ကဗ်ာဆရာမ မစိမ္းပင္ပုံရိပ္ပါတဲ့ ေအာင္ေ၀းရဲ႕ မစ္ရွီဂန္မွေပးေသာစာ (အမွတ္ – ၁၄)

ကဗ်ာဆရာမ မစိမ္းပင္ပုံရိပ္ပါတဲ့ ေအာင္ေ၀းရဲ႕ မစ္ရွီဂန္မွေပးေသာစာ (အမွတ္ – ၁၄)

(သစ္ခက္သံလြင္၊ မိုုးမခ) ေမ ၂၃၊ ၂၀၁၆

ၾကယ္နီေႂကြပြင့္ ကဗ်ာဆရာမ မစိမ္းပင္အမွတ္တရအျဖစ္ ကဗ်ာဆရာေအာင္ေ၀း RFA မွာ တင္ဆက္ခဲ့ဖူးတဲ့ “မစ္ရွီဂန္မွေပးေသာစာ (အမွတ္ – ၁၄)” ေဆာင္းပါးကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
ဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ ဆရာမ မစိမ္းပင္ရဲ႕နရသိန္အက်ဥ္းစံပုံရိပ္တစြန္းတစကိုေတြ႔ျမင္ႏိုင္ၿပီး ကဗ်ာဆရာေတြ ဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ အာဏာရွင္ေတြကို ဘယ္လိုတု႔ံျပန္ ရင္ဆိုင္ခဲ့သလဲဆုိတာနဲ႔ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕အၿငိဳးတႀကီး ဘယ္လုိဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြင္း ခ်ဳိးေျခခဲ့သလဲဆုိတာေတြကိုလည္း တေစ့တေစာင္းျမင္ေတြ႔ႏိုင္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
သစ္ခက္သံလြင္

……………….

ေအာင္ေ၀း – မစ္ရွီဂန္မွေပးေသာစာ (အမွတ္ – ၁၄)

