ဂ်ဴနီယာ၀င္း – အေမရိကန္က ေစတနာ့၀န္ထမ္းမ်ား ဘာေတြလုုပ္ၾကသလဲ
(အေတြးအျမင္ ၂၀၁၇ ဒီဇင္ဘာ အမွတ္ ၃၀၆) မိုုးမခ၊ ဇန္န၀ါရီ ၆၊ ၂၀၁၈
ကိုုယ့္အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒါမွမဟုုတ္လည္း သူစိမ္းေတြအေပၚ သူတုုိ႕လုုိအပ္တဲ့ အရာေတြကုုိ ကိုုယ့္ရဲ႕ တန္ဖုုိးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြကုုိ ေပးလွဴကာ ကူညီေပးေနတဲ့အလုုပ္ကုုိ ဓေလ့ထုုံးစံတစ္ခုုလုုိ လုုပ္ေပးလာၾကတာ အေမရိကန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ အဲဒါကုုိ ေစတနာ့၀န္ထမ္း လုုိ႕ဘာသာျပန္ရမွာပါ။ volunteer အလုုပ္ဆုုိပါေတာ့။ ဂါလ္အပ္ (Gallup) ဆုုိတဲ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္းဆုုိင္ရာ သုုေတသန တင္ျပခ်က္ရလဒ္ေတြကုုိ ၾကည့္ျပီးေျပာရရင္ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအလုုပ္မ်ားလုုပ္ေနျခင္းကုုိ အေမရိကန္ျပည္သားေတြက မေမာတမ္း မညီးတမ္း လုုပ္ေနလ်က္ရွိၾကပါေၾကာင္း ဆုုိပါတယ္။
၁၉၈၈ကေန ၁၉၉၀ ခုုနွစ္ကာလေလး ကုုိပဲ ခနေလာက္ ျပန္ၾကည့္ၾကရေအာင္တဲ့။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုုမွာ အရြယ္ေရာက္လူငယ္လူၾကီးေတြက ေစတနာ့၀န္ထမ္းအလုုပ္ကုုိ ၀င္လုုပ္ေနၾကတဲ့ အေရအတြက္ဟာ ၂၃ရာခုုိင္နွဴန္းေလာက္ကုုိ ျမွင့္တက္လာတာေတြ႕ရပါတယ္တဲ့။ ၁၉၉၀ခုုနွစ္မွာ ၉၈.၄ သန္း အေရအတြက္ရွိတဲ့ လူငယ္လူၾကီးလူလတ္ပုုိင္းေတြ ေစတနာ့၀န္ထမ္း ၀င္လုုပ္ေနၾကတယ္ဆုုိေတာ့ အရြယ္ေရာက္လူဦးေရပမာဏ၏ ၅၄ % ရာခုုိင္နွဴန္းလိုု႕ ဆုုိပါတယ္။ သူတုုိ႕က ေစတနာ့၀န္ထမ္းဆုုိင္ရာ ဌာနေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္ျပီး လုုိအပ္တဲ့အကူအညီေတြကုုိ လုုပ္ေပးခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါဟာ ၁၉၈၈ခုုနွစ္တုုန္းက ေစတနာ့၀န္ထမ္း သန္း၈၀ ကေန တုုိးတက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစတနာ့၀န္ထမ္းဆုုိတဲ့ လုုပ္သားေတြဟာ အသက္အရြယ္ငယ္ငယ္ကေန လူရြယ္လူလတ္ပုုိင္း၊ လူလတ္တန္းစားအဆင့္ကေန အသားမဲအေမရိကန္ေတြထိ ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္လာ ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေစတနာ့၀န္ထမ္း အမ်ဴိးသား အမ်ဴိးသမီးဆုုိျပီး ခဲြျခားလုုိ႕ေတာင္မရပဲ တန္းတူညီမွ် ပါ၀င္လာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေစတနာ့၀န္ထမ္းလာလုုပ္တဲ့ သူေတြရဲ႕ ထက္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ဟာ သူတိုု႕ရဲ႕ ျပင္ပ အလုုပ္အကုုိင္ရွိေနၾကသူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ သိုု႕ေသာ္လည္း သူတုုိ႕ ေရြးခ်ယ္လုုပ္ေပးတဲ့ အမ်ူိးအစားအလုုိက္ တစ္ပတ္ကုုိ ပ်မ္းမ ွ် ၄နာရီ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအျဖစ္ အခ်ိန္ေပးလ်ဴၾကသူေတြ ျဖစ္တယ္လုုိ႕ သိရပါတယ္။
ကိုုယ့္ကုုိယ္ပုုိင္အခ်ိန္ေတြကိုု ဖဲ့ေပးျပီး ဘာေၾကာင့္မ်ား ေစတနာ့၀န္ထမ္း လုုပ္ၾကတာပါလိမ့္?
