ယံဇၿငိဏ္း ● ကဗ်ာ ျပားၿပီ
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၈
လင္းသန္႔ေရ
လြန္းအိမ္ေရ
သွ်င္ဇိုင္းေရ
ကဗ်ာ ျပားၿပီ ငါ့ကဗ်ာေတြေတာ့ ျပားကုန္ၿပီ။
အေနာက္ကထြက္လာတဲ့ေနေပၚ မတ္မတ္ရပ္ၿပီးကခုန္ရင္း
စုန္းတစ္ေကာင္လိုစကားလံုးေတြေပၚ ဗိုလ္က်ခဲ့ဖူးတာ မွတ္မိၾကလား
ကဗ်ာဆိုတာ ေရးဖို႔ပဲလိုတာလို႔ ကိုယ့္ဒိုင္ယာရီထဲ ကိုယ့္ဘာသာအတင္းခ်ေရးၿပီး
ကိုယ့္အူေတြ ကိုယ္တိုင္ျပန္ၿပီးဆြဲထုတ္
အေရျပားေတြကအစ ဆံသားေတြအဆံုး ကဗ်ာ ကဗ်ာ ကဗ်ာနဲ႔
ကဗ်ာ ကမၼဝါဖတ္ခဲ့
ကမာၻႀကီးဟာ ကဗ်ာႀကီးျဖစ္ခဲ့ ကဗ်ာႀကီးဟာ ဘဝႀကီးျဖစ္ခဲ့
ကဗ်ာအျပားႀကီးကိုျဖန္႔ခင္းၿပီး ကဗ်ာတရားဓမၼေတြအားထုတ္ခဲ့
ကဗ်ာအာနာပါန႐ႈခဲ့ ကဗ်ာသရဏံ ဂစၥာမိခဲ့ ကဗ်ာဝိပႆနာေတြအားထုတ္ခဲ့
ကဗ်ာနဲ႔ ေလာကရဲ႕ထြက္လမ္းကို ၾကက္လိုယွက္ၿပီးရွာခဲ့
ငါ မသိခဲ့ဘူး ကဗ်ာအျပားႀကီးက လိႈင္းလံုးလို ငါ့ကမ္းကိုအုပ္မိုးလာခဲ့တာ
ငါ မသိခဲ့ဘူး ကဗ်ာေသာကထဲမွာ ငါကိုတည္ေဆာက္ဖို႔ႀကိဳးစားေနမိတာ
ငါ မသိခဲ့ဘူး ကဗ်ာသာသနာျပဳဖို႔ ငါအလံကိုလႊင့္ထူခဲ့မိတာ
ငါ မသိခဲ့ဘူး ငါမသိခဲ့တာေတြငါျပန္သိခ်ိန္မွာ ငါဟာေပ်ာက္သြားခဲ့ၿပီ
လင္းသန္႔ေရ… ကဗ်ာထက္ေကာင္းတဲ့အရာကို မင္း ရွာေတြ႕သြားရင္ ငါ့ကိုေျပာဦး
လြန္းအိမ္ေရ .. သွ်င္ဇိုင္းေရ… ကဗ်ာထက္ ျမတ္တဲ့အရာရွာေတြ႔တဲ့အခါ ငါ့ကိုအသိေပးဦး
ငါ သတိထားမိလာၿပီ
ကဗ်ာဟာ ဘဝမဟုတ္ဘူး ဘဝဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး
ကဗ်ာဟာ ငါမဟုတ္ဘူး ငါဟာ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး
ကဗ်ာနဲ႔ငါ မတန္ပါဘူးကြာ
ငါဆိုတဲ့ေကာင္က ကဗ်ာမွာပါရမီမရွိတဲ့ေကာင္
ကဗ်ာသရဏဂံုမျမဲေတာ့ ကဗ်ာငရဲက်ခဲ့တဲ့ေကာင္
ကဗ်ာပါရာဇိက က်ခဲ့တဲ့ေကာင္
ကဗ်ာအေပၚမွာ သစၥာရွိေက်းကြၽန္လို မက်ဳိးႏြံခဲ့တဲ့ေကာင္ေပါ့
ကဗ်ာျပားသြားၿပီ
ငါ့မ်က္စိေ႐ွ႕က ကဗ်ာလံုးႀကီးဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ျပားလိုက္လာၿပီ
ၾကယ္မႈန္ၾကယ္မႊားေတြေလာက္ေတာင္ မလင္းလက္ေတာ့တဲ့ ငါ့ကဗ်ာႀကီးဟာ
နီဝါျပာေရာင္စံုတရားေတြနဲ႔ ျပားသြားၿပီ
လင္းသန္႔ေရ … ကဗ်ာျပားၿပီကြာ
ငါေတာ့ ကဗ်ာမိစာၦဒိ႒ိလုပ္ေတာ့မယ္
မင္းလို game ေတြပဲ ေဆာ့ေတာ့မယ္
ကဗ်ာမိစာၦဒိ႒ိဂိုဏ္းထဲဝင္ၿပီး ကဗ်ာနဲ႔ေဝးရာေျပးေတာ့မယ္
ကဗ်ာျပားၿပီ ကဗ်ာျပားၿပီ ကဗ်ာျပားၿပီ သူငယ္ခ်င္းတို႔
ကဗ်ာဟာ ငါ့ကိုမကာကြယ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး
ကဗ်ာဟာ ငါ့ကိုနိဗၺာန္ပို႔မေပးႏိုိင္ဘူး
ကဗ်ာျပားၿပီ
ကဗ်ာ ျပား ၿပီ
က ဗ်ာ ျပား ၿပီး ငါ့လူေတြေရ။
ယံဇၿငိဏ္း
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
