ကဗ်ာ

ရာမုိးဇင္ ● ေလခြၽန္ၿပီး ေအးေအးလူလူတင္ဆက္ေနတဲ့ ကဗ်ာေအာ္ပရာ

ရာမုိးဇင္ ● ေလခြၽန္ၿပီး ေအးေအးလူလူတင္ဆက္ေနတဲ့ ကဗ်ာေအာ္ပရာ
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၇

ေလခြၽန္သံေတြနဲ႔
ဒီကဗ်ာကိုေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးထားတယ္
အေမွာင္ေအာက္မွာ
အေမွာက္ေမွာက္အမွားမွားနဲ႔
ရာစုႏွစ္ခုစာလြယ္ပိုးထားခဲ့ရတဲ့သေႏၶသားကို
ယမ္းေငြ႔တအူအူမွာပြင့္တဲ့
ေနၾကာပန္းပြင့္လို
ပန္းခ်ီကားကင္းဗတ္စေတြေပၚ
အဝါရဲရဲ ပြင့္ျပေတာ့မယ္
ဆန္ၾကမ္းစားသူေတြရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚ
မၿငိမ္းမခ်မ္းတဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညစာဟာ
အာသာငမ္းငမ္း ငတ္မြတ္လို႔
ေသနတ္ေတြၾကည္အသြားတဲ့အထိ
ငါတို႔ကဗ်ာေတြရြတ္ေနၾကမယ္
အဝါေရာင္သစ္ေတာလမ္းေလးရွိရာမွာ
ငါတို႔ေလညင္းခံထြက္ၾကမယ္
ေတာင္ကုန္းေတြေပၚကဂီတမွာ
ဘုရားသခင္ရဲ႕ေမတၲာေတာ္နဲ႔
ငါတိုေတးသီခ်င္းဖြဲ႔ဆိုၾကမယ္
ဘီလူးေတြရဲ႕အံႀကိတ္သံမ်ဳိးနဲ႔
ႀကိတ္ခြဲခံေနရတဲ့ ပခုံးသားေတြေပၚက
နင္းေခ်ခံဘဝေတြကို ဘယ္သူေတြ
ထမ္းပိုးထူမတ္ေပးၾကမလဲ….
ငါတို႔ဟာ
ေသနတ္တကမ္း ဓားတလွမ္းစာ
ေခတ္အပ်က္ႀကီးကိုေပြ႔ဖက္
ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ေခါင္းေလာင္းထိုးသံနဲ႔
စာမက်က္ခဲ့ရပဲ
စစ္ခရာမႈတ္သံေတြနဲ႔ေက်ာင္းတက္ခဲ႔ၾကျပီး
ကမာၻမေက်သီခ်င္းကို လူမမယ္သံေတြနဲ႔
ဆိုညည္းခဲ့ၾကရတယ္
စိန္ပန္းပြင့္ေတြလို ရဲေသြးနီနီေန႔မ်ား
ကံ့ေကာ္ဦးေတြလို ျပာရီလင္းတဲ့အလံမ်ား
ခ်ယ္ရီ သံလြင္ ရနံ႔ေတြကင္းတဲ့လမ္းမေတြဆီ
တရားေသာသူတို႔ရဲ႕တိုက္ပြဲ
လက္နက္မဲ့ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတယ္
အျပစ္မဲ့သူေတြအတြက္
အပစ္အခတ္ေတြမရပ္စဲၾကေသးဘူးလား
ငါတို႔ရင္ထဲဆာေလာင္ေနခဲ့တာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညစာ။

ရာမိုးဇင္


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts