(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၃၀၊ ၂ဝ၁၆
● စစ္ခုံ႐ံုး
အဖမ္းဆီးခံရေသာ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားတုိ႔အတြက္ စစ္ခုံ႐ံုးမ်ားဖြဲ႕စည္း၍ တရားစီရင္သည္။ တရားမွ်တျခင္းဆို သည္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္း၏စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္တြင္ မူး၍ပင္ ႐ွဴစရာမရွိခ့ဲဟု ဆိုရေပမည္။ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား မ်ားကို သာမန္တရားရံုးမ်ားတြင္ တရားမစီရင္ရဲေလာက္သည့္ ဗိုလ္ေနဝင္းရြံစရာလုပ္ရပ္ဟု ဆိုရပါမည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ကို ပီပီျပင္ျပင္ေဖၚျပျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီဆိတ္သုဥ္းျခင္းကိုလည္း ေဖၚျပျခင္းျဖစ္သည္။
ေရႊတိဂံုရင္ျပင္ေပၚမွ အဖမ္းဆီးခံရသည့္အထဲမွ အသက္ငယ္ေသာအထက္တန္းေက်ာင္းက ကေလးမ်ားႏွင့္ သတင္းေပး ၁ဝ ေယာက္ခန္႔ကိုျပန္လႊတ္ျပီး ၂ဝ၃ ေယာက္အား စစ္ခုံရံုးတင္ ေထာင္ဒဏ္မ်ားခ်မွတ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ေနာက္ထပ္ တလ အတြင္း အိမ္မ်ားသုိ႔လိုက္လံ၍ ေက်ာင္းသား ၅ဝ ခန္႔ ဖမ္းဆီလိုက္ေသးသည္။ စစ္ခုံရံုးမ်ားမွ ၾကမ္းခင္းေစ်း ၄ ႏွစ္မွ ၉ ႏွစ္အထိ ေထာင္ခ်လိုက္သည္။
ေရႊျပည္တန္စာအုပ္တိုက္မွ ထုတ္ေဝေသာ “၇၄-၇၅-၇၆ မဆလ အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး အံတုလႈပ္ရွားမႈမ်ား” စာအုပ္ပါ မွတ္တမ္းမ်ားအရေထာင္ဒဏ္ ၉ ႏွစ္က် ခံသူ ၈ ဦး၊ ေထာင္ဒဏ္ ၈ ႏွစ္က် ခံသူ ၆ ဦး၊ ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္က်ခံရသူ ၁၈ ဦး၊ ေထာင္ဒဏ္ ၆ ႏွစ္က်ခံရသူ ၃၁ ဦး၊ ေထာင္ဒဏ္ ၄ ႏွစ္ႏွင့္ ၅ ႏွစ္ က်ခံရသူ ၁၄၁ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၂ဝ၄ ဦး ျဖစ္သည္။ ထိုသူ တုိ႔သည္ ၁၉၇၄ ဒီဇင္ဘာ အေရးေတာ္ပုံကာလက ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရသူ သံဃာ ၆ ပါး၊ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုပါသည့္ လူ ပုဂၢိဳ လ္ ၄၆ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၅၂ ဦးႏွင့္ေပါင္းကာ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း ေထာင္းနန္းစံခ့ဲရေပေတာ့သည္။
မိမိသိသေလာက္လူမ်ားကို ေျပာရလ်င္ ၇၅ ဇြန္ ၆ သပိတ္တြင္ သပိတ္ကာလအတြင္း ေၾကညာခ်က္မ်ား ပလူျပန္ေအာင္ ထုတ္ေဝခ့ဲၾကသည့္ စက္အဖြဲ႕က တက္ႂကြစြာပါခ့ဲသူ ကိုဦးလွေစာ ကိုျမင့္ေအာင္ၾကည္ ကိုစံႏုတုိ႔သည္ေထာင္ ၉ ႏွစ္က် သည္။ အီကိုတြင္ တရားစေဟာခ့ဲသည့္ ကိုေက်ာ္ေအာင္လည္း ၉ ႏွစ္က်သည္။ ကိုဟန္ရွင္ဝင္း (RASU) က ၈ ႏွစ္က်သည္။ ကိုဗဟိန္းေအာင္ (ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္သား)၊ ပေလာင္တင္ေအာင္ (ယခင္ PLSO အတြင္းေရးမွဴး ေက်ာက္မဲျငိမ္းခ်မ္း ကုန္းမွ ပေလာင္ဦးေက်ာ္ရင္၏ညီ)၊ နာဂထြန္းၾကည္ (ခႏီၲး)၊ ကိုေအာင္တင္သိန္းေခၚ ျပာေလာင္ (RASU)၊ စက္အဖြဲ႕က ကိုစိုး ဝင္း ( Eco) တုိ႔က ေထာင္ ၇ ႏွစ္စီက်သည့္အထဲတြင္ ပါသည္။
အီကိုမွ နန္းခင္ေထြးျမင့္ (ယခု ကရင္ျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ NLDကရင္ျပည္နယ္ ဥကၠဌ) နန္းရြက္နု နန္းလွသိန္းႏွင့္ ပညာ ေရးတကၠသိုလ္မွ ကိုေဇာ္မင္း (ယခု အုတ္ဖိုၿမိဳ႕ နယ္ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ NLD) တုိ႔က ေထာင္ ၆ ႏွစ္စီက်သည့္အထဲ တြင္ ပါဝင္သည္။
ေဆးတကၠသုိလ္ ၁ 71 batch မွ ကိုေအးေအာင္ (ခြန္ဂါမဏိ)၊ ကိုခင္ေမာ္ႏွင့္ ေနာက္တဥိီး ေနရီဗေဆြႏွင့္ ေဘဘီၾကည္ဝင္းတုိ႔ ညီအမမ်ား စသည္သူမ်ားက ေထာင္ ၄ ႏွစ္ ၅ ႏွစ္ အသီးသီးက်ခံရသည္။
ယခင္ဦးသန့္အေရးေတာ္ပုံကာလက က်ခံေနရသူမ်ားတြင္ စလွေငြ (KNU)၊ ကိုတိတ္ (မဲေတာ္ေဆးခန္း၌ကြယ္လြန္) ကိုတင္ စိုး (ရခိုင္) တုိ႔က ေထာင္ ၇ ႏွစ္စီက်သည္။ စိုင္းသုိက္နန္းေခၚ ရဲေဘာ္ကိုတိုး (ေနာင္ CPB) က ၆ ႏွစ္က်သည္။ အျခား သူမ်ားကေတာ့ မိမိမသိသူမ်ားျဖစ္သည္။
ေရႊတိဂံုရင္ျပင္ေပၚတြင္ ပါမသြားဘဲ အိမ္လိုက္၍ အဖမ္းခံရသူမ်ားကေတာ့ မိမိတုိ႔ ေဆး ၂ မွ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။
● ေထာင္နန္းစံ ေဆးတကၠသုိလ္ ၂ ေက်ာင္းသားမ်ား
