ကုိသန္းလြင္ ရသေဆာင္းပါးစုံ

ကိုသန္းလြင္ – ဖ်ာကာရုပ္ရွင္ရံု

Photo – Moe Gaung Pagoda Festival, 2009, MoeMaKa

ကိုသန္းလြင္ – ဖ်ာကာရုပ္ရွင္ရံု
(မေဟသီမဂၢဇင္း၊ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၁၆) မိုးမခ၊ ႏို၀င္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၆

(၁)

ေနာက္ဆံုးတေခါက္ျမိဳ႕ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ငယ္စဥ္က ရုပ္ရွင္ရုံးေဟာင္းေနရာကို ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ရွိ သြားခဲ့ပါသည္၊ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္၄၀ေက်ာ္က ရုပ္ရွင္ကားမ်ားကို တသသခံုမင္စြဲလန္းစြာ ၾကည့္ရႈခဲ့ၾကရာ ေနရာေဟာင္း ျဖစ္သည့္တိုင္ ရုတ္တရက္ မမွတ္မိႏိုင္ေတာ့ေပ၊ ယခင္ကျမက္ပင္ေတြ တရံုးရံုးထ ေနေသာ ကြင္းျပင္က်ယ္ ေနရာတြင္ ၁၀ခန္း ၆ခန္း ခမ္းနားေသာ ဓမၼာရုံအသစ္ၾကီး ကိုေတြ႔ေနရေလသည္၊ မွန္စီေရႊခ် ထားေသာတိုင္ေတြ၊ ၊ ျပသာဒ္ေတြမွာ ေနေရာင္ေအာက္တြင္တ၀င္း၀င္းေတာက္ေနၾကသည္၊ ေဘးမွာလည္း တိုက္ေတြ၊ လမ္းေတြ ႏွင့္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျဖစ္ေနပါသည္၊ ဤေနရာမွာတခ်ိန္က ဖ်ာေတြ ကာထားေသာ ရုပ္ရွင္ရုံၾကီးတရံု ရွိခဲ့ပါသည္ဟုေျပာေတာ့အံ့ၾသေနၾကသည္၊ သိမွီလိုက္သူမ်ားကားရွားပါးသြားေပျပီ။

ဤေနရာမွာ ညေနတိုင္း၊ ညအခါတိုင္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ စုေ၀းရာေနရာျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ ရုင္ရွင္ကားက ၃ည တခါ၊ ၄ညတခါ ဇာတ္ကားသစ္လဲသည္၊ ၀ါးလံုးေတြ တိုင္ေတြေထာင္ဖ်ာေတြကာျပီးေဘာလံုးကြင္းတ၀က္ခန္႔ အက်ယ္အ၀န္းရွိေသာေနရာကို ရုံလုပ္ခါ ရုပ္ရွင္ျပသျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ ႏိုင္ငံေက်ာ္ရုပ္ရွင္မင္သားမင္းသမီးၾကီးမ်ား၏ ထင္ရွားေသာရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားၾကီးမ်ားကို ဤရုံ ဤေနရာတြင္ ၾကည့္ရႈ႕ခဲ့ၾကပါသည္၊ ေရႊဘ၊ တင္ညြန္႔ ျမတ္ေလးတို႔ကအစ ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္း၊ ၾကည္ၾကည္ေဌး၊ ခင္သန္းႏု၊ ၀ါ၀ါ၀င္းေရႊ ဟူ၍ တခ်ိန္က ျပည္သူတို႔၏အသဲစြဲေက်ာ္ၾကားခဲ့ၾကသူမ်ား၏ရုပ္ရွင္ ကားမ်ားကို မလြတ္တန္းၾကည့္ရႈခဲ့ၾကပါသည္၊ အခင္းကျမက္ထူထူ ေျမၾကီးေပၚတြင္စီခ်ထားေသာဖ်ာမ်ား၊ ေနာက္ဖက္ အထူးတန္းက မတ္တပ္ ကုလားထိုင္မ်ားရွိသည္၊ ေရွ႕တန္းက ငါးမူးဆိုလ်င္ ခံုတန္း ေတြေပၚက တက်ပ္ေပး၍ ထိုင္ရသည္။

