 |
| Than Htay Maung |
အရင့္ေရာင္ – ဆိုင္းလုရာ
တိမ္ေတြကြယ္ေနလို႔မ်ားလား ဆိုင္းလုရာ
ျမင္ခြင့္မရေသးတဲ့ ေန႔သစ္နဲ႔
ေနရိပ္လံႈေနတ့ဲ ေတာင္တန္းေတြ
မႏိုးထေသးတ့ဲ ေနျခည္သစ္မွာ
မိုင္ဂ်ာယန္ဟာ မိႈင္းမႈန္ရီဝါးလို႔ ။
ညီမေလး ဆိုင္းလုရာေရ …
ေတာင္ညိဳညိဳေတြဝိုင္းေနတ့ဲ မိုင္ဂ်ာယန္ဟာလွတယ္
မိုင္ဂ်ာယန္သူေလး ဆိုင္းလုရာက လွတယ္
ဆိုင္းလုရာဝတ္ထားတ့ဲ ဂ်ပ္ခုတ္အနီေလးနဲ႔
မိုင္ဂ်ာယန္ရြာလမ္းေဖြးေဖြးေလးက လွတယ္
ဆိုင္းလုရာတို႔ ကခ်င္ေျမက လွတယ္ ။
မိုင္ဂ်ာယန္ရဲ႕ နံနက္ခင္းဟာ
ဆိုင္းလုရာရဲ႕ ေျခတလွမ္းနဲ႔စတယ္
ဇြန္မိုးစက္ ႏုႏုေလးေတြမွာ
ေတာပန္းရန႔ံေလးေတြ ပ်ံသန္း
ဆိုင္းလုရာရဲ႕ ေက်ာင္းဝတ္စံုေလးဟာ
မိုင္ဂ်ာယန္ရဲ႕ အဘိဓမၼာခင္းႀကီးပဲ
ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံနဲ႔အတူ
တိမ္ေတြ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴခ့ဲၿပီ ဆိုင္းလုရာ ။
ဆိုင္းလုရာေရ ….
ညီမေလး ဆိုင္းလုရာေရ ..
ဆရာမေလး ဆိုင္းလုရာေရ ..
ဆိုင္းလုရာစာသင္ေက်ာင္းထဲမွာ
အသိတရားေတြ ရွိတယ္
မြန္ျမတ္သန္႔စင္ျခင္းေတြ ရွိတယ္
ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ရွိတယ္
မိုင္ဂ်ာယန္ရဲ႕ အလင္းေရာင္တစ္စရွိတယ္ ။
ညီမေလး ဆိုင္းလုရာဟာ
ကေလးတေယာက္ရဲ႕ လက္ကိုဆုပ္ကိုင္
ဝလံုးဝိုင္းဝိုင္းေလး ေရးခ်လိုက္တယ္
ေက်ာက္သင္ပုန္းေပၚက
ေျမျဖဴေကာက္ေၾကာင္းေလးမွာ
ၾကယ္ေတြကိုဆြတ္မယ့္ လက္သြယ္သြယ္ေလး
ႏူးည့ံေပ်ာ့ေပ်ာင္းစြာ ေကြးညႊတ္ေနရဲ႕ ။
အနာဂတ္ဟာ မ်ဥ္းေျဖာင့္ေတြေပၚေျပးလို႔
ရိုးရာအကေတြဟာ ဣေျႏၵႀကီးတယ္
ပညာေရး ေခတ္သစ္စာမ်က္ႏွာမွာ
သမိုင္းကို ထိပ္ဆံုးက မာတိကာတပ္
သဒၵါအရပ္ရပ္ကို မွန္ေအာင္ဖတ္လို႔
ရိုးရာစာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြ
ဆိုင္းလုရာ စာသင္ေက်ာင္းေလးထဲ
အံၿမဲအံ ညံၿမဲညံလ်က္ ။
မိုင္ဂ်ာယန္ရဲ႕ ညေနခင္း
ပ်ဳိျမစ္မႈေတြနဲ႔ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္
တိမ္ေတြ အဆုပ္လိုက္ပြင့္တ့ဲအခါ
ေတာင္ယာမီခိုးေတြ တေငြ႔ေငြ႔ဆက္
လာဂတ္ေတာင္ဆီ ေျပးလႊားဆင္းတက္လို႔
မိုင္ဂ်ာယန္ဟာ သဘာဝကို ပန္းလိုပန္ထားတယ္ ။
မုတ္သုန္က ရိုးက်ဳိးစြာ ႏႈတ္ဆက္သြားတ့ဲအခါ
ေျမာက္ျပန္ေလက စိမ့္စိမ့္တိုးဝင္တယ္
ဟိမဝႏၲာဆီက လာတာလား
