ခုိင္မာေက်ာ္ေဇာ ● ေကအဲန္ဒီအို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မန္းေက်ာ္ေဖ (သို႔မဟုတ္) သကၤန္းစြန္႔ၿပီး လက္နက္ကိုင္ခဲ့ရသူ
သူ႔မ်က္ႏွာသြင္ျပင္က တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း။ အေနေအးၿပီး စကားကိုလည္း ေတြးေတြးဆဆ ေျပာတတ္တယ္။ မ်က္ခံုးေမြးထူထူ အသားအရည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ သေဘာထား႐ုိးရွင္းပြင့္လင္းတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မန္းေက်ာ္ေဖကို စစ္ဗိုလ္ဆိုတဲ့ နာမဝိေသသနနဲ႔ေတာ့ မလိုက္ဖက္လွဘူးလုိ႔ က်မစိတ္ထဲခံစားရတယ္။ သူ႔ကို က်မက သမာသမတ္က်တဲ့ ေက်းရြာလူႀကီးတဦးလုိ႔မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္မိတယ္။
“ဒါ အဖိုးတူလို သားလိုခ်စ္ရတဲ့ အဖိုးရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ႀကီးေပါ့။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္မန္းေက်ာ္ေဖ” တဲ့။ဘ က်မတုိ႔ေလးစားခ်င္ခင္ရတဲ့ အဖိုး (ယခင္ေကအဲန္ဒီအို ဗိုလ္ခ်ဳပ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေသာင္းက အတီးမန္းေက်ာ္ေဖနဲ႔က်မကို မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ မ်က္ခံုးေမြးထူထူႀကီးေတြျမင့္တက္ၿပီး ျပည့္ျပည့္ဝဝႀကီးျပံဳးေနတဲ့ အတီးမန္းေက်ာ္ေဖက က်မကို ေလးေလးစားစားနဲ႔ လက္ဆြဲႏႈတ္ ဆက္တယ္။
က်မစိတ္ထဲ ဒီအတီးရဲ႕မ်က္ႏွာက ေအးခ်မ္းလိုက္တာလို႔ ေရရြတ္ခဲ့မိတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေကအဲန္ယူအစည္းအေဝးေတြမွာ အတီးနဲ႔မၾကာမၾကာ ဆံုတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဝတ္စံုဝတ္ထားေပမဲ့ သူမ်က္ႏွာက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း။ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာလည္း စကားသိပ္မေျပာ။ ေျပာရင္လည္း ေအးေအးေဆးေဆး ေတြးေတြးဆဆ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ဝယ္ဘဝက ေအးေအးေဆး ေဆး ေတြးေတြးဆဆမျဖစ္ခဲ့ရဘူး။ စစ္ပြဲေတြနဲ႔စခဲ့ရတယ္။ တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတဲ့ၾကားကဘဲ သူ က်ားကုတ္က်ားခဲ ေသစာရွင္စာသင္ခဲ့ရ တယ္။ ရဟန္းဘဝနဲ႔ငရဲက်တဲ့ဘဝေတြကို ျမင္ခဲ့ေတြခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူသကၤန္းခြၽတ္ၿပီး လက္နက္ကိုင္ခဲ့ရတယ္။ အတီးက ရြာ သားဘဝနဲ႔ဘဲ ႐ုိး႐ုိးသားသား လယ္ယာလုပ္ဖို႔ဘဲ စိတ္ကူးရွိခဲ့တာ။ အတီးမွတ္မိသေလာက္ေတာ့ အတီးအသက္ အသက္ ၇ ႏွစ္ ၈ ႏွစ္ အရြယ္ေလာက္ထဲကအတီးတုိ႔ေဒသေတြဟာ မေအးခ်မ္းဘူး။
အတီးတုိ႔နယ္တဝိုက္မွာ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ေကအဲန္ယူတပ္ေတြ ေန႔တိုင္းလိုလို တိုက္ပြဲျဖစ္တယ္။ ရြာသားေတြကလည္း ဟိုေျပး ဒီေျပးေပါ့။ အလုပ္အကိုင္ေတြလည္း ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္လုပ္လို႔ မရဘူး။ ကေလးေတြလည္း ေက်ာင္းတက္လို႔မရဘူး။ စာသင္ခ်င္ရင္ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းေတြမွာဘဲ ခက္ခက္ခဲခဲသင္ရတယ္။ အတီးအသက္ ၂ဝ အထိ အမ်ဳိးသားေရးတုိ႔ ကရင့္ ေတာ္လွန္ေရးတုိ႔ ဘာမွမသိဘူး။
ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးထဲကိုဝင္တာက အတီးအသက္ ၂၁ ႏွစ္အရြယ္မွာမွ စဝင္ခဲ့တာ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက အတီးက သဃၤန္း ဝတ္ႀကီးနဲ႔။ ေကအဲန္ယူနဲ႔ ဗမာစစ္တပ္တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမဦးေဆာင္တဲ့တပ္ေတြ ျပန္ဆုတ္လာၾကတာ။ သူတုိ႔ စစ္ေၾကာင္း ၃ ေၾကာင္းခြဲၿပီး ျပန္ဆုတ္လာတာ။ တစ္ေၾကာင္းက အတီးတုိ႔ရြာနားမွာ။ အဲ့ဒီမွာ လိုက္လာတဲ့ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ တိုက္ပြဲျဖစ္တယ္။ တရြာလံုးကို ဆူညံေနတာဘဲ။ ရြာက ေယာက်္ား မိန္းမအားလံုးကို ဗမာစစ္တပ္ေန ဘုန္းႀကီးဝန္းထဲမွာ ေခၚစုၿပီး ရိုက္ႏွက္ထုေထာင္းတာေတြလုပ္တာ တရြာလံုးကို ပြက္ေလာက္ရိုက္ေနတာဘဲ။ ငရဲက်ေနတဲ့အတိုင္းဘဲ။
အတီးအေဖက လယ္ထဲကေန ရြာမွာေတာ့ တိုက္ပြဲျဖစ္ေနၿပီး ျပန္ၾကည့္ဦးမွဆိုၿပီး ရြာကိုလွည္းေမာင္းၿပီး ျပန္လာတာ။ အတီး အေဖက ရဟန္းဒါကာ ေက်ာင္းဒါကာဆိုေတာ့ ဓေလ့႐ုိးရာအရ အျဖဴေရာင္ဝတ္တယ္။ ဝတ္ျဖဴစင္ၾကယ္နဲ႔ေပါ့။ အဲ့ဒီမွာ အတီး အေဖကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝန္းထဲမွာ စစ္တပ္ကေန ရိုက္ႏွက္ၿပီး စစ္လားေဆးလား လုပ္ေတာ့ဘဲ။ အတီးက ဘယ္ေနသာ ေတာ့မလဲ။ သဏၤန္းဝတ္ႀကီးနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေပၚက အတီးေျပးဆင္းလာၿပီး အဲ့ဒါ ဦးဇင္း ဒါယကာႀကီးဘဲ။ တိုက္ပြဲျဖစ္တာ သူဘာမွ မသိဘူးလုိ႔ေျပာေတာ့ စစ္သားေတြက အတီးကို ဘက္နက္ေတြနဲ႔ ထိုးဖို႔လုပ္တာ။
စစ္သားတခ်ဳိ႕က ဦးဇင္းနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး။ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တာ မလုပ္နဲ႔။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ဆိုၿပီး အတီးကိုဆြဲၿပီး ေက်ာင္း ေပၚကို ျပန္တက္ခိုင္းတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက အတီးရဲ႕အကိုအႀကီးဆံုးက ရြာမွာလူႀကီး။ သူ ့နာမည္က ကိုပါပုတဲ့။
ရြာမွာတိုက္ပြဲျဖစ္ေတာ့ ဘယ္မွာလဲ ရြာလူႀကီးကို ေခၚတာေပါ့။ သူတုိ႔ေခၚေတာ့ သူႀကီးက လာရတာေပါ့။ အတီးအကိုလာေတာ့ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ ရိုက္ႏွက္ၿပီး ရြာထဲကဆြဲထုတ္ၿပီး ရြာျပင္မွာ သတ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္။ အသတ္ခံရတာ အတီးအကို တေယာက္ထဲမဟုတ္ဘူး။ ၂ ေယာက္။ သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ဆယ္အိမ္ေခါင္း တေယာက္လည္းပါတယ္။ သူ႔နာမည္က ပန္းေမႊးတဲ့။ သူတုိ႔ ၂ ေယာက္ကို အတူတူဘဲ သတ္ပစ္လိုက္ၾကတာ။ အတီးလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က စၿပီး သဃၤန္းခြၽတ္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးထဲဝင္ခဲ့တာ ဒီေန႔အခ်ိန္ထိဘဲ။ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးထဲကိုဝင္ေတာ့ အတီး တုိ႔ေဒသအေနနဲ႔ဆိုရင္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ (၆) နယ္ေပါ့။ ေကအဲန္ဒီအိုတပ္ရင္းထဲကို ႐ုိး႐ုိးစစ္သားဘဝနဲ႔ဘဲ အတီးဝင္ ေရာက္ခဲ့တာ။
သကၤန္းခြၽတ္ၿပီး အမ်ဳိးသားေတာ္လွႏ္ေရးထဲကို ဝင္ေရာက္ခဲ့တဲ့အတီးဟာ ႐ုိး႐ုိးသားသား ႀကိဳးႀကိဳးစားစားနဲ႔ဘဲ စစ္သင္တန္းေတြတက္ ႏိုင္ငံေရးေတြေလ့လာ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕သင္ၾကားပို႔ခ်ခ်က္ေတြကိုလိုက္နာၿပီး အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးထဲကို တေထာင့္တေနရာခဲ့ပါဝင္ လာခဲ့သူပါ။ ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာဘဲ အိမ္ေထာင္က်တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားတုိ႔ရဲ႕သေဘာသဘာအတိုင္းဘဲ အမ်ဳိးသားတာဝန္ေတြ တဖက္ အိမ္ေထာင္ေရးတာဝန္ေတြတဖက္နဲ႔ ႐ုန္းကန္ရွင္သန္ခဲ့ရတယ္။ သားသမီး (၄) ဦးထြန္းကားေပမယ့္ ဒီသားသမီးေတြရဲ႕ ေမြးရပ္ ေျမေတြက တေယာက္တရြာ တေနရာ။
ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ေတြ႕တဲ့သူေတြနဲ႔ သင့္ျမတ္ေအာင္ေနထိုင္တတ္သူ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္တဲ့ အေျခခံစိတ္ဓာတ္ေတြရွိသူမို႔လည္း သူ႔ေတာ္ လွန္ေရး ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြသာမက သူသြားရာေရာက္ရာက ရြာသူရြာသားေတြကရဲ႕ ေလးစားခ်စ္ခင္မႈကို ခံခဲ့ရသူတဦးျဖစ္ပါတယ္။
ရြာသားေတြက အတီးတုိ႔ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားအားကိုးခဲ့ၾကတယ္။ အတီးတုိ႔ရဲ႕ေတာ္လွန္ေရးကိုလည္း ကရင္လူထုေတြက ေထာက္ခံအား ေပးခဲ့ၾကတယ္။ အတီးအျမင္ေျပာရရင္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးႏွစ္ေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္ ၇ဝ အထိ ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ခဲ့တာ ကရင္ျပည္သူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈရွိေနလုိ႔ဘဲ။ ဒါကို အတီးအျပည့္အဝေျပာရဲတယ္။
အတီးတုိ႔တပ္မဟာမွာ အတီးတုိ႔ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ခဲ့တာ တခါမွဆန္မဝယ္စားခဲ့ရဘူး။ အတီးတုိ႔ကိုယ္တိုင္ စိုက္တာရွိသလို အမ်ားစုကေတာ့ ရြာသားေတြရဲ ့ေထာက္ပံ့မႈနဲ႔ဘဲ အတီးတုိ႔ရပ္တည္ခဲ့ရတာလုိ႔ အတီးမန္းေက်ာ္ေဖက သူျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားဘဝနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးေပၚျမင္တဲ့ သူ႔အျမင္ေတြကို ေျပာျပပါတယ္။
အတီးမန္းေက်ာ္ေဖဟာ ေတာ္လွန္တဲ့မ်ဳိးခ်စ္တဦးျဖစ္တယ္လုိ႔ အတီးရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တဦးျဖစ္တဲ့ ပဒိုေဇာ္ေနာင္ (ယခင္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ ၆ ဒူးပလာယာခရိုင္ အတြင္းေရးမွဴး) ကလည္း မွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။
သူက က်န္းမာေရးအရ ႏိုင္ငံျခားကိုေရာက္လာေပမယ့္ ကိုယ့္အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲဆိုတာ သူ႔ေခါင္းထဲမွာ ရွိတယ္။ အေဝးေရာက္ေနတဲ့ ကရင္ေတြ စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ကိုယ့္အမ်ဳိးေရးကို ဘယ္လိုဝိုင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ၾကမလဲဆိုတာကိုလည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ သူတိုင္ပင္ေဆြးေႏြးတယ္လုိ႔လည္း ပဒိုေဇာ္ေနာင္က ေျပာပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မန္းေက်ာ္ေဖအတြက္ အမွတ္တရ ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကရင္႐ုိးရာလက္ခ်ည္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ သူဦးေဆာင္ၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဆြးေႏြးတင္ျပခဲ့လုိ႔ ေကအဲန္ယူထဲမွာ အဲ့ဒီေန႔ကို ကရင့္ေတြအတြက္ ရံုးပိတ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ဖို႔အတြက္ ကြန္ကရက္မွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ က်ခဲ့ဖူးတာ ရွိတယ္။
ေနာက္တခုကေတာ့ ေကအဲန္ဒီအိုနဲ႔ေကအဲန္အယ္ေအတပ္ကို လက္နက္၊ ရိကၡာ၊ ယူနီေဖာင္းစတာေတြကို တန္းတူရည္တူရိွ ေစခ်င္တဲ့ သူ႔ဆႏၵကို ေကအဲန္ယူကြန္ကရက္ေတြမွာ သူတင္ျပခဲ့ဖူးတာေတြရွိတယ္လုိ႔ ပဒိိုေဇာ္ေနာင္က ျပန္ေျပာင္းေျပာပါ တယ္။
အတီးမန္းေက်ာ္ေဖဟာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးက ခ်မွတ္ထားတဲ့မူေတြကို ေလးစားလိုက္နာၿပီး ႐ုိးသားႀကိဳးစားတဲ့ တပ္ဗိုလ္ တပ္မွဴးတဦး ျဖစ္တယ္လုိ႔လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေသာင္းက အႀကိမ္ႀကိမ္ မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို လုိ႔ သူ႔ရဲ႕ေကအဲန္ဒီအို ဗို္လ္ခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ရာထူးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေသာင္းက အတီးမန္းေက်ာ္ေဖကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္ လြဲအပ္တာဝန္ေပးခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အဲ့ဒီေန႔ကိုေတာ့ အတီးမေမ့ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေသာင္းက အတီးကိုေျပာတယ္။ မန္းေက်ာ္ေဖ ငါတုိ႔က အသက္ႀကီးၿပီ။ ငါတုိ႔ေတာ္လွန္ေရးက မၿပီးေသးဘူး။ ဒီတာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔က မင္းတုိ႔တာဝန္ဘဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေကအဲန္ဒီအိုတာဝန္ကို မင္းဆက္ လက္ထမ္းေဆာင္ပါ။ မင္းကိုငါယံုၾကည္တယ္တဲ့။ သူ႔တာဝန္ေတြကို လႊဲေျပာင္းေပးအပ္တဲ့ေန႔မွာဘဲ သူ႔ပခံုးေပၚက ၾကယ္ပြင့္ကို အတီး ပခုံးေပၚကို သူကိုယ္တိုင္တင္ေပးခဲ့တာ။ အတီး ဝမ္းနည္းဝမ္းသာ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ အတီးအတြက္ အမွတ္ရ စရာေတြအမ်ားႀကီးထဲမွာ ဒီေန႔ကလည္း တေန႔အပါအဝင္ေပါ့လုိ႔ အတီးမန္းေက်ာ္ေဖက ေျပာပါတယ္။
အသက္အရြယ္အရ က်န္းမာေရးအရ သူႏိုင္ငံျခားကိုထြက္လာရေပမယ့္ ကရင္အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးအေပၚမွာေတာ့ သူ သံေယာဇဥ္ မျပတ္ႏိုင္ခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ႏိုင္ငံျခားကို သူေရာက္လာၿပီး ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ ၂ ႏွစ္အတြင္းမွာ သူ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြရွိရာကို သူျပန္္္သြားခဲ့ပါ ေသးတယ္။ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ သူဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲဆိုတာ သူ႔ေခါင္းထဲမွာ အၿမဲရွိေနခဲ့တယ္လုိ႔ သူကေျပာပါတယ္။
သို႔ေသာ္လည္း ဒီေန႔မွာဘဲ သူဘဝတပါးကို ေျပာင္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ သူ႔အသက္ ၂၁ ႏွစ္အရြယ္ကစလုိ႔ သူကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိကို ေတာ္လွန္ေရး အသိ ေတာ္လွန္ေရးသတိရွိေနခဲ့တယ္ဆိုတာကို သူ႔ဘဝ တစိတ္တေဒသက လွစ္ျပေနမယ္လုိ႔ က်မယံုၾကည္မိပါတယ္။
အတီးမန္းေက်ာ္ေဖ ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ ….။
ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ
ဇန္နဝါရီ ၂၂၊ ၂ဝ၁၉
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
