ေမာင္စြမ္းရည္ – ဂ်ပန္ဘာသာက တိုက္ရိုက္ျပန္ဆိုတဲ့ ျမန္မာစစ္ေျမျပင္ (ေမႏွင္းလဲ့မြန္)
(မိုးမခစာအုပ္စင္) ႏို၀င္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၇
က်ေနာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေခတ္ေနာက္က်က်န္ရစ္တဲ့ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ကလြဲျပီး ဘက္စံုေခတ္ေနာက္က် က်န္ရစ္ပါတယ္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ေခတ္အမွီဆံုးစစ္တပ္ျဖစ္ရမယ္လို႔ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေနတာ ျဖစ္လုနီးျပီလို႔ဆိုတယ္။ အေမရိကန္စစ္တပ္နဲ႔ ပူးတြဲစစ္ေရးေလ့က်င့္ဖို႔ အေမရိကန္နဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ အဆင့္တဆင့္ပဲ လိုေတာ့တယ္လို႔ ေဆာင္းပါးတပုဒ္မွာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဂၤလိပ္နဲ႔ စစ္ျဖစ္ေတာ့ စစ္ရႉံးတယ္။ စစ္ရႉံးျပီးသူ႕ကၽြန္ဘဝ ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေခတ္ေနာက္က်က်န္ရစ္တယ္။ သူ႕ကၽြန္ဘဝကလြတ္ေျမာက္ဖို႔ အားထုတ္ရင္း ဒုတိယကမာၻစစ္ၾကီးနဲ႔ ၾကံဳလိုက္ရျပန္ေတာ့ ဂ်ပန္အဝင္ စစ္ေျမျပင္တခါျဖစ္၊ ဂ်ပန္အထြက္ စစ္ေျမျပင္တခါျဖစ္ျပီး “မိေအးႏွစ္ခါနာ” ျဖစ္ရျပီး စစ္ဒဏ္ႏွစ္ခါခံရတဲ့ ဘဝနဲ႔မြဲျပာက်ခဲ့ရျပန္တယ္။
လြတ္လပ္ေရးရျပန္ေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ဖြားဖက္ေတာ္ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ၾကံဳရလို႔ ဆက္လက္ျပီး ျပည္တြင္းစစ္မီးေလာင္ခံရျပန္တယ္ ။ ဒီျပည္တြင္းစစ္ဟာ ကမာၻမွာသက္ဆိုးအရွည္ဆံုး ျပည္တြင္းစစ္လို႔ နာမည္ေက်ာ္ပါတယ္။ ခုထက္ထိ မျပီးဆံုးေသးဘဲ၊ နားျပီး အားယူၾက၊ ျပန္တိုက္ၾကနဲ႔၊ လံုးဝ အျပီးရပ္လို႔မရေသးဘူး။ ျပည္တြင္းစစ္ မရပ္ေတာ့ စစ္တပ္က ၾကီးၾကီးလာတယ္။ စစ္ဗိုလ္ေတြလဲ မ်ားမ်ားလာျပီး၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက အာဏာသိမ္းလိုက္လို႔ စစ္ကၽြန္ဘဝ ေရာက္ရျပန္တယ္။
ခုေတာ့ စစ္အစိုးရမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေဘာင္းဘီခၽြတ္စစ္မႈထမ္း(စစ္တပ္ ကမထြက္ဘဲ) အရပ္သားအစိုးရလို႔နာမည္ခံျပီး ဒီမိုကေရစီလမ္းေပၚကို စစ္ဖိနပ္တဖက္၊ ညွပ္ဖိနပ္တဖက္နဲ႔ တက္ေနျပီဆိုပါတယ္။ လံုးဝ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရျပီး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ရာကေ တာ့ စစ္တပ္ကလဲအားထုတ္၊ ျပည္သူလူထုကလဲအားထုတ္တဲ့အေနနဲ႔ ထမ္းပိုး အတူရုန္းေနတဲ့အဆင့္မွာ၊ တဖက္က ေနာက္ျပန္မရုန္းမိဖို႔ လိုမွာေပါ့။ အဲသလို ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔ ဘက္စံုအားထုတ္ေနရတဲ့ အေျခအေနမွာ တဖက္တလမ္းကကေန အသိပညာတိုးတက္ေအာင္ အားထုတ္ၾကဖို႔လဲလိုတာေပါ့။
