ကိုရာဇာ
ေမ ၁၈၊ ၂၀၁၄
အဘဦး၀င္းတင္ကို သာမာန္အားျဖင့္ၾကည့္ရင္ အဘက အေနတည္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္အဘအတြင္းသားက ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတရားကိုလက္ကိုင္ထားတယ္။ အဘက သူနဲ႔ အရမ္းရင္းသူေတြအေပၚ ကလိတိတိ ေျပာတယ္ဆိုတယ္။ အဘဦးအုန္းထြန္းနဲ႔ဆိုလည္း သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း မင္း ငါေျပာၿပီးရင္းေတာ့ သူတုိ႔လူႀကီးေတြ မထိတထိအေျပာကေန ဗဟုသုတရစရာေတြ၊ ငယ္အတိတ္က အေႀကာင္းအရာေတြ တေလွႀကီး သိခြင့္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဦးသာဘန္း။ အသက္ႀကီးႀကီးထဲကလူေတြထဲမွာ အဘ မင္းငါေျပာတာ အဘဦး အုန္းထြန္းရွိမယ္၊ ဦးသာဘန္းရွိမယ္။ က်န္တာေတြေတာ့ လူသိပ္မသိလို႔ ထားပါေတာ့။
ဒီအထဲမွာ စကားနုိင္အလုဆံုးကေတာ့ ဘႀကီးမိုးေခၚ စာေရးဆရာ၊ ပန္းခ်ီဆရာ၊ ဒါ႐ုိက္တာေမာင္မိုးသူနဲ႔ အဘနဲ႔ စကားနုိင္အလုဆံုးပဲဗ်။ (ဘႀကီးမုိးကို က်ေနာ္က နာယကခ်ဳပ္လို႔ေခၚပါတယ္) အဘက ဦးမိုးသူကို စည္း႐ံုးေရးအားေကာင္းသူ၊ လူခ်စ္လူခင္မ်ားသူအျဖစ္ ျမင္ တတ္ပါတယ္။ အဘက ဘယ့္ကေလာက္ ဘႀကီးမိုးေပၚ စကားအနိုင္က်ဲခ်င္သလဲဆိုေတာ့ အဘေဆးရံုႀကီးမွာတက္ေနတုန္း က်ေနာ္ အေ၀းခရီးျပန္ေရာက္ၿပီးၿပီးခ်င္း အဘဆီေရာက္ေတာ့ ဘႀကီးမိုးလာတယ္။ မွန္အျပင္ကပဲၾကည့္ၿပီး စကားေျပာ ေမာေနမွာစုိးလို႔ဆုိၿပီး အျပင္ ေကာ္ရစ္ဒါမွာ ထြက္ထုိင္ေနတုန္း က်ေနာ္က “အဘ ဘႀကီးမိုးလာတယ္။ စကားေျပာေနရင္ အဘေမာမွာစိုးလုိ႔ အျပင္ျပန္ထြက္သြားတယ္” ေျပာလိုက္ေတာ့ အဘက ျပံဳးတယ္။
“မေန႔ကလည္း လာတယ္ကြ….. ငါ မိုးသူကုိ ႏွိပ္လိုက္တယ္…” တဲ့
“ဘယ္လုိမ်ား ႏွိပ္လိုက္သလဲအဘရယ္ …” ဆိုေတာ့
“ငါ့လာေတြ႕တယ္ကြာ။ ငါကလည္း ျမင္ျမင္ခ်င္း … အေတာ္ပဲ ကုိမိုးသူေရ…မေသခင္ေတြ႕ရတာကလား ဆိုေတာ့၊ ငနဲသားမ်က္ႏွာ မေကာင္းဘူး…။ ဒါနဲ႔ငါလည္း ေဟ့လူ (ခင္ဗ်ားမေသခင္) ကိုေျပာတာေနာ္ က်ဳပ္ကေတာ့ မေသေဆးစား… ေ၀လာေ၀းသားဆုိေတာ့မွ မ်က္ ႏွာက ျပံဳးတယ္” ….တဲ့
(ေၾသာ္ … ခင္ဗ်ားမေသခင္တဲ့လား၊ အဘရယ္)
ဘႀကီးမိုးဆိုတာ အဲ့ဒီစကားၾကားျပီး လူတကာ ေလွ်ာက္ႂကြားရတာေပါ့ေလ။ ဒီတစ္ခ်ီတစ္ခါမွာေတာ့ ဘႀကီးမိုးခမ်ာ အဘကို ျပန္ႏွိပ္ဖို႔ မႀကိဳးစားရွာပါဘူး။ ဒီအေျခအေနမွာ ငါ့ကို ဒီလိုေျပာတာ ၀မ္းသာတယ္ေတာင္ ျဖစ္ေနရွာတာ။
