ရသေဆာင္းပါးစုံ

မင္းကုိႏုိင္ ● မီးမီးပံုတူ ခဲၾကမ္း

မင္းကုိႏုိင္ ● မီးမီးပံုတူ ခဲၾကမ္း

(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၂၇၊ ၂၀၁၈

ကုိမင္းကုိႏုိင္ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေပၚမွ ျပန္လည္ကူးယူပါသည္။


မီးသတ္ကား ဥၾသသံၾကား တယ္။
မီးမီးေဘာင္းဘီ၀တ္ ယူနီ ေဖာင္းလဲၿပီးသား
လူနာတင္ကား အေရးေပၚ ေခၚပါ။

ကားေခါင္းမွာ မီးမီးပါၿပီး သား
တရား႐ုံးမွာ ဟိုတစ္ေယာက္ အမွန္ဘက္က ျဖစ္လ်က္နဲ႔
ခံရဦးမယ္ ကူလိုက္ၾကဦး။

“မပူနဲ႔ မီးမီးကိုယ္တိုင္သင္ ေပးၿပီးသား”
ရဲနဲ႔ ရင္ဆိုင္မတတ္ရင္
၀တၱရားေႏွာင့္ယွက္မႈျဖစ္ သြားမယ္ေနာ္။

“ရတယ္၊ ဟိုမွာ မီးမီးစခန္းထဲ ၀င္ေျပာေနၿပီ”
စစ္ေရွာင္စခန္းဆီ ခရီးၾကမ္း ခ်ီမယ္ေဟ့။

မီးမီးက ေတာစီးဖိနပ္စီးၿပီး သား…

×××××

ညဘက္အလုပ္ေတြမ်ား လြန္းေတာ့ ေန႔ဘက္႐ုံးလုပ္ငန္းနဲ႔ အျခားတာ၀န္ေတြထိခိုက္မလား ဟု ပူစရာရွိသည္။ သူမကေတာ့ အမွန္တရားဘက္က ျပည္သူေတြ မနစ္နာေအာင္ ကာကြယ္ေပးဖို႔ ႐ုံးျပင္ကနားအထိ အတူလိုက္ရင္ ဆိုင္ေပးေနၿမဲ။ တစ္ေန႔ ကုန္ပင္ပန္းသမွ် နားၾကခ်ိန္ သူမကို တစ္ေနရာ၌ ေတြ႕လိုက္ရျပန္သည္။ ညဘက္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တစ္ ခု၌ ၀င္စားပြဲထိုး ေနျခင္းပင္။ ေငြေရးေၾကးေရးအတြက္မဟုတ္။ ၿမိဳ႕ေပၚက ကေလးေတြ၊ ပ်ံက်ေစ်း သည္ေလးေတြ၊ မီးပြိဳင့္စံပယ္ ပန္း ေရာင္း သည့္ကေလးေတြ အပါအ၀င္ စားပြဲထိုးကေလးေတြကို စာ သင္ေပးသည့္အဖြဲ႕တြင္ ၀င္ပါေန ျခင္းပင္။ ထိုစားပြဲထိုး ကေလးေတြ လုပ္အားခမပ်က္စာသင္ႏုိင္ရန္ အစားထိုးစားပြဲ၀င္ထိုးေနျခင္းတဲ့။
×××××

အျဖဴ၊ အစိမ္း၀တ္ အထက ေက်ာင္းသူ ဘ၀ကတည္းက ေထာင္အုတ္႐ိုး၏ ခါးသီးၾကမ္း တမ္းမႈကို အန္တုခဲ့သူ၊ တကၠသိုလ္ ဂုဏ္ထူးတန္း တတိယႏွစ္မွာ လည္း ျပစ္ဒဏ္ ေထာင္ဒဏ္ ခုနစ္ ႏွစ္ဆိုတာကို ေနာင္တမရစတမ္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ေသးသည္။

သူမဘ၀ စာမ်က္ႏွာေတြကို ခပ္သြက္သြက္လွမ္းလိုက္တိုင္း ႐ိုက္ခ်က္ၾကမ္းေတြျပည့္လ်က္၊ သူ႔ရဲ႕ တုံ႔ျပန္အၿပံဳးေတြက ပကတိ ၾကည္ျဖဴလ်က္…။

သကၠရာဇ္ ၂၀၀၇ မွာ ပထမ အသုတ္အျဖစ္ ေရွ႕ကအစ္ကိုေတြကိုဆြဲၿပီ၊ ဖမ္းၿပီဆိုသည္ႏွင့္ ေနာက္ေန႔မနက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ လမ္းမမ်ားမွာ သူမကို ျမင္ရေတာ့ သည္။

