ကိုသန္းလြင္ – အာဏာ၊ ၾသဇာ၊ ပါ၀ါ
(မိုးမခ) ႏို၀င္ဘာ ၁၊ ၂၀၁၆
(၁)
တခါက ေမာင့္ထိုင္းေတာင္ကုန္း အနီး ေက်းရြာသုသာန္တခုေဘးမွျဖတ္သြားေသာ ပညာရွိၾကီး ကြန္ျဖဴးရွပ္ မွာ အုတ္ဂူတခု ေဘးတြင္ ၀မ္းနည္းပက္လက္ငိုေၾကြးေနေသာ အဘြားအိုတဦးကိုေတြ႔သျဖင့္ “ဘာေၾကာင့္မ်ား ငို ေၾကြးေနရတာပါလဲ”ဟု ေမးခဲ့ေလသည္၊ အဘြားအိုက အုတ္ဂူမွာ က်ားကိုက္ျပီးေသသြားေသာသားျဖစ္သူ၏ အုတ္ဂူျဖစ္ေၾကာင္း၊ သား၏ဖခင္ႏွင့္အတူ အဖိုးျဖစ္သူတုိ႔မွာလည္း အလားတူက်ားကိုက္ခံရေသာေၾကာင့္ပင္ ေသသြားၾကရေၾကာင္းရွင္းျပသည္၊ “ဒါဆိုဘာျဖစ္လို႔ ဒီရြာမွာေနေနရတာလဲ က်ားေတြမရွိတဲ့ေနရာမွာသြားေနပါ လား” ဟု အၾကံေပးေလသည္၊ အဖြါးအိုက “ ဒီရြာမွာက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အစိုးရ မရွိဘူေလ” ဟု ေျဖေလ သည္။
တခါက တရုပ္ျပည္ အင္ပါယာပိုင္ရွင္ဧကရာဇ္မင္းၾကီးမ်ားသည္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားအေပၚ က်ားသတၱ၀ါထက္ ဆိုးရြားေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကဟန္တူသည္။
(၂)
၁၉၃၈ ခုႏွစ္က ဘာထရန္ရပ္ဆဲလ္၏ “ပါ၀ါ” Power- New Social Analysis ေခၚစာအုပ္ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါသည္၊ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ အေတြးအေခၚပညာရွင္ၾကီး၏ မ်ားျပားစြာေသာ စာအုပ္မ်ားအနက္မွ ဤစာအုပ္ကို ထူးျခားသည္ ဟုမဆိုႏိုင္ပါ၊ သို႔ပါေသာ္လည္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတည္ေဆာက္ပံု၊ အစိုးရမ်ားဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ပံု အခြင့္အာဏာ မ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္၍ စဥ္းစားေတြးေတာစရာအခ်က္မ်ားစြာကို ဤစာအုပ္တြင္ ေတြ႔ျမင္ႏို္င္ပါသည္။
လူတို႔၏အျပဳအမူမ်ားကို ေစ့ေဆာ္တြန္းအားေပးသည့္အရာမ်ားစြာရွိသည္၊ ဆစ္ဂမာန္ဖရိုက္က လိင္စိတ္ဆႏၵ သည္ အဓိကဟုဆိုသည္၊၊ ကားလမတ္(စ)က လူတို႔၏ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈကအဓိက က်သည္ဟု ေရးခဲ့သည္၊ ဘာထရန္ရပ္ဆဲလ္ ကမူ လူတို႔၏ အျပဳအမႈကို အလႊမ္းမိုးဆံုးေသာအရာမွာ ပါ၀ါ ေခၚ အခြင့္အာဏာ သာျဖစ္ သည္ဟု ဆိုခဲ့ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ သည္ ေတြးေခၚပညာရွင္မ်ား မဟုတ္ၾကေသာေၾကာင့္ သူ၏ေရးသားခ်က္အားလံုးကို နားလည္ သည္ဟုမဆိုႏိုင္ပါ၊ သို႔ပါေသာ္လည္း ရပ္ဆဲလ္က“ပါ၀ါသည္ လူကို ျခစားပ်က္စီးေစသည္” ဟုဆိုသည္ႏွင့္အတူ ႏိုင္ငံတခု တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အစိုးရမ်ား၏ အခြင့္အာဏာမွာ အထိန္းအကြပ္ရွိသင့္သည္ ဟုေရးျပခဲ့ပါသည္။