“ကိုေရႊဘက ျပန္လည္ထိုးသတ္ပါလိမ့္မယ္” ဆိုေသာေလာ္စပီကာမွ ေက်ညာခ်က္ကို ဤရုံမွာပင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၾကားခဲ့ၾကရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ၀ရမ္းေျပးဖိုးသိန္းဇာတ္ကားတြင္ ဇာတ္လိုက္ၾကီး ကိုေရႊဘမွာ လူဆိုးေတြက ႏွိပ္စက္ျခင္းကို အလူးအလဲခံေနရေသာ ေၾကာင့္ ပရိသတ္က မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ခါ ပိတ္ကား ျဖဴျဖဴကို ေတြ႔ရာ ခဲ၊ ေျပာင္းဖူးတို၊ ပုလင္းကြဲ စသည္တို႔ျဖင့္ ပစ္ေပါက္ၾကေသာေၾကာင့္ စက္ေမာင္းသည့္ ေအာ္ပေရတာက ေအာ္ျပီး သတိေပးရျခင္းျဖစ္သည္။

အလြမ္းအေဆြး ေသာကေတြ ေ၀ေနေသာ မင္းသားၾကီးမ်ား၊ မင္းသမီးၾကီးမ်ား နည္းတူ ပရိသတ္က ထပ္တူ ထပ္မွ် ခံစားခဲ့ၾကရပါသည္၊ ဟာသ သရုပ္ေဆာင္မ်ားကို ၾကည့္၍လည္း တေသာေသာ ရယ္ခဲ့ၾကပါသည္၊ ဖလင္ျပတ္သျဖင့္ ဆက္ေနရလ်င္ျဖစ္ေစ၊ စက္တလံုးထဲမို႔ ဖလင္ထုပ္ လဲရလ်င္ ျဖစ္ေစ တစံုတရာေၾကာင့္ ရုံမီးပြင့္လာလ်င္ ငိုထားၾကေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ ပရိသတ္ ေတြကို ျမင္ခဲ့ၾကရဘူးသည္၊ ငယ္ငယ္ဘ၀က ျပစက္ေဘးကိုသြားခါ ဖလင္အတိုအျပတ္စ မ်ားကို ေကာက္ျပီးသိမ္းၾကရသည္က အေမာပါ၊ ေနေရာင္မွာ ေထာင္ၾကည့္လိုက္လ်င္ ဇတ္ကားထဲမွ ဇတ္၀င္ခန္းမ်ားကို အမွတ္တရ ျပန္ေတြးၾကရပါသည္၊

တျခားဘာမွ လုပ္စရာမရွိၾကေသာ ရြာလူထုသည္ ဓါတ္စက္သံ တညံညံျဖင့္ ရုပ္ရွင္ကားျပရာ ေနရာသည္ ဆံုရာ စုရပ္ျဖစ္သည္၊ ဖ်ာခင္းထားေသာအေၾကာ္ဆိုင္မွာ ၀ိုင္းထိုင္ျပီး ပဲေၾကာ္ ဗူးသီးေၾကာ္ အေၾကာ္စံု မွာ စားၾကသည္၊ အသုပ္စံု၊ မုန္႔တီဆိုင္ေတြမွာ ညစာစားသူေတြရွိသည္၊ ဖံုေတြကတေထာင္းေထာင္း ဓါတ္စက္ သံ ဆူညံညံႏွင့္ အျခား ေျဖေဖ်ာ္စရာဟူ၍ ေရဒီယိုသာရွိေသာ ဤအရပ္မွာ ထိုဖ်ာကာထားေသာ ဇာတ္ရုံ ေနရာသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀၊ လူပ်ိဳျဖစ္စ ဘ၀ေတြႏွင့္ မ်ားစြာဆက္စပ္ခဲ့ၾက ပါသည္။

မွတ္မွတ္ရရ အဆိုေတာ္ ကိုသန္းလိႈင္၏ “တေဆာင္းသစ္ျပန္ျပီ” သီခ်င္းကို ဤရုပ္ရွင္ရုံမွာ စတင္ၾကားဘူးခဲ့ ရပါသည္၊ ဇာတ္လိုက္မင္းသားက ေဇာ္ခင္ဟုကြ်န္ေတာ္ထင္ပါ၏၊ ႏွင္းမႈန္ေတြေဖြးေနေသာလမ္းကို ရုိက္ျပ ကာ သီခ်င္း၏ဂီတသံစဥ္တြင္ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေငးေမာေနခဲ့ၾကဖူးသည္၊ ရုပ္ရွင္၏အစ၊ အလယ္ႏွင့္ ဇာတ္သိမ္း ပိုင္း သံုးေနရာေလာက္မွာဤသီခ်င္းကို ဆိုသည္ ထင္ပါသည္၊ ေနာက္ေန႔ သီခ်င္းသံၾကားႏိုင္မည့္ အခ်ိန္ တြင္ ရုပ္ရွင္ရုံေဘးသို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားခါ နားေထာင္ၾကျပန္ပါသည္၊ ေျမာက္ျပန္ေလေတြ တသုန္သုန္ တိုက္ခတ္ေနေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမိဳ႔သည္တစိမ့္စိမ့္ေအးသည္၊ ရာသီႏွင့္ သီခ်င္းကား လိုက္ ဖက္လွေပ၏၊

ဇာတ္ကားဆံုးခါနီးေသာ္ ရုံကိုဖြင့္ခါ ၁၅မိနစ္အနားေပးေလသည္၊ စာက်က္ရင္းျဖစ္ေစ၊ မအိပ္လိုေသးလ်င္ ျဖစ္ေစ၊ ရုပ္ရွင္ရုံအဖြင့္ ေနာက္ဆံုးဖလင္တပိုင္းကိုသြားျပီး ၾကည့္ခဲ့ၾကရပါသည္။

ထိုစဥ္က လွ်ပ္စစ္မီးသည္ ပ်က္သည္မရွိ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမိဳ႕သို႔ ေရေႏြးေငြ႔ေမာင္းေသာစက္ျဖင့္ ထုတ္လုပ္ သည့္ လွ်ပ္စစ္မီးကို ေရႊဘိုကေပးသည္၊ တခါတရံ ၁၀မိနစ္ ၁၅မိနစ္ မီးပ်က္သည္ကို ၾကံဳရဘူးသည္၊ ပရိသတ္က စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ၾကရသည္၊ မီးပ်က္၍ ရုပ္ရွင္ပြဲဖ်က္လိုက္ရတာေတြလည္းရွိခဲ့ဘူးေသာ္ လည္း အလြန္ျဖစ္ခဲပါသည္။

ဖလင္ထုပ္မွာ သံဗူးအ၀ိုင္းေတြႏွင့္ မႏၱေလးမွလာရသည္၊ ကားအဆင့္ဆင့္စီးျပီး ဖလင္ဗူးးေတြ ရုံေဘး ေရာက္ေသာအခါ၊ ေသာခ်ာေသာအခါတြင္မွ ဓါတ္စက္ကိုလွည္းေရွ႕မွာတင္ျပီး တျမိဳ႕လံုးအႏွံ႔ ေၾကာ္ျငာေ၀ရ ပါသည္၊ ေၾကာ္ျငာေ၀ေသာ ဓါတ္စက္သံသည္ ခ်ိဳျမိန္လွပါသည္၊ ရုပ္ရွင္ကားကို ၾကည့္ရေပေတာ့မည္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ 8” x 6” ပါတ္လည္ တခါတရံႏွစ္ဖက္ရုိက္ တခါတရံ တဖက္ရိုက္ ေၾကာ္ျငာစာရြက္မ်ား ကို အလြန္ ခံုမင္ ခ့ဲၾကပါသည္၊ အရြယ္ကငယ္ေသးေတာ့ လွည္းေပၚကေၾကာ္ျငာေ၀သူက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို မေပး၊ အသက္ၾကီးသူ အစ္ကို၊ အစ္မ၊ အေဖ၊ အေမ တို႔ကို ေၾကာ္ျငာလာျပီး ေတာင္းေပးပါဟု ပူစာၾကရ သည္၊ ေဆးနံ႔မေခ်ာက္ေသးေသာ ေၾကာ္ျငာစာရြက္မ်ားကို အျမတ္တနိုးကိုင္ျပီး အျမတ္တႏိုးသိမ္းၾကရပါ သည္၊ တခ်ိဳ႕အိမ္မ်ားမွာဆို အိမ္နံရံ၊ ၀ါးထရံ၊ ကပ္ၾကားမွာ ထိုးထားေသာ ေၾကာ္ျငာစာရြက္မ်ားကို ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ၍ သိမ္းထားတတ္ၾကသည္။

ထိုရုပ္ရွင္မ်ားမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားငယ္မ်ားကို စိုးမိုးသည္၊ ကိုရင္၀တ္၍ ကတံုး တံုးထားသူ၏ နာမည္မွာ ခ်ီးဗူးေတြျဖစ္ကုန္သည္၊ ပါးေဖါင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းကို ေက်ာ္ေဇာၾကီးဟု ေခၚၾကသည္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆရာတေယာက္မွာ သူ႔ကို ေက်ာင္းသားေတြက ဗိုလ္ေဂၚလူလ ဟု ကြယ္ရာမွာ ေခၚၾကသည္ ကိုသာသိသည္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ရယ္ ေရေရရာရာမသိ၊ ဇာတ္ကားတကားတြင္ မင္းသားျမတ္ေလး (သို႔) သူ႔မိတ္ေဆြမွာ ဗိုလ္ေဂၚလူလ ဟု နာမည္ရွိခဲ့ရာ ဂလန္ဂလားႏွင့္ ထိုဆရာကို ေက်ာင္းသားမ်ားက နာမည္ ေပးလိုက္ၾကဟန္တူသည္။

ပန္းပန္လ်က္ပါ ဇာတ္ကားတြင္ မင္းသား ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္းက အရက္ေတြမူးေအာင္ေသာက္ျပီး စကားေျပာဟန္ကို ေနာက္တေန႔ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္းေျပာၾကသည္၊ ဇာခမ္းစီးေနာက္ကြယ္မွာ ဇာတ္ကားမွ မင္းသမီးျမတ္မြန္၏ အိမ္အကူဘ၀ကို ဂရုဏာသက္ခဲ့ၾကသည္၊ ေဇာ္ခင္ကေကာ္လံ ကို ေထာင္ျပီး အက်ၤ ီ၀တ္သလိုေကာ္လံေထာင္ျပီးေနသူေတြ ရွိခဲ့ၾကဘူးသည္။

ဦးဆံုးေဆးေရာင္စံု ကာလာရုပ္ရွင္ကား ေမတၱာေရလိႈင္း ကိုကား ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမိဳ႔က ရံုမွာမျပ၊ ၁၄ မိုင္ေ၀းေသာ ေရႊဘိုျမိဳ႔ ရံုသို႔သြားၾကည့္ရသည္၊ မင္းသားၾကီး ဦးထြန္းေ၀ကို မွတ္မိသည္၊ ျပန္လာေတာ့ ေဆးေရာင္ေတြျဖင့္ ၾကည္ေနေသာ ရုပ္ရွင္ကားအေၾကာင္း ေျပာမဆံုးႏိုင္ျဖစ္ေနၾကသည္၊

(၂)

ကမၻာေပၚတြင္ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ကင္မရာကို ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွ လူမီေရး ညီအစ္ကို ႏွစ္ဦးက တီထြင္ခဲ့သည္ဟု မွတ္သားရဘူးသည္၊ သူတို႔၏ ရုပ္ရွင္ျပပြဲကို ဘံုေဘျမိဳ႕တြင္ ၁၈၉၆ ခု၊ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔က ၀ပ္ဆန္ ဟိုတယ္ေရွ႔ တြင္ အာေရဗ် ပင္လယ္ေအာ္ကို ေနာက္ခံထားျပီး က်င္းပခဲ့ရာ မိုးေတြရြာေနသည့္ ၾကားမွ လူေပါင္းေထာင္ေသာင္းခ်ီ၍ အားေပးၾကည့္ရူခဲ့ၾကသည္ဟု ဆိုသည္၊ ထိုစဥ္က အိႏၵိယ ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ မွာ အတူတကြ ျဗိတိသွ်ကိုလိုနီနယ္ မ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာရုပ္ရွင္ကိုမူ လန္ဒန္အတ္ဦးအုန္းေမာင္ မွ စသည္ဟုမွတ္သားရဘူးသည္၊ ပဌမ ကမၻာစစ္ၾကီး မျဖစ္မွီ က ဦးအုန္းေမာင္သည္ ဒီဇူဇာ ကုမၸဏီ မွ ကင္မရာ တစ္လံုးကို ၀ယ္ခဲ့ဘူးသည္၊ ကင္မရာမွာ မွန္ဘီလူးမပါခဲ့ ေပ၊ သူသည္ ဒီ၊ေအ အဟူဂ်ာ ဓါတ္ပံုဆိုင္၀န္ထမ္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ရာ ကင္မရာေတြ၊ ဖလင္ေတြအေၾကာင္း၊ ဖလင္ မွာ ခဲတို႔ရပံု ေတြကို နားလည္သည္၊ ကမၻာ လွည့္ တစ္ဦးထံ မွ ေနာက္ထပ္ ကင္မရာ တစ္လံုး၀ယ္ျပီး မွ ပဌမ အလံုး ႏွင့္ေပါင္း၍ အလုပ္လုပ္ေသာ ကင္မရာ တစ္လံုးျဖစ္လာသည္၊ သူ႔ ကင္မရာ မွာ သံုးဘို႔ ဖလင္ကို အေမရိကန္ ကိုဒတ္ ကုမၸဏီ မွ မွာယူေသာ္လည္း စစ္ၾကီးျဖစ္လာ၍ ေရာက္မလာခဲ့ပါ၊ စစ္ျပီးရန္ အခ်ိန္ေတြေစာင့္ခဲ့ရသည္၊ ၁၉၂၀ ခုႏွစ္ေရာက္ မွ သူသည္ သူေဌးဦးဘညႊန္႔၊ ဦးညီပုတို႔ ႏွင့္ ပူးေပါင္းမိခါ ဘိလပ္ျပန္ ဦးထြန္းရွိန္၏ စ်ာပနကို ရုပ္ရွင္ျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။

တဖန္ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္တြင္ စာေရးဆရာ ပီမိုးနင္း ႏွင့္ တြဲမိၾကရာ ျမန္မာ့ ဖလင္ကုမၸဏီ မွ ပဌမဆံုး ေမတၱာ ႏွင့္ သူရာ ဇာတ္ကားကို စတင္ရိုက္ကူးခဲ့သည္၊ ဖလင္လိပ္ၾကီး ၂ လိပ္ကုန္သည္၊ Cinema de Paris ရုပ္ရွင္ရံု တြင္ ရံုတင္ႏိုင္ခဲ့သည္၊ အသံတိတ္ကားျဖစ္သည့္တိုင္ ပရိသတ္က တခဲနက္ အားေပးခဲ့ၾကသည္၊ ပိတ္ကား ေရွ႕ မွ စႏၵားယားၾကီးႏွင့္ လိုအပ္ေသာ အသံတီးလံုးကို တီးေပးသည္။

၁၉၂၁ တြင္ ေက်းေတာသူမႏု၊ ထို႔ေနာက္ ေတာျမိဳင္စြန္းက လြမ္းေအာင္ဖန္၊ ခင္ခင့္ အမွားေတာ္ပံု စသည္ျဖင့္ ရုပ္ရွင္ကားေတြ ဆက္တိုက္ထြက္လာခဲ့ျပီး ၁၉၃၅ ခုႏွစ္တြင္ ပထမဦးဆံုး အသံထြက္ကား ေငႊေပးလို႔မရ ကိုရိုက္ကူးႏိုင္ခဲ့သည္။

စီးပြားေရး အရ တြက္ေျခကိုက္သလို ပရိသတ္ အၾကိဳက္ျဖစ္ေအာင္ ကင္မရာ လွည့္ကြက္မ်ား၊ စတန္႔ မင္းသား တို႔၏ အက္ရွင္ အမူအရာမ်ား ႏွင့္ ျမိဳင္ဆိုင္လွသည္၊ ျဗိတိသွ် ဘားမားကုမၸဏီ သည္ လူ (၂၂) ဦးပါေသာ အဖြဲ႕ ႏွင့္ အိႏိၵယသို႔ သြားျပီးရုပ္ရွင္ရိုက္ ၾကသည္၊ အသံအတြက္ အိႏိၵယ မွ လိုအပ္ေသာ နည္းပညာ ႏွင့္ ပစၥည္းေတြ သံုးရသည္။

