ကဗ်ာ

ေမာင္ၾကဴးရင့္ ● အေဝးအိမ္

ေမာင္ၾကဴးရင့္ ● အေဝးအိမ္
(မုိးမခ) ဇြန္ ၂၂၊ ၂၀၁၆

မလြတ္လပ္မွလြတ္လပ္မႈရဲ႕တန္ဖုိးကုိသိသလုိမ်ဳိး
လေရာင္မျမင္ရမွလေရာင္ရဲ႕တန္ဖုိးကုိသိသလုိမ်ဳိး
အေမမရွိေတာ့မွအေမရဲ႕တန္ဖုိးကုိသလုိမ်ဳိး
အစာအိမ္ေသြးေၾကာေပါက္သလုိတေျမ႕ေျမ႕နာ
အေဝးအိမ္ကုိလြမ္းတယ္
အိပ္ခဲ့တဲ့အခန္းက်ဥ္းေလးေရာရွိေသးရဲ႕လား
ေက်ာင္းေျပးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေတြေရာရွိေသးရဲ႕လား
လက္ဆုပ္ပုခုန္းဖက္ရဲေဘာ္ေတြေရာရွိေသးရဲ႕လား
အေဝးအိမ္ကုိလြမ္းတယ္
အိပ္မက္ရိပ္ခုံတန္းေလးေရာရွိေသးရဲ႕လား
စာအုပ္အငွားဆုိင္ေလးေရာရွိေသးရဲ႕လား
စာအုပ္ေဟာငး္အေရာင္းတန္းေလးေရာရွိေသးရဲ႕လား
အေဝးအိမ္ကုိလြမ္းတယ္
တခ်ဳိ႕သူရဲေကာင္းလုိက်ဆုံးသြားၿပီလား
တခ်ဳိ႕လမ္းခုလပ္မွာငုိင္ျပီးရပ္တန္႔ေနၿပီလား
တခ်ဳိ႕တုံဏွိဘာေဝစကားမေျပာပဲဆိတ္ဆိတ္ေနအထီးက်န္ေနၿပီလား
အေဝးအိမ္ကုိလြမ္းတယ္္
အေမွာင္ဟာ ရင့္သထက္ရင့္လာတယ္
ညဟာနက္သထက္နက္လာတယ္
ႏွလုံးေသြးနဲ႔ ေရးျခစ္ရမယ့္ကဗ်ာစကားလုံးေတြ
ျမင္းလုိခုန္ေပါက္ေနၿပီ
မ်က္လုံးကုိမွတ္ထားေပမယ့္ အိပ္လုိ႔မရေတာ့ဘူး
အေဝးအိမ္ကုိလြမ္းတယ္
ေအာ္ … ခုဆုိ
ေက်ာင္းတံခါးေတြဖြင့္ေနၿပီေပါ့
ကံ့ေကာ္ပြင့္ကေလးေတြျပဳးံေရာင္သန္းေနၿပီေပါ့
အေဆာင္ေရွ႕မွာဂစ္တာသံေတြၾကားရၿပီေပါ့
အေဝးအိမ္ကုိလြမ္းတယ္
အေဝးအိမ္ဟာ
လွေနမွာေပါ့ကြယ္။ ။

ေမာင္ၾကဴးရင့္
၁၆ ႕ ၆ ႕ ၂၀၁၆


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts