ၿဖိဳးသီဟခ်ိဳ/Myanmar Now – “လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဥပေဒကို ျပန္ျပင္ဆင္သင့္တယ္”
(Myanmar NOW) မိုးမခ၊ ေအာက္တိုဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၆
လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဥပေဒတြင္ အားနည္းခ်က္မ်ား ရိွေနသျဖင့္ ျပင္ဆင္သင့္သည္ဟု ထင္ရွားသည့္ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူတစ္ဦးက ေထာက္ျပသည္
ရန္ကုန္(Myanmar Now) – ဦးေအာင္မ်ိဳးမင္းသည္ လူ႔အခြင့္အေရးပညာေပးအဖဲြ႔အစည္းျဖစ္သည့္ Equality Myanmar ၏ ဦးေဆာင္ညြန္ၾကားေရးမွဴး ျဖစ္သည္။ ျပည္ပတြင္ ၂၃ ႏွစ္ၾကာ ေနထိုင္ၿပီး ဒီမိုကေရစီအေရးႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္စဥ္ ႏုိင္ငံတကာဆု အမ်ားအျပား ရရွိခဲ့သူ ဦးေအာင္မ်ိဳးမင္းသည္ ၂ဝ၁၃ တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး လူ႔အခြင့္အေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။
မၾကာေသးမီက Myanmar Now ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုစဥ္ ဦးေအာင္မ်ိဳးမင္းက ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသား လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းဝအပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈကို ေကာ္မရွင္က ကိုင္တြယ္ပံု၊ ေကာ္မရွင္ဥပေဒတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာျပထားသည္။
ေမး – လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းဖို႔လိုအပ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုပုဂၢိဳလ္ေတြပါသင့္ပါသလဲ။
ေျဖ – လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒ၊ ႏုိင္ငံတကာဥပေဒ၊ ျပည္တြင္းဥပေဒေတြကို ကြ်မ္းက်င္မယ့္သူေတြျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တကယ့္ကို ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရပ္တည္တဲ့လူမ်ိဳးက ေအာက္သက္ေၾကၿပီးသားျဖစ္မယ္၊ ဒါမ်ိဳးေတြကို သိထားတဲ့အခါ ဘယ္ဟာေတြက ထူးထူးျခားျခား ဆိုးရြားလာသလဲ၊ ဘာေတြကို အေရးေပၚေဆာင္ရြက္သင့္သလဲဆိုတဲ့ အျမင္ေလးေတြကလည္း ရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတာ စာပဲေၾကညက္ေနလို႔ မရဘူး၊ အျပင္ေလာကကိုလည္းၾကည့္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္အေရးႀကီးတာကေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ လုပ္ေဆာင္ခ်င္တဲ့ အာသီသ ျပင္းျပတဲ့၊ လူ႔အခြင့္အေရး အတြက္ ရပ္တည္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ပိုင္ရွင္ေတြျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ သိတယ္၊ တတ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ မေျပာရဲဘူး၊ ဒီအလုပ္ကိုလုပ္တဲ့အခါမွာ ငါ့အတြက္ တာဝန္ေတြ မ်ားသြားမလားဆိုၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ေနသမွ် ကာလပတ္လံုး လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ရပ္တည္ရဲမွာ မဟုတ္ဘူး။ ျပန္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဗဟုသုတရွိဖို႔၊ အေတြ႔အႀကံဳရွိဖို႔လိုတယ္၊ လူ႔အခြင့္အေရး နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အမွန္တရားကို ရင္ဆိုင္ရဲတဲ့သူျဖစ္ဖို႔ လိုတယ္။
ေမး – လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ အဖဲြ႔ဝင္ ေရြးခ်ယ္ပံုအေၾကာင္း သံုးသပ္ျပပါဦး။
ေျဖ – ေရြးခ်ယ္ေရး ေကာ္မတီဆိုတာ သီးသန္႔ရွိတယ္။ ေကာ္မတီမွာ ဌာနဆိုင္ရာေတြ၊ အရပ္ဖက္ေတြ ပါသလို လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြလည္း ပါတယ္။ သူတို႔ကေနမွ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ၿပီးေတာ့ သမၼတကေနျပန္ၿပီး ခန္႔အပ္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳးရွိရမယ္လို႔ ေျပာထားတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေကာ္မရွင္အဖဲြ႔ဝင္ေရြးခ်ယ္တဲ့ ျပႆနာကဘာလဲ ဆိုေတာ့ ေရြးခ်ယ္ေရး ေကာ္မတီမွာ ဘယ္သူေတြပါမွန္း၊ ဘယ္သူေတြကေန ေရြးခ်ယ္လိုက္မွန္း မသိလိုက္ဘူး။ သမၼတက ခန္႔အပ္လိုက္တဲ့စာရင္း ထြက္လာမွပဲ ဒီလူေတြပါတာကို သိရတယ္။ ေရြးခ်ယ္မႈလုပ္ငန္းစဥ္ ကိုယ္တုိင္က ရွိၿပီးသား ဥပေဒအတုိင္း မလုပ္ကိုင္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အင္ဒိုနီးရွားမွာဆိုရင္ ဘယ္လိုလူေတြ ပါဝင္ သင့္တယ္ဆိုတဲ့ ဟာကို အရင္ ခ်မွတ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ျပည့္စံုၿပီးေတာ့ ဘယ္သူေတြ ျဖစ္သင့္လဲ ဆိုတဲ့ အႀကံျပဳခ်က္ကို ျပည္သူလူထုကေန တင္ခြင့္ရွိတယ္။ အဲဒီထဲကေနမွ ေရြးခ်ယ္ေရး ေကာ္မတီက ျပန္ၿပီးေတာ့ ေရြးခ်ယ္တယ္။ လူထုက စလာတယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ ဘယ္သူ႔ကို ကန္႔ကြက္စရာ ရွိလဲ၊ ဘယ္သူေတာ့ ျဖစ္သင့္လဲ ဆိုၿပီးေတာ့ လူထုကိုျပန္ၿပီးေတာ့ ခ်ျပတယ္၊ ေနာက္ဆံုးမွ ဒါကို သမၼတက ခန္႔အပ္ခြင့္ပဲ ရွိပါတယ္။ အခု (ျမန္မာျပည္မွာ) ျဖစ္တဲ့ ျပႆနာက မိုးက်ေရႊကိုယ္လို ဘယ္ကမွန္း မသိ၊ သူတို႔ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီမႈ ရွိမရွိ။ ဒါေတြေၾကာင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဥပေဒကို ျပန္ျပင္ဆင္သင့္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာပါ။ သူခ်မွတ္ထားတဲ့ ဥပေဒအေပၚကိုေတာင္ သူကိုယ္တုိင္ မလိုက္နာခဲ့တဲ့ သေဘာျဖစ္ေနတယ္။ ထံုးစံအတုိင္းပဲ ဒီေနရာမွာ ဘယ္သူျဖစ္သင့္လဲ ဆိုတဲ့ အထက္က ခ်မွတ္ေပးတဲ့ အက်င့္၊ အာဏာပိုင္ေတြက ခ်မွတ္ေပးတဲ့ အက်င့္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ရွိေနတယ္။ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑ေတြ အားလံုးမွာ ေတြ႔ေနရတယ္။ ေကာ္မရွင္မွာလည္း သူတို႔အတြက္အႏၱရာယ္မရွိတဲ့လူေတြကို ထားထားတဲ့သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။
ေမး – ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ဘယ္လိုလူေတြက ေရြးခ်ယ္ သင့္ပါသလဲ။
ေျဖ – သမာသမတ္က်တဲ့လူမ်ိဳးေတြ၊ ပုဂၢိဳလ္စြဲမပါဘဲ၊ သူ႔အရည္အခ်င္းနဲ႔ ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇဝင္ေတြ သိၿပီးေတာ့ မွန္ကန္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏုိင္တဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္မွာ အလႊာစံုဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ က်ား၊ မ ေရးရာ၊ တိုင္းရင္းသားေရးရာ၊ မတူကြဲျပားတဲ့လူေတြရဲ႕ေရးရာအရ အဲဒီက ကိုယ္စားျပဳတဲ့လူေတြေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ႀကီး သံုးရပ္ကလူေတြ ပါဝင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အရပ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းေတြ ပါဝင္ဖို႔ မျဖစ္မေန လိုအပ္ပါတယ္။ အရပ္ဖက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြက လူထုနဲ႔ အျမဲတန္းေတြ႔ေနရေတာ့ လူထုရဲ႕ ဆႏၵေတြကို သိတယ္။
