လင္းသက္ၿငိမ္ ● မီးေလာင္ေနတ့ဲ ၿမိဳ႕ေတာ္
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၂၈၊ ၂၀၁၆
ဆာေလာင္ျခင္းအေၾကာင္း
သင္ပုန္းေက်တ့ဲၿမိဳ႕ေတာ္
ပိုလီယိုေဝဒနာသည္ရ့ဲ
ေျခလက္ေတြလို
ေသးတ့ဲေနရာကေသးၿပီး
ႀကီးတ့ဲေနရာကႀကီးလို႔
မညီမွ်မႈေတြေပၚေပၚလြင္လြင္ႀကီး
ကိုယ္ဟန္ျပေနတယ္
ေမတၱာတရားဟာ အိမ္ျပန္မလာတာၾကာၿပီတ့ဲ
ခ်စ္ျခင္းေတြကအေရာင္မပါရင္
လူႀကိဳက္မမ်ားေတာ့ဘူးဆိုပဲ
ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေတြက ကိုယ္က်င့္တရားေတြကို
လည္မ်ိဳတက္နင္းထားတယ္
မတရားမႈဟာ ႐ိုးရာဓေလ့ျဖစ္လို႔
အျပံဳးေတြထဲမွာ ဓားေတြဝွက္ထားတယ္
စကားလံုးေတြဟာ အစစ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အလွအပေတြဟာ အစစ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
႐ႈခင္းေတြဟာ
အစစ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
အစားအစာေတြဟာ
အစစ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
လူေတြဟာ
အစစ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ဥပေဒဟာ
အစစ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ပန္းပြင့္ေတြဟာ အစစ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ဆည္းလည္းသံေတြဟာ
အစစ္မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ဒါဆို ဘာေတြကအစစ္လဲ
ဘယ္အရာေတြအစစ္လဲ
ေမးလာတ့ဲ ၿမိဳ႕သားတစ္ေယာက္ရ့ဲ
ပါးစပ္ထဲကေန မီးေတာက္ေတြ
ထြက္လာတာျမင္ရတယ္။
လင္းသက္ၿငိမ္