K ၿငိမ္းခ်မ္း – အညတရ သူရဲေကာင္းတို႔ ပံုရိပ္မ်ား
(မိုးမခ) ႏို၀င္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၈
“ေသသူမ်ားကို ရွင္သူမ်ား၏ႏွလံုးသားထဲ ျမွဳပ္ႏွံ၍မထားလွ်င္ သူတို႔သည္ တကယ္ပင္ ေသသြားၾကလိမ့္မည္”
အထက္ပါ စကားကေတာ့ တရုတ္စာဆိုႀကီး လူရႊန္း(၁၈၈၁-၁၉၃၆)ေျပာဆိုခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္အတြက္ လူမ်ိဳးအတြက္ အသက္ကို ပဓာနမထားဘဲ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံၿပီး ကြယ္လြန္သြားခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္က တသေနရတဲ့လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူမ်ားကို သတိေပးစကားလည္းျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ေပးဆပ္မႈေတြ ေက်းဇူးတရား ေတြကို အစဥ္ေအာက္ေမ့သတိရၾကဖို႔ သတိေပးစကားလည္းျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ားသိၾကတဲ့အတိုင္း က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ စစ္အစိုးရလက္ေအာက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခါးသီးဆင္းရဲစြာေနထိုင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ဒါကို မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြဟာ အခြင့္အေရးရတိုင္း အခြင့္ႀကံဳတိုင္း စစ္၀ါဒီမ်ားကို ရာဇပလႅင္ထက္က ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ ဗိုလ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္းကစလို႔ မႈွိင္းရာျပည့္၊ ကၽြန္းဆြယ္အေရးအခင္း၊ ေမေဒးအလုပ္သမားအေရးအခင္း၊ ဦးသန္႔အေရးအခင္း၊ ဖုန္းေမာ္အေရးအခင္း၊ ရွစ္ေလးလံုးလူထုလႈပ္ရွားမႈ၊ ၁၉၉၆ေက်ာင္းသားအေရးအခင္း၊ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာလႈပ္ရွားမႈ အစရွိတဲ့ အာဏာရွင္ကိုျဖဳတ္ခ်ဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ားစြာျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။
ထိုလူထုလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ျပည္သူလူထုပါ၀င္လာေအာင္ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့တဲ့သူရဲေကာင္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေပၚထြက္ခဲ့ပါတယ္။ သူရဲေကာင္းလို႔ေျပာဆိုရတာက လက္နက္နဲ႔အာဏာရွင္ကို လက္ဗလာနဲ႔ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့လို႔ဂုဏ္ျပဳေျပာဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္၀ါဒီေတြဟာ သူတို႔ရာဇပလႅင္ထိပါးမယ့္ မည္သူ႔ကိုမဆို ေခ်မႈန္းလိိုက္ဖို႔ လက္မေႏွး ၾကတာလည္း လူတိုင္းအသိျဖစ္ပါတယ္။
ေခတ္အဆက္ဆက္ သူရဲေကာင္းေတြဟာ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ဘဲ တိုင္းျပည္ေရွ႕ေရးအတြက္ ေမွ်ာ္ေတြးခဲ့လို႔သာ ယေန႔ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးဆိုဆို အမ်ိဳးသား ရင္ၾကား ေစ့ေရးပဲဆိုဆို ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ခါကို သူတို႔ရဲ႕ေက်းဇူးတရားမ်ားနဲ႔ေရာက္ရွိခဲ့ရတာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ျငင္းလို႔မရပါဘူး။
