ေ ဆ ာ င္ း လူ ● ႐ုိ း မ
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၆
႐ုိးမ
အခုခ်ိန္ဆုိ
ေဆာင္းေလေအးနဲ႔အတူ ႐ုိးျပတ္မီးခုိးရနံ႔ေတြ သင္းအူေနမွာပဲ …။
႐ုိးမ
အခုခ်ိန္ဆုိ
နင့္ႏႈတ္ခမ္း ေတာစပ္လမ္းမွာ ဆိတ္ဖလူးေတြ ျပန္႔က်ဲေနမွာပဲ …။
႐ုိးမ
အခုခ်ိန္ဆုိ
နင့္ရင္နဲ႔ ေထြးေပြ႔ထားတဲ့ စိမ္းစုိျခင္းေတြၾကားမွာ အရာရာဟာ ေအးျမေနမွာပဲ …။
႐ုိးမေရ …
နံနက္စာမွာ ဆီတူးနံ႔ေတြနဲ႔ ႐ုိးရာစာအတုေတြတည္ခင္းတတ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပကုိ ငါ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး ..။
ဒီလုိပဲ …
ေန႔ခင္းစာ
ညစာေတြမွာ တ႐ုတ္လုပ္သံပတ္ေခြေတြ ထည့္ျပဳတ္ေကြၽးေမြးတတ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပကုိ ငါ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူး ..။
႐ုိးမေရ …
ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ တုိက္တာအေဆာက္အဦေတြၾကား ပ်ံ႕ႏွံ႔က်ဲျပန္႔ေနတဲ့ ငွက္ေတြရဲ႕အိပ္တန္းေတြဆုိတာ
နင့္ရင္ခြင္ထဲထုပ္ပုိးထားတဲ့ ႐ုိးမငွက္အိပ္တန္းေတြေလာက္ အသံမသာဘူးဟ …။
ဒီလုိပဲ ႐ုိးမေရ ….
ထိေတြ႕ရတဲ့ ၿမိဳ႕ျပမွာ …
ဘုရား ဘုရားနဲ႔ … သီခ်င္းသံေတြၾကား ဆူညံပြက္ေလာ႐ုိက္လုိ႔ …
ငါသိခဲ့တဲ့ ႐ုိးမကေတာ့ ဘုရား ဘုရားဆုိတာမွာ … တရားပါ ပါေတာ့ စိတ္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းလုိ႔ …။
႐ုိးမေရ ….
ၿမိဳ႕ျပကလူေတြက ႐ုိးမဆုိ သူပုန္ေတြခုိတဲ့အရပ္လုိ႔ပဲ ျမင္ၾကတာ …။
ဒါေပမယ့္ နင့္အေရခႊာ .. နင့္အ႐ုိးစည္းထုိးခဲ့တဲ့ ဓားျပေတြ ၿမိဳ႕ျပမွာခုိလႈံေနတာၾက သူတုိ႔ မသိျပန္ဘူး …။
႐ုိးမေရ …
နင္ကေတာ့
နင့္ေတာလမ္းေလး …
နင့္စမ္းေခ်ာင္းေလး … တည္တံ့ေစဖုိ႔ ရင္ခြင္နဲ႔အုပ္ ထုပ္ပုိးထားေပမယ့္ ….
ၿမိဳ႕ျပမွာေတာ့
ဂုတ္ေသြးစုပ္ အျမတ္ထုတ္ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီလုိ႔ ..။
ဒီဇင္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၆ ၊ ၂ း ၂၅ နာရီ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
