(မုိးမခ) ေမ ၁၆၊ ၂၀၁၇
(တစ္)
အိမ္မွာေၾကာင္မေလးတေကာင္ရွိတယ္။ေၾကာင္ေတြကုိခ်စ္လုိ႔ေမြးထားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူမ်ား ေမြးထားတဲ့ေၾကာင္ ေတြအိမ္ေရာက္လာျပီး အစာေတာင္းေတာ့ သနားလုိ႔ေကြၽးထားရာကေန အိမ္မွာျမဲကုန္ၾကတာ။ အိမ္က တာတတ္ခ်စ္ တတ္လုိ႔၊ ခ်စ္တတ္လုိ႔ေၾကာင္ေတြေနတာေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ အိမ္မွာ အေဖကစျပီး သူ႔ေျမးက်ေနာ့္ သားအထိဟာ ေၾကာင္ေတြကုိ မခ်စ္တတ္ၾကပါဘူး။ ေၾကာင္မွမဟုတ္ပါဘူး၊ ဘယ္တိရစၦာန္ကုိမွ သနားကရုဏာျဖစ္မိတာ ကလြဲရင္၊ ကုိယ္ခ်င္းစာမိတာကလြဲရင္ မခ်စ္တတ္ၾကပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ သားကေတာ့ ကေလးသဘာဝအရ စိတ္ဝင္စားတာေတာ့ နည္းနည္း ရွိတာေပါ့။ သဲသဲလႈပ္၊ ကဲကဲရႈပ္ႀကီးေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အိမ္မွာ ကုိယ္ပုိင္ေၾကာင္ရွိတဲ့ အိမ္ျဖစ္ေနတယ္။ၾကာျပီ။ ေၾကာင္မ်ဳိးဆက္ျပတ္သြားတယ္လို႔ မရွိဘူး။ ၈၈ ထဲကေန ခုထိပဲ။ ဒါကုိ တအိမ္လုံး ၾကည္ျဖဴလုိက္ရတယ္။ မၾကည္ျဖဴလုိ႔လည္း မရဘူးေလ။ေၾကာင္မရွိ ႂကြက္ထတဲ့။ ႂကြက္ကုိ ပုိေၾကာက္ၾက တဲ့က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ေၾကာင္ကုိ အိမ္ေပၚေခၚတင္လုိက္ရတာကုိ ေက်နပ္ၾကတယ္။ ေၾကာင္ရဲ့ တေညာင္ ေညာင္ေအာ္သံထက္ ႂကြက္ရဲ့တကၽြိကၽြိေအာ္သံက က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ညေတြကုိ ပ်က္စီးေစတာ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ ေၾကာင္ရွိေနတာ အိမ္အတြက္ အက်ဳိးမယုတ္တန္ေကာင္းပါဘူး။
ေၾကာင္ေတြဘက္ကစဥ္းစားရင္ေတာ့ အိမ္မွာေနတဲ့ေၾကာင္ေတြဟာ ေၾကာင္အခြင့္အေရးဆုံးရႈံးျပီး၊ေၾကာင္ဗီဇအရ ၾကည့္ မယ္ဆုိရင္လည္း ဗီဇအရ ရပုိင္ခြင့္ေတြ နစ္နာတယ္လုိ႔ဆုိရပါ့မယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လုိလူသားေတြ ဆုိရင္ေတာ့ ဆုိင္းဘုတ္ကုိင္၊ လမ္းေပၚထြက္ျပီး ဆႏၵျပၾကမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေၾကာင္ေတြဆုိတာက တိရစၦာန္ေတြပဲ။ ႏိုင္ငံေရးသတိေတြ၊ ေၾကာင္မႈေရးအသိေတြ ဘယ္ရွိပါ့မလဲ။ ဒီေနရာမွာ လူနဲ႔ေၾကာင္ဟာ မတူနုိင္ပါ ဘူး။ လူဟာလူပဲ၊ ေၾကာင္ဟာ ေၾကာင္ပဲေလ။
ေၾကာင္ေတြဆုိတာက လူေတြနဲ႔ပြတ္သီးပြတ္သပ္ေနျပီး လူ႔အယုအယကုိ ခံခ်င္ၾကတာမဟုတ္လား။ လူေတြနဲ႔တပူးတြဲတြဲေန၊ တုိးတုိးေဝ့ေဝ့လုပ္ျပီး ေၾကာင္ရဲ့ သေဘာကုိ ျပဳခ်င္ျပခ်င္ၾကတာမဟုတ္လား။ဒါေတြဟာ ေၾကာင္ေတြရဲ့ ဗီဇသေဘာ၊ ေၾကာင္ ေတြရဲ့ လူဆီကေန ရပုိင္ခြင့္ရွိတဲ့ အခြင့္အေရးေတြပါ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ ့ အိမ္ကေၾကာင္ေတြကေတာ့ ဒီအခြင့္အေရးေတြကုိ မရရွိၾကပါဘူး။ ေၾကာင္ဗီဇသေဘာကုိ မျပသႏုိင္ရွာဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔မိသားစုဟာ ေၾကာင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရေပမယ့္ ေၾကာင္ ေတြနဲ႔ကင္းကင္းပဲ ဝတ္ေက်တန္းေက် ေနတတ္ၾက တယ္။
(ႏွစ္)
အဲ့ဒီ့ေတာ့ အိမ္မွာေၾကာင္ျဖစ္ရတာ အစာေရစာဝလင္ေအာင္ စားရတာမွအပ ဘာဆုိဘာတခုမွ ေၾကာင္အခြင့္အေရးေတြ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလုိမရလည္း အိမ္ကေၾကာင္မေလးကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ။ အိမ္ရွင္ေတြ အလုိက် ေနတတ္ ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ထမင္းစားေသာက္ေနရင္ေတာင္ စားပြဲခုံေအာက္ကေန တျခားေၾကာင္ေတြလုိ တေညာင္ေညာင္ ေအာ္ျပီး ေၾကာင္ဗီဇအရ အစာေတာင္းေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကၽြးမွပဲ ထစားတတ္ပါတယ္။
တခါတရံ လူေတြကုိ နည္းနည္းေလာက္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္တတ္ေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔က မႀကိဳက္ဟန္ ေျခေထာက္ေျမႇာက္ လုိက္ရင္ ေၾကာင္မေလးက ဆက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ သခင္ေတြရဲ့အထာကုိသိတယ္။ သခင္ေတြရဲ့သေဘာကုိ ေၾကာင္ေတြရဲ့ သေဘာထက္ ပုိနားလည္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး ဒီေၾကာင္မေလးအေပၚ သံေယာဇဥ္ဝိုင္း ရွိၾကတယ္။
သူက အိမ္မွာေမြးတဲ့အေကာင္ေလးလည္းျဖစ္ျပန္ဆုိေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေပါက္စေကြးကတည္းကဆုိေတာ့ မ်က္ေစ့ ေအာက္မွာတင္ သံေယာဇဥ္က ႀကီးထြား လာတာ။ လိမ္လည္းလိမၼာတယ္။ သူ႔အစာကုိ အျခား ေၾကာင္လာစား ရင္လည္း ႀကီးႀကီးငယ္ငယ္ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ေဘးဖယ္ေပးျပီး ထုိင္ၾကည့္ေနတာ။ သူ မစားရလည္း ဝတယ္ထင္တယ္။ အဲ့လုိလည္း ေစတနာေကာင္းတဲ့ေၾကာင္။
(သုံး)
ျပီးခဲ့တဲ့ ျပာသုိလတုန္းက ဒီေၾကာင္မ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္တယ္။ ဒါ ရာသီနဲ႔ ကုိက္ညီတယ္လုိ ့ေျပာရမယ္။ ေၾကာင္ ျပာသုိမဟုတ္လား။ ေၾကာင္ေတြရဲ့မ်ုိဆက္အစဥ္အလာအရဆုိ ျပာသုိမွာ သံဝါသျပဳတာပဲ။ သူတုိ႔ မိတ္လုိက္ၾကတယ္။ ငွက္ေတြက တေပါင္း။ ေခြးေတြက ေတာ္သလင္း။ လူေတြကေတာ့ သူတုိ႔ဖန္တီးက်င္းပတဲ့ ပြဲေတာ္ေတြလုိပါပဲ။ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ လိင္ပန္းခ်ီ ျခယ္သ ေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔ေၾကာင္မကေတာ့ ရာသီနဲ႔စာညီတယ္ ေျပာရမွာေပါ့ဗ်ာ။