တိုင္းျပည္အတြက္ လူမ်ိဳးအတြက္ က်ရာတာ၀န္ကို ေက်ပြန္စြာေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီး တခ်ိဳ႕သူရဲေကာင္းမ်ားကေတာ့ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားခ်ိန္မွာလည္း မထင္မရွားနဲ႔ ကြယ္လြန္ၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္ မလိုအပ္ရင္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ျဖတ္သန္းေပးေနသူေတြလည္း ယေန႔ထိရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ ငါတို႔လုပ္ခဲ့တာကြ၊ ဒါကေတာ့ ငါတို႔ေဖာက္ခဲ့တာကြလို႔ ျမည္ဟီးခဲ့ျခင္းမရွိဘဲ စစ္အာဏာရွင္ေပးတဲ့ ေထာင္တြင္းဆိုးေမြဒဏ္ရာေတြနဲ႔ မိသားစုဘ၀ကိုလက္လြတ္ ဆံုးရႈံး၊ အသက္ ပါေပးလိုက္ရသူေတြ က်ေနာ္တို႔၀န္းက်င္မွာအမ်ားႀကီး ရွိေနပါေသးတယ္။ ယခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သူတို႔ရဲ႕ေက်းဇူးတရားကို မဆပ္ႏိုင္ေသးရင္ေတာင္ ေမ့ပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားရင္ေတာ့ ႀကီးေလးတဲ့ ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈကို က်ဴးလြန္သူမ်ားအျဖစ္ သမိုင္းမွာ ေနာင္မ်ိးဆက္ေတြက မွတ္တမ္းတင္သြားမွာ မလြဲပါဘူး။
အဲဒီ အညတရသူရဲေကာင္းေတြ အေၾကာင္းေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ ယခု ႏို၀င္ဘာလထဲမွာ ေခတ္ျပတိုက္စာေပကေန ထြက္ရွိလာပါတယ္။ ေရးသားသူက စာေရးဆရာ ကို၀ျဖစ္ၿပီး စာအုပ္အမည္ကေတာ့ နရသိန္ အတြင္းအျပင္က ပံုရိပ္မ်ားဆိုတဲ့စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူ ကို၀ဟာ ၈၈မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တေယာက္လည္းျဖစ္ၿပီး သူျဖတ္သန္းရာ ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲက လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအေၾကာင္းကို ဂ်ာနယ္ စာေစာင္မ်ားမွာေရးသားခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါးမ်ားကို စုစည္းထုတ္ေ၀ထားတာျဖစ္ပါတယ္။
စာအုပ္မွာ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရး ရုန္းကန္သူ၊ ရွစ္ေလးလံုးမ်ိဳးဆက္မ်ား၊ လူပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အေတြးစမ်ား ဆိုတဲ့ အခန္း ၃ ခန္းပါရွိပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရး ရုန္းကန္သူက႑မွာ ျပည္သူ႔ႏွလံုးသားထဲမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ စစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း၊ စိတ္အာရံုထဲက(သို႔မဟုတ္) ဗိုလ္မွဴး ခ်ဳပ္(ၿငိမ္း) ေမာင္ေမာင္၊ ဦးၾကည္ေမာင္(သို႔မဟုတ္) ႏွစ္ရွည္ပင္စိုက္ေသာ အဘိုးအို၊ ဦးေလးဗိုလ္ညႊန္႔ေမာင္(သို႔မဟုတ္) သမိုင္းေပးတာ၀န္ ေက်ပြန္သူတစ္ဦး၊ စံနမူနာ၊ အရြယ္ ႏွင့္ရင့္က်က္မႈ၊ ဦးေထြးျမင့္(သို႔မဟုတ္) တိုင္းျပည္၏သားေကာင္းတစ္ဦး၊ ပဥၥလက္တို႔၏အဆံုးသတ္နိဂံုးတို႔ပါ၀င္ပါတယ္။