ခါကာဘိုရာဇီ ေတာင္ထြဋ္ဖ်ားဆီကလား
သာသာသြဲ႔သြဲ႔ေလး ေႂကြဆင္းေနတဲ့
ခရီးသြား ႏွင္းမႈန္စက္ကေလးကို
မိုင္ဂ်ာယန္ဟာ မ်က္လႊာေလးအသာခ်
ဣေျႏၵရရေလး ေငးလို႔ ။
သဘာဝဆန္ျခင္း အႏုပညာဟာ
မိုင္ဂ်ာယန္ရဲ႕ ဝိေသသဆို
မိုင္ဂ်ာယန္ရဲ႕ အမွတ္သညာက
ညီမေလး ဆိုင္းလုရာပဲ ။
ညီမေလး ဆိုင္းလုရာေရ …
ပန္းကေလးေတြကို ခ်စ္ပါ
တရားဓမၼကို ျမတ္ႏိုးပါ
ဘုရားေက်ာင္းကိုသြားတ့ဲအခါ
သမၼာက်မ္းစာေတြ ဖတ္ပါ
ဓမၼေတးေတြ က်ဴးရင့္ သီေႂကြးပါ
ဥပုသ္ေက်ာင္းကိုသြားတ့ဲအခါ
သံဃာေတြကို ဆြမ္းကပ္ပါ
ငါးပါးသီလ ခံယူပါ
ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရွာပါ ။
ေႏြအႀကိဳညေတြဟာ ဥၾသငွက္သံေပ်ာက္ၿပီး
ခရာသံေတြ ညံလာတယ္
မိုင္ဂ်ာယန္ဟာ အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး
ၿပိဳမလိုတိမ္ဆိုင္ ၿငိႇဳးဖြဲ႔မႈေတြနဲ႔
လာဂတ္ေတာင္ဆီမွာ မိုးေတြၿပိဳ
လိုင္ဇာေတာင္တန္းေတြလည္း မျမင္ရေတာ့ဘူး
မိုင္းဂ်ာယန္ဟာ မိုးထဲေလထဲ
မိုးသည္းေလသည္း ။
ႏွင္းခါးေတြ အခါမလပ္ရိုက္တ့ဲအခါ
သီးကင္းေလးေတြ ေႂကြသလိုေပါ့
ဝါဒခ်င္း စီးခ်င္းထိုးတ့ဲပြဲလား
အတၱခ်င္း ယွဥ္ခုတ္ၾကတာလား
အာဏာျမင္းရိုင္းေတြရဲ႕ စစ္ဟီသံမွာ
မိုင္ဂ်ာယန္ဟာ အထိတ္တလန္႔ရွိေတာ့တယ္ ။
အခုဆို အရင္လိုေတာပန္းေလးေတြမပြင့္ေတာ့ဘူး
အခုဆို အရင္လို ပန္းရနံ႔ေတြမသင္းေတာ့ဘူး
လတ္ဆတ္ေအးျမတ့ဲ ႏွင္းေငြ႔ေတြအစား
ျပင္းရွ ေလာင္ၿမိဳက္တ့ဲ ယမ္းေငြ႔ေတြ
မိုင္ဂ်ာယန္႔ေကာင္းကင္မွာ ရစ္ဝဲလို႔
ဆိုင္းလုရာ ညီမေလးေရ …
ကေလးေတြကို ဂရုစိုက္ပါ
မင္းကိုယ္မင္းလည္း ဂရုစိုက္ပါ ။
လက္နက္ေတြ ေသြးတိုးစမ္းတ့ဲေန႔
ယမ္းေငြ႔ေတြအူထြက္လာတဲ့အခါ
ေတာင္ယာမီးခိုးေတြ တိတ္သြားခ့ဲၿပီ
ထိတ္ထိတ္လန္႔လန္႔ဘဝေတြမွာ
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတေယာက္ၾကည့္ၿပီး မၿပံဳးျပျဖစ္ၾက
ေျမျမႇဳပ္မိုင္းထိသြားတ့ဲ အိမ္နီးခ်င္းကို
ေဖးေဖးမမ အားေပးမႏွစ္သိမ့္ႏိုင္ၾက
ကိုယ့္ေသာကဟာ ကိုယ့္ဘာဝနာျဖစ္လာတ့ဲအခါ
ဘုရားေက်ာင္းသြားတ့ဲ လမ္းကေလး
လူေတြ ရွင္းလို႔ ။
က်ည္ဆန္ေတြ ပ်ားပန္းခတ္တ့ဲေအာက္
မိုင္ဂ်ာယန္ဟာ ၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္
က်ီးလန္႔စာစား ဘဝေတြနဲ႔
ေတာင္ယာကိုလည္း မထြက္ရဲ
အမဲပစ္လည္း မလိုက္ရဲ
ေတာပန္းခူးလည္း မသြားရဲ
