ေဆာင္းယြန္းလ ● ေအးရာ ေအးေၾကာင္း
(မုိးမခ) ဧၿပီ ၁၀၊ ၂၀၁၈
အလုပ္က ကိုယ့္ကိုမသတ္ခင္
ကိုယ္က အလုပ္ကိုသတ္လိုက္တယ္
ပြဲၿပီးေပမယ့္ မီးကမေသခဲ့ဘူး
မီးခိုးႂကြက္ေလွ်ာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္လာတယ္
အခ်ိန္ကိုက္ေပးထားရတဲ့ နာရီႏႈိးစက္သံဟာ
ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးတစ္လံုး ေပါက္ကြဲထြက္တဲ့ အသံပဲ
ရာသီအေျပာင္းမွာ ႏွင္းကက်လို႔ေကာင္းတုန္း
ကိုယ္လက္အဂၤါအစိတ္အပိုင္းေတြက ေအးၿပီး
ေခါင္းထဲက ပူေနတယ္
လူအေျပာင္း မူအေျပာင္းမွာ
ေကာင္းစားသူဟာ တင္ေျမႇာက္ခံအစိုးရပဲ
ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အစိုးမရႏုိင္တဲ့ ဘဝထဲမွာ
နွစ္ပဲတစ္ျပားတိုးျမႇင့္ခံရတဲ့ လစာဝဲကေတာ့ထဲမွာ
နွစ္ျပားတစ္ပဲစာေလာက္လည္း မေပ်ာ္ခဲ့ပါဘူး
႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္ လူေကာင္းထင္မွတ္တဲ့ ေလာကထဲမွာ
႐ူးတယ္လို႔ထင္ရေအာင္ ေကာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့ရေပါ့
ေအးရာေအးေၾကာင္းျဖစ္ဖို႔အတြက္
တစံုတေယာက္နဲ႔ ေထြရာေလးပါးေျပာၾကည့္မိေပမယ့္
အေပါက္အလမ္းမတည့္ခဲ့ဘူး
ရပ္တည္ခ်က္အေၾကာင္း ေဆြးေႏြးေတာ့
ဖိနပ္နံပါတ္ဘယ္ေလာက္စီးသလဲလို႔ ေမးတယ္
ေမာသြားတာပဲ
ေရေသာက္လို႔လည္း အေမာမေျပေတာ့ဘူး
စိ္တ္ေပါက္ေပါက္နဲ ့
အိမ္အျပန္ခရီး ဖိနပ္မစီးပဲလမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့တယ္
စိတ္ကူးထဲမွာ မွတ္တိုင္ပါမလာခဲ့ဘူး
အခု
ကိုယ့္ကဗ်ာထဲ ကိုယ္ဝင္ရပ္ေနလိုက္တယ္
နာရီလက္တံဟာ ညဆယ့္တစ္နာရီတိတိမွာ။
ေဆာင္းယြန္းလ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