ေမး – ေကာ္မရွင္အဖဲြ႔ဝင္ေတြကို ဒုဝန္ႀကီးအဆင့္ သတ္မွတ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ – ဥကၠ႒နဲ႔ဒုတိယဥကၠ႒အဆင့္ကို ဝန္ႀကီးနဲ႔ဒုတိယဝန္ႀကီးအဆင့္ ေပးၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့ အဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ဌာနမႈးတာဝန္ေတြ ေပးလိုက္ရင္ ပိုၿပီးေတာ့ ရွင္းပါလိမ့္မယ္။ ခုျဖစ္ေနတာက အကုန္လံုးက ဒုဝန္ႀကီးေတြပဲ ျဖစ္ေနတယ္၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အဆင့္တန္းတူေတြျဖစ္ေနတယ္။ အရွိန္အဝါ အရ တခ်ိဳ႕က မာနေတြ တက္ေနတဲ့သေဘာမ်ိဳးလည္း ေတြ႔ရတယ္။ တိုင္းျပည္ဘ႑ာေငြေတြလည္း အမ်ားႀကီး ဆံုးရံူးပါတယ္။ ေငြေၾကးေတြ ေပးမယ့္အစား လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ ပိုတိုးသင့္ပါတယ္။
ေမး – အစိုးရစရိတ္နဲ႔ အေဆာင္အေယာင္ေတြကို ယူထားေတာ့ သီးျခား လြတ္လပ္တဲ့ ေကာ္မရွင္လို႔ ေျပာလုိ႔ ရႏုိင္ပါ့မလား။
ေျဖ – ဒါ ေထာက္ျပစရာပါ၊ အစိုးရဆန္စားေနရတယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ရဲ႕ သေဘာကိုက အဲဒီအတိုင္းျဖစ္ေနတယ္။ အစိုးရနဲ႔လည္း ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရမယ္၊ လြတ္လပ္တဲ့ ပံုစံမ်ိဳးလည္း ရွိရမယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ လုပ္ေဆာင္တဲ့ လူေတြစိတ္ထားက သူ႔ဆန္စားေပမယ့္ သူေျပာတဲ့အတုိင္း ရဲစရာမလိုဘူး။ ငါတို႔တာဝန္က ျပည္သူ႔အတြက္ျဖစ္ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့၊ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးရွိရင္ေတာ့ အဲဒီျပႆနာ မရွိပါဘူး။ အခုက အရင္ကထက္ နည္းနည္း ပိုေကာင္းပါတယ္။ အရင္ကဆိုရင္ သမၼတရံုးေအာက္မွာ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္က ရွိေနတာ၊ သူ႔ရဲ႕ ကုန္က်ေငြေတြကိုေတာင္မွ သမၼတရံုးကေန တင္ေပးရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္က ဒါမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီေကာ္မရွင္ကို ဥပေဒအရဖြဲ႔ပါ၊ သမၼတခန္႔တာမ်ိဳး မျဖစ္ပါနဲ႔ ဆိုၿပီး ေထာက္ျပခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပေဒသစ္ ေပၚလာခဲ့တယ္။ ခုက်ေတာ့ သူတို႔သံုးမယ့္ ဘက္ဂ်က္ကို လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္က ခြင့္ျပဳမယ္ဆိုေတာ့ check and balance (အျပန္အလွန္ထိန္းေက်ာင္းမႈ) ေတာ့ အရင္ကထက္စာရင္ ပိုအားေကာင္းလာတယ္။
ေမး – ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္း ေကာ္မရွင္က စစ္ေဆးထားတဲ့ အမႈေတြကို ျပန္ကိုင္တြယ္သင့္သလား။
ေျဖ – (မၾကာေသးခင္က)ဦးဝင္းျမက ခုမွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ႏုိင္တာ သံုးလပဲ ရွိပါေသးတယ္လို႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ေျပာသြားတာ ရွိပါတယ္။ ဒါ အစိုးရသစ္တက္တဲ့အခ်ိန္မွ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။ အရင္တုန္းကဟာေတြက မွန္ကန္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ မျဖစ္ခဲ့တဲ့ဟာေတြ၊ နစ္နာမႈေတြရွိတယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြ ဆိုရင္ေတာ့ အယူခံဝင္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ျပန္တုိင္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတာ့ ရွိသင့္ပါတယ္။ စနစ္ကိုယ္တုိင္က မွားေနတယ္၊ က်င့္ထံုး ကိုယ္တုိင္က လြဲေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ျပန္ၿပီး လုပ္သင့္ပါတယ္။ အားနည္းခ်က္က လူလည္း လြဲေနတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကလည္း အားနည္းေနတာေၾကာင့္ မၿပီးျပတ္ေသးတဲ့ အမႈေတြလည္း ရွိေနတယ္။