စစ္က တဆစ္ဆစ္နဲ႔
မိုင္ဂ်ာယန္ကို ကိုက္ခဲထားတယ္ ။
ဓမၼေတြ ေသြဖီ
အတၱနဲ႔ ေျမမဟီေဆာက္တ့ဲအခါ
ကမၻာေျမဟာ ပူေလာင္ပြက္ပြက္ညံ
စစ္အာဏာရဲ႕ ငရဲဟီသံေအာက္
လူသတ္လက္နက္ေတြ အစြယ္ေငါေငါထြက္လို႔ ။
ဆိုင္းလုရာေရ …
ညီမေလး ဆိုင္းလုရာေရ …
မိုင္ဂ်ာယန္ရဲ႕ ေသြးပ်က္ေန႔စြဲေတြေအာက္
ဆိုင္းလုရာ စာသင္ေက်ာင္းေလး
သင္ခန္းစာ ေျပာင္းခ့ဲၿပီ
စစ္အာဏာရွင္ကို မုန္းတီးပါ
လူသတ္လက္နက္ေတြကို စက္ဆုပ္ပါ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို စိုက္ပ်ဳိးပါ ။
ဆိုင္းလုရာ ကေလးေတြနဲ႔
ဆိုင္းလုရာ စာသင္ေက်ာင္း
အ့ဲဒီမွာ အနာဂတ္သူရဲေကာင္းေတြ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေတးတပုဒ္က
စစ္ခ်ီေတးတစ္ပုဒ္ထက္ ပိုအက်ဳိးျပဳတယ္
ဆိုင္းလုရာ ေက်ာင္းေလးက
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အစပဲ ။
ေသနက္သံဟာ မိုင္ဂ်ာယန္ကိုလႈပ္ႏိႈးလိုက္တယ္
အေျမာက္ဆံက မိုင္ဂ်ာယန္ကို ေျခမြပစ္တယ္
ဝရုန္းသုန္းကား ရြာလမ္းေလးေပၚ
က်ည္သင့္သူကသင့္ မိဘမ့ဲသူကမ့ဲ
မိုင္ဂ်ာယန္ဟာ စစ္တလင္းျဖစ္ခ့ဲၿပီ ။
က်ည္ဆန္က ေက်ာင္းနံရံကိုလာမွန္တယ္
ပ့ဲထြက္သြားတ့ဲ အုတ္က်ဳိးစဟာ
ကမၻာေျမရဲ႕ အနာတရပဲ
မိုင္ဂ်ာယန္ရဲ႕ အနာဂတ္ကို
မိစၦာေတြက မီးတင္႐ိႈ႕ပစ္တယ္ ။
ဝုန္းခနဲက်လာတ့ဲ အေျမာက္ဆံတခု
ပိန္းပိတ္သြားတ့ဲ ယမ္းေငြ႔ျဖဴျဖဴ
ယမမင္းရဲ႕ထစ္ခ်ဳန္းမႈနဲ႔
တိမ္ေတြ လိမ့္ခ်လိုက္ေလသလား
ဆိုင္းလုရာေက်ာင္းကေလး မြမြေၾကခ့ဲၿပီ ။
ဆိုင္းလုရာေရ …
ညီမေလး ဆိုင္းလုရာေရ …
ဆရာမေလး ဆိုင္းလုရာေရ …
ဆိုင္းလုရာ ဘယ္သူ႔ေခၚသံကိုမွ ျပန္မထူး
ဆိုင္းလုရာ ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း ထမၾကည့္
ၾကယ္ေတြေႂကြတ့ဲ အသံ
မိုင္ဂ်ာယန္မွာ ညံေနတယ္
ေသြးအလိမ္းလိမ္း ေက်ာင္းစိမ္းေလးနဲ႔ဆိုင္းလုရာ
တစံုတခုကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ပိုက္ထားတ့ဲဆိုင္းလုရာ
ဆိုင္းလုရာ ရင္ခြင္ထဲမွာ မိုင္ဂ်ာယန္႔ရင္ေသြး
ဆိုင္းလုရာရဲ႕တပည့္ကေလး
သူ႔တပည့္ေလး အသက္ကို
ရင္ခြင္နဲ႔ထုပ္ထားတ့ဲ ဆိုင္းလုရာ
က်ည္ကာဝတ္စံုတခုလုိ ဆိုင္းလုရာ
ယမ္းေငြ႔ေတြၾကားက ဆိုင္းလုရာ
မိုင္ဂ်ာယန္ရဲ႕ဆိုင္းလုရာ
ငါတို႔ဆရာမေလး ဆိုင္းလုရာ ။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