တေန႔ႀကီး ညက အခန္းျပင္မွာ ေၾကာင္ေအာ္သံၾကားလုိ႔ နားစြင့္ၾကည့္မိတာ၊ ေၾကာင္ေအာ္သံက ထူးတယ္။ တမ်ိဳးႀကီးပဲ။ အိမ္ကေၾကာင္မက အဲ့လုိအသံမ်ိဳး မေအာ္တတ္ပါဘူး။ တျခားေၾကာင္တေကာင္အိမ္ထဲဝင္လာၿပီး ျပန္မထြက္တတ္လုိ႔ ေအာ္ တာျဖစ္မယ္ထင္ျပီး တံခါးဖြင့္ေပးဖုိ႔ထလုိက္မွ အိမ္ကေၾကာင္မ ေအာ္မွန္း သိေတာ့တယ္။ အမူအရာကလည္း ထူျခားေနတယ္။ အသံေတြကလည္း ေျပာင္းေနတယ္။
ထူးျခားေနတယ္။ အေမႊးေတြက မိတ္ဖက္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့အေမႊးေတြဆုိတာ စာသိေတြအရ က်ေနာ္ ခန္႔မွန္းမိလုိက္တယ္။ ဒီေၾကာင္မ လင္လုိခ်င္ေနျပီ။ အခ်စ္စိတ္ဟာ အရာရာကုိ ေျပာင္းလဲတတ္တယ္ဆုိတာမွန္သားပဲ။ ငုိက္ရင္လည္း မရွက္တတ္ ေတာ့ျပီ။ ႀကိဳက္ရင္လည္း မရွက္တတ္ေတာ့ျပီပဲ။ ဒါသူတုိ႔သဘာဝ။ တိရစၦာန္သဘာဝဆုိတာ အထီးျဖစ္ျဖစ္၊ အမျဖစ္ျဖစ္ လိင္ဆႏၵကုိ မထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ၾက ပါဘူး။
ေၾကာင္မ ပ်ားပန္းခတ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ တေလွ်ာက္လုံး သူတုိ႔ဗီဇသေဘာေတြဆုံးရႈံးခဲ့ရတဲ့အိမ္မွာ ဒီကိစၥတခုကုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ လုိက္ေလ်ာလုိက္ၾကမွသင့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔သဘာဝ သူတုိ႔ရပါေစေတာ့ဆုိျပီး အလုံ ပိတ္ထားတဲ့တံခါးမႀကီးကုိ က်ေနာ္ဖြင့္ေပးလုိက္တယ္။ ကဲ … သေဘာရွိ၊ ကေလာဟိ ေပါ့။
တံခါးကုိ ျပန္ပိတ္ျပီးမွ က်ေနာ္သတိရသြားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ေၾကာင္မ ဘယ္အေကာင္နဲ႔မ်ား ညားေလသလဲ။ က်ေနာ္ လုိက္ၾကည့္တယ္။ ေဝးေဝး မသြားလုိက္ရပါဘူး။ အိမ္ေခါင္းရင္းမွာ အျဖဴနဲ႔အမည္းေၾကာင္ထီးႀကီးက ညာသံေပး ေစာင့္ဆုိင္း ေနတာေတြ႔ရတယ္။ ေၾကာင္မရဲ့ ဘဲေခ်ာႀကီးေပါ့ေလ။ အိမ္ကေၾကာင္မက ရုပ္ဆုိးသေလာက္ သူ႔ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးက အလန္းႀကီး ျဖစ္ေနလုိ႔ ဖေအတူရင္ေတာ့ ခ်စ္စရာေၾကာင္ေလးေတြ ေပါက္လာဦးမွာပဲလုိ႔ေတြးမိတယ္။
အဲ့ဒီ့စိတ္ကူးဟာ တကယ္ေျမျပင္မွာေတာ့ ေျပာင္းျပန္နဲ႔ ပက္လက္ပါပဲ။ ေမြးလာတဲ့ေၾကာင္ေပါက္ေလးေတြက မေအတူေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ အေရာင္မြဲမြဲေတြ။ အကြက္အေျပာက္ကင္းကင္းနဲ႔ေျဗာင္းစင္းစင္းေလးေတြ။ ဒါေပမဲ့လည္း လွလွေမြးေမြး၊ မေမြးေမြး ပါ။ တအိမ္လုံးကေတာ့ ကရုဏာတရားနဲ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာတာကုိပဲ ေပးၾကမွာပါ။ ေၾကာင္ေတြကုိ ခ်စ္မွမခ်စ္တတ္ၾကတာ။ လွတာ၊ မလွတာက ျပႆနာႀကီးမဟုတ္ပါဘူး။
(ေလး)
မနက္က အေမ့ရဲ့ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္သံနဲ႔ႏိုးထရလုိ႔ ဘာေတြလဲလုိ႔ နားစြင့္ၾကည့္မိတယ္။ ေၾကာင္မ သူ႔ကေလးေတြကုိခ်ီျပီး ေနရာေျပာင္းသြားလုိ တဲ့၊ ေထာင္ထားတဲ့စားပြဲခုံႀကီးရဲ့ေနာက္မွာေနတာ ဟုတ္ရဲ့သားနဲ႔ကေလးေတြကုိ ဟုိခ်ီဒီခ်ီလုပ္ရေကာင္းလားဆုိျပီး ဗ်စ္ထုိးေနတာ။ ခုတင္ေအာက္က ေၾကာင္ေပါက္ ေလးေတြကုိ စားပြဲခုံေနာက္ကုိပဲ အေမျပန္ေရႊ ့ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ ေၾကာင္မက ထပ္ခ်ီျပီးေျပာင္းမယ္လုပ္ေနလုိ႔ အေမ ထပ္ေငါက္ထားရတယ္။
ဒါကုိက်ေတာ့လည္း ေၾကာင္မက အသိဗ်။ ထပ္မေရႊ ့ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အမူအရာက နည္နည္းေတာ့ ထူးတယ္။ တခုခုကုိ ေၾကာက္ေနသလုိပဲ။ က်ေနာ္ကလည္း အိမ္မွာသိပ္ရွိလွတာ မဟုတ္လုိ႔ေသေသခ်ာခ်ာႀကီးေတာ့ သိလွ မဟုတ္ပါဘူး။ တေန႔ကေတာ့ က်ေနာ္သိလုိက္တယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဃနဏႀကီးကုိ သိလုိက္တယ္။ ေၾကာင္မ သိပ္ကုိထိတ္လန္႔ေနတယ္။ သူသိပ္ေၾကာက္ေနတယ္။ လူေတြကုိ မလြန္ဆန္ဝံ့လို႔သာ ေၾကာင္ေပါက္ေလးေတြကုိ ေနရာေနာက္ထပ္မေရႊ႕ေတာ့ေပမယ့္ သူ႔ကေလးေတြအတြက္ သူ ရတက္မေအး ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အစားစားဖုိ႔အျပင္ထြက္တာေတာင္ ေနာက္ဆံတင္းေနတယ္။
ေၾကာင္မ ဘာကုိစုိးရိမ္ထိတ္လန္႔ ေၾကာင့္က်ေနတာလဲ။ သိလုိက္ရတာက ေၾကာင္မ ေၾကာက္ေနတာ အျခားမဟုတ္ဘူး။ မၾကာခင္ကမွ သူသိပ္တြယ္တာခဲ့ရတဲ့ ေၾကာင္ျဖဴက်ားႀကီးပါပဲ။ သိပ္ခ်စ္လြန္းလုိ႔ အိမ္ျပင္ထြက္ျပီး အပ်ိဳရည္ညကုိ ေပးဆပ္ခဲ့ တာ။ ဘဝပုံေပးခဲ့တာ။ ခ်စ္တင္းေႏွာအျပီးမွာ ဘဝအေမာေတြ ေျပခဲ့ရတာ။ ခုေတာ့ ဘယ္လုိျဖစ္လုိ႔ေၾကာက္လန္႔သြားရတာလဲ။ ဒါကုိေတာ့ မသိေသးဘူး။ တခုခုကေတာ့ ေၾကာက္ရတဲ့အေၾကာင္းတရားျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္။
အေၾကာင္းရင္းတုိက္ဆုိင္ခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္ ဝမ္းမေကာင္းလုိ႔ဘယ္မွမသြားဘဲ အိမ္တြင္းေအာင္းရတဲ့ေန႔မွာ ေၾကာင္ျပႆနာ ကုိ အေျဖရွာၾကည့္မိတယ္။ ေၾကာင္မရဲ့ ေၾကာင္ထီးႀကီးေပၚထားတဲ့ေၾကာက္စိတ္ဟာ သားေရး သမီးေရးကိစၥ ျဖစ္သလုိ ေၾကာင္သတၱဝါပ်က္ေတြရဲ့ ဗီဇသေဘာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္။