ကမာၻ႔သမိုင္းတေလွ်ာက္ ဂရိ၊ ေအသင္၊ ပေလတိုတို႔ေခတ္မွစတင္၍အစိုးရမ်ား၏ သက္ဦးဆံပိုင္၊ အာဏာရွင္၊ တပါတီစနစ္၊ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္စနစ္စသည္ျဖင့္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကရာတြင္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းသည္ သာအေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္ဟုဆိုခဲ့ပါသည္၊ သို႔ပါေသာ္လည္း သမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္လ်င္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေၾကာင့္ ပင္ အေဒါ့(ဖ)ဟစ္တလာ၏ နာဇီအာဏာရွင္အစိုးရမ်ား တက္လာႏိုင္ခဲ့ၾကသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ သည္ အေျဖမဟုတ္ေသး၊ အေျဖ၏ တစိတ္တပိုင္းအျဖစ္သည္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အစိုးရမ်ားကို Check and Balance ေခၚ စီစစ္ထိန္းခ်ဳပ္ေပးသည့္ နည္းလမ္းမ်ားရွိရလိမ့္မည္ဟု ေရးသားခဲ့ ပါသည္၊
သူ၏အၾကံျပဳခ်က္မ်ားကို ေခါင္းစဥ္ ၄ ခုျဖင့္ေဆြးေႏြးခဲ့ပါ သည္၊ (၁) ႏိုင္ငံေရးအေျခအေန၊ (၂) စီးပြားေရး အေျခအေန (၃) ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရး၊ (၄) လူတို႔၏ စိတ္သေဘာထား ႏွင့္ပညာေရး ဟူ၍ အပိုင္းေလးပိုင္း တင္ျပခဲ့ပါသည္။
ကြန္ျဖဴးရွပ္က အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကို လူမႈေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပညာရပ္မ်ားကို သင္တန္းေပးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာ့ေျပာင္း မွန္ကန္စြာ အုပ္ခ်ဳပ္တက္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာရမည္ဟု ယံုၾကည္ခဲ့ပါသည္၊ ဒီမိုကေရ စီစနစ္မွာ ျပည္သူအားလံုး ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိေအာင္ အခြင့္အလန္းမ်ားကို ဖန္တီးေပးေသာ္လည္း ရုတ္တရက္ ေပၚျပဴလာျဖစ္လာသူတဦးကို က်ိဳးေၾကာင္းျပည့္စံုေအာင္ မစဥ္းစားႏိုင္ဘဲ မဲေပးတတ္ၾကပါသည္၊
ထိုနည္းတူ ယေန႔ အေမရိကန္ျပည္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၂၀၁၆ ခု ႏို၀င္ဘာလ ၈ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေတာ့ မည္ျဖစ္ရာ မစၥတာေဒၚနယ္ထရန္႔ မွာ ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာက မဲေပးသျဖင့္ ရီပါတ္ပလီကင္ပါတီ၏ သမၸတ ေလာင္းျဖစ္လာခဲ့သည္၊ သူ၏ မဆင္မျခင္ပါးစပ္သရမ္းမႈမ်ားအေၾကာင္းကို ၾကားၾကရပါသည္၊ သူသည္ လက္ သရမ္းသူတဦးလည္းျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ိဳးသမီးဆယ္ဦးထက္မနဲ ေျပာဆိုေနၾကပါသည္၊ ထရန္႔ကမဲရလာဒ္ ကို အတည္ျပဳသင့္မွျပဳမည္ဟု၄င္း၊ ျပိဳင္ဘက္ကို သူသမၼတျဖစ္လာပါက ေထာင္ခ်ပစ္မည္ ဟူ၍ ၄င္းေျပာဆိုလ်က္ရွိ သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္က ေကာင္းမြန္ေသာ အစိုးရကို ရပါလိမ့္မည္ဟု အာမမခံေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္၊ သို႔ေသာ္ တိုင္းသိျပည္သိ အက်င့္စာရိတၱ မေကာင္းဘူးဟု ယူဆရသူမ်ားကို တိုင္းျပည္ကမေရြးခ်ယ္ ဘဲေနႏိုင္ ေစခဲ့ပါသည္၊၊ လူနည္းစုက ၾကိဳက္သည္ဆိုေစ ထိုအဖြဲ႔အစည္းကို တႏိုင္ငံလံုးရွိ လူမ်ားစုကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ မေပးရ ေအာင္တားျမစ္ႏိုင္ၾကပါသည္။
သူက ဒီမိုကေရစီစနစ္ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ မြန္တက္စက်ဴး (Moutesquieu) ၏ ဥပေဒျပဳေရးအာဏာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာႏွင့္ တရားစီရင္ေရးအာဏာတို႔ကို တခုႏွင့္တခု လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထားရွိရန္လိုေၾကာင္း ေထာက္ျပထားပါသည္၊ တရုတ္ျပည္တြင္ ဧကရာဇ္မင္းၾကီးမ်ားက ျပည္သူ႔အက်ိဳး ကို ကာကြယ္လိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ “ကိုယ္တိုင္၀န္ခံခ်က္မရွိဘဲ ဘယ္သူ႔ကိုယ္မွ အျပစ္မေပးရ” ဆိုေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ိဳးကို ခ်ခဲ့ဖူးပါသည္၊ ဤညႊန္ၾကားခ်က္ကို လိုက္နာၾကရေသာ ေအာက္မွအရာရွိမ်ားက တရားခံဆီ မွ ၀န္ခံခ်က္ကို မရမခ်င္း ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ၾကေသာ (Torture) နည္းကို သံုးလာၾကပါသည္၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း ရဲတို႔၏ အာဏာ အလြဲသံုးစားမႈကို မေပ်ာက္ေစရန္ တရားခံ၀န္ခံခ်က္ကို သက္ေသအျဖစ္မသံုးရဟူေသာ ဥပေဒမ်ားျပဌာန္းလိုၾက ပါသည္။
ကားလမတ္(ခ)က ႏိုင္ငံေရး အာဏာတခုတည္းႏွင့္ ညီမွ်ေျခတခုသို႔မေရာက္ႏိုင္၊ စီးပြားေရးအင္အား ပါမွသာ တည္ျငိမ္ေသာ လူေနမႈစနစ္ကို တည္ေထာင္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ေရးခဲ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ စီးပြားေရးကို ႏိုင္ငံအစိုးရ ကပိုင္ဆိုင္ေစရမည္၊ ထိုအစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရျဖစ္ေစရမည္ ဟုလည္းဆိုခဲ့ပါသည္၊ ကားလမတ္(စ) ၏အဆိုကို တ၀က္ကိုသာသံုးျပီး ႏိုင္ငံပိုင္စီးပြားေရးစနစ္ ထူေထာင္ခဲ့ၾကကာ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ရမည္ဆိုေသာ အခ်က္ကို လစ္လ်ဴရႈ ထားၾကသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားစြာတို႔၏ ဥပမာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ႏိုင္ၾကပါသည္။
အရင္းရွင္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ စီးပြားေရးကုမၸဏီမ်ားမွာ စက္မႈပညာ တိုးတက္မႈေၾကာင့္ အလြန္ၾကီးမားလာၾကပါ သည္၊ ထိုအခါ အစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို တပိုင္းတစ သိမ္းသြင္းလာၾကသလိုပင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို ပိုမို၍ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ေနရာေပးၾကရပါသည္၊ အစိုးရကေပ်ာ့လြန္းလ်င္ စီးပြားေရး ကုမၸဏီမ်ား က ႏိုင္ငံေရးကို ခ်ယ္လွယ္လာတက္ၾကပါ၏၊ ဘယ္နည္းပင္ျဖစ္ေစ တည္ျငိမ္ေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ေစရန္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရး အာဏာမ်ားမွာ တစုတစည္း ရွိေနၾကရန္ လိုအပ္ပါ သည္။
ပုဂၢလိကကုမၸဏီမ်ား အင္အားၾကီးမားလာမႈေၾကာင့္ အစိုးရကို ရုပ္ေသးရုပ္ျဖစ္ေစျပီး အစိုးရ၏အာဏာပိုင္စိုးမႈကို လႊဲေျပာင္းယူသင့္သည္ဟု မဆိုလိုပါ၊ အစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ ဘယ္သူ႔စကားကိုမွ နားမေထာင္ဘဲ ကိုယ္ထင္ရာစိုင္း ေန၍မရဟုသာဆိုလိုပါသည္။
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ျပည္သူလူထုသည္ မိမိိတို႔၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ရွိရသည္၊ ဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္ေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္စည္းရုံးျခင္းမျပဳသမွ် ျပည္သူတိုင္းက မိမိ၏ဆႏၵကို ေဖာ္ျပႏိုင္စြမ္းရွိၾကရပါ မည္၊ အစိုးရအေပၚ ေ၀ဖန္မႈျပဳသူကို အစိုးရက တရား၀င္ျဖစ္ေစ၊ တရားမ၀င္ဘဲျဖစ္ေစ အေရးယူအျပစ္ ေပး၍ မရေပ၊ အစိုးရအေပၚေ၀ဖန္မႈမ်ား ရွိေနသျဖင့္ အစိုးရကမည္သည့္ကိစၥမဆိုလက္လြတ္စပၸါယ္လုပ္၍မရ ေတာ့ေပ၊
ႏိုင္ငံေရးလြတ္လပ္ခြင့္ရွိရမည္ဆိုသည္မွာမွန္၏၊ သို႔ပါေသာ္လည္း ဟစ္တလာကဲ့သို႔ အာဏာရျပီးသည္ႏွင့္ မသမာေသာနည္းမ်ားကိုသံုးကာ ေနာက္တၾကိမ္ မဲအႏုိင္ရ ေအာင္လုပ္ခြင့္မရေစရန္ ေသခ်ာေရးသားထားေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားရွိရပါမည္။
စိတ္ပညာသေဘာအရ အာဏာအလြဲသုံးစားလုပ္မႈမ်ား မေပၚေပါက္ေအာင္ ဖန္တီးရန္မွာ အခက္ခဲဆုံးျဖစ္သည္၊ ေၾကာက္လန္႔ျခင္း၊ တဇြတ္ထိုးျပဳမူျခင္း လူအုပ္စုႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူထုသည္ေခါင္းေဆာင္တဦးကို မ်က္စိမွိတ္ ကိုးကြယ္ျခင္းျပဳလုပ္လာတတ္ၾကသည္၊ အာဏာရွင္ၾကီးမ်ားမွာ ထိုအေျခအေနကို အခြင္႔ေကာင္းယူ ခါ မိမိၾသဇာက်ယ္ျပန္႔ေအာင္ဖန္တီးတတ္ၾကသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ လူထုကို ေသြးဆူလြယ္ျခင္းမရွိေအာင္၊ ထစ္ကနဲဆို အၾကမ္းဖက္နည္းျဖင့္ ျပသနာ ေျဖရွင္းၾကေသာ အက်င့္မရွိ္ေအာင္ ပညာေပးၾကရပါမည္။
