ေက်ာ္ေမာင္ (တိုင္းတာေရး) ● ဘာနဲ႔ပက္မွာလဲ ဘယ္လိုပက္မွာလဲ ….
(မုိးမခ) ဧၿပီ ၁၄၊ ၂၀၁၇
“က်ေနာ္ အျပင္ထြက္ၿပီး ေရသြားပက္လိုက္ဦးမယ္”
“ေအး သြားကြ၊ ဒါနဲ႔ ဘာနဲ႔ပက္မွာလဲ မင္းဟာက ေရပုံးလည္းမပါ၊ ေရခြက္လည္းမပါနဲ႔၊ ေရေရာဘယ္မွာလဲ ေရ ေရ”
“ရပါတယ္ အေဖရ၊ လမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႔ အဆင္ေျပမွာပါ”
“ေဟး တူႀကီး အျပင္ထြက္မလို႔လား၊ ခဏေလး ခဏေလး”
“ဗြမ္း”
“ဟာ ေရေတြစိုကုန္ၿပီဗ် ဦးေလး ဘယ္လိုလုပ္..”
“ေဟ့ေကာင္ သူမ်ားကို ေရပက္မယ့္ေကာင္၊ မင္းကို ေရစိုေအာင္လုပ္ေပးလိုက္တာကြ၊ ေလအတိုက္မွာ ေျခတ၀ိုက္သာမက တကိုယ္လုံး ခ်မ္းတုန္သြားေအာင္၊ ဒါမွ သၾကၤန္ေမေတြ မင္းကို ခိုက္မွာ… သြားေတာ့ သြားေတာ့ … ဟားဟားဟား”
အိမ္ကအထြက္ လမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႔ ေရပက္ေနေသာ ရပ္ကြက္ထဲက ကစားေဖာ္ကစားဖက္ေတြၾကား သြားေနလိုက္သည္။ သူတို႔က ပလတ္စတပုံးအျပာေရာင္ႀကီးေတြ သံတိုင္ကီႀကီးေတြကို လူသြားလမ္းေဘးရွိ အရိပ္ရေသာ ေနရာေတြမွာ ခ်ထား ကာ ထိုအထဲသို႔ ပိုက္ျဖင့္ ေရျဖည့္သူက ျဖည့္၊ လမ္းသြားလမ္းလာ ကားသြားကားလာေတြကို ေရပုံးႀကီးငယ္ ခြက္ႀကီးခြက္ငယ္ မ်ားျဖင့္ ပက္သူက ပက္၊ ပဲႀကီးတြန္႔လိုက္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားအား ခ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ၾကားညွပ္ လက္ပိုက္ရပ္ကာ ခိုက္ခိုက္ တုန္ေအာင္ ခ်မ္းျပေနသူတို႔က တဖုံ၊ အသံခ်ဲ႕စက္မ်ားမွ ၾကားရေသာ သၾကၤန္သီခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ ေရဖလားကိုင္ကာ ျမဴးထူးကခုန္ေနသူတို႔ တမ်ိဳး စသည္ျဖင့္ ျမန္မာတို႔၏ ေရပြဲသဘင္ကို ဆင္ႏႊဲေနၾကေလသည္။
သၾကၤန္ သၾကၤန္ … ထိုသၾကၤန္ဆိုသည္ကား သမိုင္းလွန္ေသာ္ ပုဂံေခတ္ကတည္းက ရွိသည္ဟု ရာဇ၀င္တို႔က ဆိုၾက၏။ ထိုအခ်က္သည္လည္း မိဖုရား ေစာလုံဇာတ္လမ္း အေၾကာင္းျပဳျခင္းေၾကာင့္ နရသီဟပေတ့မင္းလက္ထက္တြင္ ေရသဘင္ပြဲ ဆင္ယင္ႏႊဲၾကေၾကာင္း သိရွိရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ရွင္ဘုရင္ က်ီစယ္သည္ကို ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါက သၾကၤန္ဟူသည္ ပုဂံကာလ က တည္းက ရွိေနသည္ဆိုသည့္ အခ်က္ ငုပ္လွ်ိဳးခဲ့ႏုိင္သည္။ ပုဂံမတိုင္မီ ရွိ မရွိ အေထာက္အထား မရွာေတြ႔ေသာ္လည္း ေရအသုံးျပဳၿပီး ႏွစ္သစ္ကူးျခင္းသည္ ဘယ္က ရလာသနည္းဆိုသည့္အခ်က္ကိုမူ ဆက္မလိုက္ခ်င္ေတာ့။
အေရးႀကီးသည္မွာ ႏွစ္သစ္သို႔ကူးေျပာင္းေသာပြဲတြင္ တဦးႏွင့္ တဦး၊ သို႔မဟုတ္ တဦးက တဦးကို ေရျဖန္းလိုက္ျခင္း ေရ ေလာင္းလိုက္ျခင္းျဖင့္ ကူးေျပာင္းေသာပြဲကို အခုကာလအထိတုိင္ ဆင္ႏႊဲေနၾကျခင္းကို အမ်ားက သေဘာက်လိုလားေနၾကျခင္းသာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အႏွီႏွစ္သစ္ကူးပြဲသည္ ယဥ္ေက်းမႈပြဲေတာ္၊ ရိုးရာစဥ္လာကို ထိန္းသိမ္းေသာပြဲေတာ္၊ ျမန္မာတို႔၏ ပင္ကိုယ္စိတ္ဓါတ္ကို ျပသေသာ ပြဲေတာ္တရပ္ဟု ဆက္လက္ျဖစ္ထြန္းေနဖို႔သာ လိုေလသည္။
ေရသဘင္ပြဲတြင္ ေရသည္ အဓိက ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေရသည္ အသုံးခံအရာ၀တၳဳသာျဖစ္သည္။ ပက္မည့္သူႏွင့္ အပက္ခံမည့္သူ ရွိဖို႔လိုသည္။ ေရလည္း ရွိမည္၊ ပက္မည့္သူလည္းရွိမည္ဆိုေစကာမူ အပက္ခံမည့္သူမရွိက ေရသဘင္ပြဲမျဖစ္။ ေျပာင္းျပန္ဆိုရပါလွ်င္ ေရလည္း ရွိမည္၊ အပက္ခံမည့္သူလည္း ရွိမည္ ဆိုေစဦး၊ ေရပက္မည့္သူမရွိက ေရပြဲသဘင္ဟု မမည္။ လွည့္ပတ္ေတြးျပန္ေသာ္ ပက္မည့္သူ၊ အပက္ခံမည့္သူရွိေသာ္ျငား အသုံးခံအရာျဖစ္သည့္ ေရ မရွိက ေရပြဲသည္ ဆင္ႏႊဲစရာ ျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိ။
ထို႔ေၾကာင့္ ပက္မည့္သူ၊ ေရ၊ အပက္ခံမည့္သူ ရွိေသာအခါ ေရသဘင္ပြဲျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟု ယူစရာရွိ၏။ သို႔ေသာ္ ေရကို ဘာျဖင့္ ေဆာင္ယူကာ ပက္မည္နည္း။ ပက္ေသာအခါ မည္သို႔ပက္ၾကမည္နည္း။
ေရပိုက္၊ ေရခြက္၊ ေရဖလား၊ ေရပုံး၊ ေရျပြတ္၊ ေရေသနတ္ ဆိုသည့္ေ၀ါဟာရမ်ားကား သၾကၤန္ကာလအတြင္းတြင္ မၾကာခဏၾကားရမည့္ စကားလုံးမ်ားျဖစ္ေပသည္။
အခါတြင္းတြင္ မိုးရြာေသာေန႔မ်ားကို ၾကံဳဖူးၾကသည္။ ျမန္မာသၾကၤန္သည္ ေရပက္ေသာသၾကၤန္ ေရေလာင္းေသာသၾကၤန္ျဖစ္ သည္။ မိုးရြာေသာအခါ သၾကၤန္တြင္း ေရပက္ခံသက္သက္ထြက္မည့္သူမ်ားအတြက္ အဆင္မေျပလွ။ ေရပက္မည့္သူမ်ားကား မိုးရြာေသာ္လည္း ျဖစ္ေအာင္ပက္သည္။ မိုးတဖြဲဖြဲတြင္ ထီးေဆာင္းကာ မိုးစိုျခင္းမွ ကင္းေ၀းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၿပီး ေစ်း၀ယ္ ထြက္ေသာ မိန္းမပ်ိဳတို႔အား ထီးေဆာင္းကာ ေရလိုက္ေလာင္းခြင့္ရလိုက္ေသာ လူပ်ိဳကာလသားမ်ား၏ အေပ်ာ္သည္ မိုးေရ မစို၊ သၾကၤန္ေရစိုသြားေသာ မိန္းမပ်ိဳတို႔၏ မ်က္ေစာင္းဒဏ္ေၾကာင့္ေသာ္လည္း ပ်က္ျပယ္သြားသည္မရွိ။
“ဟဲ့ ထီးယူသြားတာေတာင္ မိုးစိုလာသလား” ဟု အိမ္မွ အေမျဖစ္သူ၏ အေမးအား “လမ္းထဲက ဟိုအေကာင္ေတြေပါ႔ သမီး ကို မိုးရြာေနတာေတာင္ ေရေလာင္းလိုက္တယ္” ဟု ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ အေျပာကို “ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါ သမီးရယ္ သၾကၤန္တြင္းမွာ ေရပက္တာပဲ ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ႔မလဲေအ” ဟူေသာ စကားလုံးျဖင့္ သမီးျဖစ္သူအား စိတ္ေျပေစသည့္ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ ျမန္မာတို႔၏စရိုက္မ်ားကို ၾကားေတြ႔ႏုိင္ေစေသာ သၾကၤန္လည္း ျဖစ္ေပသည္။
သၾကၤန္တြင္းတြင္ ေရပက္ခံထိမည္စိုးေသာေၾကာင့္ အိမ္တြင္းပုန္းကာ ႏွစ္သစ္ကူးကာလကို ကုန္ဆုံးေစခ်င္သူမ်ားလည္း ရွိေပသည္။ ထိုအိမ္တြင္းပုန္းေနသူအား ေရပက္ခ်င္ေသာအခါ အခြင့္ေကာင္းကို ေစာင့္ရ၏။ အိမ္တြင္ သၾကၤန္စာ အစားအေသာက္မ်ားျဖစ္ေသာ ထန္းလ်က္ခဲၾကီးၾကီးထည့္လုံးထားေသာ မုန္႔လုံးေရေပၚ၊ ကန္စြန္းဥ ေရာထားကာ အုန္းသီးမ်ားမ်ား ျဖဴးထားေသာ သာကူ စသည္တို႔ လုပ္ႏုိင္ရန္ ႏွိဳးေဆာ္ရသည္။ အိမ္တြင္စားရန္သာမက အိမ္နီး ပတ္၀န္း က်င္ပါ ေ၀ငွရန္ မ်ားမ်ားလုပ္ၾကပါဟု ေျပာရသည္။ မုန္႔မ်ားအား ေ၀ငွရန္ အခ်ိန္ဆိုက္လာေသာအခါတြင္ ေရပုံးထဲတြင္ ေရတ၀က္ထည့္၊ ေရဖလားေလးယူၿပီး မုန္႔ယူကာ သြားရ၏။ အိမ္တံခါးေခါက္၊ အသံေပးကာ မုန္႔ယူလာသူ အျပင္ထြက္လာခ်ိန္တြင္ ေရေလာင္းခြင့္ေတာင္းကာ ေရေလာင္းႏိုင္၏။ ထိုနည္းျဖင့္ အိမ္တြင္းပုန္းမ်ားအား သၾကၤန္ေရ၏ အရသာကို ျမည္းစမ္းခြင့္ ေပးရေလသည္။
ေရေလာင္းေသာအခါတြင္ ျဖစ္တတ္ေသာ သေဘာသဘာ၀တခုကို ေလ့လာမိသည္။ ေရမစိုေသးေသာသူကိုသာ ေရေလာင္းခ်င္ၾကေသာ စိတ္ျဖစ္သည္။ ကေလးမ်ား ေျပာတတ္ၾကေသာ စကားရွိ၏။ “ေဟ့ အခုလာတဲ့သူေတြကို မပက္နဲ႔ကြ ေရကုန္တယ္၊ သူတို႔က စိုၿပီးသားေတြ၊ ဟိုမွာေတြ႔လား၊ အခုမွ ေရပက္ခံထြက္ၾကမလို႔နဲ႔တူတယ္၊ ေရမစိုေသးဘူး၊ အဲဒီလူေတြကိုပဲ သြားပက္ၾကမယ္” ဆိုတာ ျဖစ္သည္။
သၾကၤန္အႀကိဳေန႔မေရာက္မီတြင္ အတာေရကစားမည့္ ကေလးသူငယ္မ်ားမွာ အလုပ္မ်ားၾကရရွာသည္။ အိမ္တြင္ရွိသမွ်ေသာ ေရအိုး ေရခြက္ ေရပုံး ေရဖလားတို႔အား မ်က္ေစာင္းထိုးၾကရကုန္၏။ မႏွစ္က အသုံးျပဳခဲ့ေသာ ေရျပြတ္ ေရေသနတ္ ေရပုံးေသးေသး စသည္တို႔ကိုလည္း သိမ္းဆည္းထားရာ၊ ေခ်ာင္ထိုးထားရာမွ ရွာေဖြၾကရကုန္၏။ ပလတ္စတျပြတ္၊ စတီးျပြတ္မ်ားအား သုံး၍ရ မရ စမ္းသပ္ၾကေလသည္။ အစမ္းသပ္ခံ အရာ၀တၳဳမ်ားကား အနီးအနားပတ္၀န္းက်င္မွ သစ္ပင္ပ်ိဳ သစ္ပင္အိုမ်ားျဖစ္ေပသည္။ အသစ္ကိုမွ သုံးခ်င္ေသာ ကေလးမ်ားကား လိုခ်င္ေသာပစၥည္းကိရိယာမ်ားရရွိေရးအတြက္ မိဘမ်ားထံ ပူဆာၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ဆယ္ေက်ာ္သက္မ်ားမွာကား ႏို႔ဆီခြက္အလြတ္မ်ားရွာေဖြကာ ခြက္ေစာင္းခုတ္ ေရးအတြက္ လက္ေသြးၾကကုန္၏။
အၾကံၾကီးၾကေသာ ကေလးမ်ားမွာ သုံးေယာက္ျဖစ္ေစ၊ ငါးေယာက္ျဖစ္ေစ လူစုလွ်က္ ေရျပြတ္မ်ား၊ ေရထည့္ရန္ ပလတ္စတပုံးမ်ား၊ ထိုပုံးမ်ားအား ထည့္ရန္ လြယ္အိတ္အေဟာင္းမ်ား ေက်ာပိုးအိတ္အေဟာင္းမ်ားအား စုေဆာင္းၾကသည္။ သူတို႔သည္ သၾကၤန္ကာလတြင္ မနက္ေစာေစာထ၍ ေရကစားရန္ ကိရိယာအစုံအလင္ႏွင့္ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ အိမ္မ်ားဆီမွ ျမိဳ႕ထဲသို႔ ထြက္ခြာၾကသည္။ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္တြင္ အိမ္မျပန္ၾကဘဲ အဆင္ေျပသလို ၀ယ္ယူစားေသာက္ၾကကာ ညေနမိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္မ်ားဆီသို႔ ခိုက္ခိုက္တုန္လ်က္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိၿပီး တေန႔တာအေတြ႔အၾကံဳကို အိမ္သားမ်ားအား အားပါးတရ ေျပာတတ္ၾကေလ့ရွိသည္။
၀ီရိယေကာင္းေသာ လူပ်ိဳေပါက္မ်ားမွာလည္း မနက္ေစာေစာထကာ ေရပုံးထဲ ေရထည့္၊ ေရဖလားယူ၍ ေစ်း၀ယ္သြားသူ ေစ်းမွျပန္လာသူ အပ်ိဳမ်ားအား မရရေအာင္ ေရေလာင္းဖို႔ ေခ်ာင္းေနၾကေလသည္။ ဤေနရာတြင္ ကာလသားအခ်ိဳ႕ ေရေလာင္းပုံကို အနည္းငယ္ တင္ျပပါအံ့။
ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာ ေနရာသို႔ ေစ်း၀ယ္ထြက္လာသူမ်ား ေစ်းမွျပန္လာသူမ်ား ေလွ်ာက္လာသည္ကို ျမင္ေသာအခါ ေရပုံးကို တေနရာတြင္ ဖြက္ထားလိုက္၏။ တခ်ိဳ႕မွာ ေရခဲတုံး အေနေတာ္ေလာက္ကို ေရပုံးထဲထည့္ထားကာ ေရကို ေအးေစ၏။ လမ္းေလွ်ာက္လာသူ ေက်ာ္သြားမွ အသာအယာ ေနာက္မွလိုက္ကာ ေရဖလားျဖင့္ ေရကို ျဖည္းညင္းစြာ လိုက္ပါေလာင္းၾက၏။ ေရပက္ခံရသူမွလည္း ဆံေကသာမ်ား ေရစိုျခင္းမွ ကင္းေ၀ေစရန္ ဆံဖ်ားမ်ားကို စုပင့္ကာ ေရေလာင္း ေရပက္ခံၾကသည္။ အကယ္၍ ေရပက္ခံရသူမွ ေရျပန္ေလာင္းေသာ္ အေမာင္ကာလသားတို႔သည္ ပီတိျဖာကာ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ၾကရေလသည္။
ေရေလာင္းမခံဘဲ ထြက္ေျပးေသာသူမ်ားေနာက္သို႔ မရမက လိုက္ပါပက္ၾကသည္။ မ်ားမ်ားမစို နည္းနည္းစိုလွ်င္ပင္ ေရပက္သူက အနည္းငယ္ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္သြားတတ္ေလသည္။
ရပ္ကြက္မ်ားရွိ လမ္းမ်ားေပၚတြင္လည္း ကေလးသူငယ္တို႔ ဟိုတစု ဒီတစုျဖင့္ ေရသဘင္ပြဲကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ဆင္ႏႊဲၾကေလ့ရွိ သည္။ ပက္စရာ လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားကို မေတြ႔ရလွ်င္ သူတို႔အဖို႔ အေရးမႀကီး၊ အခ်င္းခ်င္း ျပန္ပက္ၾကျခင္းျဖင့္ ေျမသားလမ္းတို႔အား ဟိုတအိုင္ ဒီတအိုင္ ဗြက္ျဖစ္ေစ၏။ ေရထည့္ထားသည့္ ေရပုံး ေရခြက္မ်ားအား ကိုင္ထား မထားခ်ိန္ ၾကာေသာအခါ ေရအသစ္လဲလွယ္ရန္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဦးေခါင္းေပၚမွ ေလာင္းခ်ၾကကုန္၏။ ထိုကေလးအုပ္စုမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာကာ ေရကစားၾကကုန္ေသာ ပ်ိဳေဖာ္၀င္စအရြယ္ မိန္းကေလးတို႔မွာလည္း ရြယ္တူေကာင္ကေလးမ်ားအား ရွက္ရြံ႕စြာျဖင့္ ေရျဖန္းၾကကုန္၏။ သို႔မဟုတ္ ေရေလာင္းျခင္းမျပဳဘဲ မသိေယာင္ ေဆာင္ေနၾကေလသည္။
ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေကာင္ေလးမ်ားမွ ထိုကေလးမေလးမ်ားအား ေရျပန္ပက္ ေရျပန္ေလာင္းသည္ရွိေသာ္ တအုပ္စုတည္းရွိ ကေလးမ်ား၏ ၀ိုင္း၀န္း၍ ခြက္ေစာင္းခုတ္ျခင္းအား ေက်ာမ်ားေကာ့ေအာင္ ထုိထိုေကာင္ေလးမ်ား ခံၾကရ၏။ မိန္းကေလးမ်ား ထံမွ အထင္ၾကီးမႈရရွိေစရန္ ခပ္ျပံဳးျပံဳးသာ ေနေပးရ၏။ ခြက္ေစာင္းခုတ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေက်ာတေလွ်ာက္ခံစားရေသာ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းအရသာသည္ မိန္းကေလးတေယာက္ေယာက္မွ “ေဟ့ ေတာ္ၾကေတာ့ေဟ့ ဟိုမွာ တျခားလူေတြကိုလည္း ပက္ၾကဦး” ဟု အေျပာတြင္ ေျပေပ်ာက္ေလသည္။
ၾကံဳခဲ့ဖူးေသာ အျဖစ္အပ်က္တခုကိုလည္း ေဖာက္သည္ခ်ပါအံ့။
ျမိဳ႕ပတ္လမ္းဟု ေခၚတြင္ေသာ ကတၱရာလမ္းသည္ သၾကၤန္ကာလတြင္ အုပ္စုလိုက္ ေရေလာင္း ေရပက္သူမ်ားျဖင့္ အစည္ကားဆုံးျဖစ္ေလသည္။ အလွဴဒါန အေကၽြးအေမြးရွိေသာေၾကာင့္ ေရပက္ခံသူမ်ားအား ပလတ္စတအိတ္မ်ားျဖင့္ မုန္႔မ်ားထုပ္ေပးကာ ဒါနျပဳေလ့ရွိေသာ ေနရာမ်ားစြာရွိ၏။ ထိုျမိဳ႕ပတ္လမ္းတြင္ ေရပက္သူမ်ားကား ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ေတြမဟုတ္။ သုံးဆယ္ေက်ာ္ ေလးဆယ္ပတ္၀န္းက်င္ လူလတ္ပိုင္းမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
ထိုေနရာတြင္ ေရေလာင္းၾကပုံႏွင့္ ေရပက္ခံၾကပုံမွာ ဤသို႔ျဖစ္သည္။
အားေကာင္းေမာင္းသန္ အမ်ိဳးသားၾကီးမ်ားက ေရပုံးအၾကီးၾကီးမ်ားကို အားပါးတရပင့္ထားကာ ေရကစားၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးၾကီးမ်ားက မုန္႔မ်ားကို လိုက္လံေ၀ငွၾကသည္။ သူတို႔သည္လည္း ေရေလာင္း ေရပက္ေသာ အုပ္စုတြင္ တခါတရံပါတတ္ၾကသည္။ စက္ဘီး ဆိုက္ကား ေပါမ်ားေသာ ျမိဳ႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရပက္ခံထြက္သူတို႔သည္ ထိုအရာမ်ား ႏွင့္ပင္ ေရပက္ခံထြက္ၾက၏။ ေရပက္သူမ်ားက ေရွ႕ႏွစ္ဖက္မွ ေရေလာင္း၏။ အေႏွးယာဥ္မ်ားအား ေခတၱရပ္တန္႔ေပးရန္ ေတာင္းဆိုၿပီး စိတ္ၾကိဳက္ေရပက္ၾကသည္။ မုန္႔မ်ား ေပးေ၀ၾကသည္။ အသိမိတ္ေဆြမ်ားပါပါက ဘယ္သူေရ ဘယ္၀ါေရဟု ေအာ္ဟစ္ႏႈတ္ဆက္သံမ်ားျဖင့္ ဆူဆူညံေစသည္။ အသံခ်ဲ႕စက္မ်ားမွလည္း ျမဴးၾကြေသာ သၾကၤန္တီးလုံးမ်ားျဖင့္ ေရကစား သူမ်ားစိတ္ကို လန္းဆန္းေစသည္။
စက္ဘီးျဖင့္ ထိုေနရာမ်ားသို႔ အေရာက္ မရပ္တန္႔ခ်င္ဘဲ ျဖတ္ေသာအခါ စက္ဘီးေမာင္းသူမွာ လက္ကိုင္ႏွစ္ဖက္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကိုင္ထား၍ စက္ဘီးကို ေရွ႕တည့္တည့္သို႔သာ ဦးတည္ေစ၏။ ေရွ႕ဘက္ ၀ဲယာမွ ပုံးၾကီးၾကီးကိုင္ကာ ေရေလာင္းသူမ်ားေၾကာင့္ ကိုယ္ေနဟန္ေရာ၊ စက္ဘီးလားရာေရာ မယိမ္းယိုင္ေစရန္ အထူးၾကိဳးစားရ၏။ ေရေလာင္းမည့္ သူမ်ားထံ မေရာက္မီ လက္တကမ္းအလိုတြင္ မ်က္စိႏွစ္ဖက္လုံးကို မွိတ္ထားလိုက္ကာ စက္ဘီးကို ခပ္ျမန္ျမန္နင္းလိုက္ရ၏။ မ်က္ႏွာမ်ား လည္ပင္းမ်ား ရင္ဘတ္မ်ားဆီသို႔ ေရလုံးမ်ား တလုံးၿပီး တလုံး၀င္ေရာက္လာသည္ကို ခံစားၿပီးခ်ိန္မွ မ်က္လုံးကို ျပန္ဖြင့္ကာ အရွိန္ကို သတ္ရ၏။ အလြန္အႏၱရာယ္မ်ားေသာ ေရေလာင္း ေရပက္ခံၾကပုံပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ေနာက္ပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေရမကစားၾကရန္ အခ်င္းခ်င္းသတိေပးေျပာဆိုမႈမ်ားေၾကာင့္ ထိုကဲ့သို႔ ေရကစားမႈ မ်ား နည္းသင့္သေလာက္ နည္းသြားေလသည္။
သၾကၤန္တြင္ ေရကစားသည့္အခါ ေရသန္႔ဗူးေကာင္းေကာင္းတလုံး ရွိရုံမွ်ျဖင့္ ေရကစားႏုိင္သည္။ ေရသန္႔ဗူးကို ေဆာင္ယူ၍ ၾကံဳရာေနရာတြင္ ေရျဖည့္ကာ ေရပက္ႏိုင္ေပသည္။ လည္ပတ္ရာလမ္းတေလွ်ာက္ ေရကစားေနၾကေသာ ေရပက္ခံေနၾက ေသာ ေတြ႔သမွ်လူမ်ားအား အတာေရျဖင့္ ရႊင္လန္းေစႏိုင္ပါသည္။
သၾကၤန္က်ေသာအခါ အိမ္သူအိမ္သားအခ်င္းခ်င္း အိမ္တြင္းမွာပင္ ေရေလာင္း ေရပက္ၾကျခင္းျဖင့္ အိမ္တြင္းသၾကၤန္ပြဲကို အဦးဆုံး ဆင္ႏႊဲၾကေလ့ရွိၾကသည္။
အေတြးတခုမွာကား ပူအိုက္မေနဘဲ ေအးေနေသာ အရပ္ေဒသမ်ားတြင္ ျမန္မာတို႔၏သၾကၤန္ကို မည္သို႔ဆင္ႏႊဲၾကသနည္းဆိုသည့္အခ်က္ျဖစ္ေလသည္။
“ဘာနဲ႔ပက္မွာလဲ” ဟူေသာ အေမးကို “သန္႔ရွင္းေသာ ေရနဲ႔ပက္မွာေပါ႔” ဟု ေျဖႏုိင္ၿပီး၊ “ဘယ္လိုပက္မွာလဲ” ဟူေသာ ေမးခြန္းကို “အပက္ခံသူမ်ား ေအးျမေပ်ာ္ရႊင္သြားရန္ ေစတနာထားကာ ညင္ညင္သာသာပက္မွာေပါ႔” ဟု ေျဖႏုိင္ၾကပါေၾကာင္း ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူး အတာေရသဘင္ပြဲေတာ္အား သၾကၤန္ေရစိုစိုရႊဲရႊဲျဖင့္ ၾကိဳဆိုေရးသားလိုက္ရပါသည္။
သၾကၤန္ပိုးမွာကား သၾကၤန္မက်မီကပင္ ႏိုးထေနခဲ့ၿပီထင္၏။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
