ခရီးသြား ေဆာင္းပါး ေရျခားေျမျခား ျမန္မာမ်ား ေရႊကူေမႏွင္း

ေရႊကူေမႏွင္း – ေက်ာက္တုံးရြာကေလး

ေရႊကူေမႏွင္း – ေက်ာက္တုံးရြာကေလး
(ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္၊ ဧျပီ ၁၊ ၂၀၁၇) မိုးမခ၊ ဧျပီ ၁၈၊ ၂၀၁၇

ေမရီလန္းျပည္နယ္ရွိ ေရာ့ခ္ဗီးလ္ဆိုေသာ ရြာကေလးသည္ က်မတို႔ျမန္မာမ်ားကို ေအးခ်မ္းစြာေထြးေပြ႔ထားေလသည္။ ေရာ့ခ္ဗီးလ္အမည္၏ အဓိပၸါယ္ကိုယ္တိုင္က ေက်ာက္ေဆာင္ေက်ာက္တုံးမ်ားရွိေသာ ရြာဟု ဆိုလိုဟန္တူပါ၏။ ေနအိမ္က်ဲက်ဲမ်ား အနီး သဘာ၀ေက်ာက္တုံးမ်ားကို ေတြ႔ေနဆဲ့ဖစ္၏။ လမ္းမၾကီးေဘးႏွစ္ဘက္လမ္းႏွင့္ ခပ္ေ၀းေ၀း။ လမ္းနယ္သတ္မွတ္ထားသည္ဆိုေသာ္လည္း ျခံစည္းရိုး၊ ျခံ၀င္း၊ အုတ္တံတိုင္းခတ္ခြင့္ မရွိဟု ဆိုသည္။ သဘာ၀အတိုင္း ျမက္ခင္းမ်ား စိုက္ထားရသည္။ အိမ္ကေလးမ်ားက ေရွးဆန္ျပီး ဒ႑ာရီဆန္သည္။ အမိုးခၽြန္ခၽြန္ႏွင့္ တထပ္တိုက္ကေလးမ်ားဟု ထင္ရေသာ္လည္း အထဲမွာက ၂ထပ္ျဖစ္ေအာင္ အခန္းဖြဲ႔ထားၾကသျဖင့္ အေနေခ်ာင္သည္။

ဤေရာ့ခ္ဗီးလ္ရြာကေလးတြင္ ဒါရိုက္တာ၀င္းေဖ အရင္ဆုံးအေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့သည္ဟု သိရ၏။ ယခု ဆရာက ျမန္မာျပည္ျပန္ေနသည္။ ဆရာ့သမီး အဆိုေတာ္မီမီ၀င္းေဖက က်န္းမာေရးေဆးကုသေနသည္။ က်မတို႔ သြားေတြ႔ အားေပးခ်င္ေသာ္လည္း ေဆးခန္းျပေနခ်ိန္ဟု သိရသျဖင့္ အေႏွာက္အယွက္ မေပးခဲ့ေတာ့ပါ။ ဤရြာကေလးမွာ အမ်ားစု ျမန္မာမ်ားအျပင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမုိင္းတြင္ အေရးၾကီးေသာအခန္းမွ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သူတဦးလည္း ရွိေနသည္။ ထိုသူကား အျခားမဟုတ္ … ‘အေ၀းေရာက္အစိုးရအဖြဲ႔၏ ေခါင္းေဆာ္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာစိန္၀င္း’ ျဖစ္ပါ၏။

ရြကေလးမွာ စာေပပြဲ ၃ ပြဲ လုပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေဒါက္တာစိန္၀င္းက ပြဲတိုင္းကို တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ လူအမ်ားၾကားတြင္ ဘာမွ်၀င္မေျပာဘဲ ျပဳံးျပံဳးၾကီးသာေနတတ္သည္။ ဆရာ့ဇနီး ဆရာမ ေဒၚစီစီကေတာ့ က်မတို႔အား ေႏြးေထြးစြာ အတြင္းေရးအျပင္ေရး ေျပာပါသည္။ ဆရာက သားကေလးတေယာက္ကို ေခၚလိုက္ျပီး ‘ဒီေရာက္မွ ေမြးတာေလ” ဟု မိတ္ဆက္ေပးသည္။ သားကေလးပင္ အေတာ္ၾကီလွျပီပဲကိုး။ ‘ဆရာျပန္လာပါ” ဟု က်မက ေျပာေတာ့ ဆရာက ျပဳံးျပဳံးၾကီးျဖင့္သာ တုံ႔ျပန္ေလသည္။

