတို ့ဖာသာ စီစဥ္ႀကေပါ့။ ခံု ခင္းတာ က စလို ့ အားလံုးၿပီးရင္ အကုန္သိမ္းဆည္းတာ အဆံုး သူတို ့ေတြပဲ လုပ္ႀကရတယ္။ ကိစၥေတြၿပီးလို ့ အၿပန္က်ေတာ့ ေၿပာပါတယ္။ အေမ ့Recipe က ေကာင္းဆို ပဲ။ အားလံုး ႀကိ ုက္ သတဲ ့။ တခ်ဳိ ့မႀကိ ုက္ဖူးလို ့ေၿပာတဲ ့သူေတာင္ ၿမည္းၿပီး ႀကိ ုက္သြားဆိုပဲ။ ကိုယ့္စိတ္ထဲ မေတာ ့ေၿပာမိ ပါရဲ ့။ႀကိုက္ႀကမွာေပါ့ေလ.. ရသာ၉ပါးနဲ ့ ယွဥ္ပါးေနတဲ ့ ကိုယ္တို ့ဗမာ လွ်ာနဲ ့ညိွၿပီး လုပ္ထား တာကိုးလို ့။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ္တို ့လုပ္ကူရတယ္ဆိုတာ သမီးသူငယ္ခ်င္း မစ္ခ်ဲ လ္တို ့မိဖ ေတြနဲ ့စာရင္ မေၿပာပေလာက္ပါ ဖူး။
သမီးတို ့Leadership ကလပ္အဖဲြ ့ေတြရဲ ့ေနာက္အလုပ္ အရွဳပ္ဆံုး တခုကေတာ့ Float လုပ္ရတာပဲ။ သူတို ့ေက်ာင္းက ၉တန္း ကေန ၁၂ တန္းထိရိွတယ္။ တတန္းဆီ ကိုယ့္အတန္းကို ကိုယ္စားၿပဳတဲ့ Float လုပ္္ၿပီး တတန္းနဲ ့တတန္း ၿပိဳင္ႀကရတယ္။ သမီး ၉တန္း တံုး ကလည္း အတန္းၿပီးသြားရင္ သူ ့သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္တဲ ့ မစ္ခဲ်တို ့အိမ္ကို ပို ့ေပးရတယ္။ အဲဒီအိမ္မွာ သူတို ့ကေလးအဖဲြ ့ေတြ စတည္းခ်ၿပီး Float လုပ္ႀကတယ္။ သမီး က Float လုိ ့ေၿပာေတာ့ ကိုယ္က သိပ္သေဘာမေပါက္ဖူး။ ဘာတံုး Float လဲ လို ့ ေမးရင္ Float ေလလို ့ပဲၿပန္ေၿပာေတာ့ တလံုးတဲနဲ ့ကပ္ရွဳပ္ေနႀကတာ၊ ေနာက္ေတာ့ မွ သူေၿပာတဲ ့Floatဆို တာ က်မတို ့ဆီက သႀက`္န္ အလွၿပကား ေတြလို အလွဆင္တာကို ေၿပာမွန္းသိေတာ့တယ္။
ေက်ာင္းစဖြင့္ ၿပီးသိပ္မႀကာခင္ စက္တင္ဘာလဆန္း စကတည္းက လုပ္ႀကရတာ ေအာက္တိုဘာ အလယ္ေလာက္ထိပဲ။ ေက်ာင္းဆင္းၿပီးလို ့တၿခား ကိစၥေတ ြမရိွ တဲ ့အ ဖဲြ ့သား ေတြက ေက်ာင္းဆင္း တာနဲ ့မစ္ခဲ် လ္တို ့အိမ္ ကို တန္းသြား။ တၿခားအားကစားေတြ ဘာေတြရိွတဲ ့သူေတြ က သူတို ့ ကိစၥၿပီးရင္ လိုက္သြား ၀ိုင္းလုပ္။ တရက္တေလ ည ၆နာရီ ၇နာရီ ထိ၊ ေသာႀကာလို ေန ့မ်ိဳးဆိုည ၉နာရီ ၁၀နာရီထိ။ ၿပိ ုင္ပဲြနီးၿပီဆို လို ့ကေတာ့ ည၁၁နာ၇ီ ေလာက္ထိ လုပ္ႀကတယ္။ အံ့ႀသစရာကေတာ့ ဘယ္ဆရာကမွ တိုက္တြန္းတာ မရိွသလို ဦးေဆာင္တာလဲ မရိွဖူး။ သူတို ့ဖာသာ လုပ္ႀကတာၿဖစ္တယ္။
မစ္ခ်ဲလ္တို ့အိမ္ကေတာ့ သူတို ့ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုး ဒီလို အဖဲြ ့မွာ ပါဖူးေတာ့ ႏွစ္အဆက္ဆက္ ဒီတာ၀န္ ကို သူ ့မိဖေတြ ဟာ မၿငီးမၿငဴတာ၀န္ယူလာႀကတာ အခုဆို နဲတဲ ့ႏွစ္ေတြ မွမဟုတ္ေတာ့တာ။ လိုသမွ် အားလံုး စိုက္ထား။ ေနာက္မွ ကုန္က်စရိတ္ ကို ၿပန္ေတာင္းယူရတာ။ ကေလးေတြ တအုပ္ႀကီး ေက်ာင္း ဆင္း လို ့ဆာ ေနတဲ ့အခ်ိန္.. ေန ့တိုင္း ကေလးေတြအတြက္ အဆာခံမုန္ ့အမ်ိဳး မ်ိဳး ေတြလည္းေကၽြးရနဲ ့။ တခါေတာ့ သမီးတို ့ ေက်ာင္း မွာ မိဖ ဆရာ ေတြ ့ဆံု ပဲြ လုပ္လို ့ မစ္ခ်ဲလ္ မိဖမ်ားနဲ ့ ဆံုၿဖစ္ တယ္။ ကိုယ္က သမီးကိုယ္စား ေက်းဇူးတင္တဲ ့အေႀကာင္းေၿပာေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ရပါ တယ္္တဲ့။ သိပ္ၿပီးအေထြအထူး ပံုႀကီးခ်ဲ ့မေနဖူး။ ေက်ာင္းမွာလည္း သူတို ့ေတြ ဒီလို လုပ္ေပးေနတယ္ဆိုတာ ကိုလဲ ပံုႀကီးခ်ဲ ့ၿပီး ေၿပာၿပမေနဖူး။
အဲလို ပဲ ကေလးေတြ ထဲမွာလည္း ဒိုင္ခံလုပ္တဲ ့သူကလုပ္ႀကၿပီး တခါတေလမွ လာၿပီးကူနိုင္တဲ ့သူ က တခါတေလ ပဲကူႀကတယ္။ အခ်င္းခ်င္း သူမလာလို ့ကိုယ္မလုပ္ဖူး ဆိုတဲ့ ဘာဘာညာညာ အသံဗလံ ေတြလည္းွ မႀကားရဖူး။ တခါတေလ ကိုယ္ က သြားစရာ ရိွလို ့သမီးကို ဒီတေန ့ေတာ ့မသြားပဲ အေမ တို ့နဲ ့ လိုက္ခဲ ့ပါ လို ့ေၿပာရင္ ကိုယ္တို ့သြားရမဲ ့ကိစၥက သူမပါလို ့ဘာမွမၿဖစ္ရင္..သိပ္အေရးမႀကီးရင္ ဘယ္လိုေခၚ ေခၚ မလိုက္ဖူး။
ဒီေန ့ေတာ့ သူတို ့ေလးေတြရဲ ့Float ၿပီးသြားၿပီ။ ကိုယ့္အိမ္နားက မူလတန္းေက်ာင္း၀င္းကေလး မွာ စုရပ္ လုပ္ႀက တယ္။ သူတို ့ေက်ာင္းရဲ ့အတန္း ၄တန္း ကို ကိုယ္စားၿပဳတဲ ့Float ေလးစင္းရယ္။ ပါ၀င္ တဲ ့အ ဖဲြ ့ သား ေတြရယ္။ ေက်ာင္းရဲ ့ ဘင္ခရာအဖဲြ ့ေတြ အဲဒီစုရပ္မွာဆံုႀကၿပီး သူတို ့ေက်ာင္းဆီ ကို စုၿပီး သြားႀကမွာ ၿဖစ္တယ္။ ႏွစ္တိုင္းလုပ္ေနႀကဆိုေတာ့ အဲဒီအလွၿပ ကားေတြၿဖတ္သြားမဲ ့လမ္းတေလွ်ာက္က အိမ္ေတြ ကလည္း ထြက္ၿပီးအားေပးႀကတယ္။ သမီး က သူတို ့အဲဒီစုရပ္ကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ ့လွမ္းၿပီးဖုန္းဆက္ေတာ့ ကိုယ္ လည္းသြားၿပီး အားေပးတယ္။ မစ္ခ်ဲလ္ ေဖေဖႀကီး က သမီးတို ့အလွဆင္ထားတဲ ့Floatႀကီးကို ေမာင္းလို ့။ သမီးတို ့ကေလးေတြက လည္း အဲဒီအလွၿပကားႀကီးရဲ ့ေဘးတဖက္တခ်က္ေပၚမွာ။ မစ္ခ်ဲလ္ ေမေမႀကီး ကလည္း ေနာက္က ဟိုင္းလပ္ကားမွာ ကေလးေတြ တခ်ိဳ ့ကိုတင္လို ့။ အားလံုးဟာ သူတို ့အခ်ိန္ယူ ၀ိုင္းလုပ္ထားတဲ ့Float ႀကီး ကို ႀကည့္ၿပီး ေပ်ာ္ေနလိုက္ႀကတာ။ အကဲၿဖတ္ အဖဲြ ့ဆရာေတြ က ဘယ္အတန္း ရဲ ့Float က အေကာင္းဆံုး ဆို တာ ဆံုးၿဖတ္မဲ ့ေနရာမွာ အဲဒီ Float ကားေတြေနရာယူရမွာၿဖစ္တယ္။ ကေလးေတြက အၿပာတီရွပ္ေတြ၊ အၿပာပါတာေတြ ၀တ္ႀကတယ္။ သူတို ့ Leadership Club ရဲ ့ကိုယ္စားၿပဳ အေရာင္တဲ့။ ကေလးေတြ ေပ်ာ္ေနႀကသလို ကေလးေတြနဲ ့အတူ အပင္ပန္းခံလုပ္ကူေပးတဲ ့မစ္ခ်ဲလ္ မိဖေတြလည္းေပ်ာ္ေနႀကတယ္။
ဒါေပမဲ ့အံ့ႀသစရာ ေကာင္းတာ တခုက အဲဒီ Float လုပ္တဲ့ေန ့ဟာ ေသာႀကာေန ့ ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ မဟုတ္လို ့အဲဒီမွာပါတဲ ့ကေလးေတြကို ေက်ာင္းပ်က္သူေတြ လို ့ပဲသတ္မွတ္တာပါ။ ေက်ာင္းရဲ ့စည္းကမ္းအရ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ၿဖစ္ၿပီး စာသင္ခန္းမွာ မရိွရင္ ေက်ာင္းပ်က္သူလို ့ပဲ သတ္မွတ္တာကိုး။
Float မွာ သမီးပါတာ အခုဆို ၃ႏွစ္ဆက္တိုက္ရိွပါၿပီ။ သတိထားမိတာက သူတို ့ကေလးေတြ ဟာ သူတို ့လုပ္နိုင္တဲ ့အေပၚမွာ လုပ္နိုင္ သေလာက္ လုပ္ႀကတာကိုေတြ ့ရတယ္။ သူကနဲနဲ ပဲ လုပ္ၿပီး ငါကအမ်ားႀကီးလုပ္ရတယ္လို ့လဲ မေတြးႀကဖူး။ ဒါလုပ္လို ့ငါတို ့ေတြ တခုခုေတာ့ ခံစားရမွာပဲလို ့လဲ မေမွ်ာ္လင့္ႀကဖူး။ ဒါ့အၿပင္ သူတို ့လုပ္မယ္ လို ့ဆံုးၿဖတ္ၿပီးၿပန္ေတာ့လဲ ဘယ္သူ ့မွတိုက္တြန္းေနစရာမလို ပဲ လုပ္ေနတာ ကို ၿမင္ရတဲ ့အၿပင္ အဲလို လုပ္လို ့ဆံုးရံွဳးရတာ (ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ပ်က္တာ၊ သူတို ့အခ်ိန္ေတြ ကုန္တာ) ကို လဲ သူတို ့ေတြ လဲယူနိုင္တာ ေတြ ့ရၿပန္တယ္။
ဒီလိုဆိုေတာ့ သူတို ့ေက်ာင္းရဲ ့ Leadership Club က ကေလးေတြ ဆီကို တခုခု ထည့္ ေပးလိုက္ သလိုေပါ့။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
