ကဗ်ာ

လင္းမုိးေစြ ● ပီအိုက္တူး

လင္းမုိးေစြ ● ပီအိုက္တူး
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆

လြိဳင္လံုေတာင္ေျခက နမ့္တိန္းေခ်ာင္းနံေဘး
သီခ်င္းေတြ
ငိုေနတာလား ဆိုေနတာလား
ႏူးညံ့ညင္သာ
တိုးတိုးကေလး တိတ္တိတ္ကေလးပါပဲ။

ၾကားေနရတယ္
အက်ယ္ႀကီး ၾကားေနရတယ္
ေလလိႈင္းမွတဆင့္
လြိဳင္လင္ ေတာင္ႀကီး
မႏၲေလးေရာက္ ႐ွမ္းတေယာက္ အထိ
ရန္ကုန္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းေပါ့ အထိ
ကတ္ဆက္တိတ္ေခြေတြ A_Side, B_Side
အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ဖြင့္လို႔
တိတ္သားေတြ ပါးသြားတဲ့အထိ
ေနရာတိုင္းမွာ ၾကားေနရတယ္။

သဘာဝကေပးတဲ့ ဥဩငွက္သံလို
ဆိုေတာ့
သူ႔အသံက
သဘာဝ
သူ႔သီခ်င္းက
သဘာဝ…။

ဥဩဆြဲသံေတြ ဆူညံေနတဲ့ကမာၻမွာ
ဥဩငွက္သံလို
ခ်ဳိလို႔ ။

ဥဩငွက္သံလို
ဆိုလို႔
လင္းေခးကို  ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိ…။

လင္းမိုးေစြ
၂၆ . ၁၀ .၂၀၁၆


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts