ေဆာင္းယြန္းလ ● စိ္တ္အျပင္ကို အလည္တေခါက္ေရာက္တယ္
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၃၊ ၂၀၁၈
စိန္ေခၚၾကည့္ဖို႔ ရန္သူေတာ္ေတြမရွိတဲ့ေနရာနဲ႔
တိမ္ေတြကိုေက်ာ္ၾကည့္ဖို ့ေကာင္းကင္မရွိတဲ့ ကမာၻမွာ
ကိုယ့္႐ုပ္ကိုယ္ျပန္ၾကည့္စရာ
မွန္တခ်ပ္လည္း မလိုပါဘူး
ကိုယ့္ဂုဏ္ ကိုယ္ျပန္ထမ္းဖို႔
ပခံုးႏွစ္ဖက္ေပါက္ေနတဲ့ လမ္းလည္းမလိုပါဘူး
ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္တက္မရပ္ႏုိင္ေပမဲ့
ခ်ဳိင္းေထာက္ေပၚတက္ရပ္ေနရေတာ့ေကာ
ဘာအေၾကာင္းလဲ
မေေတာ္တဆ ေခါင္းကြဲျခင္းဟာ
ဝမ္းနည္းစရာေတြထဲက ဝမ္းေျမာက္စရာသတင္းပဲ
ေခါင္းထဲကို ဉာဏ္ေတြ လြယ္လြယ္ကူကူထည့္ႏုိင္တာပဲလို႔
ေျဖေတြးၾကည့္ရင္ အားလံုးဟာေက်ေအးစရာ
စိတ္ပ်က္စရာအေၾကာင္းစံုကို
စိတ္မပ်က္တမ္းေျပာေနရတာကလည္း
ေန႔စဥ္ရြတ္ဖတ္ေနရတဲ့ တရားပဲ
ေျဖသိမ့္ေနရျခင္းကို ႏွစ္သက္ေနရ
မႏွစ္သက္ျခင္းကိုပဲ ျပန္လည္ေျဖသိမ့္ေနလိုက္ရနဲ႔
ဒီသံသရာဟာ သံသယျဖစ္စရာမရွိေအာင္ကိုလည္တယ္
ကိုယ့္မ်က္စိေတြကြယ္သြားတဲ့အခါ
ဒီညဟာ အလွဆံုးပဲလို ့ေရရြတ္မယ္
ကိုယ့္နားေတြပင္းသြားတဲ့အခါ
ဒီသီခ်င္းဟာ အလင္းဆံုးပဲလို ့ ျမည္ေႂကြးတမ္းတမယ္
ကိုယ့္အသိအာရုံေတြ ဆြံ႕အသြားတဲ့အခါမွာေတာ့
ဘာမွမရွိတဲ့တရားကို
ပ်ားရည္ခ်ဳိတစက္လို မက္မက္စက္စက္ေတာင့္တမိမွာေပါ့
ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့
ေၾကာင့္ၾကခပ္သိမ္းေစေရးအတြက္
စိတ္ရဲ႕အျပင္ဘက္ကို ခဏထြက္ေငးေနလိုက္တယ္။
ေဆာင္းယြန္းလ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