က်ေနာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပုဂံေခတ္ကစျပီး ပါဠိဘာသာကေန ျမန္မာဘာသာကိုျပန္ဆိုတာ ေခတ္စားခဲ့ပါတယ္။ ပါဠိဘာသာျပန္စာေပေၾကာင့္ ျမန္မာတို႔ရဲ႕စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအရပ္ရပ္ တိုးတက္ခဲ့ပါတယ္။ ပါဠိဘာသာစာေပမွာ ဗုဒၶစာေပပဲရွိေတာ့ ဗုဒၶစာေပကို ျမန္မာဘာသာျပန္ဆို ျပန္႔ပြားေစခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုလိုနီေခတ္မွာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းေတြမွာသာမက လူေက်ာင္းေတြမွာလဲ ပါဠိဘာသာသင္တဲ့ အစဥ္အလာဝင္လာခဲ့ျပီး တကၠသိုလ္မွာလဲ ပါဠိစာေပဟာ သင္ယူႏိုင္တဲ့ စာေပဘာသာရပ္တခုျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တည္ေထာင္ျပီး ဆယ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာ အေတာ္ အသားက်သြားျပီ ဆိုရပါမယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မစၥတာဖါနီဗယ္ဆိုသူ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေၾကးတိုင္မင္းၾကီ းတေယာက္က အဂၤလန္က စာအုပ္ေတြ မွာျပီး ျမန္မာလူငယ္ေတြဖတ္ရေအာင္ စာအုပ္ဆိုင္ေလးဖြင့္ေပးတယ္။ ဂႏၳေလာကမဂၢဇင္းဆိုျပီး စာေပမဂၢဇင္းတေစာင္ကို စာအုပ္ေၾကာ္ျငာသေဘာမ်ိဳးထုတ္ေ ဝတယ္။ ဂႏၳေလာကမဂၢဇင္းက ဘာသာျပန္ျပိဳင္ပြဲေခၚယူရာက သခင္ဘေသာင္းလို ဘာသာျပန္စာေရးဆရာတဦး ေပၚထြန္းေစခဲ့တဲ့အျပင္ ေခတ္စမ္းစာေပ လူငယ္ကေလာင္သစ္ကေလးေတြအတြက္ ပ်ိဳးခင္းလဲျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါ ၁၉၃၀ခုႏွစ္ေလာက္ကျဖစ္ပါတယ္။
ေမာင္ဘေသာင္းဟာ တို႔ဗမာအစည္းအရံုး တည္ေထာင္သူျဖစ္လာတယ္။ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးဝင္လူငယ္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕အမည္ေရွ႕က “သခင္” လို႔ ဘြဲ႕ခ်ီျပီး သခင္ဘေသာင္း၊ သခင္ေလးေမာင္၊ သခင္ဗစိန္စတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္ႏိုင္ငံေရးသမားေတြျဖစ္ လာခဲ့ၾကပါတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြထဲက ေမာင္ႏု၊ ေမာင္လွေဖ၊ ေမာင္ေအာင္ဆန္း၊ ေမာင္ဗဟိန္းစတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ပိုင္းကလဲ သခင္ႏု၊ သခင္လွေဖ၊ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ဗဟိန္းစတဲ့ သခင္ေတြျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးကို တကၠသိုလ္ျပင္ပက ႏိုင္ငံေက်ာ္ကဗ်ာဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ၊ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ၾကီး ဦးလြန္းေခၚကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကလဲ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းဘြဲ႕ခံျပီး လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲကို အရွိန္အဟုန္ျမင့္ေစခဲ့ပါတယ္။
သခင္ႏုဟာ တကၠသိုလ္ျပင္ပက ႏိုင္ငံေရးသမားသခင္သန္းထြန္း၊ သခင္စိုးတို႔နဲ႔ ပူးေပါင္းျပီး နဂါးနီစာအုပ္အသင္းကိုထူေထာင္တယ္ ။ အဂၤလိပ္ဘာသာကေန ႏိုင္ငံေရးစာေပေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲဝင္ သူရဲေကာင္းေတြရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိေတြကို ဘာသာျပန္ျပီးထုတ္ေဝခဲ့ၾကပါတယ္။ နဂါးနီစာအုပ္ေတြဟာ ေခတ္လူငယ္ေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအသိ၊ စာေပအသိကို တိုးျမင့္ေစပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ စာေပသမား အသစ္အသစ္ေတြကိုလဲ ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ နဂါးနီစာအုပ္အသင္းေခါင္းေဆာင္ သခင္ႏုဟာ လြတ္လပ္တဲ့ ဗမာႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဦးဆံုးဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာေ တာ့ သူရဲ႕ “နဂါးနီ” ကို စာေပဗိမာန္ ဘာသာျပန္စာေပအသင္းအျဖစ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္စာေပထုတ္ေဝေရးလုပ္ ငန္းၾကီးတရပ္ထူေထာင္ခဲ့ျပီး ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို စာေပဗဟုသုတ ဘက္စံုတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ စာေပဗိမာန္စာေပဆုေတြထဲမွာ ဘာသာျပန္စာေပဆုဆိုျပီး က႑တခုပါ ထည့္သြင္းေပးခဲ့ပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္အထိ ဘာသာျပန္စာေပဆုကို အမ်ိဳးသားစာေပဆုတရပ္အျဖစ္ ျမွင့္တင္ထားရွိတဲ့ အစဥ္အလာတရပ္ ေပၚထြန္းခဲ့တာဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔အတြက္ ကံေကာင္းတယ္လို႔ဆိုရပါမယ္။
ဘာသာျပန္ၾကရာမွာ အဂၤလိပ္ဘာသာကျပန္ဆိုၾကတာမ်ားပါ တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ရုရွား၊ တရုတ္၊ အိႏၵိယစာေပေတြက တိုက္ရိုက္ျပန္ဆိုၾကတာေတြလဲရွိ ပါတယ္။ ဂ်ပန္စာတတ္သူမ်ားကလဲ ဂ်ပန္ဘာသာစကားက တိုက္ရိုက္ျပန္ဆိုတာေတြရွိလာပါ တယ္။ ရဲျမလြင္ဆိုသူ ပညာေရးဝန္ထမ္း(အျငိမ္းစား)တဦး ကလဲ ဂ်ပန္ဘာသာကေန တိုက္ျပန္ဆိုတာကို လုပ္ေနပါတယ္။ ၂၀၁၄ထဲမွာပဲ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုကာလကို မွတ္တမ္းတင္တဲ့ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္တဦးရဲ႕ စာအုပ္ကို ဘာသာျပန္ထုတ္ေဝလိုက္ပါေသးတယ္။ ဒီလို ဂ်ပန္ကေန တိုက္ရိုက္ျပန္ဆိုတာေတြ႕ေတာ့ ဝမ္းသာတယ္။
ေဒါက္တာေက်ာ္တင့္နဲ႔ မေဌးေဌးၾကည္တို႔ စံုတြဲနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ခင္မင္ေနတာ ၾကာပါျပီ။ ဆန္ဖရန္စစၥကိုစာေပေဟာေျပာပြဲေတြ သြားရေတာ့ သူတို႔အိမ္မွာ သူတို႔ဖတ္တဲ့စာအုပ္ေတြ အမ်ားၾကီးေတြ႕ရတယ္။ ဂ်ပန္စာအုပ္ေတြလဲေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးလံုး ဂ်ပန္တကၠသိုလ္က ပါရဂူဘြဲ႕၊ မဟာဘြဲ႕ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ရခဲ့တာဆိုေတာ့ ဂ်ပန္စာ မကၽြမ္းစရာမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ဂ်ပန္စာအုပ္ေတြ ဘာသာျပန္ဖို႔ တိုက္တြန္းမိပါတယ္။
မေဌးေဌးၾကည္က ဂ်ပန္စာအုပ္တအုပ္ ဘာသာျပန္ထုတ္ေဝလိုက္တယ္။ “ထြန္တံုးမွ ထိပ္ဆံုးသို႔” တဲ့။ ျမန္မာပညာရွိ “ဝန္ဇင္းဖိုးရာဇာ” လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိစာအုပ္ပါ။ ၂၀၀၆ခုႏွစ္ကဆိုေတာ့ ၾကာျပီေပါ့။ ၁၀ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ရွိေတာ့မယ္။
က်ေနာ္က သူတို႔ကို မၾကာခဏ ဖုန္းဆက္ျပီး ဘာစာအုပ္ေတြ ဘာသာျပန္ေနသလဲ။ ဘယ္ေလာက္ျပီးျပီလဲလို႔ ေမးေလ့ရွိပါတယ္။ ဖတ္ခ်င္လို႔ပါ။ သူတို႔ ဂ်ပန္မွာေနစဥ္က ျမန္မာစစ္ေျမျပင္ကို လိုက္ပါခဲ့ရတဲ့ စစ္သားအိုၾကီးေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ၾကရသတဲ့။ သူတို႔က ျမန္မာကို သိပ္ခ်စ္တယ္။ သူတို႔ဟာ က်ဴးေက်ာ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ သူတို႔ကို ေတာ္လွန္စစ္ ဆင္ႏြဲေနဆဲကာလမွာေတာင္ သူတို႔တဦးခ်င္း ဒုကၡေရာက္ေနတာေတြ႕ရင္ စစ္ျပီးသည္ထိေအာင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ကယ္တင္ေပးၾကတဲ့ ေမတၱာေစတနာမ်ိဳးဟာ ျမန္မာေတြမွာပဲရွိတယ္ဆိုျပီး ျမန္မာကို တံု႔ျပန္ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကပါတယ္။ စစ္ေျမျပင္ မွတ္တမ္းေတြေရးျပီးေတာ့လဲ ျမန္မာေတြရဲ႕ ေစတနာကို ထည့္သြင္းေဖၚက်ဴးေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေရးထားတာေတြကို က်ေနာ္တို႔ဖတ္ခ်င္တယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြလဲဖတ္သင့္တယ္လို ႔ ယူဆလို႔ က်ေနာ္က သူတို႔ကို ဘာသာျပန္ေပးဖို႔ ေမတၱာရပ္ပါတယ္။ သူတို႔လဲ အလုပ္ အလြန္ရႈပ္တဲ့ၾကားက ဂ်ပန္စာအုပ္ေတြ ဘာသာျပန္ဖို႔ အားထုတ္ေနၾကပါတယ္။
ေမႏွင္းလဲ့မြန္က “ျမန္မာစစ္ေျမျပင္” ဆိုတဲ့ ဂ်ပန္စာအုပ္တအုပ္ကို ဂ်ပန္စစ္သားအိုၾကီးတဦးဆီက ရခဲ့သတဲ့။ အဲဒါကို အျမန္ဘာသာျပန္ေပးစမ္းပါလို႔ က်ေနာ္က ပူဆာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီစာအုပ္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးမွာ က်ေနာ့္ပေယာဂလဲ မကင္းဘူးဆိုျပီး အမွာစာေရးခိုင္းလာပါတယ္။ သူ႕ဘာသာျပန္ကို က်ေနာ္က ေစ်းဦးေပါက္ဖတ္ခြင့္ရလိုက္ပါ တယ္။ သူဟာ ျမန္မာစာကို ႏိုင္နင္းသူျဖစ္တဲ့အျပင္ ဂ်ပန္စကားလံုးေတြကို တိတိက်က် အဓိပၸါယ္ေပၚေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ထားတာလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ ျမိဳ႕နာမည္၊ ရြာနာမည္ကိစၥေတြကို ေျမပံုခ်ၾကည့္ျပီး ဟိုစံုစမ္း၊ ဒီစံုစမ္းလုပ္ရတာေတြလဲရွိပါတယ္။ သူ႕လုပ္ငန္းတခု ေအာင္ျမင္ျပီးေျမာက္သြားခ်ိန္ သူ႕အိမ္ကို က်ေနာ္ေရာက္သြားျပီး စာအုပ္ျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္တဲ့ “ေအာင္ပြဲ” က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ေမာင္ႏွံ လက္ထပ္တာ “ေငြရတုပြဲ” နဲ႔ တိုက္ဆိုင္လို႔ပါ။ ေဒါက္တာေက်ာ္တင့္ရဲ႕ အသက္၆၀ျပည့္ ေမြးေန႔နဲ႔လဲ တိုက္ဆိုင္လို႔ပါ။ အဆိုေတာ္ၾကီး ေဒၚမာမာေအးနဲ႔ပါ သီခ်င္းေတြေတာင္ဆိုခဲ့ရတာကိုလဲ မေမ့ႏိုင္ပါ။
ေမာင္ေက်ာ္တင့္ မေဌးေဌးၾကည္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ အသက္ရွည္စြာ အနာမဲ့လ်က္၊ ဂ်ပန္စာအုပ္ေတြကို ဆက္လက္ ဘာသာျပန္ႏိုင္ၾကပါေစသတည္းလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ လွဳိက္လွဲစြာ…။
ေနာက္ထပ္ ဘာစာအုပ္ ဘာသာျပန္အံုးမလဲ။
ေမာင္စြမ္းရည္
၃၀ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၄
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