အရပ္၀တ္ေတြက လူအုပ္ ျဖင့္ ညႇပ္ဖမ္္းေနသည့္ၾကား၊ ေစြ႕ ခနဲသူမက ထြက္လာ၊ ေက်ာပိုး အိတ္တစ္လံုးလြယ္ပိုးလ်က္ လက္သီးဆုပ္ေထာင္ကာ မေၾကာက္ စကားႏွင့္ လြတ္လပ္ခြင့္အတြက္ ဟစ္ေႂကြးေနသည့္ သူမ၏ပံုရိပ္ကို ေနာင္ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပန္လြတ္လာ သည့္အခ်ိန္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၌ ဗီဒီယို ဖိုင္အျဖစ္ ျပန္ၾကည့္ခြင့္ရသည္။ ထို ၂၀၀၇ ကာလက ယင္းလႈပ္ရွားမႈအတြက္ မီးမီးရလိုက္သည္က ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ဆိုသည့္ အ မိန္႔စီရင္ခ်က္။
×××××

လူ႕သက္တမ္း (၄၇) ႏွစ္၊ အေရးေတာ္ပံုသက္တမ္းႏွစ္ (၃၀) အတြင္း သူမပံုရိပ္ေတြကို ျပန္ေျပာဖို႔ တစ္ထိုင္တည္း မတတ္ ႏုိင္ပါ။ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ျပန္မလြတ္ခင္ အထိ အင္းစိန္မွ ပုသိမ္ေထာင္၊ မႏၲေလးေထာင္၊ ကသာေထာင္၊ ေရႊဘိုေထာင္ ေထာင္ဘူး၀တံခါး ေတြကို မိုင္တိုင္ေတြလို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့သူ၊ အျပင္ေလာကေရာက္စဥ္ မွာ ျပည္သူ႕ထံေမွာက္ အေရာက္ ခစားရင္း ဘ၀၏ အခ်ိန္ေတြကို သံုးခဲ့သူ။ ရံဖန္ရံခါရွားပါးအခိုက္ အတန္႔ေတြမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔႐ုံး၌ မိသားစုဆန္သည့္ ဘ၀ေတြကို ခံစားခဲ့ရသည္။

ကြၽန္ေတာ္ ဂစ္တာႀကိဳးညႇိ တိုင္း သူမအေျပးေရာက္လာ၊ နံေဘးေစြ႕ခနဲထိုင္ကာ ဘယ္သီ ခ်င္းကို တီးေပးစမ္းပါ့ဟု ဘုရင္မ ႀကီးႏွယ္ အမိန္႔ေပးေလ့ရွိသည္။

ကြၽန္ေတာ္မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္၊ မနာခံတိုင္း မေက်မခ်မ္း ဆီမန္းမန္းသလို ပြစိပြစိလုပ္ကာ ထြက္သြားရစၿမဲ။ ဘယ္အရာကိုမွ စိတ္မပ်က္တတ္ေသာ သူမအား ဤနည္းျဖင့္ စိတ္ပ်က္ေအာင္ က်ီစယ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီဟု ေတြးကာ ေက်နပ္ခဲ့ျခင္းကို ကြၽန္ေတာ္ခုမွေနာင္တရမဆံုး။ တကယ္ဆို သူမ၏ ေတာင္း ဆိုခ်က္က မ်ားလွသည္မဟုတ္။ ‘ခြန္အားျဖည့္မိငယ္’ သီခ်င္းကို တီးေပးရန္သာ။ ဤမွ်ေရာင့္ရဲလွ သည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ကြၽန္ ေတာ္က က်ီစားလိုမႈျဖင့္ မျဖည့္ ေပးခဲ့။
×××××

လူကုန္ကူးခံရသည့္ ကေလး မေတြအတြက္ ရပ္တည္ရင္း လူ ကုန္ကူးဂိုဏ္းကို သူမကိုယ္တိုင္ ၀င္ဖမ္းသည့္ေန႔က ထိုအေၾကာင္း ႐ုံးမွာ ေျပာေနၾကစဥ္ ကြၽန္ေတာ္ အမွတ္တရ ဤသို႔မွတ္ခ်က္ခ်ဖူး ေသးသည္။

‘‘ဒါေလာက္ေတာ့ ဘယ္စာ ဖြဲ႕မလဲ၊ တို႔ကိုေနာက္ဆံုး အင္းစိန္ဗႈးေရွ႕မွာ ႐ုံးထုတ္တုန္းက တရား ႐ုံးမွာ ဓာတ္ပံုခိုး႐ိုက္တဲ့ အရပ္၀တ္ဟိုအဖြဲ႕ေတြကို မီးမီးက ထေျပးၿပီး လိုက္ဖမ္းေသးတာ’’

တကယ္ေတာ့ ထိုအထူး တရား႐ုံးကို အျပင္လူဘယ္သူမွ ၀င္ခြင့္မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဓာတ္ပံုခိုး ႐ိုက္သူမွာ ဘယ္သူဘယ္၀ါေတြ ျဖစ္မွန္း သူမကိုယ္တိုင္သိပါလ်က္ တရားစြဲခံထိုင္ခံုမွ ထေျပးလိုက္၍ ဖမ္းခဲ့ျခင္းပင္။
×××××

မၾကာေသးခင္ ရက္ပိုင္းေတြ က ညဘက္ေတြမွာ အေရးေပၚလူ နာတင္ယာဥ္ေတြႏွင့္ လိုက္၊ သူနာ ျပဳအေတြ႕အႀကံဳေတြကို ႐ုံးမွာ တတြတ္တြတ္ျပန္ေျပာျပေနသည့္ သူမ။ စကားသံေခတၱတိတ္စဥ္ ကြၽန္ေတာ္က ျဖတ္ေမးသည္။ သည္ေလာက္ တစ္ညလံုးတာ၀န္ယူေန ေတာ့ ညည္းဘယ္အခ်ိန္အိပ္သ လဲဟု…။

သူမျပန္မေျဖ။ ေမးခြန္းတစ္ ခုရလွ်င္ အေျဖမဆံုးေအာင္ စကားသန္လွသည့္ ထိုညီမမွာ စားပြဲခံု ေပၚေမွာက္လ်က္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ ၿခိဳက္ေပ်ာ္ေနရွာၿပီ။
×××××

ေနာက္ဆံုးရက္က ခရီးမ ထြက္ခင္ တိုင္ပင္ၾကေသးသည္။ အနာဂတ္ႏွစ္မ်ားအတြက္ ဘာ လုပ္ၾကမည္ဆိုတာ။ အခ်ဳိ႕က အားသန္ရာ NGO ေတြမွာ လုပ္ႏုိင္ သည္။ အခ်ဳိ႕လည္း ဒီလိုအမ်ား အတြက္ ေန႔စဥ္အခ်ိန္ေပးေနရ သည့္ တာ၀န္ေတြမွ ထြက္၍ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ေတြ ဖန္တီးခ်င္ၾကေပဦး မည္။ ဒီအတြက္ေမးေသာ္ မီးမီးက ဦးဆံုးေျဖသည္။

‘‘သမီးက ေသမွထြက္မွာ’’
×××××

သူမ စ်ာပနအတြက္ ျပင္ဆင္ ရင္း သူအားထုတ္ခဲ့သမွ် မွတ္မိ တာေတြ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ ေျပာေနၾကပါသည္။

အိမ္ေဖာ္ကေလးတစ္ေယာက္ႀကိဳးတုပ္ညႇဥ္းဆဲခံရမႈ တရားစြဲ ဆိုရန္ အင္အားမရွိ ခက္ခဲေနခ်ိန္ မီးမီးက ရဲစခန္းကိုယ္တိုင္လိုက္ သြားၿပီး အတိအက်အဆက္အ သြယ္ရေအာင္ ၀င္လုပ္ေပးတာဟု တစ္ေယာက္က အမွတ္တရတမ္း တေျပာေနသည္။ ႐ုံးခန္းေထာင့္ မွာ ပိုင္ရွင္မဲ့ဂစ္တာ ကြၽန္ေတာ္ျမင္၏။ ‘‘အ႐ႈံးမေပးနဲ႔ မိငယ္ေရ’’ဟု ၀င္ေအာ္ခ်င္ေနသည့္ ညီမမ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္သည္။

တကယ္က ဒီေန႔သည္ ကရင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္ေရေဘး အတြက္အတူသြားၾကရန္ ခ်ိန္းဆို ထားသည့္ေန႔၊ ညီမသာရွိလွ်င္ဟု ကြၽန္ေတာ္ေယာင္ယမ္းေတြးျမင္ မိသည္။

ေသခ်ာပါသည္ ထိုညီမသာ ရွိခဲ့လွ်င္ အေလးပင္ဆံုးအထုပ္ကို ေရြး၍ ထမ္းခ်သြားမွာ ေသခ်ာပါ သည္။

.
#Min ko naing
(15.8.18 ထုတ္ 7Days သတင္းစာ)
photo: @Aung latt
ပန္းခ်ီ ကိုေအာင္လတ္


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts