သခင္ဇင္ (၁၉၁၂ – ၁၉၇၅)
အပုိင္း (၃)
ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ျပဳစုသည္
(မိုးမခ) မတ္ ၁၅၊ ၂၀၁၈
လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးသုိ႔
တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးရတဲ့အခါ ဖဆပလထဲက ဆိုရွယ္လစ္ေတြရဲ႕အေကာက္ႀကံမႈေၾကာင့္
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေတာခိုခဲ့ရပါတယ္။
သခင္ဇင္လည္း ဗကပဗဟိုေခါင္း ေဆာင္ေတြနဲ႔အတူ ပဲခူးရိုးမကိုေတာခိုခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီလိုေတာခိုၿပီး ၁၉၄၉ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးမွာေပၚလစ္ျဗဴရို အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ သခင္ဇင္ဟာ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗသိန္းတင္၊ သခင္ တင္ထြန္း၊ ရဲေဘာ္လွေသာင္း၊ သခင္သန္းၿမိဳင္တို႔နဲ႔အတူ ေပၚလစ္ျဗဴရိုအဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
သခင္ဇင္ေတာခိုသြားခ်ိန္မွာ ဇနီးျဖစ္သူေဒၚၾကည္ၾကည္ဟာ ကိုယ္ေလးလက္ဝန္ရွိေနတာေၾကာင့္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕၊ စမ္းေခ်ာင္း၊ ရွင္ေစာပုလမ္းမွာ ေနရစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၁ဝ ရက္ မွာ ဒပ္ဖရင္(Dufferin)လို႔ေခၚတဲ့ ဗဟိုအမ်ိဳးသမီးေဆးရံုကုသိုလ္ျဖစ္အခန္းမွာ သားႀကီး ကိုဝ (ဦးေက်ာ္ထူး)ကို ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ သားဦး ၁၁ လအရြယ္မွာ ေဒၚၾကည္ၾကည္ ဟာ ခင္ပြန္းသည္သခင္ဇင္ရွိရာကို လိုက္သြားပါေတာ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္က ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဟာ ပဲခူးရိုးမမွာ အေျခစိုက္လႈပ္ရွားေနတဲ့ကာလျဖစ္ပါ တယ္။ ေဒၚၾကည္ၾကည္က သခင္ဇင္ရွိေနတဲ့ ဒိုက္ဦးၿမိဳ႕နယ္ သံုးခြရြာမွာ သားႀကီးကိုဝနဲ႔အတူ သခင္ဇင့္အစ္မျဖစ္သူ ေဒၚပုအိမ္မွာေနၾကရပါတယ္။
ဒုိက္ဦးၿမိဳ႕နယ္ သံုးခြရြာနားကဆင္ရြာမွာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ေအာက္ဗမာျပည္တိုင္းရံုး ဖြင့္ ခဲ့ၾကပံုနဲ႔ အဲဒီကာလအတူေနထိုင္ၾကရတဲ့သူေတြအေၾကာင္းကို ေဒၚခင္လက္်ာကေဒၚၾကည္ၾကည္ ေဆာင္းပါးမွာ အခုလိုေရးသားခဲ့ပါတယ္။
”သံုးခြရဲ႕ ဟိုဘက္မွာရွိတဲ့ ဆင္ရြာမွာ ေအာက္ဗမာျပည္ ပါတီအစည္းအေဝးလုပ္ၾကၿပီးေနာက္ ဆင္ရြာမွာ ေအာက္ဗမာျပည္တိုင္းရံုးလုပ္ဖို႔ စီစဥ္ၾကျပန္တယ္။
ပါတီအစည္းအေဝးဆိုေတာ့လည္း လူေတာ္ေတာ္စံုပါတယ္။ သခင္ဇင္၊ သခင္ခ်စ္၊ ဆရာရာဂ်န္ (ဦးေအာင္ႏိုင္)၊ ဦးျဖဴဝင္း၊ ကိုတုတ္၊ ကိုသက္ (ေဝါ)၊ ကိုေက်ာ္သန္း(ေရႊက်င္)၊ ဗိုလ္ရဲေမာင္ (ေနာင္-လက္နက္ခ်)၊ ကိုထိန္ဝင္း၊ ေမာင္ဖုန္း(သံုးခြ)နဲ႔ကိုထြန္းရီတို႔ ျဖစ္တယ္။ ပါတီရံုးမွာအၿမဲ ရွိေနသူေတြထဲမွာေတာ့ သခင္ဇင္၊ သခင္ခ်စ္၊ ဦးသက္နဲ႔ ဦးတင္ျမ(အလံနီမွ သခင္တင္ျမ)တို႔
ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ပြန္းသည္မ်ားကိုအေထာက္အကူျပဳဖို႔ သခင္ဇင္ရဲ႕ဇနီး အန္တီၾကည္ၾကည္နဲ႔ သခင္ခ်စ္ဇနီး ေဒၚခ်စ္ေမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ရိကၡာနဲ႔က်န္းမာေရးကို တာဝန္ယူခဲ့ၾကတယ္။ ”