ဒုတိယအပိုင္းျဖစ္တဲ့ ရွစ္ေလးလံုးမ်ိဳးဆက္မ်ားမွာ ဦးထင္ေက်ာ္(သို႔မဟုတ္) ျပည္သူထဲက ျပည္သူ၊ ေခါင္းေဆာင္ထဲက ေခါင္းေဆာင္၊ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ သမၼတႀကီး(ၿငိမ္း)၊ ဆရာ ေမာင္ ၀ံသသို႔၊ ဦးမာဃ(လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ၏ သိၾကားမင္း)၊ လြန္ေလၿပီးေသာ ၂၆ႏွစ္က ခံစားခ်က္မ်ား၊ တိုင္းျပည္၏သားေကာင္း ဦးကိုနီ၊ အညတရဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းမ်ား(၁)၊ အညတရဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းမ်ား(၂)၊ သမိုင္းဒီလႈိင္းေအာက္ တိမ္ျမွဳပ္သြားေသာ အညတရဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းမ်ား၊ ေက်ာင္းသားေသြး ျပသြားေသာ သူငယ္ခ်င္း၊ ယံုၾကည္ ခ်က္ျဖင့္ ရြက္လႊင့္သူမ်ား၊ ကိုေဌးေအာင္(သို႔မဟုတ္) ျပည္သူထဲက ျပည္သူ သူရဲေကာင္းထဲက သူရဲေကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညစာစားပြဲ၊ ျပည္သူထဲက ျပည္သူ အင္အားထဲက အင္အား၊ မတင္တင္ညိဳ(သို႔မဟုတ္) ဒီမိုကေရစီ အညတရ သူရဲေကာင္းတို႔ပါ၀င္ပါတယ္။
စာအုပ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအပိုင္းျဖစ္တဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အေတြးစမ်ားက႑မွာေတာ့ အေရးေတာ္ပံု ေငြရတု၊ ၿပိဳက်သြားေသာ အနီေရာင္ မိုးေကာင္းကင္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္အေတြး၊ ေခါင္း ေဆာင္ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္၊ အျမစ္တူးဆြ ရွင္းလင္းရမည့္ ဂိုဏ္းဂဏ၀ါဒ၊ ေတြးမိေတြးရာ အေတြးမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးျဖတ္လမ္း၊ သံအမတ္ႀကီး(ၿငိမ္း)ႏွင့္ စကားေျပာျခင္း၊ ႏိုင္ငံ ေရးပါတီတစ္ရပ္ မီးရွဴးသန္႔စင္ဖြားျမင္ျခင္း၊ ေဒါက္တာညီညီ၏ အေတြးမ်ား၊ ရမ္းႀကိတ္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ၾကမယ္ စတဲ့ေဆာင္းပါးမ်ားကိုဖတ္ရႈရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေဆာင္းပါးအမ်ားစုက ျပည္သူ႔ေခတ္၊ ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္မွာ ေရးသားခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါးမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ စစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္၊ ဦးၾကည္ေမာင္၊ ဗိုလ္ညႊန္႔ေမာင္၊ ဦးထိန္လင္း၊ ဦးေထြးျမင့္၊ ဦးထင္ေက်ာ္၊ သတင္းစာဆရာ ေမာင္၀ံသ၊ ဦးမာဃ၊ ဦးကိုနီ၊ ကိုခြန္ျမတ္ထြန္း၊ ကိုသက္၀င္းေအာင္၊ ကိုတင္ထြန္းလႈိင္၊ ကိုတိုးလြင္၊ ကိုေဌးေအာင္၊ ကို၀င္းႏိုင္၊ ကို၀တုတ္၊ မတင္တင္ညိဳ၊ ဦးခ်စ္ခိုင္၊ ေဒါက္တာ ညီညီအစရွိတဲ့သူတို႔အေၾကာင္းေတြအျပင္ စာေရးသူရဲ႕ႏိုင္ငံေရးအျမင္၊ ယူဆခ်က္ေတြပါ၀င္တဲ့ေဆာင္းပါးေတြဖတ္ရႈရမွာျဖစ္ပါတယ္။
,ယခုစာအုပ္မွာ ေဆာင္းပါးေပါင္း ၃၄ပုဒ္ကို ဖတ္ရႈရမွာျဖစ္ၿပီး က်ေနာ့္အေနနဲဲ႔ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပခ်င္တဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ ဦးၾကည္ေမာင္အေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ ကေနလာခဲ့ၿပီး ဂႏၵီေၾကညာခ်က္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ထင္ရွားခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။
တပ္မေတာ္က လာခဲ့ေသာ္ျငား ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကိုယံုၾကည္သူ စစ္သားဆိုတာ တိုင္းျပည္ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးတာ၀န္ကိုပဲ ပီပီျပင္ျပင္ထမ္းရြက္ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္တဲ့ သူအေၾကာင္းကို အနည္းငယ္ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
“၁၉၆၂ခုႏွစ္မတ္လ၂ရက္ေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္းေတာ့ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္က အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမွဴးပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းက အာဏာ သိမ္း ယူမယ့္ အစီအစဥ္ကို စစ္တိုင္းမွဴးအားလံုးကို ႀကိဳအသိေပးတိုင္ပင္ခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းအာဏာသိမ္းယူမယ့္ အစီအစဥ္ကို ႀကိဳမသိခဲ့ပါဘူး။ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ အခြင့္အေရးကို ေမွ်ာ္ကိုးတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး(ဒါမွမဟုတ္) အထက္အမိန္႔ကလြဲရင္ ဘာမွ မစဥ္းစားဘူးဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဆိုရင္ အာဏာသိမ္းတဲ့ ေရစီးေၾကာင္းမွာ အသာကေလးေဖာ့လိုက္သြားမွာပါ။ စစ္တိုင္းမွဴးဆိုတဲ့ ရာထူးတာ၀န္ဟာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းယူတဲ့ကာလမွာ ေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ အေတာ္ႀကီးကို ခိုင္ေန ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္က စစ္သားဆိုတာ တိုင္းျပည္ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးတာ၀န္ကိုပဲ ပီပီျပင္ျပင္ထမ္းရြက္ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါ။ ေလာကျဖစ္ရပ္ ေတြကိုၾကည့္ရင္ ယံုၾကည္တယ္ဆိုေပမယ့္လည္း ကိုယ္ယံုၾကည္ခ်က္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ရဲတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က အေတာ္ရွားပါတယ္။ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္း ယူတာကို မႏွစ္ၿမိဳ႕တဲ့အတြက္ ရာထူးကေန ႏုတ္ထြက္ခဲ့ပါတယ္”။ (စာ- ၃၂)
“စာေရးသူအတြက္ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ေနာက္ဆံုးအမွတ္တရဟာ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ မကြယ္လြန္မီ ေဆးရံုက ဆင္းလာတဲ့ကာလပါ။ အန္ကယ္ဦး ၾကည္ ေမာင္ရဲ႕အိမ္ကို ကိုတင္ေမာင္ဦးနဲ႔ အတူ စာေရးသူေရာက္သြားပါတယ္။ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္က အိပ္ခန္းထဲကထြက္လာၿပီး စာေရးသူနဲ႔ ကိုတင္ေမာင္ဦးကို ဧည့္ခန္းထဲမွာ စကားလက္ခံေျပာပါတယ္။ စာေရးသူက အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ကို သူ႔က်န္းမာေရးအေၾကာင္းေမးေပမယ့္ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္က သူ႔က်န္းမာေရးအေၾကာင္းကို သိပ္မေျပာ ပါဘူး။ တိုင္းျပည္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သူ႔သေဘာထားအျမင္ေတြကို နာရီနဲ႔ခ်ီၿပီး ေျပာပါတယ္။ ကိုတင္ေမာင္ဦးနဲ႔စာေရးသူက အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ရဲ႕က်န္းမာေရးကို စိတ္ပူလို႔ အန္ ကယ္ “နားပါဦး”လို႔ ေျပာတာေတာင္ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္က စကားကို မရပ္ခဲ့ပါဘူး။ စာေရးသူတို႔ကိုလည္း စာဖတ္ဖို႔ စာေရးဖို႔ကို အေတာ္ႀကီးကို ေလးေလးနက္နက္ ေျပာ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေန႔႕ ကိုတင္ေမာင္ဦးေရာ စာေရးသူပါ အေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ရဲ႕ကရားေရလႊတ္လာ ေစတနာေကာင္းေတြရဲ႕ေနာက္မွာ “သိပ္ေနရေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး” ဆိုတဲ့ အေတြးကို ခံစားေနရလို႔ပါ။ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ တရားဘာ၀နာကို ေလးေလးနက္နက္ ပြားမ်ားေနသူျဖစ္လို႔ သခၤါရသေဘာမွာ တုန္လႈပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရႏိုင္သမွ် အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားမယ္ဆိုတဲ့ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ရဲ႕ပင္ကိုစိတ္ဓာတ္ပါ။ အနာဂတ္အတြက္ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကိုပ်ိဳးေထာင္ ရမယ္ဆိုတဲ့ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ရဲ႕ခံယူခ်က္ကိုလည္း ထင္ဟပ္ေနပါတယ္။ ေျပာရရင္ အန္ကယ္ဦးၾကည္ေမာင္ဟာ ႏွစ္ရွည္ပင္စိုက္တဲ့ အဘိုးအိုပါပဲ။” (စာ-၃၅)
ယခုစာအုပ္မွာ ေနာက္ထက္ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပခ်င္သူတေယာက္ကေတာ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲတြင္းမွာ စစ္အစိုးရရဲ႕ႏွိပ္ကြပ္ဖိႏွိပ္မႈေတြေၾကာင့္ တကယ့္အရြယ္ေကာင္းမွာပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္သြားခဲ့ရတဲ့ မတင္တင္ညိဳဆိုတဲ့ အညတရသူရဲေကာင္းပါပဲ။
“ယံုၾကည္ခ်က္ျပင္းထန္တဲ့ လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြထဲမွာ မတင္တင္ညိဳဟာ ထိုးထြက္ေနတယ္လို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ ယံုၾကည္ခ်က္ျပင္းျပတဲ့ လူငယ္အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ပါ။”(စာ-၁၅၃)
“မတင္တင္ညိဳ ဒုတိယအႀကိမ္အဖမ္းခံရတာက ၁၉၉၀၀န္းက်င္လို႔ယူဆရပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ကို ျပန္ျဖတ္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ျဖစ္ရပ္ေတြက မသဲကြဲေတာ့ပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ၁၉၉၀ႏို၀င္ဘာမတိုင္ခင္မွာ မတင္တင္ညိဳဟာ ေထာင္ထဲေရာက္ေနပါၿပီ။ မခင္မိုးေအးနဲ႔ မတင္တင္ညိဳက ေထာင္ထဲမွာ ဟိုဘက္အခန္း ဒီဘက္အခန္း အခန္းကပ္လ်က္ေနခဲ့ၾကတာပါ။ မခင္မိုးေအးကို မတင္တင္ညိဳအေၾကာင္း ေမးၾကည့္ေတာ့ မတင္တင္ညိဳရဲ႕ယံုၾကည္ခ်က္ ျပင္းျပပံုကို သတိတရ ေျပာျပပါတယ္။”
“ဒုတိယအႀကိမ္ အဖမ္းခံရခ်ိန္မွာ မတင္တင္ညိဳ ေထာင္ဒဏ္ ၅ႏွစ္ခ်မွတ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္၁၉၉၂မွာ မတင္တင္ညိဳ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ျပန္လြတ္လာပါတယ္။ ေထာင္ကျပန္လြတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ မတင္တင္ညိဳရဲ႕က်န္းမာေရးဟာ အေတာ္ႀကီးကိုခ်ည့္နဲ႔လာပါတယ္။ မိသားစု၀င္ေတြ ေျပျပခ်က္ေတြအရ မတင္တင္ညိဳဟာ အက်ဥ္း ေထာင္ထဲမွာတိုက္ပိတ္ခံရတဲ့အထိ ဆိုးဆိုးရြားရြား အေျခအေနေတြကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတာပါ။ မတင္တင္ညိဳ ေထာင္က ျပန္လြတ္လာပံုကလည္း ေၾကကြဲ စိတ္မေကာင္းစရာပါ။ မတင္တင္ညိဳဟာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔ ျပန္လြတ္လာတာျဖစ္လို႔ မတင္တင္ညိဳျပန္လြတ္လာမွာကို အိမ္က ႀကိဳမသိခဲ့ပါဘူး။ မတင္တင္ညိဳမိသားစုက တံခါးေခါက္သံၾကားလို႔ ဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မတင္တင္ညိဳ တံခါးေရွ႕မွာေခြေခြေလးလဲက်ေနတာပါ။”
“၁၉၉၂ခုႏွစ္၀န္းက်င္ေလာက္က ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူေတြအေပၚ ဖိႏွိပ္မႈေတြ အင္မတန္ျပင္းထန္တဲ့ကာလပါ။ မတင္တင္ညိဳကို ဆရာ၀န္နဲ႔ျပဖို႔ေခၚသြားေတာ့ ပထမေဆးခန္းက ေထာင္ထြက္လို႔သိလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လက္ခံကုမေပးရဲခဲ့ပါဘူး။ ဒီအေတြ႔အႀကံဳရလိုက္ေတာ့ မတင္တင္ညိဳရဲ႕မိသားစုဟာ ဒုတိယေဆးခန္းမွာ ေထာင္ထြက္ဆိုတာ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့မွပဲ ျပခြင့္ရခဲ့တာပါ”။
“ေထာင္ကထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ က်န္းမာေရးကလည္းထိခိုက္လာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကလည္း လႈပ္ရွားမႈ မရွိေလာက္ေအာင္ကို ဖိႏွိပ္မႈျပင္းထန္ေနတာမို႔လို႔ မတင္တင္ညိဳ အေတာ္ႀကီးကို မြန္းက်ပ္ခဲ့ပံုရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ မခင္မိုးေအး ေျပာျပခဲ့တာကို ကိုးကားခ်င္ပါတယ္။ မခင္မိုးေအး ေထာင္က ျပန္လြတ္လာခ်ိန္ ေဆြမ်ိဳးေတြ မိဘ၊ မိတ္ေဆြေတြ အိမ္လာလည္တိုင္း မခင္မိုးေအးကို “ေစတနာနဲ႔ေျပာတာ မမိုက္နဲ႔ေတာ့”ဆိုတဲ့ ဆံုးမစကားေတြကို အၿမဲလိုလို ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေစတနာနဲ႔ေျပာတာ မွန္ေပမယ့္ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ကို မိုက္မဲမႈနဲ႔ တစ္တန္းတည္းထားၿပီး ေျပာတဲ့အေပၚမွာ မခင္မိုးေအးဟာ အေတာ္ႀကီးကို ခါးခါးသီးသီးခံစားခဲ့ရတာပါ။ ဒီခံစားခ်က္ကို ေထာင္ထြက္ လူငယ္ေက်ာင္းသားတိုင္းခံစားခဲ့ၾကရတာပါ။ မတင္တင္ညိဳလည္း မခင္မိုးေအး ခံစားခဲ့သလို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။”
“တိုင္းျပည္မွာ ျမင္ေတြ႔ေနရတာေတြကလည္း ဘာကိုမွ စိတ္တိုင္းက်စရာမရွိ၊ ဖိႏွိပ္မႈေတြကလည္း ျပင္းထန္လြန္းေတာ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈဆိုတာ “စ”လို႔မရေအာင္ ျဖစ္ေန။ မိသားစု၀င္ေတြကလည္း စိုးရိမ္တႀကီး သတိေပး။ ဖိအားေတြေအာက္မွာ မတင္တင္ညိဳရဲ႕မြန္းက်ပ္မႈဟာ အဆံုးစြန္ထိေရာက္သြားခဲ့ပံုရပါတယ္။ ၁၉၉၃ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာ၃၁ရက္ေန႔မွာ မတင္တင္ညိဳ သူ႔ဘ၀ကို သူကိုယ္တိုင္ အဆံုးစီရင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ေနအိမ္တိုက္ခန္းမွာပဲ ႀကိဳးဆြဲခ်ၿပီး သူ႔ဘ၀ကို သူ႔ကိုယ္တိုင္ အဆံုးစီရင္ခဲ့တာပါ။ မတင္တင္ညိဳရဲ႕ေနအိမ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္၃၉လမ္းပထမထပ္မွာပါ။ တိုက္ခန္းရဲ႕အျမင့္အေနအထားက သိပ္ရွိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႀကိဳးဆြဲခ်တဲ့အခ်ိန္မွာ မတင္တင္ညိဳဟာ ဒူးေကြးၿပီး အဆံုးစီရင္ခဲ့တာပါ။ မိသားစု၀င္ေတြရဲ႕ေျပာျပခ်က္အရ မတင္တင္ညိဳဟာ မဆံုးခင္၀ယ္လာတဲ့ အသုပ္ကိုစားခဲ့ပါေသးတယ္။ မိသားစု၀င္ေတြ အလုပ္သြားလို႔ တစ္ေယာက္တည္းက်န္တဲ့အခ်ိန္က်မွ အခန္းတံခါးေတြကို ပိတ္ၿပီး အဆံုးစီရင္ခဲ့တာပါ။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ အသက္ ၂၇ႏွစ္ပဲရွိပါေသးတယ္။”(စာ-၁၅၅-၁၅၆)
မ်ိဳးဆက္ ၂ဆက္နီးပါးေလာက္ တိုက္ယူခဲ့ရတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တိုက္ပြဲရွည္ထဲမွာ စေတးခံအသက္ေပးစြန္႔လြတ္ရင္း လမ္းခုလတ္မွာ ေၾကြလြင့္သြားခဲ့ရသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က် လူသိမ်ားထင္ရွားခဲ့ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕က် လူမသိသူမသိေပးဆပ္ခဲ့ရသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သူတို႔လိုခ်င္ခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ေတြ ျပည္သူတင္ေျမွာက္တဲ့ သမၼတ စနစ္ေတြကို ယခုတ၀က္တပ်က္ေလာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္ရေနၾကၿပီဆိုတာမ်ား သူတို႔သိရင္ သူတို႔ေပးဆပ္ခဲ့ရတာေတြ အတြက္ ဂုဏ္ယူေနၾကဦးမွာ မလြဲပါဘူး။
ယခုစာအုပ္ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲရွည္ႀကီးထဲက ရာထူးေနရာအက်ိဳးစီးပြားေတြမမက္ေမာခဲ့ဘဲ အညတရဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းေတြအေၾကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားပါရွိပါတယ္။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္အတြက္ စာအုပ္ပါ လူပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ ဒါမ်ိဳးရွင္သန္ေနထိုင္ရပ္တည္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့ စံျပဳနမူနာယူဖို႔ေကာင္းတဲ့စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ထဲမွာ မပါ၀င္ေသးတဲ့ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က အညတရသူရဲေကာင္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနေသးပါတယ္။ ဒါကိုလည္း သူတို႔ရဲ႕ဂုဏ္ျဒပ္တန္ဖိုးေတြကို ထပ္မံႀကိဳးစားမွတ္တမ္းတင္ၾက ေစခ်င္ပါတယ္။
ဒါမွလည္း က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးဟာ သူရဲေကာင္းေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး သူတို႔ရဲ႕တန္ဖိုးေတြကို ဂုဏ္ယူတတ္တဲ့လူမ်ိဳးအျဖစ္ မ်က္ႏွာပန္းလွေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ လူတစုဟာ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာ ၀ါဒမ်ားက်င့္သံုးခဲ့ၾကလို႔ အနာဂတ္ေတြ မဲ့ခဲ့ရတာက အေကာင္းဆံုးသက္ေသမဟုတ္လား။
စာေရးဆရာ- ကို၀
စာအုပ္အမည္- နရသိန္ အတြင္းအျပင္ ပံုရိပ္မ်ား
အမ်ိဳးအစား- ႏိုင္ငံေရး
ထုတ္ေ၀သည့္ကာလ-၂၀၁၈။ ႏို၀င္ဘာ
ထုတ္ေ၀သည့္တိုက္- ေခတ္ျပတိုက္စာေပ တန္ဖိုး-၂၅၀၀က်ပ္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