ရုပ္ရွင္ေခတ္ဦးကတည္းက ရုပ္ရွင္သည္ ျပည္သူတို႔ကို ပညာေပးရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ကို ျဖန္႔ျဖဴးရာအႏုပညာ တရပ္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအေနျဖင့္လည္း ရုပ္ရွင္ကုမၸဏီ ေပါင္း ရာႏွင့္ခ်ီ ျပီး ရွိေနျခင္းက ဤ အႏုပညာဖန္တီးမႈ၏ လႊမ္းမိုးမႈပမာဏကို ခန္႔မွန္းသိရွိႏိုင္ပါသည္၊

အသံတိတ္ေခတ္ကတည္း ႏွစ္ကိုယ္ခြဲျခင္းအတတ္ပညာ၊ လူစားထိုး ျပီးစတန္႔ ရိုက္ကူးရပံုေတြ၊ ကင္မရာ လွည့္စားမႈ ျဖင္ရထားၾကီးမ်ားပ်ံသြားပံု စသည္ျဖင့့္ ပရိတ္သတ္၏ အျမင္အာရံု ဖမ္းစားပံုမ်ားမွာ ျမန္မာတို႔၏ ထိုးထြင္းဥာဏ္၊ တီထြင္ဥာဏ္တို႔၏အစြမ္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို႔ ေခတ္ေရစီး ႏွင့္ အတူ တဟုန္ထိုး တိုးတက္လာေသာ ရုပ္ရွင္လုပ္ငန္း မွာ ဆင္ဆာေခတ္ ႏွင့္ ဗဟိုဦးစီးေသာ စီးပြားေရးေပၚလစီမ်ားေၾကာင့္ ေရွ႕ မတိုးႏိုင္ဘဲ ရပ္တန္႔သြားခဲ့ရပါသည္။ ၁၉၆၂ ႏွင့္ ၆၅ ၾကားႏွစ္မ်ားတြင္ အကယ္ဒမီဆုကို မေပးႏိုင္၊ ကုမၸဏီေပါင္း ၁၁၈ ခုရွိခဲ့ရာမွ ရ၈ ခုအထိေလ်ာ့က်သြား သည္၊ ႏိုင္ငံျခားဂီတ ကို အသံုးမျပဳရဟူေသာ စည္းကမ္းခ်က္အသစ္ေတြေပၚလာသည္၊ ဘယ္လိုအကၤ်ီ၊ လံုခ်ည္ကိုျဖင့္ မ၀တ္ရဘူးဆိုတာေတြပါသည္၊ တင္းၾကပ္ေသာတည္းျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ႏွင့္ မဆန္႔က်င္ရေသာသံမဏိစည္းကမ္းမ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါသည္။

အစိုးရက ၁၉၆၉ခုႏွစ္တြင္ ရုပ္ရွင္လုပ္ငန္းအားလံုးကို ျပည္သူပိုင္သိမ္းေလသည္၊ ျမိဳ႔ေပါင္းမ်ားစြာမွ ရုပ္ရွင္ရံု ေပါင္း မ်ားစြာ ဖ်က္သိမ္း ၾကရသည္၊ မိသားစုေပါင္းမ်ားစြ စီးပြားေရးဖရိုဖရဲျဖစ္ၾကရရံုသာမကေသး အႏု ပညာဖန္တီးမႈ ေရစီးေၾကာင္း မွာလည္း ရပ္တန္႔ သြားခဲ့ရပါသည္။

၀တၱဳဖန္တီးသူ၊ ဇတ္ညႊန္းေရးသူ၊ ကင္မရာကိုင္အဖြဲ႔၊ တည္းျဖတ္သုတ္သင္ရျခင္းစသည္ျဖင့္ ရုပ္ရွင္တကား ျဖစ္ေအာင္လူေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ပါ၀င္ၾကရပါသည္၊ ၀င္ေငြ ေကာင္းသလို ေငြေၾကးကိုလည္း ပံုေအာ သံုးစြဲၾကရပါသည္၊ လူတို႔၏ဖန္တီးဥာဏ္ ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္လႊတ္ထားရမည့္ ဤအႏုပညာလုပ္ငန္းကို အာဏာပိုင္မ်ားက အကန္႔အသတ္ေတြ လုပ္လာေသာအခါ ေအာင္ျမင္ရမည့္ လုပ္ငန္းတခုလံုး ဂ်ဳံးဂ်ံဳးက် ျပိဳလဲသြားခဲ့ပါသည္၊ ဖလင္ကိုလည္းထိမ္းခ်ဳပ္ထားျပီး အစိုးရကခြဲတမ္းေပးသမွ်သာ သံုးရေသာေၾကာင့္ အသစ္တီထြင္ဖန္တီးျခင္းဆိုတာေ၀းစြ၊ ရုပ္ရွင္ကားေတြ ျဖစ္ေျမာက္ရံုသာ ဖန္တီး ႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္၊

အေမရိကန္တို႔၏ Hollywood မွ ရုပ္ရွင္ကုမၸဏီ မ်ားသည္ ၂၀ ရာစု အစပိုင္းႏွစ္မ်ား၌ပင္ စတင္ၾကရျခင္း ျဖစ္ရာ ျမန္မာတို႔ႏွင့္ေခတ္ျပိဳင္စခဲ့ၾကသည္ဟုပင္ဆိုႏိုင္ပါသည္။

အေမရိကန္တို႔ မွာ ေျပာပေလာက္ေသာ ဆင္ဆာလည္း မရွိ၊ ဇာတ္လမ္းကိုလည္းဘယ္ကိုမွတင္ျပစရာမလို၊ ဒါရိုက္တာ ႏွင့္ ထုတ္လုပ္သူ တို႔ စိတ္ကူးဥာဏ္ ရွိသလို ရုိက္ကူးတင္ဆက္ႏိုင္ၾကပါသည္၊ အက်ိဳးရလာဒ္ မွာ ေဟာလီ၀ုဒ္ မွ ထုတ္လုပ္လိုက္ေသာ ရုပ္ရွင္ကားေတြကို တကမၻာလံုးသို႔ တင္ပို႔ ေနၾကရျပီး လူခ်မ္းသာေတြ ေပါမ်ားေသာ ရုပ္ရွင္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းၾကီးတခု ျဖစ္လာပါသည္။

ျမန္မာစာေပသည္ ဗုဒၶနိပါတ္ေတာ္ ဇာတက ပံုျပင္မ်ား မွ စတင္ေပါက္ဖြားလာသည္ဟု ပညာရွင္မ်ား မွ သံုးသပ္ၾကပါသည္၊ ျမန္မာစာေပတြင္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ စိတ္ဓါတ္မွန္ကန္ျမင့္ျမတ္မႈကအျမဲတန္းပါသည္၊ ထို အခ်က္ေၾကာင့္ဆင္ဆာ ျဖတ္သူတို႔၏ ကက္ေၾကးမွာ ေနရာတကာ ထက္လာခဲ့သည္၊

အႏုပညာဖန္တီးျခင္းဆိုရာ၌ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြ မညံ့ပါ၊ ေခတ္ႏွင့္အညီ ရင္ေဘာင္တန္းလိုက္ႏိုင္ ၾကေသာ အတတ္ပညာႏွင့္ ဖန္တီးမႈမ်ား တခ်ိန္ကရွိခဲ့ၾကဘူးပါသည္၊ ဦးအုန္းေမာင္မွာ အေမရိကန္ ကုမၸဏီ FOX ႏွင့္ ကိုဒတ္ ကုမၸဏီတို႔၏ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္လာသည္၊ ဆရာဇ၀နႏွင့္ ဦးထြန္းစိန္တို႔မွာ ကာတြန္း ရုပ္ရွင္ ၏ေရွးဦးတီထြင္သူမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္၊ ကိုလိုနီစနစ္ေတာ္လွန္ေရး တြင္ ျပည္သူအမ်ား ဇာတိေသြး ဇာတိမာန္ တက္ၾကြေစရန္ ရုပ္ရွင္ပညာရွင္မ်ားက တခမ္း တေနရာပါ၀င္ ခဲ့ၾကပါသည္၊ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ တရားပြဲ၊ ဆရာစံ အမႈစစ္ေဆးပံု၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိတ္ စစ္ခ်ီတက္ရာတြင္ ယခုအခါ Embedded Journalists မ်ားကဲ့သို႔ ေအ၀မ္း ဦးတင္ေမာင္ႏွင့္အဖြဲ႔သည္ဘီ အိုင္ေအ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အတူမွတ္တမ္းတင္ရုပ္ရွင္မ်ား ရိုက္ကူးႏိုင္ခဲ့ၾကသည္၊

ပဲေရာ့ ဦးဆန္နီ ေခတ္မွစျပီးမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွင္သန္ထက္ျမက္ေရး ရုပ္ရွင္ကားအမ်ားအျပားေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္၊ သို႔ပါေသာ္လည္း စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ ရုပ္ရွင္ေလာက တခုလံုး ပိတ္ပင္ ျဖတ္ေတာက္ခံရခ်ိန္တြင္ အႏုပညာဖန္တီးျခင္းႏွင့္အတူ ယဥ္ေက်းမႈ အတတ္ပညာကို လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္ရေသာ အေလ့ အထမွာလည္း ပ်က္ပ်ယ္ခဲ့ရပါသည္၊ ယေန႔ အင္တာနက္ေခတ္ၾကီးတြင္ နည္းပညာ ႏွင့္ စက္ကိရိယာ မ်ား သံုးစြဲႏိုင္မႈတို႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ လိုက္မွီရန္ခက္ခဲသြားပါေတာ့သည္။

(၃)

ကၽြန္ေတာ္သည္ ရုပ္ရွင္ရံုးေဟာင္းေနရာ မွာ ထိုင္ျပီး ငယ္ငယ္က အခ်ိန္မ်ားကို ျပန္လည္သတိရလာမိသည္၊ တဆက္ထဲမွာပင္ စက္မႈအတတ္ပညာတြင္ ေနာက္က်က်န္ခဲ့ေသာ ရုပ္ရွင္ဖန္တီးျခင္းေလာကအေၾကာင္း ကိုလည္းစဥ္းစားေနမိပါသည္၊ ျမန္မာ့ ရုပ္ရွင္ေလာကမွာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဆင္ဆာႏွင့္ ဖလင္မေလာက္မင မႈ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ လံုးျခာလိုက္ ေနခဲ့ရခ်ိန္တြင္ ျပင္ပကမၻာၾကီး၌ စက္မႈလုပ္ငန္းေျပာင္းလဲေရးသာမက ဒီဂ်စ္တယ္ ေတာ္လွန္ေရး (IT Revolution) ပါ ေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္၊ သံဗူးအ၀ိုင္းႏွင့္ ဖလင္လိပ္ေတြအစား စီဒီရြန္ႏွင့္ Thumb Drive မ်ားတြင္ ရုပ္ရွင္ဇတ္လမ္းေတြအမ်ားၾကီးကို ထည့္သြင္းၾကည့္ရႈႏိုင္ၾကသည္၊ သံစံုတီး၀ိုင္း Surround Sound တို႔မွာ ရုပ္ရွင္ရံုမ်ားမွာသာမက အိမ္ဧည့္ခမ္းမ်ားမွာပါ နားဆင္လာႏိုင္ၾက သည္။

တခ်ိန္က ျပည္သူတို႔၏စိတ္ဓါတ္၊ အေတြးအေခၚတို႔ကို ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္ကဖမ္းစားထားႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏တီထြင္ဖန္တီးတတ္ေသာ အတတ္ပညာသည္ ဘယ္ကိုမွေရာက္သြားသည္ မဟုတ္ပါ၊ သင့္ ေတာ္ေသာ ပါတ္၀န္းက်င္ တခုကို ဖန္တီးေပးႏိုင္ပါလ်င္ ျမန္မာတို႔၏ ရုပ္ရွင္အခန္းက႑သည္ ျပန္လည္ ဖြံ့ျဖိဳးလာပါလိမ့္မည္၊ လန္ဒန္အတ္ ဦးေအုန္းေမာင္လို စဦးတီထြင္သူ ပညာရွင္ေတြမရွားေသာ ျမန္မာျပည္မွာ အေျခအေနေပးလ်င္ ေတာက္ပလာမည့္ ၾကယ္ပြင့္ ေတြအမ်ားၾကီး ရွိသည္ဆိုျခင္းကို မမွိတ္မသံု ယံုၾကည္မိ ပါသည္၊

ကိုသန္းလြင္

၂၀၁၆ ႏို၀င္ဘာလထုတ္ မေဟသီ မဂၢဇင္း

 


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts