စုိးေနလင္း ● စီဒီရြမ္ တခ်ပ္ထဲက ဖ်ားေနတဲ့ကဗ်ာ
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၁၊ ၂၀၁၇
ခုေတာ့လည္း…
မိုးဦးက်ေပါက္လာတတ္တဲ့ သစ္တံုးမႈိ
ျမက္ၾကားမႈိေတြလို
အလွ်ဳိလွ်ဳိ …
ေႁမြေတြလို အေရခြံလဲသူလဲ
ဝွက္ထားတဲ့လက္သည္းတံုးတံုးေတြကို ထုတ္ျပသူျပ
ရသမွ် ဇာတ္ဝင္ခန္းမွာ
ပန္းကန္ပဲေဆးရ ေဆးရ
ေစ်းေကာက္ပဲ ေကာက္ရေကာက္ရ
အလုပ္အေကြၽးျပဳပါရေစ ဆိုသူဆို။
“အစြယ္လိုသူမိဘုရား
အသြားေစခိုင္းသူ မင္းဧကၠရဇ္
ေလးပစ္သူ ဘုရားကြၽန္ေတာ္..” မ်ား
ေအာ္…ဦးပုညကို သတိရမိသားခဏ
ကမ္းနားသစ္ပင္မ်ားသာေတာထ
ၿပိဳက်သြားတဲ့ကမ္းပါးေတြကလည္း
ျမစ္ေၾကာင္းကိုဆို႔ပိတ္လို႔
တခ်ဳိ႕ …။
တိမ္ေတာင္မို႔မို႔ေတြလို ေရာင္ေျပာင္းေတာက္
လြင့္ေျမာက္မိုးပ်ံပူေဖာင္းေတြက
ေတးသြားအလိုက္လြန္႔ျမဴး
“အလိုက္သင့္… ေမာင္ဘဦး…
အလိုက္သင့္ေမာင္ဘဦး…” တဲ့
ပဲ့စင္ေပၚက ေမ်ာက္ကို ဦးႏွိမ္ခ်
ဆုေတာင္းၾက ေထာက္ခံႀကရင္းက
လူ႔တန္ဘိုးဂုဏ္သိကၡာကိုျပာခ်
အမွ်ေဝဖို႔ျပင္ေနၾကေလရဲ႕။ ။