ညဳိထက္ (လမ္းသစ္ဦး) ● ကြဲလြဲရင္း ေပါင္းစည္း
(မုိးမခ) ဇြန္ ၁၊ ၂၀၁၆
ကေခ်ာအထာနဲ႔ ေျပာရရင္
နဖူး ေခတၱဒဏ္ရာရေနတဲ့ ငနဲနဲ႔
ေမာင္လြမ္းဏီတို႔အိမ္မွာ ေတြ႔ခဲ့တယ္။
က်ေနာ္တို႔ေတြ႔ၾကတဲ့အခ်ိန္
ဒီငနဲနဖူးမွာ ေခတၱဒဏ္ရာရွိေနသလို
က်ေနာ့္လည္း တဖက္ကန္းေနတယ္။
ကဗ်ာဆိုတာ က၀ိပစၥည္းလို႔ေျပာေတာ့
က်ေနာ္က ငတိလို႔
က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ သညာျပဳဖူးတယ္
နဖူး ေခတၱဒဏ္ရာနဲ႔ လူကေတာ့
ကဗ်ာဆရာ လူႀကီးလူေကာင္းမို႔လို႔
ငနဲလို႔ သံုးႏႈန္းလိုက္တာျဖစ္တယ္။
က်ေနာ္တို႔ ၂ ေယာက္ၾကား
ပြင့္သစ္ (ကရိန္ကန္) က ရပ္ၿပီး
ကိုေအာင္ဘညိဳ
သူက ညိဳထက္ ကဗ်ာေရးတယ္ေျပာေတာ့
က်ေနာ္က သူ႔ကိုၾကည့္မိသလို
သူက က်ေနာ့္ကို ၾကည္မိၾကတယ္
ဟုတ္ကဲ့
တေယာက္ကို တေယာက္ၾကည့္တဲ့အၾကည့္ေတြက
က်ေနာ္တို႔ကို ရင္ခုန္ခဲ့ေစတယ္
ကဗ်ာသမားခ်င္းေတြ႔တဲ့အခါ
အဲဒီလိုပဲ ရင္ခုန္ေလ့ရွိၾကတယ္မဟုတ္လား။
မဲေဆာက္က ရန္ကုန္ေရာက္တဲ့အခါ
ကဗ်ာဆရာသမဂၢဆိုလား ဖြဲ႔တည္တယ္တဲ့
ေၾကျငာခ်က္ေတြ ဘာေတြထုတ္လို႔
က်ေနာ္ ဖတ္ျဖစ္တယ္။
က်ေနာ္ အေမရိကားကို လိမ့္တယ္။
ေဖ့စ္ဘုတ္ကတဆင့္
သမၼတႀကီး ကဗ်ာဖတ္ရတယ္
သမၼတႀကီး လိမ့္တယ္။
က်ေနာ္ အေမရိကားကို လိမ့္တယ္
ကမာၻသစ္ရဲ႕ ဘ၀သစ္ စတင္တယ္
သခ်ဳႌင္းလို႔ အမည္ေပးထားတဲ့
ဘာသာစကားသစ္ေတြကို သင္ၾကားေနရတယ္
အေျခအေန သစ္တယ္
သမၼတ သစ္တယ္
အခ်စ္ သစ္တယ္။
ေအာင္ဘညိဳမရွိေတာ့ဘူးတဲ့
ဒါေပမယ့္ သစ္တယ္
AB ညိဳ ရွိေနတယ္
ညိဳထက္ (လမ္းသစ္ဦး)
၃၀ – ၅ – ၂၀၁၆
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
