ဂါမဏိ ● ပင္လံုမွပင္လံုသို႔ … ပင္လံုမွ လြတ္လပ္ေရးသို႔ …
( ၂ ၁ ) ရ ာ စု ပ င္ လံု စ ာ စ ဥ္ ( ၁၀ )
(မုိးမခ) ဇြန္ ၂၇၊ ၂၀၁၆
တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ေရွ႕ေဆာင္မႈနဲ႔ ဒုတိယပင္လံုညီလာခံေခၚယူၿပီး စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒ ရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ ေထာင္ေရးကို ေဆာ္ၾသလိုက္တာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အဲင္အယ္လ္ဒီက အားတက္သေရာေထာက္ခံ ပါဝင္ၿပီး ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံလို႔ သတ္မွတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
၁၉၄၇ ပင္လံုညီလာခံရဲ႕ပင္မအႏွစ္သာရက ဗမာနဲ႔ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းနယ္ေျမေတြ အတူတကြ လြတ္လပ္ေရးယူဖို႔နဲ႔ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းနယ္ေျမ ၃ ခုကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အျပည့္အဝေပးဖို႔ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအေျခအေနကေန တိုးခ်ဲ႕ၿပီး ေနာင္မွာ နယ္ေျမ ၃ ခုတင္မက တိုင္းရင္းသား အားလံုးကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တန္းတူအခြင့္အေရးေပးဖို႔ပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ရည္ရြယ္ခဲ့ တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွစြာဘဲ ပထမပိုင္းျဖစ္တဲ့ အတူတကြ လြတ္လပ္ေရးယူဖို႔သာ အေကာင္အထည္ေပၚခဲ့ၿပီး ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အျပည့္အဝေပးေရးက ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့ပါတယ္။
အဓိကျပႆနာက ပင္လံုစာခ်ုပ္ agreement ဟာ ပင္လံုဥပေဒ law အဆင့္ကို ေရာက္မလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၄၇ ခု အေျခခံဥပေဒဆြဲရာမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း မဟာလူမ်ဳိးႀကီးဝါဒီေတြ ကလိမ္ကညစ္လုပ္လို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဟာ အေျခခံဥပေဒအျဖစ္ ေရာက္မလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဗမာျပည္မွာ တိုင္းရင္းသားျပႆ နာဟာ ျပည္တြင္းစစ္မီးအထိ ႀကီးထြားေပါက္ကြဲခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အင္မတန္ႀကီးက်ယ္ထင္ရွားတဲ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို လံုးဝလက္လြတ္စပယ္ ပယ္ဖ်က္ဖို႔ မလြယ္ တဲ့အတြက္ လြတ္လပ္ေရး ရတဲ့ ၁၉၄၈ ကေန ၁၉၅၈-၆၀ ေလာက္အထိေတာ့ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ နယ္ေျမေတြကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အျပည့္အဝ မဟုတ္ေတာင္ အေတာ္ႀကီးေပးခဲ့တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားအားလံုးဆိုင္ရာဥပေဒျဖစ္မလာတဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ တိုင္းရင္းသားအားလံုးကလည္း ပင္လံုအရသာ မခံစားခဲ့ရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၄၈-၄၉ ခုကစလို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါ ကိုယ္ ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ကင္းလြတ္ခဲ့တဲ့ ကရင္၊ ကရင္နီ၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ပအိုဝ္း၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးေတြ ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီး ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ တိုင္းရင္းသားေတြကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အတိုင္းအတာႀကီးႀကီးမားမားခံစားေနရလို႔ သူပုန္မထခဲ့ပါ။
ဒါေပမဲ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္-ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ဟာ ပင္လံုဥပေဒအျဖစ္ အခိုင္အခန္႔မျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ အာ ဏာရလူမ်ဳိးႀကီးဝါဒီေတြဟာ တစတစနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြကို လႈိက္စားၿဖိဳဖ်က္လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၅၈ မွာ ရွမ္းလက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး၊ ၁၉၆၁ မွာ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး၊ ၁၉၆၄ မွာ ခ်င္းလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးေပၚလာ႐ံုမက ၁၉၆၁ မွာပဲ ဖက္ဒရယ္ မူေတာင္းဆိုတဲ့ ေတာင္ႀကီးလူမ်ဳိးေပါင္းစံုကြန္ဖရင့္ က်င္းပရတဲ့အေျခဆိုက္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၄၇ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဟာ ဗမာျပည္မ၊ ရွမ္းျပည္၊ ကခ်င္ေတာင္တန္းေဒသ၊ ခ်င္းေတာင္တန္းေဒသ တို႔ရဲ႕အာဏာပိုင္ေတြအၾကား သေဘာတူခ်ဳပ္ဆိုတာျဖစ္လို႔ ဥပေဒမျဖစ္ေသးေပမဲ့ အာဏာသက္ ေရာက္မႈတစံုတရာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုတႀကိမ္ ၂၀၁၁ ခုမွာလည္း အာဏာသက္ေရာက္မႈ ရွိဖို႔ဆိုရင္ အာဏာရွိသူေတြၾကားမွာ ေဆြးေႏြးသေဘာတူညီမႈ ခ်မွတ္ဖို႔လိုပါတယ္။ အာဏာမရွိသူေတြ ေဆြးေႏြးသေဘာတူခ်မွတ္ရင္ေတာ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အဆင့္မေရာက္ဘဲ ဒုတိယေျမာက္ ဗိုလ္ ေအာင္ေက်ာ္ လမ္းေၾကညာခ်က္သာ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ (ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းေၾကညာခ်က္ကို NLD နဲ႔ UNLD တို႔က ၁၉၉၀ ခုမွာ ႏွစ္ဖက္သေဘာတူ ထုတ္ျပန္ခဲ့ဖူးတယ္။) နယ္စပ္မွာလုပ္ခဲ့တဲ့ မာနယ္ပေလာစာခ်ဳပ္၊ မယ္သေရာထစာခ်ဳပ္၊ သုမြဲးကလိုး စာခ်ဳပ္တို႔လို မွိန္ေပ်ာက္သြားဖို႔လည္းမ်ား ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ၁၉၈၉ မွာ ပင္လံုနဲ႔ပတ္သက္ လို႔ ေျပာခဲ့ရာမွာ လူထုကႏွင္းအပ္တဲ့အာဏာရထားတဲ့အစိုးရကဘဲ လုပ္ႏိုင္တဲ့ညီလာခံလို႔ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။
xxx
၂၀ ရာစုတံုးကလုပ္ခဲ့တဲ့ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဟာ ၂၁ ရာစုမွာ ျပင္ဆင္ဖို႔လိုေနၿပီလား၊ တိုင္းရင္းသားေရးရာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ၂၁ ရာစုနဲ႔ ၂၀ ရာစု ဘာေတြကြာသလဲဆိုတာလဲ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ၁၉၄၇ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါအခ်က္မ်ားအနက္ အတူတကြ လြတ္လပ္ေရးယူေရးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေတာ့ အတူတကြ အာဏာရွင္စနစ္ဖယ္ရွားေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီစနစ္ထူေထာင္ေရးလို႔ အခု ၂၁ ရာစုမွာ အစားထိုးျပင္ဆင္ဖို႔လိုတာကလြဲၿပီး ဒုတိယပင္မအခ်က္ျဖစ္တဲ့ အျပည့္အဝကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေပးေရးကေတာ့ ဘာမွျပင္ဆင္စရာ ေလွ်ာ့ေပါ့စရာ ျဖည့္စြက္စရာေတြမလိုဘဲ စာခ်ဳပ္အဆင့္ကေန အမ်ားဆိုင္ရာဥပေဒအဆင့္ေရာက္ဖုိ႔သာ အဓိကလိုအပ္ေနပါတယ္။ ဥပေဒအဆင့္ေရာက္ဖို႔ဆိုတာကလည္း အာဏာျပႆနာက ေသာ့ခ်က္ျဖစ္ေန ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံလုပ္ရင္ ၂၀ ရာစုပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ၂၁ ရာစုပင္လံုဥပေဒ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔က အဓိကလုပ္ငန္းတာဝန္ ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္။
၂၀ ရာစု ပင္လံုညီလာခံလုပ္ခ်ိန္၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခ်ိန္ဟာ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ေအာက္ကေန တိုင္းျပည္ ေတြ လြတ္လပ္ေရးရလာတဲ့ ေခတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခု ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံလုပ္ခ်ိန္ကေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ေတြေအာက္ကေန တိုင္းျပည္ေတြ လြတ္လပ္ေရးရလာတဲ့ေခတ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု၊ ယူဂိုစလားဗီးယား-ဆားဘီးယား၊ ခ်က္ကိုစလိုေဗးကီး ယား၊ အီသီယိုပီး ယား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ အီရတ္နဲ႔ အခုေနာက္ဆံုး ဆူဒန္ႏိုင္ငံေတြထဲက တိုင္းရင္းသားေတြ ကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္က်င့္သံုးလာတာဟာ ၂၀ ရာစုေႏွာင္းပိုင္းနဲ႔ ၂၁ ရာစုရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၁ ရာစု ပင္လံုလို႔ နာမည္ခံထား တဲ့အတြက္ ဒီ ၂၁ ရာစုထူးျခားခ်က္ကို အသိအမွတ္မျပဳလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။
xxx
၂၁ ရာစုမွာ တိုင္းရင္းသားျပႆနာေျဖရွင္းေရး လမ္းႏွစ္သြယ္ရွိေနပါတယ္။ တခုက (ဆိုဗီယက္ ျပည္ေထာင္စုထဲက ျပည္နယ္ေတြကိုသေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ခြဲထုတ္ေပးလိုက္တဲ့ ႐ုရွားလူမ်ဳိးႀကီး ေခါင္းေဆာင္) ေဘာရစ္ယဲ့လ္ဆင္လမ္း၊ ေနာက္တခုက (ယူဂိုစလားဗီးယားႏိုင္ငံထဲက ျပည္နယ္ ေတြ ခြဲမထြက္ေအာင္ ရက္ရက္စက္စက္စစ္ဆင္တုိက္ခိုက္တဲ့ ဆားဘီးယားလူမ်ဳိးႀကီးေခါင္းေဆာင္) မီလိုဆီဗစ္လမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတဲ့ ေဘာရစ္ယဲ့လ္ဆင္လမ္းက အနာအၾကင္သက္ သာၿပီး ေသြးေျမမက် ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းမာမိုက္႐ိုင္းတဲ့ မဟာလူမ်ဳိးႀကီးဝါဒီ မီလိုဆီဗစ္လမ္း ကေတာ့ ဗမာျပည္က ဦးႏု၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ေနဝင္း၊ သန္းေရႊတို႔ ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေသြးေခ်ာင္းစီးေသေၾကပ်က္စီးတဲ့လမ္းျဖစ္ပါ တယ္၊ ႏိုင္ငံျခားစြက္ဖက္မႈ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈဝင္လာေအာင္ ဖိတ္ေခၚတဲ့လမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီေနၿပီျဖစ္တဲ့ ဗမာျပည္တိုင္း ရင္းသား ျပႆနာေျဖရွင္းေရးအတြက္ ဗမာလူမ်ဳိးႀကီးထဲက ယဲ့လ္ဆင္လိုလူမ်ဳိးေပၚလာဖို႔ လိုေနပါၿပီ။ မီလိုဆီ ဗစ္ေတြ အလိုမရွိပါ။
ေဘာရစ္ယဲ့လ္ဆင္လမ္းကို မေရာက္ႏုိင္ေသးခင္မွာ ေရွ႕ေျပး သို႔မဟုတ္ ၾကားကာလအဆင့္အျဖစ္ အဆင္အေျပဆံုး ေျဖရွင္း နည္းျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ေဟာင္ေကာင္-မကာအိုပံုစံ ကိုယ္ ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေဟာင္ေကာင္အထူးေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဥပေဒအရ ေဟာင္ေကာင္ ဟာ အမည္ခံအားျဖင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံလက္ေအာက္ ေရာက္တာကလြဲလို႔ လက္ေတြ႔မွာ လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံတခုနဲ႔မျခား ကုိယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ အျပည့္အဝရထားတာဟာ ေနာင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တိုင္းရင္း သား ျပည္နယ္မ်ား ေလ့လာအတုယူစရာျဖစ္ေနပါတယ္။
တ႐ုတ္ျပည္က တိဘက္၊ စင္က်န္းျပည္နယ္ေတြကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေပးတဲ့ ဥပေဒေဟာင္းက ေတာ့ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးကိုဖိႏွိပ္လြန္းလို႔ တိဘက္၊ စင္က်န္း၊ အတြင္းမြန္ဂိုလီးယားတို႔မွာ ဆန္႔က်င္အံုႂကြမႈေတြ မဖံုးႏိုင္မဖိႏိုင္ေပၚေနတာ အားလံုးအသိပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ေဟာင္ေကာင္အထူး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသဥပေဒကေတာ့ ေဟာင္ေကာင္သားေတြကို ဖက္ဒရယ္ႏိုင္ငံမဟုတ္တဲ့တ႐ုတ္ ျပည္ထဲမွာ အေမရိကန္၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ ဂ်ာမဏီတို႔က ဖက္ဒရယ္ျပည္နယ္ေတြ ေလာက္နီးနီး အုပ္ ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံျခားကုန္သြယ္ေရး၊ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံ ေရး၊ ဘ႑ာေရး၊ ေငြေရးေၾကးေရး၊ လူမႈေရး၊ လံုျခံဳေရး ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ေတြ (ႏိုင္ငံျခားေရးနဲ႔ ကာကြယ္ေရး ကလြဲလို႔) အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ေပးထားပါတယ္။ ေဟာင္ေကာင္မွာ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴ နစ္အစိုးရကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ဆႏၵျပလို႔ရၿပီး တ႐ုတ္တျပည္လံုးကို ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့ အင္တာနက္ ဆင္ဆာ ကင္းလြတ္နယ္ေျမလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ဆန္႔က်င္တဲ့ အေမရိကန္ရဲ႕ လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ႐ံုးဖြင့္ခြင့္ ထပ္ဆင့္လႊင့္စခန္းထားခြင့္ရထားတဲ့နယ္ေျမ၊ တ႐ုတ္ျပည္မ မွာ အလြန္အမင္းဖိႏွိပ္ခံရတဲ့ ဖာလံုေဂါင္း ဘာသာေရးဂိုဏ္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္လႈပ္ရွားလို႔ရတဲ့ နယ္ေျမ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗဟိုအစိုးရ လံုးဝနီးနီးစြက္ဖက္ခြင့္ မရွိတဲ့နယ္ေျမျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လဲ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ (ေကအိုင္အို) ကိုယ္၌က ေဟာင္ေကာင္ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးမ်ဳိးကို စိတ္ဝင္စားလိုလားတဲ့အေၾကာင္းေျပာေနသလို UWSA ဝ တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း စိတ္ဝင္စားအားက်ေနတဲ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။
