တိုးေႏွာင္မိုး – တိတ္ဆိတ္တာ တမ်ဳိးလွတယ္

မေျပာလို႔မျပီးတာထားေတာ့ဟုတ္ပါျပီ
မတီးလို႔ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ျမည္ပါ့မလဲ။

ေခြးေတာင္သားသမီးကိုအန္ေကၽြးတယ္
ခုေတာျပာပံုတိုးတဲ့ျမစ္
ရႊံျဖစ္တာဘာဆန္းလည္း
အိပ္မက္ဟာမွန္ထဲကအတိုင္း။

အရိုးေခါင္းကက်န္ေနေသးတယ္
ပိုင္ရွင္ကဘယ္ဘဝေရာက္ေနလည္း
မိခင္ကသားကိုခ်စ္သလို။

အျပစ္အနာအဆာမ်ားတဲ့ပံုျပင္ဟာ
ေလထဲကူးေနတယ္။

စာအုပ္ကမုန္တိုင္းကိုျပန္ဖတ္လို႔
ညေစာင့္ကေပါင္မုန္႔ကိုတမ္းတေနသလား
အခ်စ္ရယ္ ဝိုင္ရယ္
ေမြရပ္ဇာတိမရွိလို႔ မရဘူး။

ဘဝေတြကူးခဲ့တာမ်ားလွပါျပီ
အေနခက္ခက္အေသခက္ခက္ရုပ္နာမ္မး
ကဗ်ာယံုလို႔ ဆူးပံုနင္းတာမမွားဘူး
မနက္ျဖန္မနက္မ်က္ႏွာေလးသစ္ရရင္ပဲ
ေက်နပ္ေနပါျပီ။  ။

(26.4.2018)
ကဗ်ာေရစီး-18