၁၉၅ဝ ခုႏွစ္မွာ သခင္ဇင္ဟာ ေအာက္ဗမာျပည္ဌာနခြဲမွ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕နယ္မွာရွိတဲ့ ဗကပဗဟို ဌာနခ်ဳပ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕တာဝန္ယူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကာလအတြင္း ေတာတြင္းျပည္သူ႔ဒီမိုကေရစီ တပ္ေပါင္းစု ဗဟိုစည္းရံုး ေရးေကာ္မတီဝင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၅၁ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕နယ္၊ ရမည္းသင္းခရိုင္ အင္ၾကင္းစခန္းမွာ သခင္ဇင္နဲ႔ ေဒၚၾကည္ၾကည္တို႔ရဲ႕ဒုတိယသားျဖစ္တဲ့ ကိုရ(ဦးေက်ာ္ထူး)ကို ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၂ ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာ သခင္ဇင္ဟာ ဗကပျမစ္ဝကြၽန္းေပၚတိုင္းကို စံုစမ္းေရးအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္သြားေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၄ ရက္ေန႔ကေန စက္တင္ဘာလ ၁၅
ရက္ေန႔အထိ ေယာနယ္၊ ပံုေတာင္ပံုညာေဒသမွာက်င္းပခဲ့တဲ့ ဗကပ၊ အလံနီ၊ ျပည္သူ႔ရဲေဘာ္ သံုးပါတီညီညြတ္ေရးကြန္ဖရင့္မွာ ဗကပကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္၊ မတ္လမွာ သခင္ဇင္ဟာ ေတာင္ပိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမွဴးႀကီးအျဖစ္ ယာယီတာဝန္ ယူခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ တပ္ကုန္းအေနာက္ဘက္က ပဲခူးရိုးမမွာရွိတဲ့ေခ်ာင္းခြဲ ပိန္းေခ်ာင္းကမ္းန ေဘးက သံပုရာရံု၊ ႀကိဳ႕ေၾကာင္းေလးစတဲ့ရြာေတြမွာ ပါတီတပ္နဲ႔အတူ လွည့္လည္တာဝန္ ယူခဲ့ ပါတယ္။
၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွာ ႀကိဳ႕ေၾကာင္းေလးရြာကေန ဒိုက္ဦးနားက သံုးခြရြာ၊ ေနာက္ေတာ့ ဒံုဇရစ္ရြာေတြ မွာ ပါတီတပ္နဲ႔အတူ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒံုဇရစ္မွာပါတီခရိုင္ရံုးစိုက္ထားၿပီး ေဆးရံုလည္း ရွိပါတယ္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔မွာ သခင္ဇင္နဲ႔ေဒၚၾကည္ၾကည္တို႔ရဲ႕တတိယ ေျမာက္ရင္ေသြး မဒံု(ေဒၚခင္ညိဳလြင္)ကို ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။
မဒံုေမြးဖြားခ်ိန္မွာ ေဒၚၾကည္ၾကည္ရဲ႕မိခင္ေဒၚလြင္ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္း သခင္ဇင္သိခဲ့ပါတယ္။
ေသြးႏုသားႏုနဲ႔ဇနီးသည္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာစိုးတဲ့အတြက္ ေဒၚၾကည္ၾကည္ကိုေျပာမျပခဲ့ပါဘူးလို႔ ေဒၚခင္လက္်ာေရးတဲ့ ေဒၚၾကည္ၾကည္အေၾကာင္းမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။
၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွာ သခင္ဇင္ဟာ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝးအၿပီးမွာ ပဲခူးရိုးမပါတီဌာနခ်ဳပ္ ကို တာဝန္တခုနဲ႔သြားေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီတာဝန္က ”ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး၊ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းစဥ္” ကိုေအာက္ေျခပါတီဝင္ထုကိုတင္ျပဖို႔နဲ႔ မဟာမိတ္ပါတီေတြကို ရွင္းလင္း တင္ျပဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အဓိကကေတာ့ မြန္ျပည္သူ႔တပ္ဦး(အဲဒီအခ်ိန္က မြန္ျပည္သစ္ပါတီမျဖစ္ေသး)၊ေကအဲန္ယူတပ္ ဦးပါတီနဲ႔ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတို႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ေတြကိုတိုင္းျပည္သို႔ တင္ျပ ရန္အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသေဘာတူညီခ်က္ေတြအရ သခင္ဇင္ဟာမဟာမိတ္ပါတီေတြနဲ႔ ပူးတြဲေၾကညာခ်က္တရပ္ကို ၁၉၅၇ ခု၊ ေမလ ၂၁ ရက္ေန႔စြဲနဲ႔ ေအာက္ပါအတိုင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။
”—ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲသည္ႏွင့္အမွ် လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးအားလံုးမွာ သာယာေခ်ာေမြ႕ၿပီး အျခားစစ္ ေဘးစစ္ဒဏ္မ်ားမွ ကင္းလြတ္ပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူတရပ္လံုးသည္ ျပည္ တြင္းစစ္ရပ္စဲေရးအတြက္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တခဲနက္အံုႂကြ အေရးဆို ၍ ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္ၾကပါရန္ ေလးစားစြာ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။
(ပံု)ႏိုင္ေရႊက်င္၊ ဗဟိုကိုယ္စားလွယ္၊ (မြန္ျပည္သူ႔ပါတီအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္)၊ သခင္ဇင္၊ ဗဟို ကိုယ္စားလွယ္(ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ )၊ ေစာမ်ဳိးေသြး၊ ဗဟိုကိုယ္စားလွယ္၊ (ေကအဲန္ယူပါတီအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္)ဆိုၿပီး လက္မွတ္ေရးထိုးထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ သခင္ဇင္ဟာ ဖဆပလအစိုးရနဲ႔ေစ့စပ္ဖို႔အတြက္လည္း မဟာမိတ္ပါတီေတြနဲ႔မနား မေန အစြမ္းကုန္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ေလာက္ကတည္းက ဇနီးသားသမီးမ်ားနဲ႔အတူ ပဲခူးရိုးမ ပိန္းေခ်ာင္းေဘးက ဇဟားရြာမွာ မၾကာမၾကာ လာေရာက္ေနထုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚၾကည္ၾကည္ စတုတၳကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနစဥ္မွာ တိုက္ဖိြဳက္(အူေယာင္ငန္းဖ်ား)ေရာဂါျဖစ္ၿပီး မၾကာခဏအဖ်ားတက္ေနတာေၾကာင့္ ေဆးထိုး ထိုးၿပီးေနရတဲ့အေျခအေနပါ။
အဲဒီအေနအထားမွာ သခင္ဇင္က ပ်ဥ္းမနားေတာင္သူလယ္သမားႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲသြားရမယ့္ အခ်ိန္နဲ႔တိုက္ေနပါတယ္။ သခင္ဇင္တာဝန္အရ စခန္းကထြက္သြားတာကို ေနာက္ကလိုက္ၿပီး
ဇနီးျဖစ္သူေရာဂါေၾကာင့္ ေန႔မေစ့၊ လမေစ့ဘဲ ေမြးေတာ့မယ္ဆိုတာကိုအေၾကာင္းၾကားၾကပါ တယ္။
သခင္ဇင္ကျပန္လာခဲ့ရင္လည္း ကိုယ္တိုင္ဘာမွလုပ္ကိုင္ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ကိုယ္ေရး ကို္ယ္တာထက္ တာဝန္ကိုဦးစားေပးဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ပံုကို ေဒၚခင္လက္်ာေရးတဲ့ေဒၚၾကည္ၾကည္ ေဆာင္းပါးမွာ အခုလို တင္ျပထားပါတယ္။
