သုအိုင္စံ – ေစာေဒါန၊ အသက္ ၃၄၊ လြင့္ေနေသးတယ္
(မိုးမခ) ေမ ၂၅၊ ၂၀၁၆
(အိပ္မက္ (၁))
အလယ္တန္းေက်ာင္းေဘာ္လံုးပြဲမွာ အလယ္တန္းက ကစားေပမဲ့
က်ေနာ္က အနိုင္ဂိုးကို အေကာင္းဆံုး သြင္းခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားတဲ့
တေက်ာင္းလံုးရဲ႕ လက္ခုပ္သံ အမ်ားဆံုးရခဲ့ (အိပ္မက္ထဲမွာ)
(အိပ္မက္ (၂))
ျမိဳ႕နယ္ေပါင္းစံု လူရည္ခၽြန္ စာေမးပြဲၿပိဳင္ပြဲမွာ
အားကစားနဲ႔ ေက်ာင္းစာမွာ က်ေနာ္ အထူးေအာင္ျမင္ခဲ့ေပမဲ့
အေထြေထြဗဟုသတနဲ႕ လူမွဳနိုင္ငံေရးမွာ က်ခဲ့တယ္ (အိပ္မက္ထဲမွာ)
(အိပ္မက္ (၃))
အိမ္ေရွ႕က ပိေတာက္ပင္ပ်ဳိဟာ ဒီမနက္မွာ စ ပြင့္လာတယ္
က်ေနာ္ အပင္ေပၚကို တက္၊ ပိေတာက္ေလး ငါးခက္ကို ခူးၿပီး
အိပ္ခ်င္မူးတူးသူမရဲ႕ အိပ္ရာေပၚကို သြားပစ္ခ်ခဲ့တယ္ (အိပ္မက္ထဲမွာ)
( အိပ္မက္ (၄))
က်ေနာ္တို႔ ၈ တန္းေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းေျပးၿပီး
က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားသြားဖို႕ ေဘာ္ဒါေတြ လာေခၚေနတယ္
ေဟ့ေရာင္..ေဒါန..ထေတာ့ ထေတာ့ ေစာေစာသြားၾကမယ္
(အျပင္မွာ )
မနက္၄ နာရီႀကီး က်ေနာ္ အိပ္ခန္းထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း
ထေတာ့ ထေတာ့… ညီေလး အကိုတို႔နဲ႕ ခဏ လိုက္ခဲ့လို႔ ေခၚေနတယ္
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ဟာ ေသနတ္ကိုင္ ေျပာက္က်ားစစ္သားေတြ
၁၄ နွစ္အရြယ္ ၈တန္း ေက်းလက္ေက်ာင္းသားငယ္ေလး က်ေနာ္ဟာ
သြားေနတဲ့ သူတို႔ စစ္ေၾကာင္းအလယ္မွာ ယာယီအက်ဥ္းသား ျဖစ္ခဲ့တယ္
တပတ္ေလာက္ ေလွ်ာက္ေတာ့ မာနယ္ပေလာဆိုတဲ့ေနရာ ေရာက္တယ္
၆ လေလာက္ စစ္သင္တန္းတက္ၿပီးေနာက္ က်ေနာ္ စစ္သားျဖစ္သြားတယ္
ရိုးရိုးစစ္သားမဟုတ္ဘူးဗ်
ကရင့္လူမ်ဳိးလြတ္ေျမာက္ေရးေတာ္လွန္ေရးသမားတိုက္ခိုက္ေရးစစ္သား
လြမ္းတယ္ဗ်ာ
အိပ္မက္ ၄ ခု မက္ခဲ့တဲ့ ညက က်ေနာ့္ဘဝ စခဲ့တာလား
အိပ္မက္ ၄ ခု မက္ခဲ့တဲ့ ညက က်ေနာ့္ဘဝ ဆံုးခဲ့တာလား
အခုခ်ိန္ထိ အိမ္ျပန္မေရာက္ေသးတဲ့ ခ်စ္ေသာအမိုးရဲ႕ ဖိုးခြား
နွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ၾကာတဲ့အခါ ဂ်ိဳင္းေထာက္နဲ႔သြားေနရတဲ့ စစ္သား
သြားေနလ်က္ပါ
ကရင့္ရဲ႕ကံၾကမၼာ ကရင့္ရဲ႕အနာဂတ္လြတ္ေျမာက္ေရးဆီလား
အိပ္မက္တို႔ရွိခဲ့ဖူးရာ အမိုးရဲ႕အိမ္ တံစက္ၿမိတ္ေအာက္ဆီလား
ခရီးကေဝး ဂ်ဳိးေထာက္ကေလးေတာ့ အခုခ်ိန္ထိ ေဝးႏွင့္ဦးေပါ့
ခု– က်ေနာ့္ အသက္ ၃၄၊ လြင့္ေနေသးတယ္ …ေထာ့နဲ႔ …ေထာနဲ႔။ ။
သုအိုင္စံ
၁၁-၀၄-၂၀၁၆
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