ေမး – ေကာ္မရွင္ဥပေဒမွာ ျပ႒ာန္းထားခ်က္အရ ဆိုရင္ ေကာ္မရွင္က ထိထိေရာက္ေရာက္လုပ္ကိုင္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားမွာ ရွိသလား။
ေျဖ – ေကာ္မရွင္ရဲ႕ ဥပေဒအရဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ႏွစ္ခုလံုးေတာင္ ေပးထားပါတယ္။ တစ္ခုက ကာကြယ္ေရး၊ တစ္ခုက ျမွင့္တင္ေရး။ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥျဖစ္မယ္လို႔ စိုးရိမ္ရတဲ့အေျခအေနမွာေတာင္ ဝင္ေရာက္ၿပီးစံုစမ္းစစ္ေဆးႏုိင္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးေပါ့။ ဥပမာ ျပႆနာမျဖစ္ေသးဘူး၊ တင္းမာမႈေတြျဖစ္တယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာင္မွ လူ႔အခြင့္အေရးေက္ာမရွင္က ဝင္ေရာက္ စံုစမ္းၿပီးေတာ့ အစိုးရကို တင္ျပႏုိင္ေအာင္ လုပ္ထားတာေတြကေတာ့ ေကာင္းတယ္။ အားနည္းခ်က္ေတြကေတာ့ ဥပမာ-အက်ဥ္းေထာင္မွာ သြားေရာက္ စံုစမ္းပိုင္ခြင့္ရွိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားရမယ္ဆိုတာမ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ၿပီးေတာ့ ကန္႔သတ္ထားတာ ရွိေနတယ္။ သြားေတာ့သြား၊ ႀကိဳသိထားတဲ့အတြက္ တကယ္ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အျဖစ္မွန္ေတြ ရပါ့မလား။ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ မွားယြင္းတဲ့သတင္းေတြ ေပးတာမ်ိဳးေရာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ ေနာက္တစ္ခုက တရားရံုးမွာ စံုစမ္းေနတဲ့ ကိစၥေတြကို စံုစမ္းပိုင္ခြင့္မရွိဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ တရားစီရင္ေနတဲ့ ကာလမွာ တရားေရးစနစ္၊ တရားသူႀကီးေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္မွာ နစ္နာခ်က္ေတြရွိလာရင္ မကိုင္တြယ္ေတ့ာဘူးလား။ ေနာက္တစ္ခုက အစိုးရအဖြဲ႔က တာဝန္ရွိသူကို ေမးျမန္းခြင့္ရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္အစိုးရက ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္လို႔ ေျပာထားတဲ့အခ်က္ေတြကိုေတာ့ ေမးျမန္းပိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ တစ္ဖက္မွာေတာ့ျပထားတယ္၊ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ျပန္ခ်ဳပ္ထားတဲ့အခ်က္ေတြျဖစ္ေနတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ခ်ိဳးေဖာက္တယ္လို႔ ေကာ္မရွင္ကေန သတ္မွတ္တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥ တစ္ခုကို သက္ဆိုင္ရာ ဝန္ႀကီးဌာန တစ္ခုကို လႊဲေျပာင္းေပးအပ္မယ္၊ အဲဒီဝန္ႀကီးဌာနကေန ရက္ေပါင္း ၃ဝ အတြင္းမွာ ျပန္ၾကားရမယ္ ဆိုတာပဲ ပါတယ္၊ မျဖစ္မေနဆိုတာမ်ိဳး မပါဘူး။ မျပန္ၾကားခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳး ဖိအားေပးေဆာင္ရြက္ႏုိင္တယ္ ဆိုတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို မေပးထားဘူး။ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈေကာင္းတဲ့ ဌာနဆိုရင္ေတာ့ ရက္ ၃ဝ အတြင္းမွာ အဆင္ေျပသြားႏိုင္တယ္၊ အားမေကာင္းတဲ့ အဖြဲ႔ဆိုရင္ မလုပ္လည္း ဘာကိစၥမွ မရွိဘူး၊ ဂရုစိုက္စရာ မလိုဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ထားမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ဥပေဒမွာ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိေနပါတယ္။
ေမး – ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔ဝင္ေတြကို တာဝန္ကေန အနားေပးႏိုင္တဲ့ အခ်က္ေတြေရာ ဥပေဒမွာ ေပးထားတာ ေတြ႔ရသလား။
ေျဖ – က်န္းမာေရး၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ သူ႔ရဲ႕လုပ္ကိုင္ႏုိင္မႈအေန အထား၊ အစိုးရနဲ႔လႊတ္ေတာ္ကေန ဒီလူတစ္ေယာက္က တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ဖို႔ အေနအထား မရွိသင့္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ထုတ္ပယ္လို႔ ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္မွာ ဘာနဲ႔ ျပန္လည္ကာကြယ္ထားလဲ ဆိုေတာ့ သူတို႔ စီရင္တဲ့ အမႈေတြမွာ သေဘာရိုးနဲ႔လုပ္ေဆာင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေရးယူလို႔ မရႏုိင္ဘူးလို႔ ဥပေဒထဲမွာထည့္ထားတယ္။ အဲဒါႏွစ္ခုက ကြဲလြဲေနတာေပ့ါ။ ဒါေၾကာင့္ အခု အင္းဝ ကိစၥမွာ သေဘာရိုးဆိုၿပီး ျပန္ေျခပေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ေမး – လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဆိုတာ ဘာအတြက္ ျဖစ္ရမလဲ။
လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဆိုတာ တုိင္းျပည္အတြက္ အလြန္အားေကာင္းတဲ့အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အျမင့္ဆံုးတိုင္ၾကားႏုိင္တဲ့ေနရာ၊ လူထုအတြက္ တကယ္တမ္း ကာကြယ္ေပးႏုိင္တဲ့ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာ္မရွင္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈေတြဟာ လူထုကို စိတ္ပ်က္ေစတယ္၊ ယံုၾကည္မႈပ်က္ေစတဲ့ ကိစၥေတြပိုမ်ားေနပါတယ္။ ဥပမာ-တိုင္ၾကားတယ္၊ အေရးယူတာ မရွိဘူး။ ပညာေပးတယ္ဆိုၿပီး ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစီရင္ခံစာထဲမွာ ထည့္သြင္းထားတာ မေတြ႔ရဘူး။ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္တဲ့အခါမွာ ေကာ္မရွင္ဝင္ေတြရဲ႕ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ေျပာၾကားခ်က္ေတြက လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဟာ ဒီလိုပါလားဆိုၿပီးေတာ့ လူထုကေလးစားရမယ့္အစား ရြံရွာမႈကိုျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ဒါက ဘယ္တုိင္းျပည္မွာမွ မရွိသင့္သလို ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာလည္း မရွိသင့္ပါဘူး။ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္လို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ တကယ္တမ္း လုပ္ေဆာင္မယ့္လူေတြပါဝင္တဲ့အဖြဲ႔ ဆိုတဲ့ ပံုရိပ္ေကာင္းမွ လူေတြက ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈအား ေကာင္းမယ္။ ေကာ္မရွင္နဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရတဲ့ ျပည္သူလူထု ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေကာင္းမွ ေကာင္းမြန္တဲ့ အစိုးရကို ထူေထာင္ႏုိင္မယ္၊ တုိင္ၾကားမႈအပိုင္းမွာလည္း အားေကာင္းလာမယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္မွာ အားနည္းတဲ့အတြက္ က်န္တဲ့အပိုင္းမွာလည္း ေလ်ာ့ေနတာကို စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ ေတြ႔ရပါတယ္။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