သမၼတအိုဘားမားက အီရတ္ႏွင့္ အာဖဂန္နစ္စတန္တို႔မွ စစ္တပ္မ်ားရုတ္သိမ္းခဲ႔ရာတြင္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား၊ အစြန္းေရာက္၀ါဒီမ်ား၏ လႊမ္းမိုးျခင္းကိုမခံရေအာင္ လူငယ္မ်ားကိုပညာေပးမည့္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား တည္ ေဆာက္ေပးခြင့္ မရခဲ့သည္ကို ၀မ္းနည္းမိေၾကာင္း (Presidential Townhall meeting) တခုတြင္ ေျပာသံကို ၾကားလိုက္ရဖူးပါသည္။
ဒီမိုကေရစီသေဘာထား ရွင္သန္ေရးအတြက္ လူသည္ အရည္အခ်င္းႏွစ္မ်ိဳးရွိဖို႔လိုသည္၊ လူသည္မိမိဖါသာ ယံုၾကည္မႈရွိျပီး မွားယြင္းေသာ၀ါဒျဖန္႕မႈကို ခ်က္ခ်င္းလက္ခံျခင္းမျပဳေသာ ကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္မ်ိဳးရွိသင့္သည္၊ သို႔ပါေသာ္လည္း အမ်ားဆႏၵအရ တညီတညြတ္ဆံုးျဖတ္ထားခ်က္မိ်ဳးကို လိုက္နာနိုင္စြမ္းလည္းရွိရမည္၊ ဤအခ်က္ႏွစ္ခုမွာ တခုႏွင့္တခု ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ေနေလရာ အမွားအမွန္က ိုဆံုးျဖတ္ရန္မွာ မလြယ္ကူဘဲရွိ တတ္ပါသည္။
ဒီမိုကေရစီစနစ္ေအာင္ျမင္ေစရန္ လူတို႔တြင္ အမုန္းတရားႏွင့္ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္လိုမႈမ်ား ကင္းရွင္းရမည္၊ ၄င္းမွာလူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္စာရိတၱ၊ အသိဥာဏ္ႏွင့္ ႏွင့္ ၀ုန္းကနဲ ေကာက္ခ်က္ဆြဲျခင္းကို ေရွာင္ရွားနိုင္ျခင္းအေပၚ တြင္မူတည္ေနပါသည္၊ လူတို႔သည္ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးအေျခအေနဆိုးမ်ားႏွင့္ ဆိုင္ေနရလ်င္ ဆီေလ်ာ္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကိုခ်နိုင္ရန္ လူတိုင္းတြင္ လံုေလာက္ေသာ ပညာအရည္အခ်င္းရွိထားၾကရန္ လိုပါသည္။
တခ်ိဳ႔ေသာ မိဘမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းမ်ားက ကေလးမ်ားကိုစာသင္ၾကားရာတြင္ ရိုေသက်ိဳးႏြံေစေသာအက်င့္ကို သင္ေပးလိုၾကရာ ၄င္းတို႔က ကြ်န္မ်ား သို႔မဟုတ္ သူပုန္မ်ားျဖစ္ေအာင္ တြန္းေနၾကသလိုျဖစ္ျပီး လူအဖြဲ႔အစည္းု အတြက္ လိုအပ္ေသာလုပ္သားမ်ားကို ဖန္တီးေပးရာမေရာက္ေပ၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္က လူအမ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြျဖစ္ေအာင္ အလုပ္လုပ္တတ္ေသာ လုပ္သားမ်ားကိုသာ လိုအပ္ပါသည္။
(၄)
ရပ္ဆဲလ္က လူမႈေရးညီမွ်မႈမ်ားရရွိေစရန္ အာဏာခြဲေ၀ေရးတြင္ လက္ေတြ႔အက်ႏုိင္ဆုံးႏွင့္ ညီတူညီမွ် ျဖစ္ေစ ရမည္ဟု ေဆာ္ၾသခဲ့ပါသည္၊ လူေနမႈစနစ္ကို ထိမ္းေက်ာင္း ဦးေဆာင္ႏိုင္ရန္မွာ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ျခင္းကပဓါန မဟုတ္၊ ၾသဇာ အာဏာကသာ အဓိကပိုက်သည္ဟုသူယုံၾကည္ခဲ့ပါသည္၊ ႏုိင္ငံေတာ္သည္ ေျမႏွင့္သယံဇာတ တို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ေသာ္လည္း အစိုးရမွာ ဒီမိုကေရစီအစိုးရ မဟုတ္လ်င္ ျပည္သူ႔အတြက္ အက်ဳိးမရွိႏုိင္ဟုလည္း ေရးသားခဲ့ပါသည္၊