ေနာက္ဆုံးပြဲအျဖစ္ VOA ဦးသိန္းထိုက္ဦးအိမ္က်မွ ဆရာႏွင့္ က်မ သီးသန္႔စကား ေျပာျဖစ္သည္။ ဆရာ့ရင္တြင္းဆႏၵကို သိရသည္။ ၁၉၉၀တုန္းက ဆရာသည္ ပဲခူးတိုင္း အေနာက္ဘက္ျခမ္းရွိ နာမည္ေက်ာ္ ‘ေပါက္ေခါင္းျမိဳ့’ တြင္ အေရြးခံခဲ့ရသူျဖစ္၏။ ၁၉၉၀ ေမ ၂၇ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရခဲ့ျပီး ၁၉၉၀ ႏို၀င္ဘာမွာ ကစဥ့္ကလ်ားဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ တိမ္းေရွာင္ ထြက္ေျပးၾကရေတာ့ ဆရာက ျပည္ပသို႔ ေအာင္ျမင္စြာ စုစည္းထြက္သြားႏိုင္ခဲ့၏။ အေ၀းေရာက္ျမန္မာအစုိးရအဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့၏။ ဆရာႏွင့္အတူ  ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ခံအမတ္မ်ားသည္ အစုိးရအဖြဲ႔အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းျပီး ျပည္ပမွေန၍ ျမန္မာဒီမုိကေရစီတိုက္ပြဲအတြက္ ဦးေဆာင္တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ ၂၀၁၅ အရပ္သားအစုိးရဖြဲ႔ႏိုင္ေသာ အခါက်မွ ဆရာက သူဦးေဆာင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ေသာ အစုိးရအဖြဲ႔ကို ဖ်က္သိမ္းေပးခဲ့သည္။ ဆရာ ဘာဆက္လုပ္မည္လဲ …။

ဆရာက က်မအား စကားမ်ားမ်ား မေျပာခဲ့ေပ။ က်စ္လစ္သိပ္သည္းစြာသာ ေျပာသည္။ က်မက စိတ္မခ်မ္းသာစြာ နားေထာင္သည္။ အေမရိကမွာ က်မတို႔ ရဲေဘာ္ ၁၉၉၀ အမတ္မ်ား ရွိေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ ျပန္လာၾကျပီး တာ၀န္အသီးသီးယူၾကခ်င္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမည္လဲဟု က်မက စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာတို႔ မျပန္ႏိုင္ေသး။ အကန္႔အသတ္မ်ား ရွိေနသည္။ က်မက စိတ္မခ်မ္းေျမ့မႈကို စာႏွင့္ပင္ ေရးမျပခ်င္။

ေက်ာက္တုံးရြာကေလးမွာ ေတြ႔ရသူမ်ားအနက္ ထိုင္းဒုကၡသည္စခန္းမွာ ဖူးစာဆုံခဲ့ၾကသူမ်ားလည္း ပါသည္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ တိုင္းျပည္က ထြက္ေျပးကာ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ဒုကၡဆက္ခံၾကရသည္။ တတိယႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကသည္။ ထို႔သို႔ ဒုကၡတြင္း ရုန္းကန္ရင္း အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၾကေသာ စံုတြဲမ်ဳိးျဖစ္၏။ ယခုေတာ့ ေက်ာက္တုံးရြာကေလးမွာ အိမ္ရာအေျခတက်ႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ သူတို႔ဘ၀ကို ႏွစ္ျမဳပ္လိုက္ၾကျပီ။ ဘယေတာ့ ျပန္လာၾကမလဲဟု က်မ ေမးမၾကည့္ေတာ့ပါ။

RFA မွာ အလုပ္လုပ္ေသာ ၀န္ထမ္းျမန္မာေတြ ေက်ာက္တုံးရြာကေလးမွာ အိမ္ငွားေနၾကသည္။ အိမ္၀ယ္ေနၾကသည္။ ရုံးခ်ိန္က မနက္ ၄ နာရီ ျဖစ္သည္။ သည္ေတာ့ သူတို႔စုျပီး နံနက္ ၃ နာရီခြဲကတည္းက ဒီစီသို႔ သြားၾကရ၏။ ကားနာရီ၀က္ခန္႔ ေမာင္းရသည္။ ကားတစီးတည္း စုစီးၾကသည္။ ဒီေန႔ ဘယ္သူ႔ကား၊ ေနာက္ေန႔ ေနာက္တေယာက္ကားေပါ့။ ခုေတာ့ အခ်ိန္ေနာက္ဆုတ္ေပးလိုက္သျဖင့္ ေျမေအာက္ရထားႏွင့္ သြားႏိုင္ၾကျပီ။ က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးတိုင္း မနက္လင္းသည္ႏွင့္ ဓာတ္ခဲေရဒီယို ကုိယ္စီဖြင့္ကာ VOA, RFA, BBC နံနက္ပိုင္းသတင္းမ်ားကို စြဲစြဲမက္မက္ နားေထာင္ခဲ့ၾကရသည္။ အင္တာနက္မေပၚေသးစဥ္မို႔ ေရဒီယိုသာ အားထားရာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ျမန္မာေသာတရွင္မ်ားကို ခြန္အားေပးခဲ့ၾကေသာ အသံလႊင့္သမားမ်ားကား ဤမွ် ၾကိဳးစားခဲ့ၾကပါလားဟု ေတြးရင္း ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီတိုက္ပြဲတြင္ ေရဒီယိုသမားမ်ားက ေရွ႔တန္းမွ တာ၀န္ေက်ခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းျပဳၾကရပါမည္။

RFA ၀န္ထမ္းတဦးျဖစ္ေသာ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္သစ္ဆင္းအိမ္မွာ စာေပပြဲတပြဲ လုပ္ျဖစ္၏။ သူတို႔အားလုံးအတြက္ ေမာင္သစ္ဆင္းဇနီးက တာ၀န္ယူခ်က္ျပဳတ္သည္။ က်မလည္း ဟင္းတမ်ဳိးခ်က္မည္ဟု အဆိုျပဳကာ ေစာေစာသြားျပီး ခ်က္၏။ ဟင္းအိုးၾကီးၾကီး မီးဖိုၾကီးၾကီးေတြမို႔ ေမးၾကည့္ရာ ျမန္မာဟင္းခ်က္ေရာင္းဖူးေၾကာင္း သိရပါသည္။ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ဖုန္းျဖင့္ မွာယူၾကေၾကာင္း၊ ေအာ္ဒါလည္း ခ်က္ေၾကာင္း ေျပာျပ၏။ အေမရိကေရာက္ ဇနီးမ်ားလည္း ဇိမ္က်က် မေနရပါလား။ (ေဒါက္တာစိန္၀င္းဇနီးလည္း မုန္႔လုပ္ေသာ စက္ရုံတခုမွာ အလုပ္ဆင္းသည္ဟု သိရသည္။)

VOA မွာ အလုပ္လုပ္ေသာ ကိုဥာဏ္၀င္းေအာင္၏ဇနီးဆိုလ်င္ တကၠစီေမာင္း၏။ ရုတ္တရက္ၾကည့္လ်င္ ေဘာင္းဘီႏွင့္ ဦးထုပ္ႏွင့္မို႔ ေယာက်္ားဒရိုင္ဘာဟု ထင္ရသည္။ ကာေမာင္းပုံဟန္ပန္ကလည္း ေယာက်္ားတဦး၏ ဟန္ပန္မ်ား ျဖစ္ေနသည္။ သူတို႔သားသမီးေတြကို ပညာေကာင္းေကာင္းသင္ေပးဖို႔အတြက္ အေဖေရာ အေမေရာ အလုပ္ ၂မ်ဳိး ၃မ်ဳိး လုပ္ေနရျခင္း ျဖစ္၏။

ေမာင္သစ္ဆင္းဇနီး မနီလာ ေျပာျပေသာစကားတခုမွာ ရယ္စရာမဟုတ္ ေၾကကြဲဖြယ္ျဖစ္၏။ ထိုစကားမွာ – “အိမ္တအိမ္မွာ ကားဘယ္ႏွစီး ရပ္ထားသလဲၾကည့္လိုက္၊ ကားမ်ားမ်ား ရွိတဲ့အိမ္ဟာ ဆင္းရဲသားပဲ” တဲ့။

ရုတ္တရက္ေသာ္ နားလည္ႏိုင္စရာ မဟုတ္ပါ။ သူရွင္းျပလိုက္ေတာ့မွ သေဘာေပါက္ရသည္။ ဆင္းရဲသျဖင့္ အိမ္သားအားလုံး အျပင္ထြက္အလုပ္လုပ္ရေၾကာင္း၊ အလုပ္သြားဖို႔ ကားလိုေၾကာင္း၊ တေယာက္ ကားတစီး ၀ယ္ရေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကားမ်ားမ်ားရွိေသာအိမ္မွာ အလုပ္လုပ္သူမ်ားမ်ား ရွိသျဖင့္ ဆင္းရဲ၍ဟု အေျဖထြက္ေလသည္။

အမရိကမွာ ကားႏွင့္အိမ္ကို အရစ္က်ျဖင့္ ၀ယ္၍လြယ္ကူ၏။ သို႔ေသာ္ ၀ယ္ျပီးသည္ႏွင့္ အေၾကြးအရစ္က် ဆပ္ရေတာ့ရာ အေၾကြးဆပ္ႏိုင္ဖို႔ မေက်မခ်င္း အလုပ္မထြက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ျမန္မာျပည္ျပန္ဖို႔ ဘယ္မွာ စိတ္ကူးႏိုင္ေတာ့မည္လဲ။ တကယ္ေတာ့ ဤအိမ္ကေလးမ်ားကို ဒုတိယကမာၻစစ္ေနာက္ပိုင္း စစ္ျပန္မ်ားကို ေနရာခ်ထားေပးခဲ့သည္ဟု သိရ၏။ အေရာက္ကို အျဖဴႏွင့္ မီးခိုးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ပဲ သုတ္ေစသျဖင့္ အားလုံး ဆင္တူေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မူလအိမ္မ်ားကို ခြဲစိတ္ေရာင္းခ်ျခင္း မျပဳရ။ အသစ္ျပင္ေဆာက္ျခင္း မျပဳရ။ အတြင္းမွာသာ ျပင္ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရြာကေလးသည္ မူလအတိုင္း အသြင္မေျပာင္းျခင္း ျဖစ္ေနေလသည္။

ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္မႈကို ရြာကေလးက ျမတ္ႏိုးစြာထိန္းထားရင္း ျမိဳ့ရြာ၏ လုိအပ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ေက်ာင္း ေစ်းတို႔ကိုလည္း အနီးအနားမွာ ဖန္တီးေပးထားသည္။ ေနခ်င့္စဖြယ္ေကာင္းလြန္းသျဖင့္ ဤလိုအိမ္မ်ဳိး ၀ယ္ထားျပီး ေႏြရာသီက်လ်င္ အပန္းေျဖလာေရာက္ေနခ်င္သည္ဟု ေျပာျဖစ္ေသးသည္။ ‘၀ယ္ပါလား၊ ၃ သိန္းဆိ ရျပီ’ ဟု ဆို၏။ ေဒၚလာ ၃ သိန္းေပါ့။

ရြာကေလးမွာ ျပဳလုပ္ေသာ စာေပပြဲမ်ားသို႔ က်မစာအုပ္မ်ားမ်ား မပါေတာ့ပါ။ ရြာမွ လူၾကီး၊ လူငယ္၊ လူလတ္ အရြယ္ ၃ မ်ဳိး ရွင္သန္ေနသည္။ ကေလးေတြကို ဆရာမ ေမျငိမ္းက ျမန္မာစာသင္ေပးေနသည္။ သူတို႔ကို စာအုပ္ေတြ ေပးခ်င္လွ၏။ စာအုပ္က မေ၀ငွေလာက္ေတာ့့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ မဲေဖာက္ရသည္။ မဲေပါက္၍ ေပ်ာ္ရႊင္သြားၾကေသာ အေမရိကေရာက္ ျမန္မာမ်ား၏ မ်က္ႏွာက ပီတိရႊန္းေ၀ေနသည္။

ေရာ့ခ္ဗီးလ္ ဆိုေသာ ေက်ာက္တုံးရြာကေလးသို႔ အိပ္မက္ထဲမွာျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ထပ္သြားခ်င္ပါေသးသည္။

 


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
MoeMaKa Old Archives

Similar Posts