မိုးခ်ဳိသင္း – လြမ္းတယ္ အေမ
(မိုးမခ) ႏို၀င္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၇
(သူ႔ေဖ့စ္ဘြတ္က ကူးယူပါတယ္)
ဒီေန႔ေတာ႔ Death Valley National Park ကို ေရာက္ခဲ႔တယ္။ Death Valley ဆိုတဲ႔အတိုင္း ေျခာက္ေသြ႔တဲ႔ သဲကႏၱာရၾကီးမွာ ရွိတာ။ ရာသီဥတုက ပူတဲ႔အခ်ိန္ တရားလြန္ ပူ၊ ေအးတဲ႔အခ်ိန္ တရားလြန္ေအးတဲ႔ ေနရာ။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂၇ႏွစ္က ကိုယ္တို႔ မိသားစုဘ၀ဟာလဲ ပူျပင္းေလာင္ျမိဳက္တဲ႔ ေသျခင္းတရားဆိုတာကို ဘယ္လိုဟာမ်ိဳးလဲ လို႔ ပထမဆုံး ရုတ္တရက္သိခဲ႔ ၾကံဳခဲ႔ရတာပါ။ အဲဒီတုန္းက ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ပဲ ရွိေသးတဲ႔ ကိုယ္က အေမ႔ ကို ဒီေန႔မွာ ဆုံးရွဳံးခဲ႔တာေလ။
အေမ႔အေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစားမိရင္ ခပ္ေသးေသး ခပ္ေမႊးေမႊး စပယ္ပြင္႔ေလးေတြ၊ ခေရကုံးေျခာက္ကေလးေတြ၊ စကား၀ါႏြမ္းႏြမ္းေလးေတြကို အရင္ဆုံး သတိရမိတတ္တယ္။ အေမက အဲဒီ ပန္းေလးေတြကို ပန္ၿပီး ေက်ာင္းသြားတတ္တယ္။ ကေလးေတြကို မေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္ စာသင္တယ္။ အိမ္ျပန္လာတိုင္း မိသားစုအတြက္ မုန္႔တခုခု အျမဲ ၀ယ္လာတတ္တယ္။ သားသမီးေတြနဲ႔သာ အိမ္ေရာက္မွ ေ၀မွ်စားတာပါပဲ။ ကိုယ္က အေမ႔ကို အကပ္ဆုံး သမီး။ အေမ႔ေဘးမွာ အေမ႔ အေႏြးထည္အက်ီ ၤလက္ကို ဆြဲၿပီး ခပ္ရုိ႔ရုိ႔ ေနေလ႔ရွိတာမို႔ အေမ႔အေႏြးထည္ေတြဟာ အျမဲ လက္တဖက္က ရွည္ၿပီး တြဲက်ေနေတာ႔တာေပါ႔။ အေမက ေမရွင္႔သီခ်င္းေအးေအးေလးေတြ ညည္းတတ္တယ္။ ညေန ေက်ာင္းက ျပန္လာရင္ သနပ္ခါးေလးလိမ္းၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျမင္ရတတ္တယ္။ ကိုယ္က ေၾကာင္ေလးေတြကို ဇာတ္လိုက္လုပ္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ ေတြ႔ရာ ဇာတ္လမ္းလုပ္ေျပာေနတာကို ျပံဳးၿပီး နားေထာင္တတ္တယ္။ ညတိုင္း အေဖနဲ႔ ေရေႏြးၾကမ္းအိုးေလး ခ်ၿပီး အေဖ ေျပာျပတာ ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ နားေထာင္တတ္တယ္။
တခါတေလမ်ား ေတြးမိပါရဲ႔၊ သားသမီး ၅ေယာက္ကို လူလားေျမာက္ေအာင္ အလုပ္ေတြ ၾကိဳးစားလုပ္လိုက္တဲ႔အေမဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပင္ပန္းမွာပါလိမ္႔။ တခါမွလဲ အေမ ညည္းတာ မၾကားဖူး။ ဆီးခ်ိဳေရာဂါသည္အေမဟာ ေရာဂါသည္လို႔ မထင္ရေအာင္ အလုပ္ေတြ လုပ္လိုက္တာ။ ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္အေမဟာ ရုပ္ကေလးနဲ႔ မလိုက္ေအာင္ ေလာကဓံအေပၚမွာ မာေရ ေၾကာေရ အင္မတန္ရွိတယ္။ သားသမီးေတြကိုလဲ ခ်စ္လိုက္တာ။ အေဖ႔ကိုလဲ ဂရုစိုက္ နားလည္ေပးလိုက္တာ။ အေဖက ကဗ်ာဆရာ၊ ေက်ာင္းဆရာ။ အေဖ ပိုက္ဆံမရွာႏိုင္လဲ ကဗ်ာေရးေနရင္ကို တန္ဖိုးထား နားလည္ခဲ႔တာ။ အဲဒီလို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ႔စိတ္ကို သူ႔ရင္ထဲကေန ကိုယ္တို႔သားသမီးေတြ အားလုံးရဲ႔ ရင္ထဲကို ထည္႔ေပးခဲ႔တာ။ ကိုယ္တို႔ ေမာင္ႏွမေတြ စာေပ အႏုပညာသမားေတြကို ခ်စ္ေနေအာင္ အေမ သင္ေပးခဲ႔တာပဲ။
ဒီလိုစိတ္ေတြနဲ႔ ကိုယ္တို႔ ၾကီးျပင္းခဲ႔တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အေဖ ကဗ်ာေရးလို႔ အာဏာရွင္က အေၾကာင္းရွာ ေထာင္ခ်လဲ ကိုယ္႔အေဖကို ဂုဏ္ယူစရာလို႔ မွတ္တယ္။ သမာအာဇီ၀နဲ႔ ရွာေဖြ စားေသာက္ရတာကို စိတ္ေအးခ်မ္းတယ္။ အႏုပညာကို တန္ဖိုးထားတယ္။ မတရားမွဳကို ဆန္႔က်င္တဲ႔သူေတြကို အထင္ၾကီးတယ္။ အဲဒီအတြက္ ၾကံဳလာရတဲ႔ေလာကဓံကိုလဲ ခံႏိုင္ရည္ ရွိခဲ႔တယ္။ အဲဒါေတြဟာ အေမေပးခဲ႔တဲ႔ အေမြေတြပဲ။
အေမဆုံးျပီး ေနာက္တေန႔ အေဖက ကဗ်ာစပ္ပါတယ္။ အဲဒီကဗ်ာ ေနာက္ဆုံးပိုဒ္ေလးကို ကဗ်ာခ်စ္တဲ႔ အေမ႔အုတ္ဂူေလးေပၚမွာ ထိုးထြင္းခဲ႔ပါတယ္။ ဒီေန႔ အေမ႔ကို သတိရ လြမ္းစိတ္နဲ႔ ဒီကဗ်ာေလးကို ျပန္ ေဖာ္ျပပါရေစ။
“စန္းအတြက္ အလြမ္းကဗ်ာ”
သူ ျမတ္ႏိုးသည္႔
ပုထိုးေစတီ ျမန္မာျပည္ကိုလည္းေကာင္း။
သူ ခ်စ္သည္႔ ပန္း၊ သူ လြမ္းသည္႔ ငွက္
သူ ႏွစ္သက္သည္႔ စမ္းေရ
သဘာ၀ အလွေျမကို လည္းေကာင္း။
သူ႔ေသြး ရင္ႏွစ္
သားခ်စ္ သမီးခ်စ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
အခ်စ္ဘ၀၊ စိတ္အလွျဖင္႔
ႏွမျမတ္ႏိုး၊ ဥယ်ာဥ္ပ်ိဳး၍
ရုိးသားျမင္႔ျမတ္၊ အေနျမတ္ခဲ႔။
ျမတ္ေသာ ခ်စ္သူ၊ ျဖဴစင္သူ၏
ေမႊးၾကဴ ဂုဏ္နံ႔၊ သင္းထုံ ပ်ံ ႔ခဲ႔။
သင္းပ်ံ ႔စပယ္၊ ႏွမငယ္ကို
မျပယ္အခ်စ္၊ အျမဲ သစ္လိမ္႔
လြမ္းရစ္ခဲ႔ၿပီ၊ သင္႔ ဂုဏ္ရည္။
တင္မိုး
၁၈၊ ၁၁၊ ၁၉၉၀
လြမ္းတယ္ အေမ….
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
