(ဆ ရ ာ ဒ ဂု န္ တ ာ ရ ာ သို႔ ….)
ေသနတ္ေမာင္းျဖဳတ္တဲ႔
ခလုပ္ေတြေပၚက
လက္ေခ်ာင္းေတြထက္စာရင္
စႏၵရားခလုပ္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚမွာ
ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရင္း
ဂီတသံစဥ္ေလးေတြ ဖိတ္စဥ္က်လာေစတဲ့
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ခ်စ္တတ္သူပါ။
တုတ္ေတြ ဒိုင္းေတြ လႊားေတြ၏ကိုင္ထားတဲ႔
လက္ေတြထက္စာရင္
စုတ္တံနဲ႔ ျဖဴနီဝါေဆးေတြေပက်ံေနတဲ့
ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့လက္ေတြကို ခ်စ္တတ္သူပါ။
အခုိးအေငြ႔ေပါင္းစုံနဲ႔ မိႈင္းညိဳ႕မည္းေမွာင္ေနတဲ့
ရွမ္းေတာင္ကုန္းေတြေပၚမွာ
စိန္ပန္းျပာလိႈင္လိႈင္ပြင့္လို႔
မိုးေကာင္းကင္ႀကီးကိုလည္း သူ႔ရဲ႕ “ေဝါ႔ဒစၥေနအျပာ”လို
ၾကည့္ခ်င္ေနသူပါ ။
ဒီမွာ ….”လွည္းရိုး”
ဟိုး …. မွာ “သာမိုင္းခမ္း”
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေတာ့ “ျမင္မထိ”
ဘယ္ကိုပဲၾကည့္လိုက္ၾကည့္လိုက္
ျမင္ျမင္သမွ် အစိမ္းေတြ ထူပိန္းပိန္း
ေတာေတြစိမ္းစိမ္း ေတာင္ေတြစိမ္းစိမ္း
အစိမ္းေတြၾကားမွာ
ေဒလီယာပန္း
ေနၾကာပန္း
သစၥာပန္ေတြပြင့္တဲ႔
ေဟာဒါ …”ေအာင္ပန္း ” ။
“ေအာင္ပန္း” မွာ
ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ
ငါတို႔ခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရေသးတဲ့ ကမၻာႀကီးမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရႏိုင္ေသးတဲ့ ငါတို႔ကို ထားခဲ့ၿပီးေတာ့
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္အနားယူသြားၿပီကို …။
“ေအာင္ပန္း” မွာေတာ့
မိုးစက္ကေလးေတြ သယ္ေဆာင္လာတဲ့
ေလႏုေအးကေလးကေတာ့ ေနာ့ဆဲကို… ။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