ေၾကာင္မေတြဟာ သားသမီး အရြယ္မေရာက္မခ်င္း လိင္စိတ္ေတြ မျဖစ္ေပၚ တတ္ၾကပါဘူး။ သားသမီးကလြဲရင္ လင္ဆုိတာ ကုိ နားမလည္ပါဘူး။ သားသမီးေတြ အရြယ္မေရာက္ေသးသမွ် ဗုိ႔အားျပင္းလွတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဓာတ္ေတြကုိ ထုတ္လႊတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ေၾကာင္ထီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာလည္း ဒီလုိပဲ ေတြ႔ဖူးတာပါ။ သားသည္အေမေတြနား တယ္ကပ္ခ်င္လွတာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲ့ဒီ့သားသည္အေမေတြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ေသြးေအးပါၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေၾကာင္ထီးႀကီးကေတာ့ နည္းနည္းထူးတယ္။ အိမ္ကေၾကာင္မကုိ ေနရာမ်ိဳးစုံကေန ၀င္လာျပီး ေခ်ာင္းေနတာေတြ႔ရတယ္။ ဒါ့အျပင္ အိမ္ေဘးပတ္လည္းမွာလည္း သူ႔ေသး ေတြကုိ ဟုိပမ္းဒီပမ္း လုပ္ထားေသးတယ္။ အျခား ေၾကာင္ထီးေတြ မလာဝံ့ေအာင္လား၊ လိင္စိတ္အတြက္ အေထာက္ အကူလားေတာ့ က်ေနာ္လည္း မခြဲျခားတတ္ဘူး။
စိတ္ပ်က္ရတာကေတာ့ အိမ္ေခါင္မုိးေတြေပၚမွာပါ ေၾကာင္ခ်ီးေတြပါခ်ထားလုိ့ ေရသြယ္ေယာက္ကေန မုိးရြာလုိ႔ စီးတဲ့ေရ ကုိေတာင္ မသုံးခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
ေၾကာင္ထီးႀကီးဟာ ေၾကာင္မရဲ့အခ်စ္စိတ္ေတြကုိ ျပန္လည္ႏုိးၾကားေစဖုိ႔ ေၾကာင္ေပါက္ေလးေတြ မရွိမွျဖစ္မယ္ဆုိတာကုိ သူ႔သေဘာနဲ႔သူ၊ သူ႔ေဇာနဲ႔သူ မွတ္ယူေလသလား။ ဒီလုိဆုိရင္ေတာ့ ေၾကာင္ေပါက္ေလးေတြကုိ မရွိေအာင္ လုပ္ပစ္ဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ေၾကာင္ထီးႀကီးက ေတြးမွာပဲ။ အဲ့ဒီ့အတြက္ ကုိက္သတ္ပစ္ႏိုင္ဖို႔ ေၾကာင္ထီးႀကီးက ေၾကာင္ေခ်ာင္း ေခ်ာင္းေန တာမ်ားလား။
ဒါကုိေၾကာက္လုိ႔ေၾကာင္မခမ်ာ ေနရာေျပာင္းဖုိ႔ႀကိဳးစားေနတာမ်ားလား။ အစာစားဖုိ႔ေတာင္ သူ႔ခမ်ာ ပ်က္ကြက္ရတယ္။ ခဏသြား၊ ခဏလာနဲ႔ သူ႔ကလးေတြကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔အျပိဳင္ ေၾကာင္ထီးႀကီးကလည္း မလစ္တမ္း ေခ်ာင္းေျမာင္းေနေတာ့တာပဲ။ ကာမစိတ္ေတြ မုန္ယုိေနလုိ႔ပဲလား။ ေၾကာင္ေပါက္ေလးေတြကုိပဲ ကုိက္ျဖတ္စားေသာက္ခ်င္လုိ႔ လား။ မသဲကြဲဘူး။
(ငါး)
ျပႆနာကုိ အေျဖရွာေနတုန္းမွာပဲ ေၾကာင္ထီးႀကီးကုိ ျဖတ္ခနဲေတြ႔လုိက္ရ တယ္။ အဲ့ဒီ့ေၾကာင္ထီးႀကီးကုိ ဘယ္လုိ လုပ္လုိက္ရရင္ ေကာင္းမတုန္း။ ဒါကုိ က်ေနာ္စဥ္းစားေနတာ။
ေက်ာ္ထင္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