ေဆာင္းေဝ (နတ္ေမာက္) ● ေျမေအာက္ရထားသံလမ္း
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၄၊ ၂၀၁၉
ႏိုင္ငံနဲ႔ဘာသာစကားမတူေသာ္လည္း
ကိုယ္ေသာက္မယ့္ေကာ္ဖီကို
ကိုယ္တိုင္ေဖ်ာ္ၿပီး ယူေဆာင္လာၾကဖို႔ပါ
ၿမိဳ႕ရဲ႕ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ပတ္ေခြေရာက္ရွိေနတာမို႔
ခရီးကရွည္လ်ားပါတယ္
တခ်ဳိေနရာေတြမွာ မဲေမွာင္ပိတ္ေလွာင္ေနၿပီး
ေနရာအခ်ဳိမွာေတ့ာ မီးလံုးေလးေတြထြန္းညႇိထားပါတယ္
ေျမသားေအာက္ထဲမွာဆိုေသာ္လည္း
ေသြးအိုင္ထဲလဲေနတဲ့ရႊံ႕အိုင္မ်ဳိးမဟုတ္
ေသြးတစက္စက္ကလူတိုင္းေန႔စဥ္က်ေနက်တာမို႔
ေပ်ာ္ရႊင္စရာဒဏ္ရာနည္းနည္းပါးပါး ယူလာခဲ့ေစခ်င္တယ္။
သူႏိုင္ငံကေန သယ္ယူလာခဲ့တဲ့အလံကို
တဝက္ခိုးၿပီး လႊင့္ထူထားတဲ့ လူငယ္ေလးတေယာက္က
ဘယ္ေလာက္ပဲေဝးေဝး
ဒီေနရာကပဲ ေစာင့္ေနပါ့မယ္တဲ့။
ဂစ္တာအိုးထဲမွာ ဘာအသံမွမရွိေတ့ာဘူးလား
တစ္ေယာက္ေယာက္ ျပန္လာမွဖြင့္မယ္ဆိုတဲ့တံခါး
မၿပီးေတ့ာမယ္အတူတူ ဆက္မေျပာေတ့ာဘူးဆိုတဲ့စကား
လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေအာင္ေနထိုင္ေနရတာလည္း
ခက္ခဲပင္ပန္းလြန္းလွပါတယ္။
ငါတို႔မွာ
တူညီတဲ့ခရီးတခုရွိတယ္ဆိုလည္း
ငါတို႔မွမေလွ်ာက္လွမ္းလိုက္ရတာပဲ
ငါတို႔အလိုရွိၿပီး ငါတို႔မရရွိခဲ့တဲ့ေန႔ေတြကေတ့ာ
အလိုရွိရာအရပ္မွာ ေသပဲြဝင္ၾကပါေစ။
ရည္ရြယ္ခ်က္က ရထားေတြေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႔ပါဆိုေသာ္လည္း
မေန႔ညကစိတ္ကူးက ခုထိပ်ံလို႔မရ
ေျမေအာက္ထဲမွာဆိုေပမယ့္
ၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔အဆက္အသြယ္မျပတ္
သံလမ္းေပၚေအာ္ေနတဲ့အသံဟာ
မင္းကိုသာ ရည္ရြယ္ခဲ့။
မင္းေပ်ာ္ရႊင္လိုတဲ့ၿမိဳ႕ျပဆိုတာ
ေျမသားေပၚမွာ တည္ေဆာက္ထားတာပါ
အဲဒီအခါ
႐ႈပ္ေထြးလြန္းတဲ့လမ္းၫႊန္းဆိုင္ဘုတ္ေတြကို
ေန႔စဥ္ထိေတြ႕ရင္း
ပ်ံသန္းေနတဲ့ေလယာဥ္ပ်ံေတြကိုၾကည့္ရင္း
အျခားေအာင္ျမင္တဲ့ဘဝေတြလို မင္းလည္းပ်ံသန္းခ်င္လာမွာပါ။
တစ္ခုခုျဖစ္ခ်င္တဲ့လူေတြပဲ ေတြ႕ေတြ႕ေနရတယ္
တခုခုမျဖစ္ခ်င္တဲ့လူကို မေတြ႕ရေသး။
ေျမေအာက္ရထားဘူတာ႐ံုရဲ႕နံရံေပၚမွာ
ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ ခ်ိတ္ဆဲြထားပါတယ္
အဲဒီပန္းခ်ီကားထဲမွာ
ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕အေလာင္းကို ေရးဆဲြထားပါတယ္။
ေဆာင္းေဝ (နတ္ေမာက္)
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၈၊ ၂၀၁၉