ေမရီဂါလ္လက္ဟန္ (Mary Gallaghan) ဆုုိတဲ့ ၀ါရွင္တန္အေျခစုုိက္ အမ်ဴိးသားေစတနာ့၀န္ထမ္းဆုုိင္ရာ စင္တာ (National Volunteer Center) က ဒါရုုိက္တာတစ္ေယာက္က ေျပာရာမွာ “အေမရိကန္သမုုိင္းကုုိ ျပန္လွန္ၾကည့္လုုိက္ပါ – အေမရိကန္သမုုိင္းမွာ အခုုလုုိ ေစတနာ့၀န္ထမ္း လုုပ္ခဲ့ၾကတာ ဓေလ့ထုုံးစံတစ္ခုု ပါပဲ။ ျမိဳ႕ရြာေသးေသးေလး တစ္ခုုကေန သည္အလုုပ္ကုုိ စခဲ့ၾကတယ္လုုိ႕ ဆုုိရမွာေပါ့။ အဲသည္ကေန တေျဖးေျဖး ၾကီးထြားလာတယ္။ ျမိုု႕ကေလးတစ္ျမိဳ႕ရဲ႕ မီးသတ္ဌာနေတြမွာ ေစတနာ့၀န္ထမ္း မီးသတ္သမားေတြ ရွိလာတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေတာရြာေဒသေတြမွာ ရုုိးရာဓေလ့တစ္ခုုလုုိ ျဖစ္လာတယ္။ တခ်ဴိ႕ေသာ အဖဲြ႕အစည္းေတြကေန မိသားစုုေတြ၊ အိ္မ္နီးနားခ်င္းေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြကုုိ ကူညီဖုုိ႕ စဥ္းစားလာတယ္။ ဥပမာ – ၾကက္ေျခနီအသင္းတုုိ႕၊ ကင္းေထာက္လူငယ္အဖဲြ႕တုုိ႕ ဟာ ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတြအျဖစ္ လာေရာက္ပူးေပါင္း ဖဲြ႕စည္းလာတာေတြ ျဖစ္တယ္။“
ယေန႕ေခတ္လိုု (၁၉၉၁ ေခတ္ပုုိင္းကုုိ ဆုုိလုုိပါတယ္။) အခ်ိန္ကိုု လုုျပီး ေျပးလႊားေနရတဲ့ အခ်ိန္ဇယားထဲမွာေတာင္မွ လူေတြက သူမ်ားကုုိ ကူညီဖုုိ႕အခ်ိန္ေတြ ေပးေနၾကတယ္ လိုု႕ ဂါလ္လက္ဟန္ ကဆက္ေျပာပါတယ္။ “လူေတြက သူတုုိ႕ရဲ႕အခ်ိန္ေတြကုုိ ဖဲ့ေပးဖိုု႕ စီမံႏုုိင္ၾကတာကုုိက ထူးျခားပါတယ္။ သူတုုိ႕က အခ်ိန္ကုုိ ရေအာင္ေပးျပီး ေစတနာ့၀န္ထမ္း လုုပ္လုုိၾကပါတယ္။ ဥပမာ အထက္တန္းေက်ာင္းသူေလး တစ္ေယာက္က တိရိစၦာန္ေဆးကုုဆရာ၀န္ဆီမွာ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တုုုုိင္း သြားကူညီေပးတယ္။ တကၠသိုု္လ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ညေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးကုုိ စာသင္ေပးတယ္။ အျပည္ျပည္ဆုုိင္ရာ စက္ပုုိ္င္းဆုုိင္ရာလုုပ္ငန္းတစ္ခုုမွာ အလုုပ္၀င္ေနတဲ့ အမ်ဴိးသမီးတစ္ေယာက္က ကေလးေတြကုုိ လွ်ပ္စစ္အေၾကာင္း နားလည္ေစဖုုိ႕၊ အင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္ကုုိ စိတ္၀င္စားလာေအာင္ အားေပးသင္ၾကားေပးေနတယ္ေလ။“
အမ်ဴိးသားေစတနာ့၀န္ထမ္းေရးရာ ဌာနက ဗီကီကလာ့ (Vickie Clark) က ေျပာရာမွာ “ကၽြန္မတုုိ႕ ဆီကုုိ ေစတနာ့၀န္ထမ္း လုုပ္ဖိုု႕ လူသစ္ေရာက္လာတယ္။ အမ်ဴိးသား သုုိ႕မဟုုတ္ အမ်ဴိးသမီးျဖစ္ ႏုုိင္သလိုု၊ တခါတရံ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလး ေတြ႕ရတယ္။ တခါတရံမ်ား အသက္မျပည့္ေသးသူေတာင္ ေရာက္လာပါတယ္။“
အခုုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအလုုပ္ေတြက ေနရာကိုုလုုိက္ျပီး အစားစား ရွိေနၾကပါတယ္လိုု႕ဆုုိတယ္။ ကလာ့က ေျပာရာမွာ မ်က္စိမျမင္တဲ့သူေတြ၊ ဆင္းရဲသားေတြရဲ႕႔ အိမ္ကုုိ ျပဳျပင္ဖုုိ႕ေပးဆုုိတဲ့ “လူမူကိစၥ“ေတြ၊ မိဘမ်ားကုုိ ကူညီေပးဖုုိ႕ဆုုိတဲ့ “သူတိုု႕ရဲ႕ကေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ ေနမူထုုိင္မူကိစၥ“မ်ား၊ စိတ္ပုုိင္းဆုုိင္ရာ စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းေနတဲ့ အမ်ဴိးသမီးငယ္၊ ကေလးလူငယ္မ်ားကုုိ ကူညီေပးဖုုိ႕ ဆုုိတဲ့ပရုုိဂရမ္မ်ား ဟာ အမ်ားအားျဖင့္ လုုပ္ေဆာင္ေပးေနရတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တျခားေသာ ေအာင္ျမင္တဲ့ အစီအစဥ္မ်ားအေနနဲ႕ “ဘီးနဲ႕ အစာမ်ားသယ္ယူပုုိ႕ေဆာင္ေ၇း” ဆုုိတာက ေစတနာ့၀န္ထမ္းမ်ားက အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္ သူမ်ားထံ ပူေႏြးတဲ့ အစားအေသာက္မ်ား ပုုိ႕ေပးတာ၊ “တယ္လီဖုုန္းဆက္၍ အကူအညီေပးျခင္း“ ဆိုုတာက အသက္ၾကီးတဲ့ သူေတြထံ ဖုုန္းဆက္ျပီး လုုိအပ္တာ ေမးျမန္း ကူညီေပးတာ၊ “ကေလးေလးမ်ားအတြက္ အစီအစဥ္“ဆုုိတာက တစ္ကုုိယ္တည္း ေနထုုိင္ေနရတဲ့ သားသမီးရွိမိခင္ထံကုုိ သြားျပီး အေဖာ္လုုပ္ေပးရတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဴိ႕ေသာ ေစတနာ့၀န္ထမ္းမ်ားက ေဆးရုုံမ်ားထံသြားျပီး ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသူေတြ၊ အေျခအေနဆုုိးေနတဲ့ လူနာေတြကုုိ စိတ္သက္သာရာရေအာင္ အားေပးၾကပါတယ္။
ေမရီ ဂါလ္လက္ဟန္ ကေျပာရာမွာ “ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတြက လူေတြ ဘာလုုိအပ္လဲ၊ ဘာအကူအညီေပးရမလဲ ဒါကုုိ လုုပ္ေပးၾကတာပဲ။ က်မ္းမာေရးကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဥပမာ – ျဖစ္တတ္တဲ့ မူခင္းကိစၥေတြမွာေတာင္ သူတုုိ႕က လစာ၀န္ထမ္းေတြနဲ႕အတူတူ စိတ္ေရာကိုုယ္ပါ အတူတူ လက္တြဲလုုပ္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။“
ေစတနာ့၀န္ထမ္းအမ်ားစုုဟာ သူတုုိ႕ကုုိယ္တုုိ္င္က ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ အကူအညီကုုိ ရယူဖူးခဲ့ၾကလုုိ႕ သူတုုိ႕ကုုိယ္တုုိင္ဟာ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအလုုပ္ကုုိ စိတ္၀င္စားလာၾကတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္ေတာ့ သူတုုိ႕လည္း သူမ်ားေတြကုုိ ကူညီခ်င္လာၾကတယ္ေပါ့။ လူငယ္လူရြယ္ေတြကလည္း ေစတနာ့၀န္ထမ္းလုုပ္ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ တုုိးပြားလာတာကုုိ သေဘာက်ၾကတယ္။ လူေတြရဲ႕ဘ၀ေတြကုုိ ေလ့လာခ်င္လာၾကတယ္။ ဆက္သြယ္ေရးေတြ တုုိးပြားလာၾကပါတယ္။ သည္ေတာ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအလုုပ္က ကိုုယ့္အလုုပ္ကေန အက်ဴိးေတြရတယ္၊ ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္းပါတယ္ လုုိ႕ဂါလ္လက္ဟန္ ကဆုုိပါတယ္။
အမ်ဴိးသားေစတနာ့၀န္ထမ္းစင္တာမွာ ႏွစ္ ၂၀ မွတ္တမ္း ကုုိၾကည့္ျပီး ဂါလ္လက္ဟန္ က ေျပာတာကေတာ့ တုုိင္းျပည္မွာ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအဖဲြ႕အစည္း ၄၀၀ ေလာက္ကုုိ ေဒသတြင္းေတြမွာ ဖဲြ႕ႏုုိင္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းေတြ၊ ခရစ္ယာန္ေက်ာင္းေတြ ကေန ေသးေသးေလးကေန စခဲ့လုုိက္ၾကတာ တေျဖးေျဖး က်ယ္ျပန္႕လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ “ေစတနာ့၀န္ထမ္းဆုုိတာ ေဒသတြင္း ဆက္သြယ္ေရးကြန္ယက္ထဲမွာ တပါးသူေတြရဲ႕ လုုိအပ္ခ်က္ေတြကုုိ လုုိက္လံ ျဖည့္စည္းေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္“။ “အသင္းေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ခရစ္ယာန္ဘုုန္းေတာင္ၾကီးေက်ာင္းေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အဖဲြ႕အသီးသီးက ေခါင္းေဆာင္ေတြ အစရွိသျဖင့္ ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတြအျဖစ္ ၀ုုိင္း၀န္းပူးေပါင္းကာ ပုုိျပီးခြန္အားရွိေအာင္ လုုပ္ေဆာင္ေပးၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။“
ဒီလုုိ ေစတနာ့၀န္ထမ္း စင္တာေတြကုုိ ဘယ္သူေတြက ပံ့ပုုိးေပးေနတာလဲ လိုု႕ဆုုိေတာ့ အလွဴဒါနေတြ ကုုိျပဳခ်င္သူေတြ၊ ေဖာင္ေဒးရွင္းေတြ၊ တကုုိယ္ေတာ္ အလွဴေပးလုုိသူေတြ၊ အသင္းအဖဲြ႕ကေန စီမံေပးပုုိ႕လွဴဒါန္းသူေတြ၊ ေဒသဆုုိင္ရာနဲ႕ အစုုိးရဌာနေတြျဖစ္ပါတယ္လုုိ႕ ဆုုိပါတယ္။
မီခ်ီကန္က ေစတနာ့၀န္ထမ္းဆုုိင္ရာ ဌာနက ဥကၠဌျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဂ်ာ့ ရုုိမန္နီ (George Romney) က ေျပာရာမွာ ေဒသဆုုိင္ရာ ပံ့ပုုိးမူေတြဟာ အခုုရာစုုနွစ္အတြင္းမွာေတာ္ေတာ္ေလး တုုိးတက္လာေတြ႕ရပါ တယ္။ သူက …
“တုုိင္းျပည္တြင္းမွာ ဒီလုုိပံ့ပုုိးမူေတြ မပါပဲ၊ မရွိပဲနဲ႕ေတာ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအလုုပ္က ေကာင္းေကာင္း လည္ပတ္ႏုုိင္မွာမဟုုတ္ပါဘူး“ လုုိ႕အေသအခ်ာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ယေန႕ေခတ္အေနအထား (၁၉၉၁ ကာလပိုုင္းကုုိ ဆုုိလုုိပါတယ္) အရ “မူးယစ္ေဆးသုုံးစဲြမူ၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကိုုယ္၀န္ေဆာင္မူ၊ အစာေရစာ ငတ္မူ၊ ေနစရာမရွိမူ၊ ကေလးသူငယ္ေတြ အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္သူေတြကုုိ ၾကမ္းတမ္းစြာဆက္ဆံခံရမူ စတာေတြကုုိ ေတြ႕ရဖန္မ်ားပါတယ္။ ဒီျပႆနာေတြကုုိ ေသခ်ာ အာရုုံစုုိက္ဖုုိ႕ လုုိအပ္ေနျပီ။ ဒီအလုုပ္ေတြနဲ႕တင္ ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတြ မအားရေတာ့ပါဘူး။“ လုုိ႕ အမ်ဴိးသား ေစတနာ့၀န္ထမ္းဆုုိင္ရာ ေဖာင္ေဒးရွင္းတစ္ခုုက ဥကၠဌ ရစ္ခ်က္ အက္ဖ္ ရွဴးဘတ္ (Richard F.Schubert) ေကာက္ခ်က္ခ်ျပ ထားပါတယ္။ ေစတနာ့၀န္ထမ္းအလုုပ္ဟာ အေပၚယံအားျဖင့္ ေပါ့ေသးေသး အလုုပ္လုုိ႕ ျမင္ရေသာလည္းပဲ ဒီအလုုပ္မွာ တုုိင္းျပည္ရဲ႕ျပည္တြင္း ျပႆနာေတြကုုိ ထုုိးေဖာက္ျမင္နုုိင္စြမ္းရွိတဲ့ အင္အားရွိေနပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ေရနံတင္သေဘၤာၾကီး ေရနံေတြ ယုုိဖိတ္လိုု႕ တိရိစာန္ကေလးေတြ ပ်က္စီးရတာကုုိ ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတြ ရာခ်ီေထာင္ခ်ီ ကူညီေပးတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လူထုုဟာ ပတ္၀န္းက်င္ထိမ္းသိမ္းမူ ကိစၥကိုုစိ္တ္ပါ၀င္စားကာ ပါ၀င္ပံ့ပုုိးလာၾကတာ ေတြ႕ၾကရပါတယ္။
၁၉၈၉ ကေန ၂၀၀၅ခုုနွစ္ၾကား ေစတနာ့၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ အလုုပ္ခြင္ဟာ က်ယ္ျပန္႕လာပါတယ္။ အဲသည္နွစ္ၾကားမွတ္တမ္းအရ ဘာသာေရး၊ ပညာေရး၊ ႏုုိင္ငံေရး၊ ေဆးရုုံေဆးခန္းမ်ား၊ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိ္မ္းေရး၊ တိရိစာန္မ်ား ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး၊ လူမူေရးနယ္ပယ္နဲ႕ အားကစားဆုုိင္ရာ ကိစၥေတြမွာပါ ၀င္ေရာက္ပူးေပါင္းလာတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
အသက္ ၁၆ႏွစ္ကေန ၁၉ ႏွစ္ၾကား ေစတနာ့၀န္ထမ္း ၀င္လုုပ္တဲ့ အေရအတြက္ဟာ ၁၉၇၄နဲ႕ နွဴိင္းယွဥ္လုုိက္၇င္ ၂၀%ကေန ၂၀၀၅မွာ ၃၀% ထိျမင့္တက္လာပါတယ္။ အသက္ ၄၅ႏွစ္ကေန ၆၅နွစ္ၾကား ေစတနာ့၀န္ထမ္း ၀င္လုုပ္ၾကတဲ့ အေရအတြက္ဟာလည္း ၁၉၇၄နဲ႕ ယွဥ္လုုိက္ရင္ ၂၀၀၅ ခုုနွစ္မွာ ၂၅%ကေန ၃၀% ထိျမင့္တက္လာတယ္။ အသက္၆၅နွစ္အထက္ ေစတနာ့၀န္ထမ္း၀င္လုုပ္သူေတြ အေရအတြက္ဟာလည္း ၁၅%ကေန ၂၅%နီးပါးထိတုုိးလာပါတယ္။ ၂၀၀၅ခုုနွစ္ ေစတနာ့၀န္ထမ္း အေရအတြက္ ၆၅သန္းကေန ၂၀၀၅မွာ ၇၅ သန္းအထိ တုုိးလာတာကုုိ ၾကည့္ရင္ ဒီအလုုပ္ကုုိ စိတ္၀င္စားသူမ်ား လာတယ္ဆုုိတာ ျပပါတယ္။
အဓိကကေတာ့ ေစတနာ့၀န္ထမ္းမ်ားဟာ က်မ္းမာေရးေကာင္းဖုုိ႕ လုုိအပ္ပါတယ္။ အသက္ၾကီးတ့ ဲအေမရိကန္ေတြက ပုုိျပီး က်မ္းမာေရးေကာင္းၾကတာေၾကာင့္ ေစတနာ့၀န္ထမ္း ၀င္လုုပ္ဖိုု႕ ပုုိျပီး တက္ၾကြလာၾကတာ ျဖစ္ႏုုိင္ပါတယ္။ အသက္ၾကီးတဲ့သူေတြ (အမ်ဴိးသားေတြလည္းပါပါတယ္။) ဆုုိျပီး ဘာေတြလုုပ္ၾကပါလိမ့္လိုု႕ ဆုုိေတာ့ သူတုုိ႕က အသက္၁၀နွစ္ေအာက္ကေလးငယ္ေလးေတြရဲ႕ အစုုိးရေက်ာင္းေတြ၊ ျပင္ပေက်ာင္း ေတြမွာ ကေလးေတြနဲ႕အတူ က်ားကစားတာတုုိ႕၊ ပါဇယ္ေဆာ့ေပးတာတုုိ႕၊ ပေဟဌိဖြက္တာတုုိ႕၊ စာဖတ္ျပတာတုုိ႕ကုုိ စိိ္တ္၀င္တစား လုုပ္ေပးေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေစတနာ့၀န္ထမ္းအလုုပ္ဟာ လူမူေရးျပႆနာေတြ အားလုုံးကိုု ေျဖရွင္းေပးႏုုိင္မွာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒီအလုုပ္ကုုိ စိတ္ပါလက္ပါလုုပ္ေနၾကသူေတြကေတာ့ သူတုုိ႕အလုုပ္အေပၚ ယုုံၾကည္မူေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ ေဂ်ာ့ ရုုိမန္နီ က “ကမာၻေပၚမွာ အက်ဴိးသက္ေရာက္မူ အရွိဆုုံး ျပႆနာေျဖရွင္းနည္းကုုိ ျပပါဆုုိရင္ လူေတြက စိတ္လုုိလက္ရနဲ႕ ပူးေပါင္းလုုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိျပီး တကယ္လုုိအပ္တာကုိ လုုပ္ၾကဖုုိ႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။“
ဂ်ဴနီယာ၀င္း
(Ref; 1991 October 7th American Newsletter, Paul Malamud’s Americans Volunteer in Record Numbers ကုုိဘာသာျပန္ကာ Volunteer Growth in America (A review of trend since 1974) မွ အခ်က္အလက္မ်ား ရယူပါတယ္။)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