၁၉၇၅ ဇြန္ ၆ သပိတ္အျပီးတြင္ တကၠသုိလ္မ်ား ျပန္မဖြင့္ဘဲ စာေမးပြဲစစ္မည္ဟု ဇူလိုင္လဆန္းတြင္ ေၾကညာသည္။ စာေမးပြဲ မ်ားကို တကၠသုိလ္မ်ားတြင္ ေျဖဆိုရမည္မဟုတ္ဘဲ သက္ဆိုင္ ၿမိဳ႕နယ္ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေျဖဆိုရမည္ဟုဆိုသည္။ တကယ့္ ကေမာက္ကမပညာေရးဟုဆိုရေပမည္။ ထိုသုိ႔ေၾကညာခ်က္ထြက္အျပီး စာေမးပြဲအတြက္ စာက်က္ရန္ျပင္ဆင္စဲ တြင္နယ္ၿမိဳ႕ အသီးသီးရွိ မိဘအိမ္သုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားအား လိုက္လံဖမ္းဆီးရာတြင္ ေဆး ၂ မွ ၁၉ ေယာက္ပါဝင္သည္။
ထိုသုိ႔ဖမ္းလာေသာ ေက်ာင္းသား ၁၉ ဦးထဲမွ ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း (ခ) မွ ဆရာဝန္ျဖစ္ခါနီး ေက်ာင္းသားႀကီးတဦးႏွင့္ ေဆး ေက်ာင္းေရာက္ခါစ ပထမႏွစ္ေဆးမွ ေက်ာင္းသားငယ္တဦးအား စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား ေခ်ာ့တခါ ေျခာက္တလွည့္ႏွင့္ နည္းမ်ဳိးစုံသုံးျပီးသကာလတြင္ အဆိုပါေက်ာင္းသား ၂ ဦးသည္ အစိုးရသက္ေသမ်ား ျဖစ္သြားျပီး ေက်ာင္းသား ၁၇ ေယာက္ ကေတာ့ စစ္ခုံရံုးတြင္ တရားခံမ်ားျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ၎တုိ႔မွာ ….
၁။ ကိုေအးျမင့္ – ေျမာင္းျမ ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း ခ
၂။ ကိုသိန္းလြင္ (အာနီ)- ပဲခူး ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း ခ
၃။ ကိုဝင္းလြင္ – ပုေလာ ေနာက္ဆံုးႏွစ္အပိုင္း ခ
၄။ ကိုေအာင္နုိင္- ေမာ္လျမိဳင္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ အပိုင္း က
၅။ ကိုေအးၾကည္ – ေမာ္လျမိဳင္ တတိယႏွစ္ ေဆး
၆။ ကိုေအာင္ထိုက္- ၿမိဳ႕လွ တတိယႏွစ္ေဆး
၇။ ကိုေအာင္ဇင္- ေျမာင္းျမ တတိယႏွစ္ေဆး
၈။ ကိုျမင့္စုိး – ခရမ္း တတိယႏွစ္ေဆး
၉။ ကိုျမင့္သိန္း- ထားဝယ္ တတိယႏွစ္ေဆး
၁ဝ။ ကိုေဇာ္ဝင္း (ဖိုးေဇာ္)- ၾက့ံခင္း တတိယႏွစ္ေဆး
၁၁။ ကိုသန္းထြဋ္- ဟသၤာတ တတိယႏွွစ္ေဆး
၁၂။ ကိုတင္လွ- ပုသိမ္ တတိယႏွစ္ေဆး
၁၃။ ကိုသိန္းထြန္း (သတၱိ) – ေတာင္ငူ တတိယႏွစ္ေဆး
၁၄။ ကိုသက္ဝင္းေအာင္ – အင္းစိန္ တတိယႏွစ္ေဆး
၁၅။ ကိုစုိးေအာင္ – ဟသၤာတ ဒုတိယႏွစ္ေဆး အႀကီးတန္း
၁၆။ ကိုတင္ျမင့္ – ေပါင္းတည္ ဒုတိယႏွစ္ေဆး အႀကီးတန္း
၁၇။ ကိုထြန္းသန္း – ေမာ္လျမိဳ င္ ဒုတိယႏွစ္ေဆး အငယ္တန္းတုိ႔ ျဖစ္ၾကပါသည္။