ကဗ်ာဆရာမ မရီေ၀ FB မွ ကူးယူပါသည္။

ဇူလုိင္ ၁၉၊ ၂၀၁၀

မိတ္ေဆြႀကီးကိုေဒါင္း-

က်န္းခံ့သာလုိ႔ မာပါစ။ ၿပီးခဲ့တဲ့မတ္လ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔တုန္းက ျပည္တြင္းက ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ အႏုပညာ လႈပ္ရွားမႈသတင္းေတြ ၾကားရဖတ္ရေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီမွာ အေတာ့္ကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ၾကရပါတယ္ ကိုေဒါင္း။ ဒီမွာရွိတဲ့ ဘာေလာ့ဂါကဗ်ာဆရာေတြကလည္း အဲဒီသတင္းကို ဓာတ္ပံုေတြနဲ႔ သူတုိ႔ ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ေဝေဝဆာဆာ ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ဒီမွာကေတာ့ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ကို အႀကီးအမွဴး၊ ဦးစီး ဦးေဆာင္ထားျပီး ကဗ်ာလႈပ္ရွားေနၾကတာပါ။
ေမာင္စြမ္းရည္က နယူးေယာက္စီးတီးမွာ။ သစ္ေကာင္းအိမ္က အင္ဒီယားနား၊ ထက္ရာဇာက ေအာ္ရီဂြန္။ ေက်ာ္သူမိုးျမင့္က ယူတ၊ ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာက ပင္ဆယ္ေဗးနီးယား၊ က်ေနာ္က မစ္ရွီဂန္ပဲ ဆိုပါေတာ့။ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွာေတာ့ ကဗ်ာဆရာျငိမ္းေဝ၊ ေမာင္လြမ္းဏီ၊ စိုးေနလင္း၊ နွင္းခါးမိုးတုိ႔ ရွိတာေပါ့ေလ၊ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုၾကီး အျပီး ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ကေနေပၚထြက္လာတဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြလည္း မနည္းပါဘူး၊၊
သူတုိ႔အထဲကဆိုရင္ နယ္စပ္မွာ ကဗ်ာဆရာ ကမာပုလဲ၊ ကယ္လီဖိုးနီးယားေရာက္ေနတဲ့ ေအာင္သာငယ္၊ အင္ဒီယားနား ဖိုတ့္ဝိန္းက ေဆာင္းယြန္းလ၊ ဒါ က်ေနာ္ လက္လွမ္းမီသေလာက္ဆိုပါေတာ့၊ သူတုိ႔ကို လက္နက္ကိုင္ ကဗ်ာဆရာေတြလုိ႔ ေခၚရမလားပဲ။ အခုလက္ရွိ ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဥကၠ႒ ရဲေဘာ္သံခဲကိုယ္တိုင္လည္း ကဗ်ာေရးသူတေယာက္ပါ။
ျပည္ပေရာက္လာၿပီး ၊ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ကဗ်ာေတြအဆက္မျပတ္ေရးတင္ေနၾကသူေတြထဲမွာ နယ္စပ္ က ဒုကၡသည္စခန္းတခုမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ခင္လြန္း၊ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းက ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ၊ ဗန္ေကာက္တကၠသိုလ္တခုက ေကာင္းကင္ကို၊ အေမရိကားက ဟာဝိုင္ယီမွာေနတဲ့ မသဒၵါတုိ႔ ဆိုရင္လည္း ျမန္မာကဗ်ာ ဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ တဖက္တလမ္းကေန ႀကိဳးပမ္းေန ၾကသူေတြပါ။
ကဗ်ာဟာ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲလက္နက္တခုအျဖစ္နဲ႔ အေဝးေရာက္ျမန္မာ ကဗ်ာဆရာေတြက ယံုယံု ၾကည္ၾကည္ ကိုင္စြဲထားၾကတာပါ။ ျပည္တြင္းမွာကေတာ့ ကဗ်ာဟာ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြေရးေန တဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေတြဟာ စစ္အစိုးရရဲ႕ အထူးပိတ္ပင္ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းခံေနရတဲ့ အေျခအေနမွာ ရွိေနပါတယ္။
ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းဟာ ကဗ်ာနဲ႔မကင္းကြာဘူး။ ကဗ်ာဆရာနဲ႔မကင္းကြာဘူး။ ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးေအာက္မွာေတာ့ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူပဲ ကဗ်ာဆရာေတြလည္း ဖိႏွိပ္ခံ၊ ေစာ္ကားခံ ေနရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္ေရးေတြ ဆိတ္သုဥ္းေနတဲ့ ဖက္ဆစ္သံဖေနာင့္ေအာက္မွာ စာေပနဲ႔ အနုပညာ လြတ္လပ္ခြင့္ဟာ ဇီးရိုးနတၳိပါပဲ။
ေခတ္အဆက္ဆက္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ ကိုေဒါင္း။ အုပ္္ခ်ဳပ္သူ၊ ဖိႏွိပ္သူ၊ အာဏာရွင္ေတြဟာ ကဗ်ာဆရာကို စိုးရံြ႕ေၾကာက္လန္႔ခဲ့ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ လြတ္လပ္ေရးမရခင္ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီေခတ္မွာ အဂၤလိပ္အစိုးရရဲ႕ Black List ဆိုတဲ့ ရန္သူေတာ္စာရင္းထဲမွာ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းကို နံပါတ္တစ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တာပါ။
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ရန္သူနံပါတ္- ၅ ပါ)
တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ ဒီဘက္ေခတ္မွာ က်ေတာ့ေရာ။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ဆရာႀကီးသခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ပြဲကို မဆလစစ္အစိုးရက ပိတ္ပင္တားဆီးခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ မိႈင္းရာျပည့္အေရးအခင္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြေထာင္ခ်ီၿပီး အဖမ္းခံခဲ့ရတာပဲမဟုတ္လား။
န၀တ/နအဖေခတ္ကိုေရာက္လာေတာ့ ပိုဆိုးသြားၿပီကိုေဒါင္း။ န၀တေခတ္မွာ ပထမဦးဆုံး အဖမ္းခံ ရတဲ့ ကဗ်ာဆရာက ဆရာတင္မိုးပါ။ ေနာက္ေတာ့ NLD က ကဗ်ာဆရာေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဆရာ ဖ်ာပုံနီလုံဦးနဲ႔ ဆရာမုံရြာေအာင္ရွင္တုိ႔လည္း အဖမ္းခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာမ မစိမ္းပင္ဆိုရင္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ လူစဥ္မမီေတာ့ေအာင္ ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းပန္းခံခဲ့ရတာပါ။
ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ မရွိ၊ ျမန္မာျပည္မွာပဲရွိတဲ့ စာေပစိစစ္ေရးဌာနဆိုတာ ဂ်ပန္ေခတ္က ကင္ေပတိုင္အဖဲြ႔သာသာပါ။ ၁၉၈၈-ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးမျဖစ္ခင္ကေလးက အဲဒီ စာေပ စိစစ္ေရးကိုေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ၊ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္၊ သုေတသနဌာနႀကီးက ျပဳစုတဲ့ လွ်ိဳ ့၀ွက္အစီရင္ခံစာတေစာင္ က်ေနာ္တုိ႔ တနည္းတဖုံနဲ႔ ရခဲ့ဖူးပါတယ္။
အဲဒီ အစီရင္ခံစာထဲမွာ လက္ရွိျမန္မာကဗ်ာဆရာေတြကို အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးသမားေတြအျဖစ္ အုပ္စုေတြခြဲၿပီး ေဖာ္ျပထားတာပါ။ ဥပမာဆိုပါေတာ့ ဆရာစြမ္းတုိ႔၊ ဆရာၾကည္ေအာင္တုိ႔၊ က်ေနာ္တုိ႔ကို ဗကပတမ္းခ်င္းေရးသူ ေတာေမွ်ာ္ကဗ်ာဆရာမ်ားဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ထည့္ထားတာမ်ဳိး။ ၿပီးေတာ့ တခါ ကာရန္မဲ့ကဗ်ာေရးလုိ႔ဆိုၿပီး က်ေနာ္တုိ႔လူငယ္ေတြကို အေမေက်ာ္ေဒြးေတာ္လြမ္း ကဗ်ာဆရာမ်ားဆိုတဲ့ တံဆိပ္တပ္တာမ်ဳိး။ န၀တ ေခတ္မွာလည္း ဒီလိုလွ်ဴိ႕၀ွက္အစီရင္ခံစာမ်ဳိး ရွိတယ္လုိ႔ ဆရာျမသန္းတင့္မကြယ္လြန္ခင္က က်ေနာ္တုိ႔ကိုသတိေပးခဲ့ဖူးတာ ရွိပါတယ္။
စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ အဆက္ဆက္မွာေတာ့ ကဗ်ာဆရာေတြ လည္း ေတာထဲေရာက္၊ ေထာင္ ထဲ ေရာက္၊ ေရေ၀းေရာက္ျဖစ္ကုန္ၾကပါၿပီ။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ NLD ကေန ၀င္ေရာက္အေရြးခံၿပီး အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီးမင္းသု၀ဏ္တုိ႔၊ ဆရာ ဗန္းေမာ္ညိဳႏဲြ႔တုိ႔ကို စစ္အစိုးရက အၿငိဳးအေတးႀကီးႀကီး ထားခဲ့ပါတယ္။ ဆရာဗန္းေမာ္ညိဳႏဲြ႔ဆိုရင္ ကြယ္လြန္သြားတဲ့အထိ စာေရးခြင့္မရခဲ့ေတာ့ပါဘူး။
NLD ကို ေထာက္ခံအားေပးတဲ့အတြက္ ဆရာၾကည္ေအာင္နဲ႔ ဆရာကိုေလး(အင္း၀ဂုဏ္ရည္) တုိ႔ကို စစ္အစိုးရက စာေရးခြင့္ ထာ၀ရပိတ္ပင္ခဲ့ပါတယ္။ အခု ဆရာၾကည္ေအာင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါၿပီ။ စစ္အာဏာရွင္ကိုဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္တဲ့ ကဗ်ာေရးလုိ႔ ေထာင္ခ်ခံေနရတဲ့ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀နဲ႔ ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္တုိ႔ အက်ဥ္းေထာင္က ျပန္မလြတ္ေသးပါဘူး။
ဘာနဲ႔တူေနသလဲဆိုေတာ့ နအဖ စစ္အစိုးရဟာ ကဗ်ာဆရာကို အာဏာလုဘက္ထင္ၿပီး မတရား ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ေနတာမ်ဳိးပါ ကိုေဒါင္း။
အားလုံးကိုသတိရလ်က္-
ေအာင္ေ၀း
၄ – ၁၉ – ၁၀

(ဤအသံလႊင့္ေဆာင္းပါးကုိ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ မလြတ္မီက ေရးသားထုတ္လႊင့္ခ့ဲသည္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ မစ္ရွီဂန္ျပည္နယ္တြင္ ေရာက္ရိွေနသည့္ကဗ်ာဆရာေအာင္ေဝး၏ မစ္ရွီဂန္မွ ေပးေသာစာ – အမွတ္ ၁၄ ကုိ လြတ္လပ္သည့္အာရွအသံ www.rfa.org/burmese က ထုတ္လႊင့္ခ့ဲၿပီး ျဖစ္သည္။)