”သခင္ဇင္နဲ႔အတူပါသြားတဲ့ ေဆးမွဴးေဒၚတင့္(ႏိုင္ေရႊက်င္၊ မြန္ျပည္သူ႔ပါတီေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ဇနီး) ကိုပဲ မီးဖြားရာမွာ ကူညီမီးဖြားေပးဖို႔ ျပန္လႊတ္ေပးတာက အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္လို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ တာျဖစ္တယ္။
မိမိေရွ႕ကိုဆက္မသြားခဲ့ရင္ ေတာင္သူလယ္သမားအစည္းအေဝးက ပ်က္သြားလိမ့္မယ္။
ပ်ဥ္းမနားမွာေစာင့္ေနၾကမယ့္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားထံသို႔ အေရာက္သြားတာက ပိုအက်ဳိး ရွိမယ္လို႔စဥ္းစားၿပီး သခင္ဇင္က ေဆးမွဴးကို အန္တီေဒၚၾကည္ၾကည္ရွိတဲ့ရြာကို အခ်ိန္မီျပန္ပို႔ေပး လိုက္တယ္။”
သမီးအငယ္ဆံုး မဟား(ေဒၚခင္ေအးလြင္)ကို ေန႔မေစ့လမေစ့ဘဲ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁၂ ရက္ ေန႔ ဇဟားရြာမွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ
သခင္ဇင္ဟာ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၈ ရက္ ေန႔စြဲနဲ႔ ”ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လမ္းပြင့္ေစေသာဦးႏု၏သံုးခြန္းေသာစကားကို ခရီးႀကိဳဆိုျပဳပါ၏” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု ထံသို႔ ပူးတြဲေပးစာတေစာင္ကို ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေပးစာကို သခင္ဇင္က ဗကပဗဟိုေကာ္မတီ ကိုယ္္စား၊ မန္းရွန္ဖေလ့က ေကအဲန္ယူတပ္ဦးပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီကိုယ္စား၊ ႏိုင္ေရႊက်င္က မြန္ ျပည္သူ႔တပ္ဦးပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီကိုယ္စားအသီးသီးလက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကပါတယ္။
၁၉၅၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၁၅ ရက္ ေန႔စြဲနဲ႔လည္း ေကအဲန္ယူတပ္ဦးပါတီနဲ႔ပူးတြဲၿပီး ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
”မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနႏွင့္ ယေန႔ရင္ဆိုင္ေနရေသာအၾကပ္အတည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ စိုးရိမ္စရာအေျခအေနကိုေက်ာ္လႊားရန္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မရမေနအစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားမည္ သာျဖစ္ပါသည္။
ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး အျမန္ရေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔သို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ပါတီ၏ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ကိုသိရွိရန္ ေပးပို႔ပါသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတိုက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ကူညီၾကပါ ရန္လည္း ေလးစားစြာဘိတ္ေခၚပါရေစ—။
ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးသို႔—-။
သခင္ဇင္၊ ဗဟိုေကာ္မတီကိုယ္စား၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ မန္းဘဇံ၊ ဗဟိုေကာ္မတီကိုယ္ စား၊ ေကအဲန္ယူတပ္ဦးပါတီ” ဆိုၿပီး လက္မွတ္ေရးထိုးထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
သခင္ဇင္ဟာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစု ေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထုအလႊာအသီးသီးပါဝင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြက ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္း ေရးအတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးႏိုင္ဖို႔ အထူးဝါယမစိုက္ထုတ္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာပဲ ၁၉၅၈ ခု
ႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ၂၉ ရက္ေန႔မွာ ဖဆပလဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းကို ဝန္ ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူး လႊဲေျပာင္းေပးအပ္လိုက္ရၿပီး အိမ္ေစာင့္အစိုးရေပၚထြက္လာပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းရဲ႕ အိမ္ေစာင့္အစိုးရက ၁၉၅၉ ခု၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ ေတာ္ကိုဖ်က္သိမ္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြကိုပစ္ပယ္ကာ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအား လံုးကို ထိုးစစ္ဆင္ပါေတာ့တယ္။
ကြဲကြာခဲ့ရတဲ့ မိသားစုဘဝ
၁၉၅၉ ခုႏွစ္မွာ သခင္ဇင္နဲ႔ ဗကပဗဟိုခြဲဟာ ပဲခူးရိုးမေတာင္ေပၚ ၁၄ ရြာ ဝါမီးရြာအနီးမွာ စခန္း ခ်ထားပါတယ္။ သခင္ဇင္တို႔တပ္က ရြာနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေနၿပီး မိသားစုေတြကို ဝါမီးရြာထဲမွာ ေနေစပါတယ္။ ဖဆပလအစိုးရရဲ႕စစ္ဆင္ေရးထိုးစစ္ေတြေၾကာင့္ ၁၉၅၉၊ မတ္လ တတိယပတ္ ေလာက္မွာ သခင္ဇင့္ ဇနီးေဒၚၾကည္ၾကည္ဟာ သားသမီးေလးေယာက္ ကိုဝ (၁၁ ႏွစ္)၊ ကိုရ (၈ ႏွစ္)၊ မဒံု(၅ ႏွစ္)နဲ႔ တစ္ႏွစ္ခြဲသာရွိေသးတဲ့ မဟားတို႔ကိုေခၚၿပီး ရြာသားေတြနဲ႔အတူ ေတာ ထဲကို ထြက္ေျပးပုန္းေရွာင္ခဲ့ရပါတယ္။
ေဒၚၾကည္ၾကည္ဟာ ကေလး ၄ ေယာက္နဲ႔ ေတာထဲမွာ တစ္ပတ္တိတိပုန္းေအာင္းႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အစိုးရစစ္ဆင္ေရးတပ္ေတြက မိသားစုငါးေယာက္ကို ဖမ္းမိသြားပါေတာ့တယ္။ စစ္တပ္က ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ ပဲႏြယ္ကုန္းသံလမ္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ အဲဒီကေန ပဲႏြယ္ကုန္းအခ်ဳပ္ကို ပို႔လိုက္ ၾကပါတယ္။
ပဲႏြယ္ကုန္းအခ်ဳပ္ကေနေတာင္ငူအုတ္ႂကြပ္တန္း အခ်ဳပ္ကို မိသားစုလိုက္ပို႔ျပန္ပါတယ္။ ေတာင္ငူ အခ်ဳပ္ကထုတ္ၿပီး ရထားနဲ႔ေညာင္ေလးပင္ကို ေျပာင္းပို႔ ျပန္ပါတယ္။
ေညာင္ေလးပင္အခ်ဳပ္ကေန ပဲခူးေထာင္မွာခဏထားၿပီး ရန္ကုန္ေထာင္မွာ ေထာင္ ၂ ႏွစ္ ခ် တာခံခဲ့ရပါတယ္။ ကိုဝ၊ ကိုရ၊ မဒံုတို႔ကို အဘုိးျဖစ္သူက ေခၚသြားေပမယ့္ငယ္ေသးတဲ့ မဟား ကေတာ့ မိခင္နဲ႔အတူ ရန္ကုန္ေထာင္ထဲမွာ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ေထာင္ကလြတ္သည္အထိ အတူေနခဲ့ ရပါတယ္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
ထြန္းဝင္းၿငိမ္း
(သခင္ဇင္ စာအုပ္၊ ယဥ္မ်ဳိး စာအုပ္တုိက္၊ ၂၀၁၆ မွ)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
