ထင္ရာျမင္ရာ သတင္းတိုုထြာ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ
(ယူနီတီ၊ ကယ္လီဖုိးနီးယား ၆စိတ္၊ အိုဘားမား အက်၊ ၊ အင္ဒိုေရြးပြဲ)
သာဂိ၊ မိုက္ခဲစိန္၊ ဇူလိုင္ ၁၇၊ ၂၀၁၄
ဒီတပတ္လည္း သတင္းေခါင္းစဥ္ေတြ ၾကဳံရာဆြဲျပီး ေရးပုိ႔လိုက္တယ္။ မိုက္ခဲစိန္က အသြားေရး၊ သာဂိက အျပန္ေျပာေပါ့။
မုိက္ခဲစိန္ – ယူနတီသတင္းဂ်ာနယ္က သတင္းသမားေတြကို ေထာင္ ၁၀ႏွစ္ခ်ျပီးေနာက္ ဘိုင္ မြန္းတည့္ေနဂ်ာနယ္ကိုလည္း အစုိးရက တရားစြဲထားတယ္ ဆိုပါကလား။ သတင္းေထာက္ေတြကလည္း တုန္႔ျပန္ ဆႏၵျပေနၾကတယ္။
သာဂိ – ၾကံ့ဖြံ႔အစုိးရက မီဒီယာကို ေသြးတုိးစမ္းတာေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔ေတြမွာ မီဒီယာဥပေဒေတြ ဘာေတြ ရွိတယ္ေျပာေသာ္လည္း ဥပေဒက အစိုးရစိတ္ၾကိဳက္၊ တရားစီရင္ေရးကလည္း သူတို႔လက္ထဲ ျဖစ္ေနတာကိုး။ အစုိးရရဲ့ လ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ေတြ၊ ျခစားေနတာေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ မီဒီယာေတြက ထုတ္ေဖာ္ေရးသားလာၾကမလဲဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ၾကတာေပါ့။
မိုက္ခဲစိန္ – ခင္ဗ်ားတို႔ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ကို ၆ စိတ္ေတာင္ ခြဲပစ္ဖို႔ ဥပေဒျပဳေရး ဆႏၵခံယူပြဲ အဆိုတင္သြင္းမယ္ ဆိုပါလား။ ဘယ္လိုတုန္းဗ်ာ။
သာဂိ – ဘီလ်ံနာေသေဌးတေယာက္ရဲ့ အၾကံၾကီးမႈေပါ့ဗ်ာ။ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္မွာ ဥပေဒျပဳခြင့္ကို လူထုက တိုက္ရိုက္အဆိုတင္ခြင့္ ရွိတယ္။ လူထုလက္မွတ္ ၈ သိန္းေလာက္ရရင္ အဲသည္အဆိုကို အနီးဆုံးေရြးေကာက္ပြဲမွာ လူထုဆႏၵခံယူဖို႔ ျပည္နယ္က လုပ္ေပးရတယ္။ လူထုေထာက္ခံရင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္က ေဆာင္ရြက္ရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြက တဆင့္အဆိုတင္၊ မဲခြဲ၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ နည္းက တနည္းေပါ့။ ဒါက တိုက္ရိုက္နည္းတခု။ ေသေဌးၾကီးက ျပည္နယ္မွာ လူတန္းစားေတြ ခြဲျပီး ျပည္နယ္အသစ္ ၆ ခု ခြဲထုတ္ပစ္ရမတဲ့။ ဆီလီကြန္ေတာင္ၾကားက နည္းပညာလူတန္းစားေတြအတြက္ တခု၊ အလယ္ပိုင္းက လယ္သမားေတြအတြက္ တခု၊ အဲသလိုမ်ဳိး ခြဲပစ္မွ ျပည္နယ္ၾကီး တုိးတက္မတဲ့။ သူက လက္မွတ္ေတြ ေကာက္တာ လုံေလာက္ျပီဆိုေတာ့ ျပည္နယ္ကို တင္တာေပါ့။ ျပည္နယ္က အမတ္ေတြကေတာ့ ဒီအၾကံကို လက္မခံၾကပါဘူး။ လူထုနည္းနဲ႔ ၾကံတာေပါ့ဗ်ာ။ ျပည္နယ္ေတာ့ ေငြကုန္ အခ်ိန္ကုန္ လူပင္ပန္းရဦးေတာ့မွာေပါ့။
မိုက္ခဲစိန္ – ခင္ဗ်ားတို႔အေမရိကန္သမၼတၾကီး အိုဘားမား သက္တမ္းက ၂၀၁၆ဆို ကုန္ေတာ့မယ္။ အခုေတာင္ အုိဘားမားတေယာက္ ေျခက်ေနျပီလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ မီဒီယာေတြက ေရးေနၾကပါကလား။ သူ႔အလုပ္ေတာင္ သူ စိတ္မ၀င္စားသလုိလို ျဖစ္ေနျပီလို႔ ေျပာေနၾကတယ္။
သာဂိ – အတိုက္အခံၾကီးစုိးထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္က အင္အားေတာင့္ေတာ့ အစုိးရကိုယ္တိုင္ အလုပ္မတြင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ လူ၀င္မႈၾကည့္ၾကပ္ေရးဥပေဒျပင္ဆင္ဖို႔အေရးကလည္း လႊတ္ေတာ္က မလႈပ္။ အခု လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေတြ ျပင္ဆင္ဖို႔ ဘ႑ာေရး ဘတ္ဂ်က္ကုိလည္း လႊတ္ေတာ္က လုပ္မေပးဆုိေတာ့ သမၼတအာဏာအတြင္းကပဲ ေဆးျမီးတိုနည္းေတြနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေနရတာကိုးေလ။ ခင္ဗ်ားတို႔သမၼတၾကီးသိန္းစိန္လုိေပါ့။ ဘာတဲ့ … လႊတ္ေတာ္ကို မတင္ျပႏိုင္ေသးခင္ သမၼတဘတ္ဂ်က္ထဲကေန လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြထဲကေန ရုပ္ရွင္ရုံေတြအတြက္ အလွဴခံေပးမယ္ဆိုလား။ အဲသလိုမ်ဳိးေပါ့။ အိုဘားမားကိုယ္တိုင္လည္း သူ႔ပါတီကင္ပိန္းေတြ ပြဲေတြတက္ျပီး အလွဴခံထြက္တာေတြ ရန္ပုံေငြရွာတာေတြ တိုးျပီး လုပ္ေနတာၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။
မိုက္ခဲစိန္ – အင္ဒိုနီးရွားသမၼတေရြးေကာက္ပြဲက ျပီးသာသြားတယ္၊ မဲအေရအတြက္က သူမသာ ကိုယ္မသာ ဆိုပါ့ကလား။ အရပ္သား ဂ်ဳိကို၀ီက ႏွာတျဖားနဲ႔ ႏိုင္ေနတယ္ဆိုေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ပရာဘို၀ိုကလည္း အေလ်ာ့မေပးေသးဘူး။ ႏွစ္ဦးစလုံးက အႏိုင္ရေနတယ္ ေျပာတယ္။ ဘယ္ႏွယ့္တုန္း။
သာဂိ – သမၼတျဖစ္တဲ့သူက အစုိးရဖြဲ႔ႏိုင္တယ္ဆိုေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္က အေရးၾကီးေသးတယ္ေလ။ ဂ်ဳိကို၀ီႏိုင္တယ္ဆိုရင္ အစုိးရဖြဲ႔ႏိုင္ေသာ္လည္း ပါလီမန္မွာက လူနည္းစုပဲ ရတယ္။ ပရာဘို၀ိုက လႊတ္ေတာ္မွာ သူ႔အမတ္အမ်ားစု အႏိုင္ရထားတယ္။ ညြန္႔ေပါင္းေတာ့ ဖြဲ႔ရမွာပဲ။ ပရာဘို၀ိုႏိုင္တယ္ဆိုျပန္ရင္လည္း ေအးေအးနဲ႔ ျပီးမယ္ မထင္ဘူး။ မဲလက္မွတ္ေတြကို အေသအခ်ာ စစ္ၾကေဆးၾကရဦးမွာေပါ့ဗ်ာ။ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုတာက ေဘာလုံးကန္သလို ပယ္နယ္တီကန္ျပီး ဆုံးျဖတ္ခိုင္းလို႔လည္း မရဘူးမို႔လား။
မိုက္ခဲစိန္ – ဒီေလာက္နဲ႔ ေတာ္ၾကစို႔ဗ်ာ။ စာမူခလည္း မရဘဲ ေရးေနရတာ သိပ္မနိပ္ဘူး။
သာဂိ – စာမူခသာ ရရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ တြဲျပီး ဘယ္ေရးမလဲ။ သတ္သတ္ေရးမွာေပါ့ဗ်ာ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
