လာတုန္းကေတာ့ အုန္းေရေသာက္႐ံု
ခ႐ုခြံေကာက္႐ံုသက္သက္
မင္းကမ္းစပ္မွာ
လက္ပမ္းက်တဲ့ပင္လယ္ …
မင္းကမ္းေျခမွာ ေရတိမ္နစ္တဲ့ပင္လယ္
လာတုန္းကေတာ့ အုန္းေရေသာက္႐ံု
ခ႐ုခြံေကာက္႐ံုသက္သက္
မင္း စဥ္းတီတုံးေပၚ
အရွင္လတ္လတ္ငါးတေကာင္ ေသငယ္ေဇာငင္သလုိ ပင္လယ္ …
မင္းေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
လႈိင္းေတြနဲ႔ေဘာင္ဘင္ခတ္
မွန္တခ်ပ္လုိ ဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးက်ကြဲေနတဲ့ ပင္လယ္ …
မင္းမ်က္ႏွာအေနအထားသာ
ငါ့အတြက္ ေလာကဓံတရားဆုိတဲ့ ပင္လယ္ …
မင္းမုန္တုိင္းေတြမွာ
အဘိဓမၼာဆရာတေယာက္လုိ ငုိေႂကြးၿပီး
မင္းေလညင္းေတြမွာ
ကေလးငယ္တေယာက္လုိ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္သူ ပင္လယ္ …
ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔ဖြယ္ မင္းေန႔ေတြမွာ
စင္ေရာ္ေတြကုိပ်ံသန္းခိုင္းၿပီး
လင္းပုိင္ေတြကုိ ျမဴးတူးေဆာ့ကစားေစသူ ပင္လယ္ …
လျပည့္လကြယ္ညေရာက္တုိင္း
ေရသူမေတြကုိဖန္ဆင္း
မင္းေျခေတာ္ရင္းမွာ ဝပ္ဆင္းခံစားေစသူ ပင္လယ္ …
မင္းအနမ္းမွာပဲ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ငါးမန္းစာေကၽြးပစ္ခ်င္တဲ့ ပင္လယ္ …
မင္းေသနတ္ထဲမွာပဲ
အသက္စြန္႔ရတဲ့ က်ည္ဆံတေတာင့္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ပင္လယ္ …
မင္းရာဇဝင္မွာပဲ
ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ ပင္လယ္ …
မင္းလက္ဝါးကပ္တုိင္မွာပဲ
သူေတာ္စင္ ငါျဖစ္ခ်င္တဲ့ ပင္လယ္ …
လာတုန္းကေတာ့
အုန္းေရေသာက္႐ံု ခ႐ုခြံေကာက္႐ံုသက္သက္
(၂၀၀၉)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