စစ္ခုံရံုးတင္ေတာ့ သက္ေသလိုသည္။ သက္ေသထဲတြင္ ေဖၚျပပါေက်ာင္းသား ၂ ေယာက္သာမက ဆရာမ်ားလည္း ပါသည္။ ပါဝင္သည့္ဆရာမ်ားကေတာ့ မီးယပ္ႏွင့္သားဖြားက ေဒါက္တာေရႊတင္ ခႏၶာေဗဒဌာနမွ ေဒါက္တာခင္ျမင့္ေမာင္ ေရာဂါေဗဒ ဌာနမွ ေဒါက္တာဦးလွသိန္း ကာကြယ္ေရးႏွင့္လူမႈေရးေဆးပညာဌာနမွ ေဒါက္တာသာလွေရႊႏွင့္ စားဖိုေဆာင္က စားဖိုမွဴး ကို ေငြတုိ႔ပါဝင္ၾကသည္။
သက္ေသျဖစ္သြားေသာ ေက်ာင္းသား ၂ ေယာက္က စြဲခ်က္တင္ခံရေသာေက်ာင္းသား ၁၇ ေယာက္အား မွန္ကန္ေၾကာင္း သက္ေသခံသည္။ စာဖိုမွဴးကိုေငြကလည္း အစိုးရဝန္ထမ္းျဖစ္၍ နီးရာဓါးေၾကာက္ရသည့္အားေလ်ာ္စြာ အႏွီေက်ာင္းသား ထိုေက်ာင္းသားမ်ား ပါဝင္ေၾကာင္းသက္ေသထြက္ရရွာသည္။
ထုိ႔ျပင္ ဆရာတုိ႔ကို သက္ေသထြက္ခိုင္းေတာ့ ေဒါက္တာေရႊတင္ ေဒါက္တာလွသိန္း ေဒါက္တာခင္ျမင့္ေမာင္တုိ႔က ေက်ာင္း သားအမ်ားႀကီးထဲတြင္ ယခုရံုးတင္ထားေသာ ေက်ာင္းသား ၁၇ ေယာက္ကို ေရြး၍ မမွတ္မိေၾကာင္း အဆိုပါေက်ာင္းသား ၁၇ ေယာက္ အေရးအခင္းတြင္ ပါဝင္သည္မပါဝင္သည္ကို ၎တုိ႔မသိရွိေၾကာင္း ထြက္ဆိုသြားၾကပါသည္။ ေဒါက္တာခင္ျမင့္ ေမာင္ဆိုလွ်င္ “က်ေနာ္က မ်က္ေစ့မႈံတယ္ဗ်။ ေကာင္းေကာင္းျမင္ရတာမဟုတ္ဘူး” ဟုပင္ ဆိုသြားလိုက္ေသးသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ခ်စ္ခင္စာနာတတ္ေသာ ဆရာႀကီးမ်ားဟုဆိုရမည္။ ေဒါက္တာေရႊတင္ႏွင့္ ေဒါက္တာခင္ျမင့္ေမာင္တုိ႔ကား ကြယ္လြန္သြားရွာၾကေပျပီ။
ထူးျခားသည္ကေတာ့ ေဒါက္တာသာလွေရႊျဖစ္သည္။ သူကား ကိုလိုနီေခတ္က အာဏာရွင္လွေရႊဟု ထင္ရွားခ့ဲသည့္ ေက်ာင္း သားေခါင္းေဆာင္တဦး၏သားျဖစ္သည္။ အဆိုပါဆရာသက္ေသထြက္ဆိုရာတြင္ေတာ့ ဟိုေက်ာင္းသားပါသည္။ ထို ေက်ာင္းသားပါသည္ဟု လက္ညိႇဳးထိုး၍ သက္ေသထြက္ဆိုသည္ကို အ့ံၾသစြာေတြ႕ရပါသည္။ ဤသုိ႔ရွိခ့ဲဘူးသည္ဟုသာ ဆိုရေပေတာ့မည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဒါက္တာမင္းလြင္ ေရးသားခ်က္အရ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းအျပီး ထိုင္းနယ္စပ္ထြက္ခြာသြားျပီး ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေသာ ေဆးေက်ာင္းသား ကိုမင္းလြင္ႏွင့္ ေထာင္ကလြတ္လာေသာ ကိုရန္မ်ဳိးသိမ္းတုိ႔အား ထိုစဥ္ ေဆး ၂ ပါေမာကၡခ် ဳပ္ျဖစ္ေနေသာ ေဒါက္တာသာလွေရႊက တာဝန္ယူ၍ ျပန္လည္ေက်ာင္းတက္ခြင့္ေပးခ့ဲသည္ဟုဆိုသည္။ ဆရာသည္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္က နာမည္ပ်က္ခ့ဲေသာ သူလုပ္ရပ္အတြက္ ျပန္လည္ အဖတ္ဆယ္ဟန္တူသည္။ (ေဆး ၁ က ပါခ် ဳပ္ ကေတာ့ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပုံႏွင့္ ျငိစြန္းခ့ဲေသာ ေက်ာင္းသားတုိ႔ကို ေက်ာင္းျပန္တက္ခြင့္မျပဳခ့ဲေခ် ။) ယခုေတာ့ ျမန္မာ နိုင္ငံၾကက္ေျခနီအသင္း ဥကၠဌျဖစ္ေနေသာ ထိုဆရာသည္ ကိုဖီအာနန္၏ ရခိုင္ျပည္နယ္အၾကံေပးေကာ္မရွင္တြင္ပါဝင္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မည္သုိ႔ေသာအၾကံမ်ား သက္ေသထြက္ခ်က္မ်ား ေပးလာမည္ဆိုသည္ကေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာ ပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ လူ႔ဘဝဆိုသည္ကေတာ့ အေကာက္အေကြ႕မ်ားသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ထိုေနာက္ စစ္ခုံရံုးက ေဆး ၂ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ႏွစ္သုတ္ခြဲ၍ စီရင္ခ်က္မ်ားခ်သည္။ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ခန္းမတြင္ ေဆး ၂ ေၾကညာခ်က္ တက္၍ဖတ္ေသာ ကိုျမင့္သိန္း (ထားဝယ္) အားေထာင္ဒဏ္ ၈ ႏွစ္ က်န္ေက်ာင္းသား ၁၆ ဦးအား ေထာင္ဒဏ္ ၆ ႏွစ္စီ ခ်မွတ္လိုက္ပါသည္။ ထိုသူအားလုံးသည္ အျခားတကၠသုိလ္မွေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္အတူ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ဒုကၡ သုကၡမ်ဳိးစုံ ခံခ့ဲၾကရသည္။ ေထာင္တြင္းတိုက္ပြဲမ်ား ဆင္ႏႊဲခ့ဲၾကရသည္။ သုိ႔ေပမဲ့ ေထာင္က်သက္တမ္းေစ့ေအာင္ေတာ့ မေန ခ့ဲရပါ။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၁ဝ ရက္ေန႔တြင္ ေဆး ၂ ေက်ာင္းသား ၁၇ ဦးလုံးျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာ ခ့ဲပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ မည္သူမ်ွ ေဆးေက်ာင္း ျပန္တက္ခြင့္မရၾကေတာ့။ ေဆး ၂ မွ အဆိုပါေက်ာင္းသား ၁၇ ဦးလုံးအား ေက်ာင္း ထုတ္လိုက္ျပီျဖစ္ သည္။
● စိတ္တိုင္းက် ကိုေအးၾကည္
စိတ္တိုင္းက်ဟုဆိုလ်င္ ကိုေအာင္ထိုက္အားသိသူမ်ားပါသည္။ ကိုေအာင္ထိုက္က လူမႈေရးႏွင့္ ေနာက္ပိုင္းနိုင္ငံေရးနယ္ ပယ္တုိ႔တြင္ ပါဝင္လႈ ပ္ရွားသူျဖစ္၍ သူ႔အား စိတ္တိုင္းက်နွင့္တြဲ၍သိၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ စိတ္တိုင္းက်၏ ကနဦးတည္ေထာင္သူ မွာ ကိုေအးၾကည္ (ေမာ္လျမိဳင္) ျဖစ္ပါသည္။
မိမိျမိဳ႔ေပၚျပန္ေရာက္ျပီး ၁၉၉၅ ခန္႔တြင္ ေျမနီကုန္းစိတ္တိုင္းက်သုိ႔ေရာက္သြားသည္။ မိမိတုိ႔ေက်ာင္းမွ ေထာင္ထြက္မ်ားစု၍ လဘက္ရည္ဆိုင္ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ဖြင့္ထားနိုင္သည္ဆို၍ မည္သူေတြမ်ား ေတြ႕ရမည္နည္းဟု သြားရွာျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေန႔က ကိုေအးၾကည္ႏွင့္ေတြ႕သည္။ တကယ္ေတာ့ ကိုေအးၾကည္သည္ ကိုေအာင္ထိုက္တုိ႔ထက္ တတန္းႀကီးသည္။ သုိ႔ ေသာ္ တတိယႏွစ္ေဆးတြင္ တႏွစ္ထပ္ထိုင္ခ့ဲ၍ အတန္းတူသြားပုံရသည္။
“ေမာင္ေမာင္စိုးေရ ငါတုိ႔လဲေထာင္ကထြက္ျပီးေတာ့ ေယာင္ခ်ာခ်ာဘဲကြ၊ ဟိုေနရာ ဒီေနရာေတြမ်ား အဆင္ေျပမလား ေလွ်ာက္သြားလိုက္ေသးတယ္။ ဖါးကန့္ေတာင္ေရာက္လိုက္ေသးတယ္။ ဘယ္မွအဆင္မေျပပါဘူးကြာ၊ ဒါနဲ႔ ၁၉၈ဝ ခုႏွစ္ ေလာက္က်ေတာ့ ေမာ္လျမိဳင္ျပန္ေရာက္တယ္။ အဲဒီမွာ ငါနဲ႔ခင္တဲ့ ကုလားႀကီးတေယာက္က လဘက္ရည္ေဖ်ာ္နည္းတခုေပး တယ္ကြ၊ ဒါနဲ႔ ငါလဲ ေမာ္လျမိဳင္မွာလဘက္ရည္ဆိုင္စဖြင့္တာ ေအာင္ျမင္လာေတာ့ ရန္ကုန္တက္လာျပီး ငါတုိ႔သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းေတြန့ဲတြဲျပီးဆိုင္ ဖြင့္ဘိ့ုလုပ္တာေလ။ ကိုယ္တိုင္လဲလုပ္ ရွယ္ရာလဲပါေပါ့ကြာ။ မပိုလမ္း (ေျမနီကုန္း) နဲ႔ ျပည္လမ္း ေဒါင့္ကျခံထဲမွာ တဲထိုးျပီး စဖြင့္ခ့ဲၾကတာဘဲ” ဟု ေျပာျပသည္။
ကိုေအးၾကည္ ရန္ကုန္တက္လာျပီးစိတ္တိုင္းက် စဖြင့္ေတာ့ ပထမဆံုးတြဲလုပ္သူမွာ တိေမြးကုမွ ကိုသိန္းနိုင္ႏွင့္ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ေလာက္ကျဖစ္သည္။ ေနာက္ ကိုသိန္းနိုင္က UN အဖြဲ႕အစည္းတခု တြင္ အလုပ္ရျပီး နိုင္ငံျခားထြက္သြားေတာ့ ကိုသိန္းနိုင္ရွယ္ရာကို အမ္းယူျပီး စိတ္တိုင္းက် ရွယ္ရာဝင္ျဖစ္လာသူက ကိုေအာင္ထိုက္ျဖစ္သည္။ သူ႔အားရင္းႏွီးသူမ်ားက ကိုခ်င္ဟိုးဟုလည္း ေခၚၾကသည္။ ေထာင္ထြက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားဆိုင္ဆိုေတာ့ ရန္ကုန္တြင္ အလုပ္လာလုပ္ေနၾကသူ ေထာင္ က်ေဖၚ ကိုေအာင္ဇင္ (ေျမာင္းျမ) တုိ႔လည္း လာ၍ကူညီကာ ဆိုင္ထိုင္ေပးၾကသည္။ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းမ်ားျဖင့္ စည္ ကားသည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကိုသိန္းထြန္း (ေတာင္ငူ)၊ ကိုသန္းထြဋ္ (ဟသၤာတ) တုိ႔လည္း ပါလာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သူတုိ႔ စိတ္ တိုင္းက်သည္အေတာ္ေလး ေအာင္ျမင္ၿပီး ရန္ကုန္တြင္ လူသိမ်ားသည့္လဘက္ရည္တဆိုင္ျဖစ္လာသည့္ျပင္ ဆိုင္ခြဲမ်ားစြာ ဖြင့္ရသည့္ဆိုင္တဆိုင္ျဖစ္လာသည္။ ၁၉၇၅ ဇြန္ သပိတ္ကာလကတည္းက သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ စား ေရးေသာက္ေရးစီစဥ္ေပးခ့ဲၾကေသာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္တုန္းကလည္း အတူအက်ဥ္းက် ရဲေဘာ္မ်ားအတြက္ စားေရး ေသာက္ေရး စီစဥ္ေပးခ့ဲၾကေသာ ကိုေအးၾကည္တုိ႔ ကိုေအာင္ထိုက္တုိ႔ စိတ္တိုင္းက် လဘက္ရည္ဆိုင္ဖြင့္ျပီးေတာ့လည္း လာသည့္ ရဲေဘာ္ေဟာင္း သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းမ်ားကို ေကြၽးေမြးေနဆဲမို႔ သူတုိ႔ကိုလည္း စားေသာက္ဆိုင္လုပ္ငန္းက ျပန္ လည္ အက်ဳိးေပးသည္ဟု ဆိုရမည္။
သုိ႔ေသာ္ ကိုေအးၾကည္အား ေနာက္ပိုင္း လူမႈေရး နိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ သိပ္မေတြ႕ရ၍ ကိုေအာင္ထိုက္ေလာက္ နာမည္ သိပ္မထြက္ဟု ဆိုရမည္။ ေနာက္ပိုင္း ကိုေအးၾကည္က သိမ္ျဖဴကြင္းကဆိုင္တြင္ ေတြ႕ရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သိပ္မေတြ႕ ၾကရေတာ့။ မိမိကလည္း ထိုဘက္သုိ႔ အေရာက္က်ဲသြားသည္။ မိမိေရာက္သည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ကိုေအးၾကည္ က်န္း မာေရး မေကာင္း၍ ဘန္ေကာက္သြား ေဆးကုေနသည္ဟုသာ ၾကားရတတ္သည္။ ကိုေအာင္ထိုက္ အသုဘေန႔ကလည္း လူကမ်ားလြန္းလွ၍ မဆံုျဖစ္လိုက္ပါ။ ေနာက္မွ လူမႈ ကြန္ယက္တြင္တင္ေသာ ဓါတ္ပုံမ်ားတြင္ ေနကာမ်က္မွန္အမဲတပ္ထား၍ ဝဖိုင့္ေနေသာ ကိုေအးၾကည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ က်န္းမာေရးမေကာင္းဟု သတင္းၾကားေနရေသာသူက မာမာခ်ာခ်ာ ရွိေနဆဲ။ ကိုေအာင္ထိုက္ကေတာ့ သြားႏွင့္ရွာေပျပီ။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
Mg Mg Soe (ေမာင္ေမာင္စိုး)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