ေဂ်ာ့အို၀ဲလ္က ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ရပ္ဆဲလ္၏စာအုပ္ကိုဖတ္အျပီး ဘာထရန္ရပ္ဆဲလ္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး ေထာင္က်ခံမေန ရဘဲ လြတ္လပ္ေသာ ကမၻာတြင္ အသက္ရွင္ေနဆဲျဖစ္သည္ဆိုေသာအခ်က္ကပင္ သူ႔အတြက္ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္ရပါသည္ ဟုဆိုခဲ႕သည္၊ အကယ္၍ ရပ္ဆဲလိ၏စာအုပ္တြင္ အခ်ိဳ႔ေသာ စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာ ဖတ္စရာမပါ ဗလာက်င္းေနသည္ဟုဆိုပါလ်င္ သူကအျငင္းပြားစရာမရွိေသာ အမ်ားသိ၊ အမွန္တရားမ်ားကို ေရးထားေသာ ေၾကာင့္သာျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ သို႔ဆိုလ်င္ ယေန႔ အသိဥာဏ္ရွိေသာ လူတို႔၏တာ၀န္မွာ အမွန္တရားကို ပင္ ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာျပရန္တာ၀န္ရွိသည္ဟု ဆိုရလိမ့္မည္၊ အင္အားသံုး၍ စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ အႏိုင္က်င့္ၾက ေသာ ယေန႔ေခတ္တြင္ ထိုအခ်က္မ်ားကို ထပ္ခ်ည္းတလဲလဲ ေျပာၾကရပါလိမ့္မည္၊
ဒီမိုကေရစီစနစ္သည္စီးပြားေရးညီမွ်မႈမရွိခဲ့လ်င္၄င္း၊ ထိုက္တန္ေသာ ပညာေရးစနစ္မရွိခဲ့လ်င္၄င္း အဓိပၸါယ္ မျပည့္၀ အႏွစ္သာရကင္းမဲ့ေနတတ္ပါသည္၊ စာေရးသူအမ်ားစုသည္ ဒီမိုကေရစီ၏ အႏွစ္သာရကို ခ်ီးခ်ီးပပ ေျပာဆိုႏိုင္ၾကျပီး ထိုအေျခအေနကို ေရာက္ရန္ ဘာလုပ္ရမည္ဆိုေသာ နည္းလမ္းမ်ားကိုမူ တိတိပပ မေျပာႏိုင္ ၾကေပ၊
ကြ်န္ေတာ္တို႕သည္ နိုင္ငံအသီးသီး အစိုးရအသီးသီးတို႕၏အျပဳအမူႏွင္႔ နိုင္ငံတို႔၏ အတက္အက်သမိုင္း ျဖစ္ရပ္ မ်ားကို ေလ႔လာေနၾကဆဲျဖစ္ပါသည္၊ လူ႕ေဘာင္ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လိုက္နာအပ္ သတိျပဳအပ္ေသာ အခ်က္ မ်ားကိုလည္း ေရးသားေ၀ဖန္ေနၾကရဆဲျဖစ္ပါသည္၊ မည္သို႔ဆိုေစ ကမၻာတြင္ အာဏာရွင္စနစ္မ်ားသည္ တစစ ျပိဳကြဲပ်က္ျပဳန္းရမည္ဆိုျခင္းမွာ အမွန္တရားတရားတခုျဖစ္ေနပါျပီ၊
ကြန္ပ်ဴတာေခတ္၊ သတင္းနည္းပညာေခတ္ ကိုမေရာက္မွီ ၁၉ရ၀ ခုႏွစ္ကကြယ္လြန္သြားေသာေၾကာင္႔ အင္တာနက္ ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္း ရပ္ဆဲလ္၏ အျမင္ အယူအဆမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၾကားနာခြင္႔မရေတာ႔ ပါ၊ တေခတ္တခါက ကမာၻၾကီးကိုပိုမိုေအးခ်မ္းေသာေနရာ ျဖစ္ေစရန္ အေတြးေခၚအျမင္သစ္ မ်ားစြာကိုေရးသား ခဲ႔ေသာ ဖီလိုဆိုဖာၾကီးအဖို႔ ယေန႕ေခတ္သစ္အေၾကာင္း ေျပာစရာေျမာက္မ်ားစြာ ရွိေနမွာေသခ်ာပါသည္။
ကိုသန္းလြင္
Reference: Power: A new Social Analysis By Bertrand Russell
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