ဒီလိုပါပဲ အဘနဲ႔ ဘႀကီးမိုးတို႔က တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မထိတထိနဲ႔ ကလိတတ္ၾကတာပဲေလ။ ဆရာႀကီးလူထုဦးစိန္၀င္းအိမ္မွာ ၾကာ သပေတး တစ္ေန႔သား အဖိုးႀကီးေလးေယာက္ တိုင္းေရးျပည္ရာ ေျပာလိုက္ၾက၊ ငယ္မူျပန္ရင္ ျပန္သြားၾက။ (ေလးေယာက္စလံုးကလည္း ေထာင္ထြက္ခ်ည္းပဲေလ။ ဦးစိန္၀င္းနဲ႔ ဦးေမာင္ေမာင္ခင္က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကေန ေထာင္က်…။ အဘနဲ႔ဦးမိုးသူက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကေန ေထာင္ က်) ဆိုေတာ့ ေထာင္အေၾကာင္းလည္း ေရာက္သြားေပါ့ဗ်ာ။ အဘနဲ႔ ဘႀကီးမိုးတို႔က ေရပက္မ၀င္ေျပာၾက။ ဦးစိန္၀င္းကုိ တိုင္ထားၿပီး တစ္ ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ႏွိပ္ၾကေပါ့ဗ်ာ။
ဘႀကီးမိုးေျပာတာေတာ့ သူကဘယ္ေတာ့မွ ဦး၀င္းတင္ကို စကားအနုိင္မရဖူးေၾကာင္းေျပာရင္း … တစ္ေန႕ သူဦး၀င္းတင္ကို ေထာင္ထဲမွာ ႏွိပ္လို္ကနုိင္တာ ေျပာျပတယ္။ အဘကုိေရခ်ိဳးခ်ခ်ိန္ ခနေလးဆိုေတာ့ ဒီခနေလးအေတာအတြင္းမွာပဲ ေျပာလိုက္ရတာ။ အဲ့ဒါကေတာ့ “သူငယ္ခ်င္းလိုပဲဆက္၍ေခၚမည္ဆရာ” … တဲ့။ သူတို႔ အတြင္းလံုးေတြေပါ့ဗ်ာ…။ မႏၱေလးသားေတြက သူတို႔ေလးစားတဲ့ အဘအရြယ္ျဖစ္ျဖစ္ သမားဂုဏ္ေျမာက္ေပါက္ေနသူကို ျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးကို ဘိုးေတာ္ေခၚသတဲ့။ ဆရာေခၚတယ္ဆိုတာ ေျပာင္ေခၚတာေပါ့ဗ်ာ…။ ဦးမိုးသူခမ်ာမွာ တစ္ေန႔လံုးတစ္ညလံုး ၀မ္းသာရႊင္ျမဴး ေပ်ာ္ဖူးသြားသတဲ့….။
“ဒီအေပ်ာ္လည္း သိပ္မခံပါဘူး။ ကိုစိန္၀င္းရာ …” တဲ့ ေနာက္ေန႔ေရခ်ိဳးခ်ခ်ိန္လည္းက်ေရာ ဦး၀င္းတင္ျပန္ေျပာေတာ့ က်ေနာ့္မလည္း ပက္လက္လန္ကေရာဗ်ာ…တဲ့။ အဲ့ဒါကေတာ့ အဘက ေျပာသတဲ့။
“ေဟ့လူ ကိုမိုးသူ က်ဳပ္က ဆရာျဖစ္တယ္ဆိုရင္ … ခင္ဗ်ားလိုတပည့္မ်ိဳး လက္မခံဘူးဗ်ာ…”
ဆိုၿပီးျပန္ေျပာသြား ဆိုပဲ…။ ႏွိပ္ကြပ္တယ္ဆိုတာ အဲ့ဒီလိုပါ။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ နစ္နာေအာင္ ၾကံေဆာင္ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ အဘ ေျပာေလ့ေျပာထ စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။
“ရာဇာေရ … ေဆး၀ယ္ရင္၊ ဒီဆူဇာမွာ စိတ္ခ်ရတယ္ … ဆိုတဲ့ေၾကာ္ျငာ ၾကားဖူးရဲ႕မဟုတ္လား။ အခုလည္းကို မိုးသူက ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းလုပ္ ရင္ ကုိမိုးသူနဲ႔မွ စိတ္ခ်ရတယ္ဆိုတဲ့ အေပါက္ခ်ဳိးေနတာကြ …” ဆိုေတာ့ ဘႀကီးမုိးလည္း တဟားဟားေပါ့ဗ်ာ…။
အဘက ဦးမိုးသူအေပၚသီးျခားေျပာတာရွိတယ္ “ကုိမိုးသူက စည္း႐ံုးေရးသမားကြ…သတၱိကလည္းေကာင္း…၊ တကသတို႔ ဘာတို႔မွာလည္း လုပ္ဖူးေတာ့ နုိင္ငံေရးလည္း နားလည္တယ္ကြာ။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္စလုပ္ေတာ့ ငါေဒၚစုကို ေတာင္းပန္ပါေသးတယ္…။ ကိုမိုးသူနဲ႔ လုပ္ပါ။ က်ေနာ္ က ဘာမွနားမလည္ဘူး။ ေဒၚစုကလည္း တုိက္တြန္း၊ ကိုမိုးသူကလည္း ဆြယ္နဲ႔၊ ငါလည္း ေယာင္လည္လည္ပါေနတာ ဒီေန႔အထိပဲကြ……။ ကိုမိုးသူကုိ ငါသေဘာက်တာက က်ရာေနရာမွာ ၾကံဳသလိုေနနုိင္တယ္။ အဲ့သလိုေနတဲ့အထဲကေန သူ႔ကုိ လူေတြေထာက္ခံလာေအာင္ကို ေျပာႏုိင္၊ ေဟာနိင္တယ္ကြ…။ သူ႔ၾကည့္လိုက္ရင္ အျမဲေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ မ်က္ႏွာေပးကုိ ခင္မင္ခ်င္စရာေကာင္းတယ္ကြ။ သူ႕ကုိႀကည့္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး အပူပင္မထား၊ ဘာမထီစိတ္ထားသမားမ်ိဳးေပါ့ကြာ …” တဲ့။
အခုၿပီးခဲ့တဲ့စာကိုဖတ္ရင္ နာယကခ်ဳပ္ႀကီးဘႀကီးမိုး တိုးလုိ႔ေပ်ာ္ရႊင္ တဟားဟား လုပ္ခ်င္လုပ္ေနအံုးမွာ အဘဆက္ေျပာတဲ့စကားက …
“တစ္ခုပဲငါ့ေကာင္ရာ … ကိုမိုးသူအလုပ္လုပ္ရင္ ပန္းျခံထဲမွာ လိပ္ျပာကေလး ပ်ံ၀ဲေနတာက်ေနတာပဲကြာ။ အလြန္ၾကည့္ေကာင္း အလြန္ တရာ လွလွပပေလးျဖစ္ေနတာလား။ ဟုိပန္းေလးေပၚ နားလုိက္၊ ပ်ံထြက္သြားလိုက္ေပါ့ကြာ။ မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္ၾကည့္ေပါ့ကြာ။ ေနရာ တိုင္း သူပါေနတာခ်ည္းပဲ….။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုခု ေသခ်ာဘယ္ေနရာလဲဆိုတာေတာ့ သူ႔ဟာသူ ဆံုးျဖတ္သံုးသပ္လိမ့္မယ္ကြာ …” တဲ့….။
အဘကဘႀကီးမိုးကို ခ်ီးမြမ္းခန္း အဲ့သလိုဖြင့္သြားဖူးပါတယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ဘႀကီးမိုးဟာ အဘဘ၀ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့တယ္။ ၾကည္ႏူးေစခဲ့တယ္။ ရႊင္ပ်ေစခဲ့တယ္ဆုိတာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ အဘကိုယ္တိုင္ကလည္း အပူအပင္ကင္းကင္း စိတ္ထားနဲ႔ လူတိုင္းကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနသြားေစခ်င္တာ မဟုတ္လား။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