xxx
နအဖကေတာ့ ၂၀၀၃ အမ်ဳိးသားညီလာခံမွာ တိုင္းရင္းသား ၁၃ ဖြဲ႔က အေပ်ာ့ေျပာင္းဆံုး အဆိုျပဳ ထားတဲ့ တုိင္းရင္းသားအခြင့္ အေရးကိုေတာင္ လံုးဝလက္မခံခဲ့တာျဖစ္တဲ့အတြက္ အခုအဆိုျပဳထားတဲ့ ၂၁ ရာစုပင္လံုကို ခြဲထြက္ခြင့္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ ခြဲထြက္ခြင့္မပါသည္ျဖစ္ေစ လက္ခံမွာမဟုတ္ပါဘူး။ (၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာင္ ၾကံ႕ဖြတ္မဟုတ္ရင္ သူ႔ကိုဘယ္ေလာက္ ဖားဖား ေခၚမသံုးတာကို ေအးလြင္-မဂၤလာဒံုၾကည္ဝင္း-ဦးသုေဝ-ဦးခင္ေမာင္ေဆြ-ေဒါက္တာ သန္းၿငိမ္း-ေနမ်ဳိးေဝတို႔ ျဖစ္စဥ္ ေတြ ေတြ႔ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။) ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လိုေစတနာထား ေပ်ာ့ေျပာင္းသည္ျဖစ္ေစ နအဖ ဘက္ကေတာ့ မလြဲမေသြ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီ ၂၁ ပင္လံုကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာမွာ မိမိဘက္က လူထုကိုစည္း႐ံုးၿပီး အဆင့္ျမင့္ ကိုတက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ ျပင္ထားသင့္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ ၂၁ ရာစုပင္လံုနဲ႔ ၉၀ ရလဒ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရး ဘယ္ဟာက ပဓာနက်တယ္၊ ဘယ္ဟာက အရင္လာရမယ္ဆိုတာ အေတြးရွင္း အျမင္ရွင္း လက္ေတြ႔ရွင္းဖို႔ လိုပါတယ္။ အာဏာျပ ႆနာဟာ အရင္းခံျဖစ္တယ္၊ ထိပ္ တန္းဦးစားေပးျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေမ့လို႔မျဖစ္ပါ။
ဒီကေန႔ကာလမွာ လက္ငင္းအေရးတႀကီးလိုအပ္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေရးအက်ဳိးျပဳခ်က္အျဖစ္ ၂၁ ရာစုပင္လံုထက္စာရင္ ဒီေကဘီေအ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာလားပြယ္ကို ဝိုင္းဝန္းကူညီေရးနဲ႔ ဒီေကဘီေအ၊ ေကအိုင္ေအ၊ အက္စ္အက္စ္ေအ (ေျမာက္ပိုင္း) တို႔ကို ထုိးစစ္ဆင္ေနတဲ့နအဖတပ္ေတြ ထိုးစစ္ဆင္ မယ့္တပ္ေတြ ထိုးစစ္ရပ္စဲေနာက္ျပန္ဆုတ္ေအာင္ ေတာင္းဆိုဖိ အားေပးေရး၊ စစ္အစိုးရရဲ႕ နယ္ျခား တပ္ဝါးမ်ဳိေရး ကြၽန္ဇာတ္သြင္းေရးစီမံကိန္းကိုဆန္႔က်င္ရပ္တည္ေနတဲ့ ဝ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အေမရိကန္နဲ႔အင္တာပိုက ဝရမ္းထုတ္ထားတာ၊ ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြအေပၚ အေမရိကန္နဲ႔ အေနာက္ ႏိုင္ငံေတြက စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ကန္႔သတ္ထားတာေတြ ပယ္ဖ်က္ေပးေရး ေတာင္းဆို ေဆာ္ၾသလႈပ္ရွားတာက တိုင္းရင္းသား ခ်စ္ၾကည္ေရး၊ ညီၫြတ္ေရးနဲ႔ နားလည္မႈရွိေရးေတြ အတြက္ ပိုအက်ဳိးရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဂါမဏိ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
